Ben 20 yaşında...

Niçin iyide ? İçinde büyütmek daha mi iyi ?
Git konuş dok içini . Elbet bir çözüm yolu gösterir.
kadesa. Hatirladim..
afedersin. Ciddiyetini farkedememem benim hatam..

biliyor musun? Defalarca psikiyatristen randevu aldim. Ama gidemedim. Insan uzmanina bile anlatamiyor bazi seyleri


Ailem hicbirini bilmez. Hepsini tek yasadim tek atlattim ben.. tek bir kisi degil ki. Hayatim boyunca karsima cikan herkes bi imtihan sebebi oldu benim icin...
 
kadesa. Hatirladim..
afedersin. Ciddiyetini farkedememem benim hatam..

biliyor musun? Defalarca psikiyatristen randevu aldim. Ama gidemedim. Insan uzmanina bile anlatamiyor bazi seyleri


Ailem hicbirini bilmez. Hepsini tek yasadim tek atlattim ben.. tek bir kisi degil ki. Hayatim boyunca karsima cikan herkes bi imtihan sebebi oldu benim icin...
Neden ailene soylemedin bak sende yıkım olmuş resmen

O kişileri gördükçe daha çok canınız yanmiyormu
 
"çocukluğu tacizlerle geçmiş en yakınından en uzağına istismar edilmiş, nedense hep yaşlı adamların ilgi odağı bir genç kızım..."

Nasıl yanı, nasıl bir çevreniz vardı ki herkes sapık? Annen niye seni korumadı? Şimdi fizyoterapist olacaksanız, demekki avare değilsiniz.

Yardım alın, geleceğe umutla bakın inşallah.
herkes taciz etmedi elbet, demek istedigim akrabam da var bunun icinde. Tanimadigim birileri de. Mubalaga etmisim.

Pardon :) Malzeme amaçlı değil hani bilsek bi yardımımız dokunurdu :) İnan bi şey anlamayınca konularına baktım dedim nesi var :)
belki de burda cok anlattigimdan sacma bi sekilde herkes beni anlar diye kapali kutularla anlatiyorum artik :) bemim hatam
 
kadesa. Hatirladim..
afedersin. Ciddiyetini farkedememem benim hatam..

biliyor musun? Defalarca psikiyatristen randevu aldim. Ama gidemedim. Insan uzmanina bile anlatamiyor bazi seyleri


Ailem hicbirini bilmez. Hepsini tek yasadim tek atlattim ben.. tek bir kisi degil ki. Hayatim boyunca karsima cikan herkes bi imtihan sebebi oldu benim icin...
Keske ailen bilseydi de sana destek olsalardi. Keske onlarla paylassaydin da azicik da olsa seni koruyan birilerinin varligini hissedip guven duysaydin.
Neden her girdigin yerde sana bunlari yasattilar? Arkadas cevren mi cok kotuydu?
 
belki de burda cok anlattigimdan sacma bi sekilde herkes beni anlar diye kapali kutularla anlatiyorum artik :) bemim hatam

Bişey anlamamak da benim hatam sanırım :/
Anladığım kadarı geçmişinde çok kötü şeyler yaşamışsın ve temelde onlar olduğu için yaşadığın her olay bununla bağlantılı gibi geliyor.
 
Lutfen anlatın rahatlayin kimse inanki sizi yargilamaz bu dalga geçilecek bi olay değil

Bizimde çocuklarımız var hiç değilse gözümüz açılır çocuklarımızı uyariz daha dikkatli oluruz
 
Niçin iyide ? İçinde büyütmek daha mi iyi ?
Git konuş dok içini . Elbet bir çözüm yolu gösterir.
Belki kwndimi daha hazir hissettigimde..

Neden ailene soylemedin bak sende yıkım olmuş resmen

O kişileri gördükçe daha çok canınız yanmiyormu
kacimiz ailesine anlatabiliyor ki. Belki cekindigimden belki uzmek istemedigimden. Ama anlatmadm iste anlatamadim. Cogu gecmiste kaldi zaten ama insan unutamiyor iste

Keske ailen bilseydi de sana destek olsalardi. Keske onlarla paylassaydin da azicik da olsa seni koruyan birilerinin varligini hissedip guven duysaydin.
Neden her girdigin yerde sana bunlari yasattilar? Arkadas cevren mi cok kotuydu?
her zaman olan seyler degil tabi. Bilmiyorum yikimi cok yasiyorum belki ben cekiyorum belki cok imtihan ediliyorum bilmiyorum.

Yok önemli değil.

Ben diğer konunu inan bilmiyorum hatta bir köşe yazısı sandım bu konunu da.
ben hep yazarim. Kalemim edebidir biraz. Bunu da yazmistim. Paylasmak istedim...
 
