Ben de onlardan olmak istemiyorum!!!!! :(

Pinkie Pie

Goodness is godness.
Kayıtlı Üye
11 Haziran 2020
267
701
33
37
Gerçekten bıktım, tükendim.
Kaçıp gitmek istiyorum, insanlardan uzak bir dağ köyüne.
Hayvanlarla çok daha mutlu olabileceğimi ciddi ciddi düşünmeye başladım.
Kimseye ne yapsam yaranamıyorum.
Alttan alıyorum ezik diyorlar, karaktersiz diyorlar.
Tepkimi dile getiriryorum, psikopat yada geçimsiz oluyorum bu defa da.
Sürekli arkamdan konuşanlar.
Yüzüme gülenler, arkamdan kuyumu kazanlar..
Bir ben mi kaldım bunları yapmayan, yapamayan??
İnsanlara garip bir vicdan duygusu duyan, içten sevebilen??
Kazığın daniskasını bile yese ufacık bir özüre yumuşayan???
Neden bu kadar aptalım benn nedennn???
Çevremdeki çoğu kişiden artık NEFRET EDİYORUM!!!!
Yine de zarar vermeye kıyamıyorum..
Aşka inancım yiteli uzun zaman oldu..
Ama arkadaşlıklar,dostluklar tek umudumdu...
Hayırlı olsun,, onu da öldürdüler..
Bugün onu da toprağa verdim..
Tek korkum onlar gibi olmak, ama tek gururumdu benim iyi niyetim.
Korkuyorum bir gün onu da öldürecekler..
Zorla elimden alıcaklar diye..
Korkuyorum, gerçekten korkuyorum..
Ben çocuklugumdaa böyle bir dünya hayal etmezdim.
Nerde gerçek sevgiler, gerçek dostluklar..
Herkes kapıştı da bana mı kalmadı
Ben mi kaçırdım yada
Evet bir kaç yıldır aşk ile ilgili hiç birşeye güvenmiyordum
Artık insanlara da güvenmiyorum:(
Son direnişim sadece artık bu:
İyiliğim yüzünden üzülen ben oluyorsam, terketmem gereken iyiliğim değil, İNSANLAR!!!!!
Yalnızlığım en büyük sevdamdı,
Artık en iyi dostum da olacak sanırım...
 
Son düzenleyen: Moderatör:
canım... bunun adı hayat
sen savaşı bırakma...inandıklarından ödün verme kimseye.
 
ben dostum diyorum hatta kardeşim diyorum
hep öz kardeşimmiş gibi seviyorum, sahipleniyorum..
ama neden sevmiyorlar, sevemiyorlar..
ama ben aptalım öz kardeşimden kazık yemişsin be aptal!!
elin insanı mı sevecek seni :(
 
seni cok iyi anliyorum diyebilirim
henuz 18 yasimda olmama ragmen okadar cok darbe yedimki bi ara öyle bi hale gelmisdimki akil hastanesine yatirilcakdim annem imza atsaydi...kimseyle gorusmuyor konusmuyor yemiyor icmiyordum...odamda muzik dinliyerek sadece agliyordum tek düsüncem ölümdü resmen yalvariyordum rabbime al su canimi diye okadar bikmisdimki...oysa henuz 16 yasindaydim cok sukur ailemin destegiyle toparlandim resmen bebek muamelesi gordum öksürdügüm an herkez basimdaydi basda hosuma gitmis sonradanda skmisdi bu beni fakat onlar beni tekrar dogurup buyuttu resmen..
simdi ne olursa olsun koymuyor bana desem yeridir aldirmamaya calis benden buyuksundur bir ihtimal ama polyanayi oyna en kotu gununde bile en kotu olayda bile iyi olanini gormeye calis...cok zora girdigimde isyan etmemek icn bende yapiyorum bunu hayat kap karanlik gozukurken birden toz pembe gorunuyor yine gözlerimde yalandan degil ama o an kotu durumu gormek yerine iyi olanini icinden secip aldigim icin...yada ailende enc ok guvendigin biriyle konusmayi dene cok dolu gozukuyorsun belki rahtlrsin eger konusamiyorsan heran gibi bir sebebden dolayi eline bir kart kalem al kendine mektup yaz ve onu ormana gom mektuptakilerini orda birak yuzlesmen gereken birsey varsa hazir oldugunda git al ve yuzles ( bunu bana lisede rehber ogretmenim onermisdi ) yada hic yapamazsan siirlerle anlatmaya calis derdini ben hic sorunlarimla konusmam...tek kelime etmem yada en kucuk olayi anlatirim BUMUYDU DERDIN LAFINI DUYUCAGIMI BILE BILE ve siirlerle anlatirim derdimi ailemde bunu farkinda vardi...artik bana ulasamadiklarnda konusmayi deneyipde ee siir yazmiyormusun özledik diyerk bana destek veriyorlar siirlerimi okuyarak skntimi anlamaya calisiyorlar...

