• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ben artık bununla bas edemiyorum..psikolog mu? aile danışmanı mi? Boşanmak mi?

Kusura bakmada bana hiç normal gelmiyor bu durum. Eşin senin aileni eve sokmasa, görünce krize girse falan ne hissedersin. Ayrıca bundan boşandın diyelim, yeni karşına çıkacak kişininkiler nolacak, canımı sıktılar yüzlerini görmeyim olmuyor
 
Gidicem zaten ama malesef dünyanın tüm psikologlari toplansa da bu kini içimden atacagimi hiç zannetmiyorum. Zira çok çok zor kin tutarım hatta bunlardan önce bir kişiye kin tuttum bugüne kadar iste tuttum mu da daha gitmiyor kinim.

kin hic iyi bişey degildir.
herkesten cok size zarar verir.
affetmek affedebilmek Rabbimin bize verdigi ve hoşnut da oldugu cok güzel birşey.

eşinizi de yıpratmayın yuvanıza yazık
 
Ben buna prenses sendromu diyorum. Bahsettiğiniz şeyin adı hayat. Her zaman sevdiğimiz insanlarla muhatap olamayız. Hele evliliklerde. Eşiniz sizi her hafta ailesini görmeye mecbur bıraksaydı hak verirdim belki ama böyle birşey yok. En son üç ay önce gördüğünüz birileri için koca kadın nasıl hastalandınız anlam veremedim. Yaşadıklarınız da çok travmatik şeyler değil siz söylüyorsunuz. Kendi ailenizde bile bazen neler oluyor değil mi. Kızmayın konu sahibi bazen insan kendi kendinin psikologu olmalı. Hiç ani ölüm gördünüz mü yakınınızda. Allah göstermesin bir dakikada kökünden değişebilecek hayatlarımızda inanın bahsettiğiniz sorun dert bile değil. Ha yine de kocamı ayda yılda bir göreceğim insanlar için bırakırım diyorsanız daha fazla da devam etmeyin hastalığınız ilerlemesin.Hayat kısa gece bıraktığımız hayatı sabah aynı şekilde bulamıyoruz. İnsan ilişkilerinde bu derece tahammülsüzlük de, politik ya da iki yüzlü olmamak değil hayat karşısında zayıf kalmaktır. Dilerim kendinizi iyileştirip yuvamız kurtarırsınız.



+1000
 
Belki sorunlari sana anlatsan o da sorun mu dersin ama ben sorun yapıyorum. Bu biraz da benim kisiligimle alakalı birinden soguduysam olsem o kişiyle görüşmem bir araya gelmem bu babamın oğlu olsa bile. Politik olamam mis gibi yapamam yapamiyorum yani. Ben bu insanlardan soğudum iyi de deseler batıyor.
Bu kişilik yapınızı törpülemediğiniz sürece evliliğinizde huzur bulmanız zor.
Evlilik ne yazık ki sadece iki kişinin birlikte olduğu bir kurum değil.
Size acilen psikolojik yardım+evlilik terapisi almanızı tavsiye ediyorum.
Eşinizle birebir bir probleminizin olmayışı büyük avantaj evliliğinizi yıkmayın, toparlayabilirsiniz.
Kendinize panik atak teşhisi koyup tabloyu ağırlaştırmayın.
Psikoloğunuz bundan şüphelenirse sizi ilaç tedavisi için psikiyatriste yönlendirir zaten.
 
Gidicem zaten ama malesef dünyanın tüm psikologlari toplansa da bu kini içimden atacagimi hiç zannetmiyorum. Zira çok çok zor kin tutarım hatta bunlardan önce bir kişiye kin tuttum bugüne kadar iste tuttum mu da daha gitmiyor kinim.

Yanılıyorsunuz , çok zor kin tutmuyorsunuz, zira yaşadığınız basit olaylarda bunu yasamazdiniz.
 
