Ben hep mesafelı durmaya calısıyorum. Ama kadın onlara gıdıyoruz ya mesela şu gün bekledım bugün bekledım hep böyleler. Hep beklentı ıcınde. Pazar tatıl. Cıkıp gezıyoruz. Ona ugramamızı beklıyor
Gercekten böyle degildi
Şimdi ne diyeyim?
Tam tersi çocuk ile evlilik iyice sarsılır. Tartışmayan çiftler tartışır. Çok tehlikeli oturmadan...
Gercekten sevgılıyken falan annesı cagırmazdı. Evlendık hemen cagırmalar basladı. Eşimde hep oraya gitmek ıstıyor. Nişanlıyken odadan cıkmazdı
Ben düşünmüyorum uzun süre mesela emınım ayrılırız bız. Çocugu da alıp annesıne gıder
Dedim ya çift karakterliymiş.
Bizim de aynıydı birgün kv ye telde onlarda rahat edemediğimi ve ısrar etmemesini söyledim, eşimi bunaltınca o da annesine lütfen sürekli çağırma dedi , başta alındı falan şimdi alıştı gibi, ama hâlâ eşimi kontrol etme çabası var , ben hicbir zaman belirli bir günde gitmedim , arama vb şeylere izin vermedim , farklı günlerde bazen gittim bazen gitmedim, şuan bizi beklemiyor pek , eşim gidiyor çok isterse , şuan eşime sardılarEşimle aile yüzünden problemlerimiz vardı. Halaa var belkide. Eşim aşırı aileci. Baglı degil bagımlılar.Normalde haftada 3 4 kez giderdik, bunu çözdük.
Eşimin ailesi her cumartesi onlara gitmemizi bekliyor.Ben böyle sabit bir günde gitmeyi ve her cumartesimi onlara ayırmayı dogru bulmuyorum. En son geçen hafta gittik.Gece 1buçuk 2 ye dogru kalktık. Zaten bu yüzden cumartesi bilerek eşime hadi gelin diyorlar. Eşime tek git diyorum. Aklım sende kalıyor diyor.Gidince geç dönüyoruz. Kardeşi nargile yapacagım balkonda diyor.Nargile közü bitene kadar içiyorlar.Haftaiçi gidelim dedigimde ise eşim yorgunum diyor. Ki erken geldiği saatler var.
Bugün annesi ile konuştum.Neymiş pirinç ıslatmış belki uğrarız diye. 1 sene olacak halaa kendi kafasına göre birşeyler yapıp bekliyor.Annesinin bu beklentisini nasıl yok ederim.
Annesi bana bize gelin demez, eşime der. Eşim bana der. Sürekli gel muabbetinden kusacağım artık. Ne kadar gitsekte doymuyorlar. İnanın gidince dünya meselesi falanda konuşmuyoruz. Konuşacak konu bile olmuyor.En son o kadar sıkıldım ki telefona baktım.
Annesi bugün dedi ya gelirsiniz diye pirinç ıslattım böyle içim sıkıldı. Sıkıldım sürekli bi beklenti halinde. İş arıyorum henüz bulamadım.Artık dakikam yok dedim aramıyorum bile.Bu beklentileri nasıl yok ederim. Gitmezsem kötü gelin, vicdansızım gibi hissediyorum. Gidince de Gitmezsem de huzurum kalmıyor. Kendimi zorunda hissediyorum
Vallahi aynısı
Sen susarsan böyle devam edecek hep , kv ye söyle çekinme
Desin dursun nolcak.
Boşver ağlaya ağlaya alışır
Canım gecen konustum ama boşa konusmusum
Hayır böyle yaparsa asla rahat vermezler daha çok beklentiye girerler, asla önermem
ayy aynı ben. evleneli 12 yıl oldu bir şey değişmediEşimle aile yüzünden problemlerimiz vardı. Halaa var belkide. Eşim aşırı aileci. Baglı degil bagımlılar.Normalde haftada 3 4 kez giderdik, bunu çözdük.