ama üzme tatli canini hayat uc gunluk dedigim gibi herseye ragmen gülümse kaderine ve en iyi olanini secmeye calis, zor oldugunu inan cok iyi biliyorum ama denemekden birsey kaybetmezsin umarim kendimi ifade edebilmisimdir , yurt disinda yasadigimdan dolayi bazen zorlaniyorum bir yanlisim yanlis sözüm fln olduysa kusuruma bakma
 
görmezden geldikçe adım salağa çıktı..
arkamdan diyorlar o salak ne bilir diye.
aslında farkındayım lanet olsun ki herkesin gerçek yüzünün deli gibi farkındayım
sadece görmemeye çalıştım.
görmezden geldiğim için karaktersiz oldum..
insanları hatalarına ragmen sevmek istedim hatalarıyla sevmek istedim..
belki sevgiyle değişirler diye..
değişmediler, hep gerçek yüzlerini gözüme gözüme soktular..
21 yaşındayım ben de, ama 21 sene görmezden gelmeye çalıştığım gerçeği
artık istemesem de kaçamaz hale getirip yüzleşmek zorunda bıraktılar..
onlar gibi yüzeysel olmak bilmiyorum belki de hoş olurdu ama yapamıyorum
elimde olmadan içtenleşiyorum..
annemin bile bazen beni anlamadığı bir dünyadayım
sanırım şu dünyada tek karşılıksız gerçek sevgi köpeğiminki
çevremde arkadaş sıfatı taşıyan insanlar bi onun gibi olamadılar..
yada benim mayamda köpeklik var
 
seni cok iyi anliyorum her kelimende kendimi gordum resmen laf olsun diye soylemiyorum yasadigin hayal kirikligini defalarca yasadim bende

diyecegim su ki

umudunu asla kaybetme en onemlisi de basliginda yazdigin gibi ne olursa olsun ASLA onlardan olma

cunku onlardan olursan kendini de anlayamaz bi hale gelirsin ve canini en cok yakan bu olur yalniz kal

herkes ezik desin psikopat desin ama kendinle bi savasa girme icindeki o ses; 'vicdanin' hep rahat

olsun cunku yazdiklarindan anlasiliyor ki vicdanini hic bi zaman kaybedemeyecek kadar temizsin ...

emin ol sonunda mukafatini aliyorsun bi sekilde...

O kadar kotu seyler yasadim ki ben dost dedigim insan yapmadigini birakmadi deliler gibi sevdigim

ugrunda onca sey yaptigim adamin arkamdan cevirdiklerini ogrendim neler neler yazsam buraya herkes

yok artik fln der ama ben canimi en cok yakan insanlardan bile nefret edemedim tek bi gun bile beddua

etmedim dedim mutlu olsunlar iyi olsunlar salaklik enayilik belki ama soylemissin ya insanlara karsi

garip bi vicdan duygusu .. bu bende o kadar fazla ki. ufacik bi ozur bi adim bile yumusatmaya yeter beni

de.. ama bi yerden sonra insan kaldiramiyor biliyorum lanet olsun diyip alip basini hic bilinmeyen bi yere

gidesi geliyor tek basina kendiyle yasayabilecegi... ben naptim biliyor musun kim olursa olsun cikardim

hayatimdan kalbinini kirarak onu rencide ederek bana yapilanlari yuzune vurark da degil sadece

uzaklasarak simdi nasilim esim ailem ve belki 100 lerden 2-3 e dusmus arkadas grubu.. mutlu muyum?

evet. zarar gordum mu? evet hemde cok. hala bile korku var icimde biriyle iyi anlassam icimi bi endise

kapliyor bu da mi yuzume gulup arkamdan konusacak bu da mi hayal kirikligi yasatacak bana diye

sonrada yine kiziyorum kendime biri hakkinda boyle dusundugum icin.. anlayacagin duvarlar ordum

etrafima keske boyle olmak zorunda olmasaydi diyorum hep ama insanlar mecbur birakti beni buna ...

