Belli bir yaştan sonra aile ile yaşamanın zorluğu

İnsan üzülüyor kıyamıyor sende çok bağlandın onlara ayrıldığında çok zor gelir ama alışırsın 1 ay önce kendi evime geçtim evlendiğim için aklım hep onlarda hala. Annem nişanlandıktan sonra nişanlıma karşı gıcık davrandı eve gitmeme yakın bana 'en sevdiğim oyuncağım ellerimin arasından kayıp gidiyor içim gidiyor' demişti öyle alıştılar öyle bağlandılar ki bana hep yaşlarını bahane ederlerdi eve geç gitmek mi dışarı çıkmak hak getire.. nişanlımla bile 1 saat kadar süreyle görüşüyorduk hep birlikte takılalım istiyorlardı bakkala gitsem balkonda bekliyorlardı wc deyim babam hani kız nerde diye sorardı :D annem 61 babam 63 yaşında kendilerini yaşlı hissediyorlar Hoppaşimdi alıştılar köye gittiler karı koca gülüp eğleniyorlar. onlara güzelce bahset rahatsızlığından gezmek istediğinde izin alma saat ver şu saatte gelirim de yanaklarından öp tatlı tatlı kaç kırma onları anne baba bulunmuyor Hoppa Hoppa Hoppa
 
Hem evlatim hem anneyim
Cocuklarimi asla bu duruma sokmak istemem , kendi ailemde beni sokmadi boyle bir duruma
Eger anne babaniz yatalak durumda degilse baginizi koparin

Burda anne babasina bagimli erkeklere kiziyoruz , bence kadinlar icin de durum aynisi
Mumkun mertebe ailenizden ayri aktivitelere katilin , onlari alistirin
Siz cocuksunuz ebeveyn degil
 
Bir anne babanın en onemli görevidir çocuklarını kendi bağımsız yaşamlarını kurmak için donatmak ve teşvik etmek..kutsal annelik adı altında duygu sömürüsüyle birey değil köle yetiştiren bir toplum olduğumuz için evlilikler çoğunlukla aile bağımlılığı yüzünden yürümüyor, annesinin babasının kendine oyuncak ederek beynini yıkadığı köleler olarak haliyle onlardan bağımsız hayatlar da kuramıyoruz....ooooffff of...gelsin linç , giyindim bekliyorum
 
Anneve babanız kendileri bşyyapsa. Mesela birlikte yürüyüşe çıksalar ne bileyim siz olmadan bir uğraş bulsalar daha iyi olur gibi.
 
Bir anne babanın en onemli görevidir çocuklarını kendi bağımsız yaşamlarını kurmak için donatmak ve teşvik etmek..kutsal annelik adı altında duygu sömürüsüyle birey değil köle yetiştiren bir toplum olduğumuz için evlilikler çoğunlukla aile bağımlılığı yüzünden yürümüyor, annesinin babasının kendine oyuncak ederek beynini yıkadığı köleler olarak haliyle onlardan bağımsız hayatlar da kuramıyoruz....ooooffff of...gelsin linç , giyindim bekliyorum
Doğru diyorsun Ablacım.. Şu Dediklerini linçleyenin aklından şüphe ederim.
 
Kızlar merhabalar. Ben 34 yaşındayım. Evlenmedim ve ailemle yaşıyorum. Ama bu konuda zorlanıyorum. Ailem bana fazla bağlandı. Yani yaşlılar ama sağlıkları iyi. Bir sorunları yok. Ama benden bağımsız bir şey yapamıyorlar. Eve biraz geç gitsem meraktan bir hal oluyorlar. Arkadaşlarımla gezsem kızım “benim yaşlı anne babam var” de çok oturma gel diyorlar. Bir yere iş gezisine gidecek olsam onlarda gelmek istiyorlar. Yani beni kısıtlamak anlamında değil ama bana bağımlı gibiler. Annem “bize sen bakacaksın” diyor. Benim de onlardan başka kimsem yok ama ben de gencim biraz kendi hayatım olsun istiyorum. Fikirlerinizi bekliyorum.
hayatınızdaki zorluğun kaynağı aileniz olmayabilir. yaş ilerledikçe hayatın kendisi ağırlaşıyor. bu zamanda ne yazık ki suç hep aileye yükleniyor. bunun sağlamasını yapmak isteyen insanlara sorsun, on yıl yirmi yıl öncesine dönmek ister misin diye... %90 ı evet diyecektir.