Icinizdeki kin duygusu en cok size zarar veriyor , o kin tuttugunuz insanlara hicbirsey olmuyor

Ben bunu hic anlayamiyorum, insan neden kendisine bu kadar zarar verir ki? Kendiniz bas edemiyorsaniz bu durumla psikolog destegi alin , anlattiginiz tabloda siz hic normal degilsinix , hayati bosu bosuna kendinize zehir ediyorsunuz
 
Ne yaşadınız veya o insanlar size ne yaşattı gerçekten merak ettim..
Benim annem 16 sene kv-kp ile birlikte oturmuş,babaannem anneme çok çektirmiş,dedem ise hep olaylara sessiz kalmış,ne anneme karşı çıkmış ne yanında olmuş.. babam ise annemi hiç savunmamış,ve annem bugün bu insanlara hala anne baba deyip,hallerini hatırlarını sorup,evlerine gidip,yeri geliyor yardımlarına koşuyor...
Bunlardan daha mı fazlasını yaşadınız bilmiyorum,ama bence biraz fazla büyütüyorsunuz.. ki en son 3 ay önce görmüşsünüz Yani,tepkileriniz gerçekten fazla..
 
Icinizdeki kin duygusu en cok size zarar veriyor , o kin tuttugunuz insanlara hicbirsey olmuyor

Ben bunu hic anlayamiyorum, insan neden kendisine bu kadar zarar verir ki? Kendiniz bas edemiyorsaniz bu durumla psikolog destegi alin , anlattiginiz tabloda siz hic normal degilsinix , hayati bosu bosuna kendinize zehir ediyorsunuz


Yüz de yüz katılıyorum. Sen istediğin kadar görüşme o kin senin içinde ve görmesen de devam ettireceksin. Bir an önce psikologa gidip tedavi olman lazım. Onlara bişey olmaz kendine zarar verirsin.
 
Disardan konulari okuyordum.
Sırf bunu yazmak için girıs yaptım..
Bian ben mi konu açtim acaba diye düaundum çunku noktasi noktasina kelimesin kelimesine ayni durumdayim.
Bende ne yapacagimi bilmiyorum.
Psikolog paklamaz beni psikiyatri ye gtmeyi daunuyorum
 
eşinize üzüldüm ... doğrudan siz psikologa gidin derim.. siz, kendi içinizdeki problemi halledin sonra aile danışmanlığını düşünürsünüz. eşinizden yana da sorun yokmuş ama gidin madem.. ne diyeyim..
 
Iyi geceler. Şimdiden rahat batması, aile yuzunden bosanilir mi falan diyecekler bilsinler ki gerçekten artık sağlığımı olumsuz etkilemeye başladı.biraz uzun olabilir şimdiden k.bakmayın.

Eşimle severek evlendik. Gerçekten gözümün içine bakan biri. Sürekli alttan alır, sever sayar iyi bir estir. Geçmişte ailesiyle sorunlar yaşadık yuzgoz olduk belki kucuk bir kisminda gorece kusurlu taraf bendim. bi de bu sorunlar belki başkaları yaşasaydı umursamazdi bile ama ben taktım. Hem de acayip şekilde. Esim geçmişte yasanan sorunlarda pasif kaldı . O ise pasif kalmadigini sadece tepkisini yanimda vermediğini söylüyor yani tepki verdigini ama benim gormedigimi soyluyor.

Neyse ben unutamiyorum yaşananları ve artık sağlığımı olumsuz etkiliyor. Bugün ailesiyle görüştük benim yaşadığım stresten nefesin kesildi midem bulandı lavaboya zor yetistim. Ben bu insanları gormedigimde uzak oldugumda eşimle cocugumla çok mutluyum sorunun yok. Ama bunları görünce tüm iç huzurum, aile huzurum kaçıyor. Gorusmiyim desem esim tamam der ama evimde bunun huzursuzluğun esim dolayısıyla yine yasarim. Napiyim ben artık panik atak, anksiyete belirtileri vermeye başladım asamıyorum.
Sizi cok iyi anlıyorum gercekten
Bende isim konusu yüzünden boşanma noktasına gelmiştim
Cewremde ve kk da herkes niye bu kadar takıyosun boşver ne derlerse desinler dedi ama olmuyo işte
Dün görümcemle tlfnda konuştum bana inat yüne istemedigim isimle kuzımı sordu.içimden ya sabır dedim ama artık onlar yüzünden huzurumu bozmamaya calısıcam
Ne güzel eşiniz gayet sewecen anlayışlıymış
Üçüncü şahıslar için yuvanızı bozmayın,bi kaç yıl sonra eminim niye bunları kafaya bu kadar cok takmışız diycez
 