bunu soylemek bile rahatlatmiyor beni 'insanlar mecbur birakti' hep dusunuyorum neden neden neden

anlayacagin bu bi kisir dongu sadece suna seviniyorum vicdanim cok rahat gece basimi yastiga

koyunca icimi kemiren hic bisey yok yanlis yaptim tabiki her insan gibi ama bundan eminim kimsenin

yanlisi olmadim ben! en buyuk mutlulugumda bu iste...
 
görmezden geldikçe adım salağa çıktı..
arkamdan diyorlar o salak ne bilir diye.
aslında farkındayım lanet olsun ki herkesin gerçek yüzünün deli gibi farkındayım
sadece görmemeye çalıştım.
görmezden geldiğim için karaktersiz oldum..
insanları hatalarına ragmen sevmek istedim hatalarıyla sevmek istedim..
belki sevgiyle değişirler diye..
değişmediler, hep gerçek yüzlerini gözüme gözüme soktular..
21 yaşındayım ben de, ama 21 sene görmezden gelmeye çalıştığım gerçeği
artık istemesem de kaçamaz hale getirip yüzleşmek zorunda bıraktılar..
onlar gibi yüzeysel olmak bilmiyorum belki de hoş olurdu ama yapamıyorum
elimde olmadan içtenleşiyorum..
annemin bile bazen beni anlamadığı bir dünyadayım
sanırım şu dünyada tek karşılıksız gerçek sevgi köpeğiminki
çevremde arkadaş sıfatı taşıyan insanlar bi onun gibi olamadılar..
yada benim mayamda köpeklik var

seninle ayni hisleri paylasdigim oluyor kendii cok yanliz hissediyorsun dogru
etrafina bakdiginda yalanda olsa bissuru arkadasin dostun var demi?
ama kendine karaktersiz deme aptaldi salakdi hele hic deme
sen kendini öyle gorursen baskalarinin seni anlamasini bekleme
bana hep böyle dediler sizde anlamiyorsunz beni dedim cekdim gittim
fakat sonra dusundumde hakliydilar kahretsinki hakliydilar
önce kendme guvenmeyi sonra kendi kararlarimi ne olursa olsun kendi dusuncelerimle hareket etmeye basladim basda sendeki tepkileri gordum yeri gelior hala goruyorum bazen sacmaladigimda oluyor ama benim hareketlerim kararlarim oluyor ve ben onlari nasil oldklari gibi kabulleniyorsam onlarinda kabul etmelerini soyluyorum...
sen herseye ragmen kendi dogrularindan vazgecme icinden geldigi gibi davran konus et
eger sen sen oldugun icin aptal diyorsalar kendileri aptaldir...

yapmacik olmakdansa aptal olmak daha iyidir ki aptal biri olsan bukadar guzel cevaplar vermezsin ...

anladigim kadariyla cok taviz vermissin herkeze VERME Ailen bile olsa tepkini koy...
eger tepki vermezsen ve böyle devam edersen onlari disardan hakli gosterirsin haksiz olduklarini anlat onlara, onlar gibi olmadan

ve üzzme tatli canini olurmu güclü görünmeye calis cünkü böyle insanlar ne yazikki zayif anini zaaflarini bildikleri sürece seni hep yaralicakdir
 
Ben guzel yurdumda hala daha sizler gibi herseye ragmen kalpleri iyilikle ve sevgiyle dolu, temiz insanlar olduguna ihtimal vermiyordum... denef ve frosythia ayni ben'i anlatmissiniz.

Hayretle sizleri okudum. Cunki ayni yada benzer olaylar yasamisiz...

Neden diye cok sordum, bu canim arkadaslarim bana neden kazik atiyorlar? Neden beni enayi olarak goruyorlar. Bir anda yasananlari unutup icleri cok rahat arkalarini donup birdaha konusmamacasina gidiyorlar? Sonra farkina vardim, evet ben farkliydim. Beni anlamamalari benden kaynaklanmiyordu. "Herseye ragmen sevgi"yi bilmiyorlardi, yureklerinde ez ama ezilme, sen herkesden ustunsun, sana gelecegine baskasina gelsin, vs... gibi dusuncelerle yetismis, yetistirilmislerdi. Oyle ya, ben de onlarin can dostu degil olsa olsa rakibi olurdum. Devamli onlarin kotulugunu dusununebilirdim ancak!
Iste, hep birakilan terkedilen ben oldum.
O kadar cok insan bencil yetisiyor ki... O kadar cok insan sizin degerlerinizi goremeyecek mantaliteyle yetistiriliyor ki... Kalbinizdeki sevgiyi gormek onlar icin imkansiz arkadaslar... Cunku onlarin kapasitesi bu kadar... Belki anlayacaklar ama, is isten gecmis olacak, anlamasalar da olsun onemli degil.

