- 15 Temmuz 2014
- 19
- 6
- 36
tavsiye için teşekkürler deneyeceğim...
tavsiye için teşekkürler deneyeceğim...geç aynanın karşısına..
sahip olduğun şeyleri say..
konuş kendini karşına alıp..
iyi geliyo..
kendim halletmek istiyorum açıkcası aileme yansıtmak istemiyorum, annem çok üzülür nörolojik sıkıntılarım var kontrol altındayım bir de bunu gün yüzüne çıkaramam kendim başarmalıyım.kpss=kaygı bozukluğu bende de oluştu çok aşırı uç noktalarda değil ama var. eğer imkanın varsa yardım al derim bende istiyorum ve seni çok iyi anlıyorum
Aynen durum tam olarak bu sıktım çokça ve patladı sanırım... İnşallah aşabilirim kendi çabalarımla...Zamanında sıktın sıktın şimdi pörtledi tabi, sosyal fobi tarzı bir sürüm sanırım bu,keşke kendi başına aşabilsen ama uzman yardımı almanı öneririm
onunda etkisi büyük tabiki hala ders çalışıyorum ama iş bulabilir miyim atanabilir miyim muamma + diğer sorunlarda eklenince bu raddeye geldim...Bende 2 yıl okudum bu sene mezun oldum inan senden farkım yok bi sevgilim var onla da inişli çıkışlı bi ilişkim var ama bence okul unuversite arkadaşlıklar hepsi bi filmin fragmaniydi asıl film sımdi başlıyor bizim için. Bende tam 3 aydır düşünüyorum kendim için şu hayatta napiyorum diye bence hepsi güzel bi mesleğin kendine ait maddi gelirin olduğu zaman geçecek üzülme Allah hepimiz için hayırlısını nasip etsin
Belkide...Yoğunluktan çıktığın için öyle hissediyorsuun...
Belkide...Yoğunluktan çıktığın için öyle hissediyorsuun...
Uzun zamandır takip ediyorum bu forumu ve belki bende bi çözüm bulurum diyerek geldim.Konuya gelecek olursak sevgili kk bayanları şöyle; öncelikle kimseye bunlardan bahsedemediğim için buradayım son bir yıldır bir şeyler ters gidiyo hayatımda daha doğrusu beynimin içinde.Geçen yıl üniversiteden mezun oldum ve bu yıl kpss ye hazırlandım bi tempoyla gitti fakat kendimle ne zaman yalnız kalsam beynimde saçma sapan düşünceler kendimi yetersiz görmem vs vs.Bi ortama girdiğimde sanki bütün gözler bendeymiş gibi hissediyorum son bir yıldır ,kendim olamıyorum rahatsız hissediyorum evde hiç bir şey yok gayet kendi halimdeyim fakat toplumda rahatsız hissediyorum.Tanıdık çevremse rahatım fakat bilmediğim bi çevre ise son derece rahatsızım.Bi şeyler birikip bu noktaya geldi galiba üniversitenin bitmesi ve hayatın gerçek boyutuna geçiş "ee hani iş " gibisinden...Sürekli bi mutsuzluk kaygı...Zorlu bi üniversite hayatım oldu dersler arkadaşlıklar aşk ameliyatlar derken 4 yıl ızdırap gibiydi tam her şey bitti şükürler olsun evime geldim dedim bu seferde kişisel bozukluk mu desem ne desem bilmiyorum içimde hep bi huzursuzluk kendime olan güvenim yok oldu nasıl bu hale geldim bilmiyorum eksikmişim gibi hissediyorum diğerlerinden.Özellikle karşı cinsle muhatap olmam gerektiğinde bana bi şeyler oluyo çok çekingenim.Belki çoğunuza göre dert bile değil bunlar ama bu mutsuzluk beni gün geçtikçe dibe çekiyo.Ben sorunlarını dile getirebilen biri değilim hep içimde yaşarım burda bile tam anlatamıyorum galiba lütfen yardımcı olun bu ruh halinden güvensizlikten mutsuzluktan nasıl kurtulabilirim çoğunuz belki de psikiyatriste görün diyceksiniz fakat bunu kendim aşmalıyım ne yapabilirim yardımlarınızı bekliyorum...
Teşekkürler güzel yorumunuz için. Haklısınız inşallah her sey yoluna girer...Oncelikle universiteni bitirmissin ne guzel,suan calisiyormusun bilmiyorum ama is hayatina atilman olumlu yansiyacaktir sana,gecmiste belliki kotu olaylar gecmis basindan hibirini dusunme artik hersey yasaniyor ve bitiyor sen kendini onemse kendini mutlu et gerisi gelir bukadar toplumdan kendini soyutlayacak ne varki herkes herkese bakabilir tek sen degilsin bunu yasayan hayatin icinde herkes ortak alanda yasiyot bir sekilde bunu kendi zihninde cozmelisin madem psikolog dusunmuyorsun once rahat olmayi kendin gibi olmayi dene herzaman tanidik ortamlarda olamayabilirsin illaki yabanci ortamlarda biraz geri planda durabilirsin ama cekinmeden kendinden ödün vermeden zamanla bunu aşabilirsin hersey sende bitiyor şoyle bir bak kendine, kendine gel kendine:)tarkanin sarkisi geldi aklima ayni o durum misali yani bukadar kendini çekme herseyden aslinda bir cok insandan iyi:durumdasin belkide iş olanaklarinda artarsa sosyallestikce kendini daha iyi hissedersin:cok:tikandigin andada bir psikolog devreye girdimi tamamdir pozitif dusun kendini sev gerisi gelir o toplum icinde sende herkes gibisin bunu unutma
Evet haklısınız ama son çare psikiyatr olsun istiyorum kendim hallemedemezsem.Psikolog ve psikiyatrlar sizin sorunlarınızı sizin yerinize aşmıyorlar zaten .sorunu çözmenizi sağlıyorlar,yol göstererek..hemde doğru yolu göstererek..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?