Eşimin ailesi her cumartesi onlara gitmemizi bekliyor.Ben böyle sabit bir günde gitmeyi ve her cumartesimi onlara ayırmayı dogru bulmuyorum. En son geçen hafta gittik.Gece 1buçuk 2 ye dogru kalktık. Zaten bu yüzden cumartesi bilerek eşime hadi gelin diyorlar. Eşime tek git diyorum. Aklım sende kalıyor diyor.Gidince geç dönüyoruz. Kardeşi nargile yapacagım balkonda diyor.Nargile közü bitene kadar içiyorlar.Haftaiçi gidelim dedigimde ise eşim yorgunum diyor. Ki erken geldiği saatler var.
Bugün annesi ile konuştum.Neymiş pirinç ıslatmış belki uğrarız diye. 1 sene olacak halaa kendi kafasına göre birşeyler yapıp bekliyor.Annesinin bu beklentisini nasıl yok ederim.
Annesi bana bize gelin demez, eşime der. Eşim bana der. Sürekli gel muabbetinden kusacağım artık. Ne kadar gitsekte doymuyorlar. İnanın gidince dünya meselesi falanda konuşmuyoruz. Konuşacak konu bile olmuyor.En son o kadar sıkıldım ki telefona baktım.
Annesi bugün dedi ya gelirsiniz diye pirinç ıslattım böyle içim sıkıldı. Sıkıldım sürekli bi beklenti halinde. İş arıyorum henüz bulamadım.Artık dakikam yok dedim aramıyorum bile.Bu beklentileri nasıl yok ederim. Gitmezsem kötü gelin, vicdansızım gibi hissediyorum. Gidince de Gitmezsem de huzurum kalmıyor. Kendimi zorunda hissediyorum
Sinir hastası olacagım artık. Annesını hıc aramıyorum. Mesafelıyım artık
valla hiçte kabullenmemeli insan bunu çünkü kabullenirsen yaşam tarzın bu hale gelir. 2 günlük mevzu değil ki bu.
Anlamıyorlar.Gidince de inan konusacak konu kalmıyor. Zaten eskı neşem yok onlara karşı. Daha soguk, mimiksiz konusuyorum.içimden gelmıyor
Eşinize küçük sürprizler yapın mesela C.tesi akşamlarına sinema-tiyatro bileti alınEşimle aile yüzünden problemlerimiz vardı. Halaa var belkide. Eşim aşırı aileci. Baglı degil bagımlılar.Normalde haftada 3 4 kez giderdik, bunu çözdük.
Eşimin ailesi her cumartesi onlara gitmemizi bekliyor.Ben böyle sabit bir günde gitmeyi ve her cumartesimi onlara ayırmayı dogru bulmuyorum. En son geçen hafta gittik.Gece 1buçuk 2 ye dogru kalktık. Zaten bu yüzden cumartesi bilerek eşime hadi gelin diyorlar. Eşime tek git diyorum. Aklım sende kalıyor diyor.Gidince geç dönüyoruz. Kardeşi nargile yapacagım balkonda diyor.Nargile közü bitene kadar içiyorlar.Haftaiçi gidelim dedigimde ise eşim yorgunum diyor. Ki erken geldiği saatler var.
Bugün annesi ile konuştum.Neymiş pirinç ıslatmış belki uğrarız diye. 1 sene olacak halaa kendi kafasına göre birşeyler yapıp bekliyor.Annesinin bu beklentisini nasıl yok ederim.
Annesi bana bize gelin demez, eşime der. Eşim bana der. Sürekli gel muabbetinden kusacağım artık. Ne kadar gitsekte doymuyorlar. İnanın gidince dünya meselesi falanda konuşmuyoruz. Konuşacak konu bile olmuyor.En son o kadar sıkıldım ki telefona baktım.
Annesi bugün dedi ya gelirsiniz diye pirinç ıslattım böyle içim sıkıldı. Sıkıldım sürekli bi beklenti halinde. İş arıyorum henüz bulamadım.Artık dakikam yok dedim aramıyorum bile.Bu beklentileri nasıl yok ederim. Gitmezsem kötü gelin, vicdansızım gibi hissediyorum. Gidince de Gitmezsem de huzurum kalmıyor. Kendimi zorunda hissediyorum