LUTFEN UZULMEYINIZ. CANINIZI SIKMAYINIZ.
Sizin degerinizi bilen, sizin icinizi gorebilen, sizi herseye ragmen sevecek insanlar cok ama cok nadir olsa da varlar/ belki tanismadiniz ama ben eminim ki var olacaklar.
Benim yurtdisinda bir tane, Turkiyede de bir tane omur boyu ayrilmayacagim arkadasim var ve inanin az ve oz olmasi yetiyor...
Bu arada, Turkieye dondugumde gercekten sizlerle yuzyuze gorusmek isterim.
 
Ben guzel yurdumda hala daha sizler gibi herseye ragmen kalpleri iyilikle ve sevgiyle dolu, temiz insanlar olduguna ihtimal vermiyordum... denef ve frosythia ayni ben'i anlatmissiniz.

Hayretle sizleri okudum. Cunki ayni yada benzer olaylar yasamisiz...

Neden diye cok sordum, bu canim arkadaslarim bana neden kazik atiyorlar? Neden beni enayi olarak goruyorlar. Bir anda yasananlari unutup icleri cok rahat arkalarini donup birdaha konusmamacasina gidiyorlar? Sonra farkina vardim, evet ben farkliydim. Beni anlamamalari benden kaynaklanmiyordu. "Herseye ragmen sevgi"yi bilmiyorlardi, yureklerinde ez ama ezilme, sen herkesden ustunsun, sana gelecegine baskasina gelsin, vs... gibi dusuncelerle yetismis, yetistirilmislerdi. Oyle ya, ben de onlarin can dostu degil olsa olsa rakibi olurdum. Devamli onlarin kotulugunu dusununebilirdim ancak!
Iste, hep birakilan terkedilen ben oldum.
O kadar cok insan bencil yetisiyor ki... O kadar cok insan sizin degerlerinizi goremeyecek mantaliteyle yetistiriliyor ki... Kalbinizdeki sevgiyi gormek onlar icin imkansiz arkadaslar... Cunku onlarin kapasitesi bu kadar... Belki anlayacaklar ama, is isten gecmis olacak, anlamasalar da olsun onemli degil.

LUTFEN UZULMEYINIZ. CANINIZI SIKMAYINIZ.
Sizin degerinizi bilen, sizin icinizi gorebilen, sizi herseye ragmen sevecek insanlar cok ama cok nadir olsa da varlar/ belki tanismadiniz ama ben eminim ki var olacaklar.
Benim yurtdisinda bir tane, Turkiyede de bir tane omur boyu ayrilmayacagim arkadasim var ve inanin az ve oz olmasi yetiyor...
Bu arada, Turkieye dondugumde gercekten sizlerle yuzyuze gorusmek isterim.