şu kadarını söyleyeyim; yalnız yaşamanın zorluğu ile durumunuzu bir teraziye koyma imkanınız olsaydı, yalnız yaşamanın zorluğunun ağır gelme ihtimali daha yüksektir bence...
 
Annem 61 yasinda ben evlenip farkli sehire tasindim ayni zamanlarda o da ulke disina yerlesmek zorunda kaldi. 50 li yaslarda bans daha bagli her seyi benimle yapan disarda takilsam arayip eve isteyen ben yasliyim diye dertlenen biriydi. Babam vefat etti, tek cocugum. Sonralari benden biraz ayrilinca yasam enerjisi geldi, sehrimden ayrilmam doyen kadin yurtdisina yerlesti gelip sende nasil kalicam doyen kadin geldi 3 at kaldi. Siz ne kadar verirseniz o kadar saliyorlar kendilerine size bagimli be yasli hissediyorlar. Ayni evde yasarken annemin suyunu bile ben veriridim ayakkabini ben baglardim. Simdi bende kaldiginda aksam eve geliyoruz evi toplayip yemek yapmis keyfi yerinde tv izliyor kadin benden ayrildiktan basks tarzlarda yasadiktn sonra genclesti.biraz onlara alan acun kendilerini salmalarini engelleyin
 
İki taraf da haklı yazmış şaka gibi bir toplumuz ya.Neresi haklı o anne babanın?

Kız 34 yaşında dilediğince arkadaşlarıyla bile çıkamıyor hemen duygu sömürüsüne maruz kalıyor yaşlı annen baban var çok oturma diye.

Bize baksın diye çocuk yapılmaz düpedüz bencillik bu.Herkesin kendi hayatı idealleri hayalleri var.

Dünya sağlık örgütüne göre duygusal istismarın bir komponenti de bağımlı kılma,aşırı korumacılık.
 
Kızlar merhabalar. Ben 34 yaşındayım. Evlenmedim ve ailemle yaşıyorum. Ama bu konuda zorlanıyorum. Ailem bana fazla bağlandı. Yani yaşlılar ama sağlıkları iyi. Bir sorunları yok. Ama benden bağımsız bir şey yapamıyorlar. Eve biraz geç gitsem meraktan bir hal oluyorlar. Arkadaşlarımla gezsem kızım “benim yaşlı anne babam var” de çok oturma gel diyorlar. Bir yere iş gezisine gidecek olsam onlarda gelmek istiyorlar. Yani beni kısıtlamak anlamında değil ama bana bağımlı gibiler. Annem “bize sen bakacaksın” diyor. Benim de onlardan başka kimsem yok ama ben de gencim biraz kendi hayatım olsun istiyorum. Fikirlerinizi bekliyorum.
Çok haklısınız
 
İki taraf da haklı yazmış şaka gibi bir toplumuz ya.Neresi haklı o anne babanın?

Kız 34 yaşında dilediğince arkadaşlarıyla bile çıkamıyor hemen duygu sömürüsüne maruz kalıyor yaşlı annen baban var çok oturma diye.

Bize baksın diye çocuk yapılmaz düpedüz bencillik bu.Herkesin kendi hayatı idealleri hayalleri var.

Dünya sağlık örgütüne göre duygusal istismarın bir komponenti de bağımlı kılma,aşırı korumacılık.

Katiliyorum size. Bu tur ebeveynlerin hakli oldugunu dusunenler cok buyuk ihtimal anne ve kendilerini gorduler bu ebeveynlerde.
 
Evde yaşlı annen baban var erken dön mü. Sizinle iş seyehatine gelmek mi. Konu sahibi ailenizle konuşun bu duruma bi son vermelisiniz. Sizinki bağımlılık olmuş. Evlenmeyi düşünmüyo musunuz mesela o zaman nolucak.
 
Kızlar merhabalar. Ben 34 yaşındayım. Evlenmedim ve ailemle yaşıyorum. Ama bu konuda zorlanıyorum. Ailem bana fazla bağlandı. Yani yaşlılar ama sağlıkları iyi. Bir sorunları yok. Ama benden bağımsız bir şey yapamıyorlar. Eve biraz geç gitsem meraktan bir hal oluyorlar. Arkadaşlarımla gezsem kızım “benim yaşlı anne babam var” de çok oturma gel diyorlar. Bir yere iş gezisine gidecek olsam onlarda gelmek istiyorlar. Yani beni kısıtlamak anlamında değil ama bana bağımlı gibiler. Annem “bize sen bakacaksın” diyor. Benim de onlardan başka kimsem yok ama ben de gencim biraz kendi hayatım olsun istiyorum. Fikirlerinizi bekliyorum.
Tek çocuk musunuz?Ben de öyleyim benden başka kimseleri de yok.Bu sorumluluğu ben de istemezdim ama yine de çok şükür varlıklarına ne yapalım.
 