O zaman tedavi pek de başarılı olmadı diyebilir miyiz? Ya da başarılı olduysa ne yönde başarılı oldu? Allah yardimcimiz olsun.
Yüzde yüz unutma gibi birşey söz konusu değil zaten
Biz evlendiğimiz yıldan beri dönem dönem terapi aldık
Her terapi ve terapist iyi geldi diyemem
Panik ataktan geçen kış tedavi oldum büyük oranda geçti ama Yok diyemem
Aile terapisine de bir kaç defa gittik Ben şahsi daha çok gittim , devam da edeceğim edeceğiz
Ama aile konusu tamamen gçeeçvk bi konu değil
Ben de iğreniyorum ve ömür boyu görüşmek istemiyorum ailesi ile , ve onlara karşı içimde hiçbir iyi temenni Yok , çocuk sahibi olamamıZda onları suçluyorum içten içe, şuan gebeyim ama bu da gelişmedi , yarın kürtaj olacağım :(
Senin sağlıklı bir bebeğin var bu büyük bir artı ,
Terapistim sakinleştirdi biraz beni ama tamamen geçmedi nefretim öfkem
Biraz da yapı meselesi sanırımama kesinlikle terapi öneririm
 
Hic bisey yapmadilar ama dedim ya ben soğudum bi kere. Zoraki görüşmek bana zulüm.
Hiç birşey yapmadılarsa bu durumda siz bazı şeyleri yanlış anlayıp yanlış yorumlayıp kin duymaya başladınız sanırım
Şimdide kendi içinizde yaşadıklarınız yüzünden aynı ortamda bulunmak bile sizi rahatsız ediyor
Bence bu durumda sizin yardım almanız lazım

Ya kimse kusura bakmasın ama 2 erkek çocuk annesi olarak artık çok korkuyorum yıllarca gözümden sakınıp büyüttüğüm çocuklarımın birgün eşiyle benim aramda kalmasından

Dengesiz kv’ler yüzünden evliliği cehenneme dönen gelinlere sonuna kadar hak veriyorum Allah yardımcıları olsun ama sizin gibileri anlamak imkansız birazda kendi kendinizi telkin edin annesiniz sanırım biraz empati yapmaktamı zor yahu
 
Yaptıkları beni kendilerinden soğuratak benim için büyük şeyler. Belki başkaları için küçük. Ama benim icin buyuk. Kaldi ki esim de geçmişte bu olaylar olurken bu noktaya görünmemesi için önlem almadı pasif kaldı.

Konunun ne olduğu tabii ki önemli. Size hakaret ettilerse haklı olabilirsiniz. Bir iki kere üstü kapalı laf soktular diye böyle hissediyorsanız sadece kendiniz için değil çocuğunuz için de psikoloğa gitmelisiniz. Çünkü bu kadar zayıf olursanız çocuğunuza da iyi bir rol model olamazsınız.