bende bunu farkettim soyledigin gibi cevrende 100lerce arkadas sandigin senin zayif anini yakalacak insan olmasindansa 1 tane 2 tane gercekten dostun olsun yetiyor o yuzden umudunu kaybetmemen lazim az da olsa bizler gibi farkli gezegenden gelmis insanlar var aslinda bunu bile yazarken rahatsizlik duyuyorum kendimi ustun gormek fln gibi algilanabilecegini dusuyorum umarim kimse ukalalik yaptgmi fln dusunmez. insanlari sevmekten kendimi alamiyorum bazen deli oldugumu fln bile dusunmusumdur bi yerden ekmek alip gunaydin demeyi unuttugmda bile kotu hissediyorum kendimi burda ben melegim havalarina fln da girmek deil amacim sadece sizleri anladigimi ifade etmeye calisiyorum benimde kizdigim bagirdigim cagirdigim birilerinin kalbini kirdigim olmustur elbet bu durumlarda da gidip ozur dilemeliyim gonlunu almayim gibi dusunce gelmiyor aklima direkt harekete geciyorum hic dusunmeden refleks gibi bisey bu ama insanlar bana neden boyle davranmiyor diye dusunuyorum neden bu kadar umursamazlar neden bu kadar kibirliler neden bi insani uzmek kirmak bu kadar kolay ??? insanlar hata yapabilir hemde binlerce milyonlarca kere yapabilir benim onemsedigim telafi edilmesi bile deil aslinda sadece telafi edilmeye calisilmasi ... samimi beklentisiz bi sekilde... bilmiyorum cok mu zor ya da onur kirici mi? veya eziklik mi bu?? Bazen dusunmekten deli olcam saniyorum insanlarin beyni nasil isliyor nasil bi dusunce tarzlari nasil bi psikolojileri var diye.. sonra yine kendime kiziyorum kimseye yargilamak bana dusmez.. aslinda kendi icimde de bi anlasilmazlik var ama bunun sebebi de ben deilim sanirim :uhm: neyse ki o icimdeki anlasilmazliklari anlayabilen bi kac insan var bu da beni teselliye yetiyor ...

Turkiyeye dondugunde bende isterim gorusmeyi msjn beni cok mutlu etti ve icimdeki umudu arttrdi frosythia da okuyunca mutlu olacaktir sanirim opuyorumnanaktan
 
Gerçekten bıktım, tükendim.
Kaçıp gitmek istiyorum, insanlardan uzak bir dağ köyüne.
Hayvanlarla çok daha mutlu olabileceğimi ciddi ciddi düşünmeye başladım.
Kimseye ne yapsam yaranamıyorum.
Alttan alıyorum ezik diyorlar, karaktersiz diyorlar.
Tepkimi dile getiriryorum, psikopat yada geçimsiz oluyorum bu defa da.
Sürekli arkamdan konuşanlar.
Yüzüme gülenler, arkamdan kuyumu kazanlar..
Bir ben mi kaldım bunları yapmayan, yapamayan??
İnsanlara garip bir vicdan duygusu duyan, içten sevebilen??
Kazığın daniskasını bile yese ufacık bir özüre yumuşayan???
Neden bu kadar aptalım benn nedennn???
Çevremdeki çoğu kişiden artık NEFRET EDİYORUM!!!!
Yine de zarar vermeye kıyamıyorum..
Aşka inancım yiteli uzun zaman oldu..
Ama arkadaşlıklar,dostluklar tek umudumdu...
Hayırlı olsun,, onu da öldürdüler..
Bugün onu da toprağa verdim..
Tek korkum onlar gibi olmak, ama tek gururumdu benim iyi niyetim.
Korkuyorum bir gün onu da öldürecekler..
Zorla elimden alıcaklar diye..
Korkuyorum, gerçekten korkuyorum..
Ben çocuklugumdaa böyle bir dünya hayal etmezdim.
Nerde gerçek sevgiler, gerçek dostluklar..
Herkes kapıştı da bana mı kalmadı
Ben mi kaçırdım yada
Evet bir kaç yıldır aşk ile ilgili hiç birşeye güvenmiyordum
Artık insanlara da güvenmiyorum:(
Son direnişim sadece artık bu:
İyiliğim yüzünden üzülen ben oluyorsam, terketmem gereken iyiliğim değil, İNSANLAR!!!!!
Yalnızlığım en büyük sevdamdı,
Artık en iyi dostum da olacak sanırım...


canım benim seni kendime çok yakın hissettim..bende bu duyguları çoğu zaman yaşarım.benimde insanlara güvenim hiç kalmadı.bende çok gitmek isterim buralardan.yeni şehir yeni bir yahat sanki herşey bir anda değişecek gibi geliyor.ama yok be güzelim yaşamak elimizde değil bize verilen ömür kadar yaşamak zorundayız.insanlar çok acımasız.sevgi herşeyi yener sanarken aslında kocaman bir yalanmış.nereye gidersen git onlar hep olacak.istesende istemezsen de.sen iyi niyetini hiç kaybetme.o senin asaletin. boşver..sen insanlığın gerektirdiğini yapıyorsun.onlar kendileri kaybediyor.sağlığın yerindeyse ve ailen yanındaysa tek gerçek işte bu.senin yüreğin çok güzel düşüncelerinden belli..üzme kendini ve kollarını herşeye rağmen sevgiye kapatma..

