Kizlar dün canimi cok sıkan bir hadise yaşadım..
Yaklaşık 5 senedir ha gayret ya sabır diyerek calistigim iş yerimde inanilmaz mutsuzum artik son damla da taşti derler ya öyleyim..
Her ay maasimla faturalarimizi ödüyorum evlenmeden önce cektigimiz iht.kredisini oduyorum ve yemek kartimla bile evime alisveris yapiyorum yemegimi bile evden goturuyorum.. Mobilya taksitlerimizin cogunu ben oduyorum.. Bu kadar uğrasirken kendimi degerli saniyordum..
Dün deli gibi aglayarak esimi aradim dayanamiyorum artik burda calismak istemiyorum istifa etmek istiyorum yine is bulurum gerekirse markette bile calisirim ama yeterki huzurum olsun dedim.. Hic sesini cikarmadi .. Yarim agiz ayril isten o zaman dedi .. Morelim bozuldu geri dondum isyerine ve bir msj " sana isten ayril diyemiyorum bütün masraflarini karsilarim garantisini veremem"
Ne masrafim varki? Ne uzerime bir esya alirim nede her haftasonu gezmeye giderim ne taki ne ayakkabi hicbir sahsi masrafim yok ki

calistigim halde evime temizlikci bile tutmuyorum hatta yogurdumu bile evde kendim yaparim kizlar düsünün artik
Güvenim yerle bir oldu kizlarbirde cocuk sahibi olmayi dusunuyorduk kime guvenicem ki? Ya da daha kaç parçaya bölünücem? Ben ona calismicam demedimki sadece birkac ay kafami dinlemek istedim ama diyemedi..