- 29 Mayıs 2021
- 60
- 16
- 3
- 25
- Konu Sahibi Lilith1268
-
- #1
Merhaba ! İyi akşamlar herkese.Burayı uzun zamandır ziyaretçi olarak takip ediyorum ve bugün ilk kez üye olup konu açmak istedim.Görüşlerinizi az çok tahmin etsem de merak ediyorum.
Ben bir adamla tanıştım.Yaşça benden biraz büyük.Ben 21 yaşındayım o da 25.
Çocuksu olduğunu düşünür ama davranışları gayet olgun.Sürekli kendini kötü olarak nitelendiren biri,zamanında birine sürekli kötülük yapmış çünkü.
Onu çok seven bir kız arkadaşı varmış,ona çok değer vermiş her koşulda onu sevmeye hazırmış.Ama adam hiçbir hatasını kabullenmemiş kızı davranışlarıyla intihara sürüklemiş neredeyse.Sonra da kız aralarına bir set çekmiş ayrılmış.Adam yıllardır o kıza yaptıklarının vicdan azabını yaşıyor,değişmek istiyor ama değişemiyormuş.
İsterse değişebileceğini her başarısız olduğunda yeniden denemesini,her insanın hem kötülük hem iyilik yapabileceğini,kusursuz ve hiç kötülük yapmamış insan olamayacağını anlattım.Çabalaması gerektiğini söyledim.Yaşım onunkine göre genç olduğu için tavsiye vermek pek haddime değil ama adam gayet saygıyla dinledi.Üstelik kendini olduğu gibi tanıtması hoşuma gitti.Ama adamla birlikte olmak gibi bir planım yoktu.
O da bana bazı farklı konularda yardımcı oldu.Anlattığım sorunları dinledi.Başkalarına gelince hoş gören kendine gelince acımasız davrananlardan galiba.Kim bilir,belki de bu onun ödemesi gereken bir bedel.
2 aydır tanışıyoruz,birkaç kez buluştuk.Onun dışında çok fazla iletişimimiz olmadı.Kendisi yan apartmanımda oturuyor.Yeni bir başlangıç yapmaya karar vermişti,bunun için buluşunca beraber hayvan besleyip çocuk sevindirdik.Oyuncak aldık.Çok verimli ve iyilik dolu zamanlar geçirdik.Adam bana herhangi bir şekilde yakınlaşmada bulunmadı.Ama ben ondan hoşlanmaya başladım.Adam da psikolojik destek almaya başladı.Biliyorum muhtemelen yargılanacağım,belki linç bile yiyeceğim ama adamdan gerçekten hoşlanmaya başladım.Şimdi bir süredir görüşmüyoruz,hiç mesajlaşmıyoruz.Beni sadece arkadaşı veya kardeşi gibi görüyor sanırım.Onunla geçirdiğim vakti çok verimli ve değerli hissediyorum.Destek almaya başlaması ve değişmek istemesi beni mutlu etti.Normalde kötü insanlar kötülüklerini kabul etmezler ve destek almazlar.Böyle biri ilk defa karşıma çıktı.Ondan hoşlanmamda bir sorun var mı ve ileride tedavisini tamamladığında benimle ilgileniyorsa birlikte olmalı mıyım bunu merak ediyordum.
İnsanlar değişebilirler mi yoksa insan yedisinde neyse yetmişinde o mu ? Bu konudaki fikirleri merak ediyorum.
Ben bir adamla tanıştım.Yaşça benden biraz büyük.Ben 21 yaşındayım o da 25.
Çocuksu olduğunu düşünür ama davranışları gayet olgun.Sürekli kendini kötü olarak nitelendiren biri,zamanında birine sürekli kötülük yapmış çünkü.
Onu çok seven bir kız arkadaşı varmış,ona çok değer vermiş her koşulda onu sevmeye hazırmış.Ama adam hiçbir hatasını kabullenmemiş kızı davranışlarıyla intihara sürüklemiş neredeyse.Sonra da kız aralarına bir set çekmiş ayrılmış.Adam yıllardır o kıza yaptıklarının vicdan azabını yaşıyor,değişmek istiyor ama değişemiyormuş.
İsterse değişebileceğini her başarısız olduğunda yeniden denemesini,her insanın hem kötülük hem iyilik yapabileceğini,kusursuz ve hiç kötülük yapmamış insan olamayacağını anlattım.Çabalaması gerektiğini söyledim.Yaşım onunkine göre genç olduğu için tavsiye vermek pek haddime değil ama adam gayet saygıyla dinledi.Üstelik kendini olduğu gibi tanıtması hoşuma gitti.Ama adamla birlikte olmak gibi bir planım yoktu.
O da bana bazı farklı konularda yardımcı oldu.Anlattığım sorunları dinledi.Başkalarına gelince hoş gören kendine gelince acımasız davrananlardan galiba.Kim bilir,belki de bu onun ödemesi gereken bir bedel.
2 aydır tanışıyoruz,birkaç kez buluştuk.Onun dışında çok fazla iletişimimiz olmadı.Kendisi yan apartmanımda oturuyor.Yeni bir başlangıç yapmaya karar vermişti,bunun için buluşunca beraber hayvan besleyip çocuk sevindirdik.Oyuncak aldık.Çok verimli ve iyilik dolu zamanlar geçirdik.Adam bana herhangi bir şekilde yakınlaşmada bulunmadı.Ama ben ondan hoşlanmaya başladım.Adam da psikolojik destek almaya başladı.Biliyorum muhtemelen yargılanacağım,belki linç bile yiyeceğim ama adamdan gerçekten hoşlanmaya başladım.Şimdi bir süredir görüşmüyoruz,hiç mesajlaşmıyoruz.Beni sadece arkadaşı veya kardeşi gibi görüyor sanırım.Onunla geçirdiğim vakti çok verimli ve değerli hissediyorum.Destek almaya başlaması ve değişmek istemesi beni mutlu etti.Normalde kötü insanlar kötülüklerini kabul etmezler ve destek almazlar.Böyle biri ilk defa karşıma çıktı.Ondan hoşlanmamda bir sorun var mı ve ileride tedavisini tamamladığında benimle ilgileniyorsa birlikte olmalı mıyım bunu merak ediyordum.
İnsanlar değişebilirler mi yoksa insan yedisinde neyse yetmişinde o mu ? Bu konudaki fikirleri merak ediyorum.