ve unutma..HERKEZ KALBİNİN EKMEĞİNİ YER...a.s.
 
insanları ve hayatı çok seviyorum mutluyum nedenmi..kimseye güvenmiyorum sonuçte beşer şaşar...bende şaşırmıyorum yapılanlara..muhattap olmam fazla sırrımı dökmem...kocama bile biyere kadar güvenirim..insanın tek dostu ALLAH TIR..ondan gayrısı menfaat ilişkisidir..anne sevgisi baba sevgisi evlat sevgisi koca sevgisi karı sevgisi....hepsi çıkar sevgisi....yaşadım ve gördüm...şimdi çooookkkk mutluyum kimseden öyle fazla bi bekelentim yok..tırnağın varsa başını kaşı....dünya bu...takmaaa.....yaşamaya bak...
 
arkadaşım dediğin kişi sana ne yaptı? ona göre bir yorum yapacağım. benzer duyguları herkes hayatının bir döneminde yaşamıştır. ama sonra "neden böyle düşündüm ki?" diyebiliyorsun. yaşın 21miş. genelde bu yaşlarda arkadaşlar arasında uyduruk sebeplerden sorunlar olur. iş hayatına başlayınca daha büyük şoklar geçireceksin. çok daha büyük sorunlarla uğraşacaksın.
 
Son düzenleme:
insanları ve hayatı çok seviyorum mutluyum nedenmi..kimseye güvenmiyorum sonuçte beşer şaşar...bende şaşırmıyorum yapılanlara..muhattap olmam fazla sırrımı dökmem...kocama bile biyere kadar güvenirim..insanın tek dostu ALLAH TIR..ondan gayrısı menfaat ilişkisidir..anne sevgisi baba sevgisi evlat sevgisi koca sevgisi karı sevgisi....hepsi çıkar sevgisi....yaşadım ve gördüm...şimdi çooookkkk mutluyum kimseden öyle fazla bi bekelentim yok..tırnağın varsa başını kaşı....dünya bu...takmaaa.....yaşamaya bak...

çok güzel yazmışsınız ,,,
dayak yiye yiye atmayı da öğreniyorsun ,, 2 sene önce en yakın arkadaşımdan öyle bir kazık yedim ki !.. bir açığımı öğrendi ve hiç nedensiz dostum düşmanım herkeze anlattı ,ben küsünce de arkamdan demediğini bırakmamış,, evet hiç nedeni yoktu sadece karşındaki insanı rencide ederek diğerleri yanında populer olacak güya ,,çirkin ördek yavrusu ,, , aynı koz benim elime de geçti bikaç gün sonra ben de rezil ediyim onu dedim edemedim şimdi olsa utancından amerikaya sürdürdürdüm onu ,, hala yaptıkları aklıma geldikçe sinirimden tüm vücudum titriyor ,, menfaat dışında görüştüğüm hiç arkadaşım yok,, işim kalmadığında onları da silkelemeyi düşünüyorum çünkü onların da benim hakkımdaki düşüncesi aynı..çok güvendiğin insan anında kullanıp atıyor ..herşeyi herkezden ummak lazım ..
 
öncelikle hepinize teşekkür ederim:)
anlaşılabilmek güzel..
genel anlamda yasadgımı anlataym.
daha önce zaten öz ablam, kuzenim vs. çok sırtımdan vuruldum..
aşk konularını açmıorum bile.. aşka inanmıyorum.. hayatımda yeri olmaz kolay kolay sanırım..
en son olan olay çok yıktı beni, belki diğerlerinin üstüne dolduğum nokta oldu.


[
 
Son düzenleyen: Moderatör:
yukarda yazdığım bile son damla değildi.
dün ortak bir arkadaşımızla konuştum kendi aralarında geçen konuşmayı yolladı.
okudum ve içimden şunu dedim..
ben bunu hakedecek ne yaptım..
gerçekten ama gerçekten hiç bir şey yapmadım bu iftirayı haketmek için..
 
