Kızlar merhaba buraya kendi istegimle linc yemek icin geldim.Cunku aptal ben kocamı iki kere kızlarla konuşurken yakalanmama rağmen affettim.O da haklı olarak 3. yaptı.Bir süredir telefon kaçırmaları şifre koymalar başlamıştı.Suphelendim ama öncekinde boşanmanın kıyısından döndüğümüz için korkar yapmaz dedim.Gece içime kurt düştü kalktım ıntegramda 2. hesabı var sırf karikatür sayfalari+ bir kadın hesabı 20'lı yaşlarda bir kız eşime "senin ayak numaran kaç?" Niye engelliyorsun ki oradan yazmadım"yazmis.Benimki de 45 yazıp gülücük atmış.Olay ne niye ayak numarası soruyor nerde ne gördü bilmiyorum watsappa girmeye çalıştım parmak izi koymuş.Uyandirdim ac şunu diye noldu dedi.Acmak istemedi kavga kıyamet çok hatırlamıyorum sanırım sinir krizi geçirdim.Hatirladigim banyoda telefon açtırmaya calisyordum ona vuruyordum.Neyse açtı kendimi odaya kilitledim her şeyini didik didik aradım bir şey yok.Kapidan bağıra çağıra kavga ederken yavrum uyandı çok korktu aldı onu babaannesine götürdü.Kimdi o diye bağırıyorum hâlâ kızı arıyorum açmıyor.Tamm kurtuluşum yok artık benim asildigim bir kız dedi.Guya iş dolayısıyla görmüş bir yerde asılmış kız yüz vermeyip dalga geçmiş.Bana zaten bizim ilişkimiz 2 sene önce bitmişti çocuk için devam ediyordu, dedi.Ben de adam gibi gelip sevgim bitti deseydin cirkinlesmezdik şimdi sana neler yapacağım dedim.Hicbir inkar pişmanlık emaresi yok.Dusunebiliyor musunuz kendisi cok buyuk bir devlet kurumunda müdür bana saygisi yok zaten de kendisine de yok instegramda herhangi birine asiliyor.Abaza bir ergen gibi.Yani utanmasam keske âşık olup birinin pesine takilip gitseydi diyorum.Insan nasil bu kadar küçültebilir kendini?Ben bunu zamanında bosamadigim için aptalım değişir düzelir çocuğum için dedim.Ben beceremedim bu evlilik işini. Bu sefer kimseye duyurmayacağım herkes geçenkinde üstüme gelip beni vazgecirmislerdi kendisini de ağlamalar kapımda yatmalar hediyelere bogmalar, sözler, yeminler...Gerçekten Ben kendimi akıllı zannederdim aklimla övünürdüm ama hiçbir b.k bilmiyormuşumBeni 3.kere aldatılan kadın konumuna düşürdü.Onun için gram üzülmüyorum sevgim aşkım bitti.Ozleyecegimi de düşünmüyorum.Sadece yavrumu düşününce burnumun direği sızlıyor inanılmaz duygusal ve bize düşkün bir çocuk.Bu zamana kadar hep onun için katlandım ama ona huzurlu bir aile ortamı veremedik.Bundan sonra devam etmenin hicbir anlamı yok.Evi bana bırakır cocuguma her ay nafaka verirse uğraşmayacağım bile def olsun.Dogu'ya da tayin isteyeceğim doğu görevimi yapmak için.Cok karışık yazdım özür dilerim.Aklim hiç yerinde değil.Asıl sorum cocuguma nasıl açıklayalım ne yapalım?Boşandıktan sonra çocuklar da mahvolur mu?Zaten bir pedegogla görüşeceğim ama damdan düşenin halinden damdan düşen anlar.Bosanan anneler nasıl yaptınız?Kendimi salacağımi düşünmüyorum güçlüyumdür cocuguma nasıl yaklaşmalıyım?