ben de 30 yaşıma girdim ancak hala bebek sahibi olabilecek yükü kaldırabilecek miyim diye sorguluyorum
çocuk yetiştirmek bu devirde hiç kolay değil...
hele hamilelik süreci doğum sonrası lohusalık
uykusuz geceler kısntılı yaşam eş ile olan iletişim
iş yaşantımdaki değişiklik verim bunları sorguluyorum
tüm bu değişimler insanı korkutuyor
şahsen ben psikolojik yardım almayı düşünüyorum iyi bir anne olabilmek ve tüm bunlarla başedebilmek için
ben de kitaplar vs aldım ama bir türlü tamam hazırım diyemiyorum
eşinize etraflıca nedenleri sorun
tek kişinin istemesiyle olmaz biliyosunuzdur.
bence eşinize biraz zaman verin.
ne kadardır evlisiniz?
ilgi paylaşmamada olabilir. cocuk sorumluluguna hazırda olmayabilir.1 yildir evliyim. Tabi ki tek kişinin istemesiyle olmaz. Baskı yapmıyorum zaten. Sadece bir sebep yok elle tutulacak. Sorumluluk almaya mi hazır değil anlamadım. Suan çok rahat bir hayatı var.ben çalışıyorum ama eve geldiğinde masası bile hazırdır .bi dedigini iki etmem.heralde ilgi başkasına kayacak diye böyle
Sebebi bu mu diye de sordum güzel bir şekilde ama ne alaka çocuk muyum ben dedi. Ama bi kaç bizi taniyan arkadaş sebep bu büyük ihtimal dedi. Kafam karışık. O kadar seviyorum ki bebekleriilgi paylaşmamada olabilir. cocuk sorumluluguna hazırda olmayabilir.
bilirsinizki cocuk olunca tüm hayat degişiyor. herşeyiniz ona göre.
odanızın dizaynı bile ona göre ayarlanıyor.
cocuk gercekten büyük sorumluluk ya
konuyu bi süre acma. zaman ver biraz kendi kafanda.Sebebi bu mu diye de sordum güzel bir şekilde ama ne alaka çocuk muyum ben dedi. Ama bi kaç bizi taniyan arkadaş sebep bu büyük ihtimal dedi. Kafam karışık. O kadar seviyorum ki bebekleriartık kendi çocuğum olsun istiyorum
Geçenlerde konu acmistim arkadaslar. Karar verdim korunmayi bırakmaya. Eşimle konuştum biraz daha bilinçlenmeliyiz dedi. Açıkçası şaşırdım çünkü ben şimdiden çocuk eğitimi , bebek bakımıyla ilgili kitaplar okuyorum. Ayrıca öğretmenim ve eğitim psikolojisinden de anladigimi düşünüyorum. Bebek bakimina gelince en küçük kardeşim doğduğunda 15 yaşındaydım ve altini bezleyip mamasini verebiliyordum. Yani bu bana bahane gibi geldi.Ayrıca en büyük korkumda olmamasi
Eşimle paylaştım bunu olur inş olumsuzu düşünme dedi. Tamam ama bi de realite var. Şuan benim yaşıtım iki arkadaşımın da bebeği olmuyor ve görünürde hiç bir problem bulamiyor dr lar. 2 dr a gitmiştim ikisi de bebek istiyorsan geciktirme demişti. Eşim 30 yaşında ve bence baba olabilecek olgunlukta birisi. Baskı yapıyor gibi olmak asla istemiyorumAnlayacaginiz ne yapacağımı şaşırdım
Halkisiniz tabi ki bir birey dünya ya getirmek, bakmak hiç kolay değil ama ben kendimi hazır hissediyorum. Yaşım ilerledikçe de benim için zorlaşacagina eminim. Daha 25 yaşındayım ama bakalım hemen olacak mi. İnş olur da ikinci çocuk ancak 30 da olur. Bunları da düşünmem gerek elbette.
Siz de zaman geçtikçe hazir olacaginizi düşünmeyin bence. Amcamin kizi 32 yaşında dogum yaptı simdiki aklim olsa daha erken dogururdum diyor böyle düşünen de çok duydum
Esinizle nasil bir konusma gecti? Daha once bebekle ilgili hic konustunuz mu? Benim ilk cumlenizden hissettigim hani ben kararimi kesin verdim simdi esimi ikna etmede sira. Belkide esiniz bu karari birlikte almak istiyordu.
Bir de sizin bir suredir bu konuyu dusunme firsatiniz oldu. Esinize de biraz sure verin.
Geçenlerde konu acmistim arkadaslar. Karar verdim korunmayi bırakmaya. Eşimle konuştum biraz daha bilinçlenmeliyiz dedi. Açıkçası şaşırdım çünkü ben şimdiden çocuk eğitimi , bebek bakımıyla ilgili kitaplar okuyorum. Ayrıca öğretmenim ve eğitim psikolojisinden de anladigimi düşünüyorum. Bebek bakimina gelince en küçük kardeşim doğduğunda 15 yaşındaydım ve altini bezleyip mamasini verebiliyordum. Yani bu bana bahane gibi geldi.Ayrıca en büyük korkumda olmamasi
Eşimle paylaştım bunu olur inş olumsuzu düşünme dedi. Tamam ama bi de realite var. Şuan benim yaşıtım iki arkadaşımın da bebeği olmuyor ve görünürde hiç bir problem bulamiyor dr lar. 2 dr a gitmiştim ikisi de bebek istiyorsan geciktirme demişti. Eşim 30 yaşında ve bence baba olabilecek olgunlukta birisi. Baskı yapıyor gibi olmak asla istemiyorumAnlayacaginiz ne yapacağımı şaşırdım
Kız kardeşim 25 yaşında anne oldu...eşi de 31 indeydi.
Anne baba olma yaşı isteğe bağlı değişebilir
bence eşiniz benim gibi kendini hazır hissetmiyor
Hazır hissetmiyorsa bana neden söylemiyor onu anlamıyorum işte
Bunlar bana bir yerden tanıdık geliyor:)
Benim eşim de baba olmak için çok erken olduğunu, hazır olmadığını söyleyip duruyor. 31 yaşında kendisi. 2 yıldan önce baba olmak istemiyor ve yıllar ilerledikçe hep 1-2 yıl sonra deyip duruyor. Üstelik daha önce de söylemiştim, ben pcoyum ve 30 yaşından sonra tedavi olmayı da düşünmüyorum, bana göre ilk çocuk için geç bir yaş. Kendimi çocuksuz bir hayat fikrine ısındırıyorum işte. Bende de hiç olmayacakmış gibi bir his var. Üstelik hiç denemediğim halde böyle hissediyorum.
Öyle düşünme canım. Çocuk istiyorsan çocuksu z bi hayat fikrine bu kadar kolay ikna etme kendini. Benim görünürde bir sıkıntı yok. Eğer olsaydı ve eşim bunu bile bile erteleseydi şuan davrandığım gibi anlayışlı olmazdim çünkü bu bana göre bencillik. İnş sen de sıkıntı yaşamadan çocuk sahibi olursun
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?