Son düzenleyen: Moderatör:
çok güzel yazmışsınız ,,,
dayak yiye yiye atmayı da öğreniyorsun ,, 2 sene önce en yakın arkadaşımdan öyle bir kazık yedim ki !.. bir açığımı öğrendi ve hiç nedensiz dostum düşmanım herkeze anlattı ,ben küsünce de arkamdan demediğini bırakmamış,, evet hiç nedeni yoktu sadece karşındaki insanı rencide ederek diğerleri yanında populer olacak güya ,,çirkin ördek yavrusu ,, , aynı koz benim elime de geçti bikaç gün sonra ben de rezil ediyim onu dedim edemedim şimdi olsa utancından amerikaya sürdürdürdüm onu ,, hala yaptıkları aklıma geldikçe sinirimden tüm vücudum titriyor ,, menfaat dışında görüştüğüm hiç arkadaşım yok,, işim kalmadığında onları da silkelemeyi düşünüyorum çünkü onların da benim hakkımdaki düşüncesi aynı..çok güvendiğin insan anında kullanıp atıyor ..herşeyi herkezden ummak lazım ..

gerçekten artık alıştım artık verdiğim sırların sadece bana gıcık oldukları için ortaya dökülmesine..
ama artık iş iftira çamur atmaya döndü.
inanamıyorum artık bir insanın kalbi nasıl bu kadar kötülükle dolu olabilir diye
 
insanları ve hayatı çok seviyorum mutluyum nedenmi..kimseye güvenmiyorum sonuçte beşer şaşar...bende şaşırmıyorum yapılanlara..muhattap olmam fazla sırrımı dökmem...kocama bile biyere kadar güvenirim..insanın tek dostu ALLAH TIR..ondan gayrısı menfaat ilişkisidir..anne sevgisi baba sevgisi evlat sevgisi koca sevgisi karı sevgisi....hepsi çıkar sevgisi....yaşadım ve gördüm...şimdi çooookkkk mutluyum kimseden öyle fazla bi bekelentim yok..tırnağın varsa başını kaşı....dünya bu...takmaaa.....yaşamaya bak...

gerçekten dediğin gibi bu güne kadar hep gerçek sevgiyi aradım her manada..
ama yok yok yok..
umudum yitince acıttı sanırım
 
seni cok iyi anliyorum her kelimende kendimi gordum resmen laf olsun diye soylemiyorum yasadigin hayal kirikligini defalarca yasadim bende

diyecegim su ki

umudunu asla kaybetme en onemlisi de basliginda yazdigin gibi ne olursa olsun ASLA onlardan olma

cunku onlardan olursan kendini de anlayamaz bi hale gelirsin ve canini en cok yakan bu olur yalniz kal

herkes ezik desin psikopat desin ama kendinle bi savasa girme icindeki o ses; 'vicdanin' hep rahat

olsun cunku yazdiklarindan anlasiliyor ki vicdanini hic bi zaman kaybedemeyecek kadar temizsin ...

emin ol sonunda mukafatini aliyorsun bi sekilde...

O kadar kotu seyler yasadim ki ben dost dedigim insan yapmadigini birakmadi deliler gibi sevdigim

ugrunda onca sey yaptigim adamin arkamdan cevirdiklerini ogrendim neler neler yazsam buraya herkes

yok artik fln der ama ben canimi en cok yakan insanlardan bile nefret edemedim tek bi gun bile beddua

etmedim dedim mutlu olsunlar iyi olsunlar salaklik enayilik belki ama soylemissin ya insanlara karsi

garip bi vicdan duygusu .. bu bende o kadar fazla ki. ufacik bi ozur bi adim bile yumusatmaya yeter beni

de.. ama bi yerden sonra insan kaldiramiyor biliyorum lanet olsun diyip alip basini hic bilinmeyen bi yere

gidesi geliyor tek basina kendiyle yasayabilecegi... ben naptim biliyor musun kim olursa olsun cikardim

hayatimdan kalbinini kirarak onu rencide ederek bana yapilanlari yuzune vurark da degil sadece

uzaklasarak simdi nasilim esim ailem ve belki 100 lerden 2-3 e dusmus arkadas grubu.. mutlu muyum?

evet. zarar gordum mu? evet hemde cok. hala bile korku var icimde biriyle iyi anlassam icimi bi endise

kapliyor bu da mi yuzume gulup arkamdan konusacak bu da mi hayal kirikligi yasatacak bana diye

sonrada yine kiziyorum kendime biri hakkinda boyle dusundugum icin.. anlayacagin duvarlar ordum

etrafima keske boyle olmak zorunda olmasaydi diyorum hep ama insanlar mecbur birakti beni buna ...

bunu soylemek bile rahatlatmiyor beni 'insanlar mecbur birakti' hep dusunuyorum neden neden neden

anlayacagin bu bi kisir dongu sadece suna seviniyorum vicdanim cok rahat gece basimi yastiga

koyunca icimi kemiren hic bisey yok yanlis yaptim tabiki her insan gibi ama bundan eminim kimsenin

yanlisi olmadim ben! en buyuk mutlulugumda bu iste...


