herhangi sağlık sorunu bir sıkıntısı yoksa ve buna rağmen yardım amacıyla gelip genç bir anneyi daha çok geriyor uykusuz bırakıyorsa ne anlamı var anlamında söyledim, kendi kızının yorgunluğunu ve tecrübesizliğini görmezden gelen bir anne olarak algıladım çünkü konuyu.Bir anne için mi söylendi bu "ne işe yarıyor ki" sözü
BÖYLE ANNE OLMAZ OLSUN HEMEN AYRI EVE ÇIKIYOSUN...Kızlar annem benimle birlikte kaliyor.Sagolsun yardimi çok elbette ama bazen beni cok boğuyor yani kv. Olsa kaynanalik yapiyor diyecegim ama oz annem sonucta niye boyle davraniyor anlayamiyorum.Kizim 15 aylik ve dogdugundan beri buyuk bir uyku sorunumuz var.Uykuyu sevmiyor 1.5 yasina geldi ama gece saat basi meme istiyor bende deli gibi uykusuz kaliyorum.Gundüz biraz uyuyim diyorum annemin hemen surati degisiyor.Yatmaya gitmemle birlikte kizimla bagirarak sarkilar soyleyerek oyunlar oynuyor.İkide bir anne nerde anne nerde diyor cocugun aklina beni getiriyor.Kızim biraz mız mız surekli bir aglamaya meyil durumu var boyle olunca da annem ilgileniyim de kizim biraz uyusun ses olmasin demiyo aglamasini dinliyo mudehale etmiyo iste o an delirecek gibi oluyorum cikip bi uyutmadiniz deyince de ne uyumasi kalk cocuguna bak diyor.Çok sinirleniyorum gercekten hani ilgilenmeye useniyo desem ben uyanikken baya baya ilgileniyor sorunu ne bu kadinin anlamadim gercekten
Durumun yine nispeten iyi bence. Burada anlatılan annelere göre, benim anneme göre.Ama işe kosturmak gibi bir durum soz konusu degil ki.Annem 54 yasinda yasina gore de son derece dinc ve aktif bir kadin.Birlikte yasadigimiz icin sagolsun ev islerinde bana cok destek ama bu uyku olayi aramizi aciyor.Benim dinlenmemi istemiyor
Allah yardımcımız olsun başka güzelliklerle güldürsün yüzümüzü inşallahDurumun yine nispeten iyi bence. Burada anlatılan annelere göre, benim anneme göre.
Çok da gözünde büyütüp, içini sıkma. Şefkat konusunda biraz kıt oluyor bazı insanlar.
Ama en azından, ev işlerinde destek olması harika ve işlerini kolaylaştıran bir durum emin ol. İnsanı asıl yoran ev işleri+bebek bakımı olması.
Oğlumun küçüklüğünü hatırlıyorum da, bir çamaşır asmanın 1 saat sürdüğü, ya da yemek yapmak için onu da tezgaha koyup oyunmuş gibi yemek hazırlamaya çalışmak. Bir de doğuma gelen misafirler için bile yemek hazırla, henüz 10 günlük doğum yapmışken. Oğlum zaten 1 yaşına kadar uyumadı hiç. Aralıksız 2 saat uykum olmadı 1 sene. Biri gelip sana çamaşırını asayım dese, ya da yemek getirdim dese, ellerini öperdim herhalde.
İşler bitince, al bebeğini yanına, beraber yatın. Emzir yat. Annen oyalansın kendi kendine.
Ben doğum yaptım. Yalnızdım eşimle. O sırada fakirlik diz boyu bizde. Normal doğum oldu da, hastanede yatırmadılar diye şükrediyorum. Sabah 7 de doğum yaptım. 12 de hastaneden çıkmıştık.
Bebek doğduktan sonra hastaneye geldi annem. Bebeği gördü. Eve giderken taksi tuttuk, araba yok. beni evi bırakın dedi. Onu evine bıraktık. Biz eşimle eve döndük. Kendi arabaları var. Kardeşimi arabayla sen dersinden geri kalma diye okula göndermiş. Demedi yani, arabaları yok. Biraz beklesin, kızım yeni doğum yapmış, kucağında bebekle onu da evine bırakalım diye.
1 hafta sonra bebek görmeye geldi. Onda da yolda kardeşimle takışmış. Yemin etmiş sess'in evine girmem diye. Benle tamamen alakasız bir konu. Eve girmedi, altımda eltim oturuyor, onun evine girdi, biz bebekle onun yanına gittik. Kaynım hala anlatır, annen o zamann senin için yukarı bile çıkmadı diye. Böyle kozlar da verdi hep eşimin ailesine, ne kadar sahipsiz olduğumu gördüler.
Anlatsam daha ne romanlar var annemin yaptığı. Evinde bebeğin ağzını sildiğim peçeteleri fazla kullanıp israf etmeme kadar. Bu yalnızca doğumun ilk bir haftası yaşadığım yani. Üzerine bir de 9 sene say ve tahmin et. Haline şükret bence :)
Kendi işimi kendim yaparım.üstüne onların bir dolu işini de yaparım. Sıfır teşekkür. Ve evet, arkadaşlarımın annelerini gördükçe içim gidiyor. Bir tanesi diyor, annem olmasaydı biz haraptık. Çocuklar büyüdü annelerine bırakıp kızkıza gezmeye çıkıyoruz, benim oğlum hep benimle tabi ki.