Ay çok tatlılar ama sizde haklısınız güzellikle anlatın sizi anlayacaklarını düşünüyorum ❤❤❤
 
Katiliyorum size. Bu tur ebeveynlerin hakli oldugunu dusunenler cok buyuk ihtimal anne ve kendilerini gorduler bu ebeveynlerde.

Aynen öyle.Şu durumda tatlı olan kıyılmayacak vs. bişey de yok.Sevgi böyle bir şey değil,sevgi kişisel alanlara saygıyı gerektirir.

Konu sahibi eğer eşim arkadaşlarımla dışarı çıktığımda senin evde kocan bekliyor çok oturma diyor diye konu açsaydı kimse ayyuy çok tatlı ne güzell şeklinde yorum yapmazdı.Gerçe burası Türkiye hiçbir şeyden emin olamiyorum

Eş,anne,baba,abi,kardeş,evlat farketmez.Karşılıklı saygı, ayrı bir birey olduğunu kabullenme,herkesin aileden eşten ayrı bir hayatı da olduğunu kabullenme.Bu kadar basit aslında
 
Keşke ailenizi bunca yil böyle alistirmasaydiniz..En bastan daha iş hayatina atilinca ayri bir eviniz vs olsaydi durumlar şimdi böyle olmazdi..Ya da ayni evde de yaşasanız ,ben karsi tarafin beklenti icinde olmasini, sizin öncelerden beridir onlarin istedigi gibi bir yaşam sürdüğünüze yoruyorum.Yani kisaca nasil alistirirsaniz öyle gidiyor.Anne babaniz cook yaşli ve bakima muhtac olmadiklari sürece bunlari söylemelerinin hic geregi yok.Benim 85 yasindaki babam ,annemin vefatindan sonra 4 yil kendi basina yasadi ki o kadar cagirdik kalmaya vs gelmedi..Sürekli ihtiyaclarini görüyorduk ama o ayri da .Ayni evde olunca bu kadar karisilmamasi lazim diye düşünüyorum nacizane ..
 
kaç yaşında bu "yaşlı" ana babanız

ben de tek çocuğum 25 yaşımda bavulumu topladım ve başka şehire taşındım

15 yıldır annemler halen gül gibi yaşıyorlar

annemlerin çevresi de ay kızınız da gitti siz de gidin o şehre yerleşir o orada siz burada yalnız ne yaparsınız dediler

herkesin kendi hayatı kendi düzeni dediler ve taşınmadılar tabii ki

bu arada hadi akşam erken gel vs demeleri makul olabilir de iş gezisinde ne işleri var

yani ben iş için şehir dışına çıkınca eşimi çocuğumu götürmüyorum ana babanın ne işi var

ha bunu ilk söylediklerinde neden olmaz demediniz bu da ilginç
 
Valla bence hiç de tatlı değiller yapılan da hiç mantıklı değil yorumlara hayret ettim, 34 yaşında kocaman insansınız aileniz bu şekilde sizin hayatınızı kısıtlayacaksa acilen kendi düzeninizi kurun.
Evet ben de sizin gibi düşünüyorum,yatalak olur da insan Allah korusun işlerini göremez vs ancak desinler yani..
 
Aynen öyle.Şu durumda tatlı olan kıyılmayacak vs. bişey de yok.Sevgi böyle bir şey değil,sevgi kişisel alanlara saygıyı gerektirir.

Konu sahibi eğer eşim arkadaşlarımla dışarı çıktığımda senin evde kocan bekliyor çok oturma diyor diye konu açsaydı kimse ayyuy çok tatlı ne güzell şeklinde yorum yapmazdı.Gerçe burası Türkiye hiçbir şeyden emin olamiyorum

Eş,anne,baba,abi,kardeş,evlat farketmez.Karşılıklı saygı, ayrı bir birey olduğunu kabullenme,herkesin aileden eşten ayrı bir hayatı da olduğunu kabullenme.Bu kadar basit aslında

Cok sirin bulunan bu anne baba konu sahibine en buyuk kotulugu yapiyor su an, bagimsiz birey olmasini engelliyor. Oyle kotu ki bu...
 
Back
X