Benden yaşça büyük bir ev arkadaşım var, ikimiz de çalışıyoruz. Sıkıntımız sürekli ilgi beklemesi, aşırı samimiyet sarılma sürekli vs. Ben de kesinlikle bu yapıda biri değilim. En büyük sıkıntı da kıskançlık. Birçok ortak arkadaşımız var aynı ortamlara giriyoruz, biriyle konuşsam gülüşsem eve gelince surat, ilgi odağı olamazsa ortamda herkese surat, eve girince beni onlar kadar sevemedin vs, Laflar.
Yemek yapsam arkadaşı davet etsem(ortak arkadaş ve haberli çağırıyorum) surat mesafeli davranmalar arkadaşa ve bana. Sevgilime yemek yapıp götürsem, birazını eve ayırsam asla yemez o yemeği, ki sevgilimle de arkadaş bu sefer ikimize de surat tavır günlerce hem de.
Evde yemek yerken çay vs faslında birlikteyiz, onun dışında çok fazla bir şey yapamıyoruz yani açıkçası çok da zamanım olmuyor. Ama o da sürekli birlikte gezelim tozalım vakit geçirelim istiyor. Arada çıkalım diyorum geziyoruz ediyoruz birkaç gün iyi sonra yine tavır. Sevilmediğini düşünüyor hep çevre tarafından yardım alalım dedim o da yok sorun benim ilgisizliğimmiş, sevgilime ona davrandığım gibi davranmıyormuşum.
Bazen kendimi suçluyorum o kadar mı kötüyüm diye ama gerçekten bir tartışma kavga yok tek sorun ona göre istediği ilgiyi vermemem onu sevmemem vs. Ve bu aralar gerçekten yoruldum.