Allah çocuğunuzdan ve eşinizden yana güldürsün. Tek derdiniz anneniz olsun inşallah.Durumun yine nispeten iyi bence. Burada anlatılan annelere göre, benim anneme göre.
Çok da gözünde büyütüp, içini sıkma. Şefkat konusunda biraz kıt oluyor bazı insanlar.
Ama en azından, ev işlerinde destek olması harika ve işlerini kolaylaştıran bir durum emin ol. İnsanı asıl yoran ev işleri+bebek bakımı olması.
Oğlumun küçüklüğünü hatırlıyorum da, bir çamaşır asmanın 1 saat sürdüğü, ya da yemek yapmak için onu da tezgaha koyup oyunmuş gibi yemek hazırlamaya çalışmak. Bir de doğuma gelen misafirler için bile yemek hazırla, henüz 10 günlük doğum yapmışken. Oğlum zaten 1 yaşına kadar uyumadı hiç. Aralıksız 2 saat uykum olmadı 1 sene. Biri gelip sana çamaşırını asayım dese, ya da yemek getirdim dese, ellerini öperdim herhalde.
İşler bitince, al bebeğini yanına, beraber yatın. Emzir yat. Annen oyalansın kendi kendine.
Ben doğum yaptım. Yalnızdım eşimle. O sırada fakirlik diz boyu bizde. Normal doğum oldu da, hastanede yatırmadılar diye şükrediyorum. Sabah 7 de doğum yaptım. 12 de hastaneden çıkmıştık.
Bebek doğduktan sonra hastaneye geldi annem. Bebeği gördü. Eve giderken taksi tuttuk, araba yok. beni evi bırakın dedi. Onu evine bıraktık. Biz eşimle eve döndük. Kendi arabaları var. Kardeşimi arabayla sen dersinden geri kalma diye okula göndermiş. Demedi yani, arabaları yok. Biraz beklesin, kızım yeni doğum yapmış, kucağında bebekle onu da evine bırakalım diye.
1 hafta sonra bebek görmeye geldi. Onda da yolda kardeşimle takışmış. Yemin etmiş sess'in evine girmem diye. Benle tamamen alakasız bir konu. Eve girmedi, altımda eltim oturuyor, onun evine girdi, biz bebekle onun yanına gittik. Kaynım hala anlatır, annen o zamann senin için yukarı bile çıkmadı diye. Böyle kozlar da verdi hep eşimin ailesine, ne kadar sahipsiz olduğumu gördüler.
Anlatsam daha ne romanlar var annemin yaptığı. Evinde bebeğin ağzını sildiğim peçeteleri fazla kullanıp israf etmeme kadar. Bu yalnızca doğumun ilk bir haftası yaşadığım yani. Üzerine bir de 9 sene say ve tahmin et. Haline şükret bence :)
Kendi işimi kendim yaparım.üstüne onların bir dolu işini de yaparım. Sıfır teşekkür. Ve evet, arkadaşlarımın annelerini gördükçe içim gidiyor. Bir tanesi diyor, annem olmasaydı biz haraptık. Çocuklar büyüdü annelerine bırakıp kızkıza gezmeye çıkıyoruz, benim oğlum hep benimle tabi ki.
Bende de aynı sorun var. Annem kaynana gibi davranıyor. Doğum zamanım yaklaşıyor bakalım ben neler yaşayacağım . Gerçi şimdiden diyor şimdiki doğumlar zor oluyor eskiden insanlar tarlada doğurmuş diye. Eski kafa işteKızlar annem benimle birlikte kaliyor.Sagolsun yardimi çok elbette ama bazen beni cok boğuyor yani kv. Olsa kaynanalik yapiyor diyecegim ama oz annem sonucta niye boyle davraniyor anlayamiyorum.Kizim 15 aylik ve dogdugundan beri buyuk bir uyku sorunumuz var.Uykuyu sevmiyor 1.5 yasina geldi ama gece saat basi meme istiyor bende deli gibi uykusuz kaliyorum.Gundüz biraz uyuyim diyorum annemin hemen surati degisiyor.Yatmaya gitmemle birlikte kizimla bagirarak sarkilar soyleyerek oyunlar oynuyor.İkide bir anne nerde anne nerde diyor cocugun aklina beni getiriyor.Kızim biraz mız mız surekli bir aglamaya meyil durumu var boyle olunca da annem ilgileniyim de kizim biraz uyusun ses olmasin demiyo aglamasini dinliyo mudehale etmiyo iste o an delirecek gibi oluyorum cikip bi uyutmadiniz deyince de ne uyumasi kalk cocuguna bak diyor.Çok sinirleniyorum gercekten hani ilgilenmeye useniyo desem ben uyanikken baya baya ilgileniyor sorunu ne bu kadinin anlamadim gercekten
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?