Ben 20 yaşında, geleği umutlarla dolu harika imkanlara sahip pırıl pırıl bir genç kızım..
Ben 20 yaşında, çocukluğu tacizlerle geçmiş en yakınından en uzağına istismar edilmiş, nedense hep yaşlı adamların ilgi odağı bir genç kızım...

Güvendiğim adamın tecavüz etmeye çalısmasından sonra herkese resti çekip hayatını çukura sürükleyen bir avareyim.

Herkesten korkan, her gece sessiz sessiz ağlayan, çoğu gece dizlerini sıkı sıkı tutarak uykularından uyanan o kücük kız benim..

Herkese kafa tutan, her türlü jeste tüm güzel sözlere eyvallah çekip yalnız başına ayakta duran; güçlü, imrenilen o gözde kadın benim...

Evli adamların sözde sevdaları özde aşağılık kaçamaklarına malzeme olmak istenen, ama asla taviz vermeyen o çıtır genç kız benim.

Hayata karşı dimdik durmaya çalıstıkça her rüzgarda eğilen ama asla yıkılmayan o güclü irade benim....
Biziz...
Kadiniz...

ama iste yine zor günler kapida

Herşeyi başardığım gibi bu günleri de atlatırım.
Annemden ögrendiğim gibi.

Dimdik. Eğilmeden. Yılmadan. Korkusuz. Kimseye muhtaç olmadan.

NOT: HERHANGI BIR SIIR KITABINDAN YAHUT ROMANDAN ALINTILAMADIM. HAYATIMDAN BIRSEYLERI OZETLEMEK ISTEDIM. EDEBI BIR ANLATIM OLMASI BENIM SUCUM DEGIL.

fikrimi size sataşma ya da kötü niyetli algılamayın lütfen.
üzücü ve travmatik şeyler yaşamışsınız ve yalnızlık kalkanınız olmuş.
bu bir insanın yaşaması gereken hayat değil, "normal" değil yani.
o kalkanı kırmanız gerek.
 
Ne Zaman ki daha açık ve net paylaşabilirsiniz o zaman da tedaviye gidebilirsiniz ama bu böyle olmaz .. Burada bir adım atarsanız sonrasında doktora anlatmak kolaylaşır..

Naçizane..
 
Allah yardımcın olsun herkes ettiğini bulur üzülme... Dua et ve bundan sonraki hayatını bi şekilde dolu dolu yaşamaya çalış görmezden gelmeye çalış bilirim zor gelir ama dene hiç çoktan... Umarım hayatının kalan kısmında muhteşem şeylerle muhteşem insanlarla karşılaşırsın...
 
Belki kwndimi daha hazir hissettigimde..

kacimiz ailesine anlatabiliyor ki. Belki cekindigimden belki uzmek istemedigimden. Ama anlatmadm iste anlatamadim. Cogu gecmiste kaldi zaten ama insan unutamiyor iste

her zaman olan seyler degil tabi. Bilmiyorum yikimi cok yasiyorum belki ben cekiyorum belki cok imtihan ediliyorum bilmiyorum.

ben hep yazarim. Kalemim edebidir biraz. Bunu da yazmistim. Paylasmak istedim...

Bak uzulme desem de elbet sancisini hep cekiyorsundu, hatta kabusun oluyordur geceleri. Ama inan sana bunu yapanlarin Allah bir gun belasini verecek. Yanlarina kalmayacak. Bu olanlari dusunmemeye calis. Bence de psikolojik bir destek al. Tek basina atlatamayabilirsin..
 
fikrimi size sataşma ya da kötü niyetli algılamayın lütfen.
üzücü ve travmatik şeyler yaşamışsınız ve yalnızlık kalkanınız olmuş.
bu bir insanın yaşaması gereken hayat değil, "normal" değil yani.
o kalkanı kırmanız gerek.
Çok güzel bir tespit.. Yalnızlığı kalkan yapıyor insan güçlü durmak için.
Çok küçükken bu tür bir şey yaşadım komşumuzun babası tarafından taciz edilmiştim. Çok küçüktüm kimseye bir şey anlatmadım. Büyüdüm yine anlatmadım. Hiç kimse bilmez. Sadece ben biliyorum bir de şimdi bunu okuyanlar.
Ben içime gömdüm, çok derinlerde. O kadar derinlerdeki bu konuları okumayınca aklıma dahi gelmez sanki hiç yaşamamışım gibi benim için. Sanki ben değildim onu yaşayan.. O yaşlı şahıs çoktan öldü. Beni ona emanet ederlerdi çoğu zaman.. Nasıl hesabını verdi düşünemiyorum, düşünmekte istemiyorum.
KArşına çıkan insanlara güvenme, kendim dışında kimseye yüzde yüz güvenmem ben. Tıpkı senin gibi dışarıdan bakılınca dağ gibi güçlü, ne istediğini bilen, kimseye kendini ezdirmeyen bir insanım. İçimi sorarsan zırıl zırıl ağlıyorum çoğunlukla :) Ama umurumda değil diyorum yine ben yaşamadım, yaşamış olsam bile suçlu ben değildim. İnsanlığını kaybedenler düşünsün, hesabını onlar versin diğer tarafta.
 
yemin ederim böyle şeyleri okudukça biri kızımı sevdiğinde beynimde binlerce şimşek çakıyor acaba mı diye? nasıl bir hayatta yaşıyoruz böyle allah tüm evlatlarımızı korusun...
 