Konunun ne olduğunu bilmediğimiz için doğru yorum yapmak çok zor. İfşa olmamak için yazmıyorsanız içimizden birkaçımıza özelden konuyu yazın, insanlar fikirlerini yazsınlar.
 
ben de aynı anlattığın durumları yaşadım
hatta buraya o dönemlerde üye oldum
seninkinden farkı, ben eşimin ailesiyle hiç tartışmaya girmedim, eşime söyledim, o da beni "kendisini ailesine karşı doldurmakla itham" etti
halbuki ailesiyle aramızın bozulmasını istemediğimden ve sağlığım ciddi olarak bozulmaya başladığından bahsetmiştim
kendisi öyle tepki verince ben içime atmaktan şiştim ve sonunda panik bozukluk atakları geçirmeye başladım
yeni yeni anlıyorum ki o atakların sebebi, beni kapana kıstırmalarıymış
6-9 ay ilaç kullandım
sonra bir şeyler az biraz düzelir gibi oldu
çocuk olduktan sonra ailesinin anormal konuşmaları, üstlerine düşmeyen şeylere müdahil olmaları, eşimin adaletsizliği (bana göre, çünkü kendisi kabul etmiyor) beni lohusalık depresyonuna soktu (bence). Eşim ne mi yaptı? Hıncını annemden çıkardı. 5 yılın sonunda gemileri yakacak duruma geldim. ki bence geç bile kaldım. sonra aile terapisti falan...
herkes mutlu, huzurlu olur inşallah ne diyeyim
ama iyi bir aile terapisti faydalı olur bence
 
Bak ben 15 yasında annemle ilgili bir durum yaşamıştım çok çok üzüldüm çok taktım bu durumu hep taktım 15 sene boyunca.
Tavsan dağa küsmüş dağın haberin olmamış.Annemin umrunda olmadı ama ben takintimdan dolayı çok ağır okb hastası oldum.
Şimdi psikoterapi görüyorum.Yeni yeni iyilesiyorum.Psikoterapi olaylara biraz daha farklı bakmamı sağladı.
Asamadiginiz problem neyse bir uzmandan yardım alın tavsiye ederim.Belki kafaniza taktığıniz durum o kadar da önemli bir şey değil.
 
Kusura bakmada bana hiç normal gelmiyor bu durum. Eşin senin aileni eve sokmasa, görünce krize girse falan ne hissedersin. Ayrıca bundan boşandın diyelim, yeni karşına çıkacak kişininkiler nolacak, canımı sıktılar yüzlerini görmeyim olmuyor
Ailemle görüşmek esimin sağlığını olumsuz yönde etkileyecekse gorusmesin. Hatta esime söylüyorum ben ailemle gorusmiyim dilersen misilleme yap sen de benimkilerle gorusme
 
Yanılıyorsunuz , çok zor kin tutmuyorsunuz, zira yaşadığınız basit olaylarda bunu yasamazdiniz.
Bunlardan başka kin tuttuğum kimse yok.yaşadıklarım benim için basit değil ciddi soguma sebepleri. Ama başkaları için belkibasittir. Zira burada okuduğum konularda benzer sorunları yaşayanlara boşver deniliyor zaman zaman ama kesinlikle benim için basit değil.
 
Icinizdeki kin duygusu en cok size zarar veriyor , o kin tuttugunuz insanlara hicbirsey olmuyor

Ben bunu hic anlayamiyorum, insan neden kendisine bu kadar zarar verir ki? Kendiniz bas edemiyorsaniz bu durumla psikolog destegi alin , anlattiginiz tabloda siz hic normal degilsinix , hayati bosu bosuna kendinize zehir ediyorsunuz
Bu insanları gormedigimde sorun yok. Bunları oturup dusunmuyorum.aklıma bile gelmiyor ama görünce işler değişiyor. Ben de huzur kalmıyor.
 
Disardan konulari okuyordum.
Sırf bunu yazmak için girıs yaptım..
Bian ben mi konu açtim acaba diye düaundum çunku noktasi noktasina kelimesin kelimesine ayni durumdayim.
Bende ne yapacagimi bilmiyorum.
Psikolog paklamaz beni psikiyatri ye gtmeyi daunuyorum
Beni hiçbiri paklamaz gibi. Ben gormezsem huzura ericem. Allah sizin de yardimciniz olsun
 
Back
X