Öncelikle iyi geceler.Bir görümcem var bizimle yaşıyor, yabancı uyruklu kendisi. Sağolsun ikizlerim doğduğundan beridir bizimle. Oncesinde bir yerde calisiyordu. Calistigi yerde dönemlik calisiyordu.İs bittiğinde de bizimle kaliyordu.Sonra biz şehir değiştirdik ve kendi isteğiyle çalışmak istemedi cunku isi zordu ve arkadaslari onu disliyordu. Sonucta bizimle geldi.
Kendisi okumuyor lise mezunu.Ona üniversite baktık ancak puan olarak bir universiteye yerleşemedi,ozel okula da paramiz yetmedi ve ikizlere ben çalışırken o bakmaya başladı.
Ben de eşim de yoğun çalışıyoruz ve haliyle bu arada o sıkılıyor.Maddi sıkıntılar had safhada o yüzden çok fazla dışarı çıkan, gezen bir aile değiliz.Zaten pek zamanımız da yok.
Eşimin ailesinin geçim masraflarını da biz karşılıyoruz çünkü babası vefat etti.Esimin maaşı tamamen ona gidiyor.Ben de evi geçindirmeye çalışıyorum.Kendisi de çocuğa bakiyor.Bu akşam çalıştığım yerden dolayı zorunlu bir iftara katılmam gerekti.Esimle gittik ve bir saat sonra geldik.Burada filmler koptu.Evi terketmeye kalkti.Hic bilmediği bir şehre gidip orada çalışacağını söyledi.Evde ortam gerildi ve eşim çıldırdı.Onlari zor ayırdım.Herseyi içinde biriktirmiş resmen kustu içindekileri.Saçını basını yoldu.Zor ikna ettim gece evden çıkmaması için.Simdi ne yapmalıyım bilmiyorum.Onu çok iyi anlıyorum sıkıldığını biliyorum ancak elimden bir şey gelmiyor. Ne yapmalı? Onu ülkesine geri mi göndermeli? Gittiği takdirde eşimin ailesinin masraflarını nasıl karşılarız bilmiyorum.Onlarin zor durumda kalmasını istemiyorum.Ancak evden kaçma ihtimalini de göz ardı edemem.Esim geri gelmemek üzere göndermek istiyor.
Bu arada kendisi çok fazla arkadaşlarını netten takip ediyor, onları kıskanıyor, birileri aklını bulandırıyor. Bu akşam ki konuşmalarından eşimle beni de kiskandigini anladim. Biz eşimle o üzülmesin diye resmen arkadaş hayatı yaşıyoruz.Onun yanında beni opmez, sarilmaz.Ben de istemem zaten. Birlikte geçirdiğimiz bir zaman da yok.
