Öncelikle herkese hayırlı ramazanlar...
Bu forumu çok uzun süredir takip ediyorum, ama pek yorum yazma alışkanlığım yoktu. Şimdi içimdeki acıyı dindirmeye ihtiyaç duyuyorum, az da olsa rahatlamaya...
Bana bişeyler söyleyin, ne yapacağımı ne düşüneceğimi bilemez haldeyim. Artık çevremdekilerle dertleşmiyorum, çok yoruldum çünkü...
Ben 15 aydır sözlüyüm. Aramızda hiçbir problem yok, birbirimizi çok seviyoruz. hamdolsun sevgisi, saygısı, karakteri, ilgisi, herşeyi tam istediğim gibi. Bu süre zarfında bir kere bile ileri boyutta bi problem yaşamadık, beraberken çok mutluyuz. Aileler arasında da bi sorun yok, yani en azından görünürde bir problem yok...
Bizim sorunumuz maddiyat. Ben son sınıf öğrencisiym henüz çalışmaya başlamadım. Sözlüm çalışıyo ama bi sene içerisinde işleri çok bozuldu, isyan etmiyorum ama hiçbişey istediğimz gibi gitmedi, aksine günden güne daha da işin içinden çıkamaz hallere geldik. Maddi sıkıntılar atlatılıyo bi şekilde ama çok yıpratıyo.
Babasından maddi anlamda destek göremiyo, işsiz kaldığı süre içerisinde harclığı bile yoktu. Onu bu kadar çok sevmesem ve beni sevdiğine bu kadar inanmasam asla katlanamayacağım şeyler geçirdik. Biz bir an önce evlenmek istiyoruz, ayrı kaldığımız her gün daha da zorlaşıyo herşey. Beraberken birbirimize güç veriyoruz, morel oluyoruz. O, Bursa'da yaşıyodu ailesiyle ve orda çalışıyodu. Şimdi İstanbul'a yerleşmeye karar verdi geçici bi işe girdi. Çok şükür giremeseydi daha da kötü olacaktı. Ama geçici olarak çalıştığı bu iş onun kendi alanı değil ve haftanın her günü çalışıyo. çok şükür çalışkan birisi şikayeti yok, sorumluluğunu biliyo. Ama ben o kadar az bi maaşa bu kadar çok yorulup yıpranmasına katlanamıyorum, içim sızlıyo.
Onun iyi bir iş bulması, bir birkim yapabilmesi ve biizm evlenebilmemiz... Çok zor, bunların tamamı hangi arada derede olacak. Öğrenci olduğum için destek olamıyorum, ailesi de herşeyi ona bırakmış durumda. "Bizim de paramız yok" diyolar. çıkmazın içindeym.
bir buçuk sene olacak nerdeyse, karanlığın içerisinde gözlerimiz kapalı gidiyoruz. Belirsizliklerle doluyuz. Ne kadar bekleyeceğimizi, ne kadar sabredeceğimizi bilmeden çırpınıyoruz. İÇim yanıyo.
ilerde maddi sıkıntılar yaşamaktan korkuyorum. Önceden böyle bir endişem yoktu ama artık var. Rızk Allah katındandır ama endişeleniyorum işte. Bundan daha farklı problemler de var. Hepsi geçer mi düzelir mi bilmiyorum. Herşey yoluna girer mi bir mucize gerçekleşir mi bilmiyorum. Hiçbişey bilmiyorum...
Sizler maddi sorunlar yaşıyo musunuz? Evliliğiniz ne derecede etkileniyo bunlardan? Sevgi, anlayış ve sabır herşeyin üstesinden gelir mi? İleride sevdiğim insanla mutlu olmak istiyorum, ama bu problemlerin bizi yıpratmasından ve ondan soğumaktan korkuyorum...Yersiz bi korku mu sizce benimki?...
Bu forumu çok uzun süredir takip ediyorum, ama pek yorum yazma alışkanlığım yoktu. Şimdi içimdeki acıyı dindirmeye ihtiyaç duyuyorum, az da olsa rahatlamaya...
Bana bişeyler söyleyin, ne yapacağımı ne düşüneceğimi bilemez haldeyim. Artık çevremdekilerle dertleşmiyorum, çok yoruldum çünkü...
Ben 15 aydır sözlüyüm. Aramızda hiçbir problem yok, birbirimizi çok seviyoruz. hamdolsun sevgisi, saygısı, karakteri, ilgisi, herşeyi tam istediğim gibi. Bu süre zarfında bir kere bile ileri boyutta bi problem yaşamadık, beraberken çok mutluyuz. Aileler arasında da bi sorun yok, yani en azından görünürde bir problem yok...
Bizim sorunumuz maddiyat. Ben son sınıf öğrencisiym henüz çalışmaya başlamadım. Sözlüm çalışıyo ama bi sene içerisinde işleri çok bozuldu, isyan etmiyorum ama hiçbişey istediğimz gibi gitmedi, aksine günden güne daha da işin içinden çıkamaz hallere geldik. Maddi sıkıntılar atlatılıyo bi şekilde ama çok yıpratıyo.
Babasından maddi anlamda destek göremiyo, işsiz kaldığı süre içerisinde harclığı bile yoktu. Onu bu kadar çok sevmesem ve beni sevdiğine bu kadar inanmasam asla katlanamayacağım şeyler geçirdik. Biz bir an önce evlenmek istiyoruz, ayrı kaldığımız her gün daha da zorlaşıyo herşey. Beraberken birbirimize güç veriyoruz, morel oluyoruz. O, Bursa'da yaşıyodu ailesiyle ve orda çalışıyodu. Şimdi İstanbul'a yerleşmeye karar verdi geçici bi işe girdi. Çok şükür giremeseydi daha da kötü olacaktı. Ama geçici olarak çalıştığı bu iş onun kendi alanı değil ve haftanın her günü çalışıyo. çok şükür çalışkan birisi şikayeti yok, sorumluluğunu biliyo. Ama ben o kadar az bi maaşa bu kadar çok yorulup yıpranmasına katlanamıyorum, içim sızlıyo.
Onun iyi bir iş bulması, bir birkim yapabilmesi ve biizm evlenebilmemiz... Çok zor, bunların tamamı hangi arada derede olacak. Öğrenci olduğum için destek olamıyorum, ailesi de herşeyi ona bırakmış durumda. "Bizim de paramız yok" diyolar. çıkmazın içindeym.
bir buçuk sene olacak nerdeyse, karanlığın içerisinde gözlerimiz kapalı gidiyoruz. Belirsizliklerle doluyuz. Ne kadar bekleyeceğimizi, ne kadar sabredeceğimizi bilmeden çırpınıyoruz. İÇim yanıyo.
ilerde maddi sıkıntılar yaşamaktan korkuyorum. Önceden böyle bir endişem yoktu ama artık var. Rızk Allah katındandır ama endişeleniyorum işte. Bundan daha farklı problemler de var. Hepsi geçer mi düzelir mi bilmiyorum. Herşey yoluna girer mi bir mucize gerçekleşir mi bilmiyorum. Hiçbişey bilmiyorum...
Sizler maddi sorunlar yaşıyo musunuz? Evliliğiniz ne derecede etkileniyo bunlardan? Sevgi, anlayış ve sabır herşeyin üstesinden gelir mi? İleride sevdiğim insanla mutlu olmak istiyorum, ama bu problemlerin bizi yıpratmasından ve ondan soğumaktan korkuyorum...Yersiz bi korku mu sizce benimki?...