Çok güzel bir tespit.. Yalnızlığı kalkan yapıyor insan güçlü durmak için.
Çok küçükken bu tür bir şey yaşadım komşumuzun babası tarafından taciz edilmiştim. Çok küçüktüm kimseye bir şey anlatmadım. Büyüdüm yine anlatmadım. Hiç kimse bilmez. Sadece ben biliyorum bir de şimdi bunu okuyanlar.
Ben içime gömdüm, çok derinlerde. O kadar derinlerdeki bu konuları okumayınca aklıma dahi gelmez sanki hiç yaşamamışım gibi benim için. Sanki ben değildim onu yaşayan.. O yaşlı şahıs çoktan öldü. Beni ona emanet ederlerdi çoğu zaman.. Nasıl hesabını verdi düşünemiyorum, düşünmekte istemiyorum.
KArşına çıkan insanlara güvenme, kendim dışında kimseye yüzde yüz güvenmem ben. Tıpkı senin gibi dışarıdan bakılınca dağ gibi güçlü, ne istediğini bilen, kimseye kendini ezdirmeyen bir insanım. İçimi sorarsan zırıl zırıl ağlıyorum çoğunlukla :) Ama umurumda değil diyorum yine ben yaşamadım, yaşamış olsam bile suçlu ben değildim. İnsanlığını kaybedenler düşünsün, hesabını onlar versin diğer tarafta.

öyle oluyor...
ben travmamı 27 yaşında yaşadım (taciz değil ama iğrenç bir ilişkiydi)
bahsettiğiniz gibi, kale içine kale kurdum, duvarlar, duvarlar, duvarlar...
o duvarlar yüzünden pek çok iyi insanı dışarıda bıraktım.
dikkatli olmak evet güzel ama fazlası yalnızlığa hapsediyor insanı.
kalkan güzel evet ama esnekliği çok önemli.
yalnız hayat kolay değil.
 
öyle oluyor...
ben travmamı 27 yaşında yaşadım (taciz değil ama iğrenç bir ilişkiydi)
bahsettiğiniz gibi, kale içine kale kurdum, duvarlar, duvarlar, duvarlar...
o duvarlar yüzünden pek çok iyi insanı dışarıda bıraktım.
dikkatli olmak evet güzel ama fazlası yalnızlığa hapsediyor insanı.
kalkan güzel evet ama esnekliği çok önemli.
yalnız hayat kolay değil.
Her şeyi anlatsam roman olur. Taciz edilirdim eve gelir sinir hastası annem tarafından işkenceye uğrardım. Babam beni yine komşuya bırakırdı sizde kalsın korkuyorum öldürmesinden çocukları diye. Tabi kardeşimle beni bırakırdı onu es geçmeyeyim. Annem düzeldi, hayat aktı gitti ama benim kişiliğim güvensizlik üzerine şekillendi. İstanbul surlarını yıkan toplar gelse benim kalelerimi yıkamaz ama söylediğin gibi yalnızlık gerçekten çok zor. Esneklik bazen oluyor ama sonra birden taş kesiliyor. Başa sarıyoruz. Bizi bizden başkası anlayamaz.
 
Her şeyi anlatsam roman olur. Taciz edilirdim eve gelir sinir hastası annem tarafından işkenceye uğrardım. Babam beni yine komşuya bırakırdı sizde kalsın korkuyorum öldürmesinden çocukları diye. Tabi kardeşimle beni bırakırdı onu es geçmeyeyim. Annem düzeldi, hayat aktı gitti ama benim kişiliğim güvensizlik üzerine şekillendi. İstanbul surlarını yıkan toplar gelse benim kalelerimi yıkamaz ama söylediğin gibi yalnızlık gerçekten çok zor. Esneklik bazen oluyor ama sonra birden taş kesiliyor. Başa sarıyoruz. Bizi bizden başkası anlayamaz.

bu sıkmalar içe atmalar şu an sizin tarafınızdan geriye atılsa dahi ilerde patlak verecektir.
minicik bir abla tavsiyesi, psikolog görüşmesi yaparsanız çok çok iyi gelir.
 
Back
X