Benim çevremde o 2-3 bile yok..
Sözde çevrem o denli kalabalık ki toplasan 1 rakamı bile elde edilemiyor..
Düşününce yalnızlıga mahkum oldugunu anlamak kadar kötü birşey yok.
Ben gerçekten bugune kadar cevremdekileri en az kendim kadar düşündüm.
ama ne yazıkkı benlıgını asıp benı kendi kadar düşünebilecek birine rastlamadım hiç..
 
seninle ayni hisleri paylasdigim oluyor kendii cok yanliz hissediyorsun dogru
etrafina bakdiginda yalanda olsa bissuru arkadasin dostun var demi?
ama kendine karaktersiz deme aptaldi salakdi hele hic deme
sen kendini öyle gorursen baskalarinin seni anlamasini bekleme
bana hep böyle dediler sizde anlamiyorsunz beni dedim cekdim gittim
fakat sonra dusundumde hakliydilar kahretsinki hakliydilar
önce kendme guvenmeyi sonra kendi kararlarimi ne olursa olsun kendi dusuncelerimle hareket etmeye basladim basda sendeki tepkileri gordum yeri gelior hala goruyorum bazen sacmaladigimda oluyor ama benim hareketlerim kararlarim oluyor ve ben onlari nasil oldklari gibi kabulleniyorsam onlarinda kabul etmelerini soyluyorum...
sen herseye ragmen kendi dogrularindan vazgecme icinden geldigi gibi davran konus et
eger sen sen oldugun icin aptal diyorsalar kendileri aptaldir...

yapmacik olmakdansa aptal olmak daha iyidir ki aptal biri olsan bukadar guzel cevaplar vermezsin ...

anladigim kadariyla cok taviz vermissin herkeze VERME Ailen bile olsa tepkini koy...
eger tepki vermezsen ve böyle devam edersen onlari disardan hakli gosterirsin haksiz olduklarini anlat onlara, onlar gibi olmadan

ve üzzme tatli canini olurmu güclü görünmeye calis cünkü böyle insanlar ne yazikki zayif anini zaaflarini bildikleri sürece seni hep yaralicakdir

Ben oldugum gibi olmak istedim hep..
içimden gelen de iyi davranmak, karsımdakının mutlulugunu istemekti hep.
karsılık da beklemedım ama en azından nankörlük olmasaydı bedeli.
ve genelde bu kazık atanlar hiç ugruna atıyor.
sebebini anlayamıyorum ama zarar vermek hoşlarına gidiyor.
o nedenle herkese karsı bı tıksıntı olustu ıcımde
yaklassam bılıorm gene aynılarını yapıcam içten olucam haketmeselerde
ve gene gene zarar görücem
mesafe nedir o kavram yok işte ben de koyamıyorum
ya hep ya hiç oluyor
 
canım benim seni kendime çok yakın hissettim..bende bu duyguları çoğu zaman yaşarım.benimde insanlara güvenim hiç kalmadı.bende çok gitmek isterim buralardan.yeni şehir yeni bir yahat sanki herşey bir anda değişecek gibi geliyor.ama yok be güzelim yaşamak elimizde değil bize verilen ömür kadar yaşamak zorundayız.insanlar çok acımasız.sevgi herşeyi yener sanarken aslında kocaman bir yalanmış.nereye gidersen git onlar hep olacak.istesende istemezsen de.sen iyi niyetini hiç kaybetme.o senin asaletin. boşver..sen insanlığın gerektirdiğini yapıyorsun.onlar kendileri kaybediyor.sağlığın yerindeyse ve ailen yanındaysa tek gerçek işte bu.senin yüreğin çok güzel düşüncelerinden belli..üzme kendini ve kollarını herşeye rağmen sevgiye kapatma..

ve unutma..HERKEZ KALBİNİN EKMEĞİNİ YER...a.s.

yalnızlık hissi kötü işte
anlaşılamamak, hatta üstüne aşağılanmak
bunları kaldıramıyorum sindiremiyorum
ben değişemem zaten sanırım ama üzülmekten de bıktım:(
 
Back
X