Merhaba hanımlar, bu konuyu vallahi artık bunaldığım için açıyorum. Ben mi yanlış düşünüyorum, bende mi sorun var anlamadım.
Şimdi benim bir kız kuzenim var benden 3 yaş falan küçük, önümüzdeki ay nişanlanıyor, kısa bir süre içinde de düğünlü dernekli evlenecek. Bu kız amcamın kızı. Her zaman kuzen ilişkileri güzel olan insanlara gıpta etmişimdir ama ne yazık ki bizde öyle birbirine bağlı, arkadaş gibi kuzenlik, akrabalık falan yoktur. Yıllardır aramızdaki tek fiziki mesafe iki belediye otobüsü kadar olmasına rağmen sıkı bir akrabalık ilişkimiz olmadı bu amcam ve çekirdek ailesiyle. Misafir olarak gidip gelmelerimiz bile o kadar az ki, hatırlamakta zorlanıyorum. E zaten kopuk olan ilişkimiz annem ve babamın seneler önce ayrılmasıyla hepten koptu diyebilirim. Ve daha da kötüsü, biz bu evlenecek olan kız kuzenimle internet üzerinde saçma sapan tartışmıştık birkaç yıl önce, bana abuk sabuk laflar falan etmişti ama kavgada söylenmez yani. Ben de bunun üzerine kırıldım ve sosyal medyadan birbirimizi sildik. Ve o günden beri kendisiyle yanlış hatırlamıyorsam sadece bir ya da iki kez karşılaştık onda da merhaba-merhaba.
Şimdi bu kız nişanlanacak vs. tabi bu haberlerin hepsini babam getiriyor çünkü son zamanlarda amcamlarla sık görüşür oldu. Onda da hep kendisi gidiyor çünkü amcamlar hep biz onlara gidelim, biz arayalım falan isterdi kendileri adım atmazdı, neyse. :) İşte babam dedi nişan var vs. haftaya kıyafet alalım sana... Ne kıyafeti? dedim. Nişanı var ya kuzeninin, orada ne giyeceksin? dedi. Ben gelmiyorum nişana falan, davet edilmedim ki? dedim. Olur mu öyle kuzenin o senin falan dedi. Beni senelerdir arayıp soran yok, kimse de davet etmedi, haber vermedi, sen gidersin ben istemiyorum dedim. Ayıp olur gibisinden birşeyler dedi, ben söylerim o seni arayıp çağırır falan dedi. Olmaz öyle ben dedikten sonra, ben çocuk değilim ki babam elimden tutsun gittiği yere götürsün, ben 24 yaşındayım ve 3 yaş ondan büyüğüm. Beni yanında isteseydi arayıp haber verirdi, davet edilmediğim yerde işim yok, dedim babama. Yani diyorum diyorum ama ısrarla gel diyor, ayıp olur gelmezsen falan diyor. Ve hanımlar işin gerçeği kuzenim pek umurumda değil. Bugüne kadar benimle ne bir yeğen ne de bir kuzen olarak ilgilenmeyen insanlarla ben de ilgilenmiyorum diye sorun bende mi siz söyleyin... Bir telefon açıp "kuzen nişanıma bekliyorum" deseydi nezaketen geri çevirmez ve giderdim. Ha şimdi şöyle düşünebilirsiniz, "davete gerek mi var, siz kuzensiniz" diye... Onu ben de düşündüm ama böyle şeyler genelde samimiyet varsa olur. kopuk olmasak söylemesine, çağırmasına gerek yoktur belki de ama biz kopuğuz. Bir de tartışmışız zaten ne bileyim ben o kız beni nişanında istemiyor belki de, olamaz mı? Ama babamın ısrarından da bıktım. Babamı böyle birşey için asla kırmak istemiyorum ama laftan da anlamıyor.
Yanlış mı düşünüyorum? Hanginiz davet edilmediğiniz nişana gidersiniz gerçekten? Üstelik çocuk değilsiniz, 24 yaşında üniversite mezunu kocaman bireysiniz yani. Ben dikkat ederim böyle şeylere, yani ben değer verdiğim insanı arar sorarım, nişan yapacaksam ve gelmesini istiyorsam arayıp kendim davet ederim, mutlaka kendisine söylerim, değer verdiğim insana bunu gösteririm. Damadın geleceği akrabalar belli, kızın çevresi belli yani çağırılan çağırılmış bence.
Şimdi benim bir kız kuzenim var benden 3 yaş falan küçük, önümüzdeki ay nişanlanıyor, kısa bir süre içinde de düğünlü dernekli evlenecek. Bu kız amcamın kızı. Her zaman kuzen ilişkileri güzel olan insanlara gıpta etmişimdir ama ne yazık ki bizde öyle birbirine bağlı, arkadaş gibi kuzenlik, akrabalık falan yoktur. Yıllardır aramızdaki tek fiziki mesafe iki belediye otobüsü kadar olmasına rağmen sıkı bir akrabalık ilişkimiz olmadı bu amcam ve çekirdek ailesiyle. Misafir olarak gidip gelmelerimiz bile o kadar az ki, hatırlamakta zorlanıyorum. E zaten kopuk olan ilişkimiz annem ve babamın seneler önce ayrılmasıyla hepten koptu diyebilirim. Ve daha da kötüsü, biz bu evlenecek olan kız kuzenimle internet üzerinde saçma sapan tartışmıştık birkaç yıl önce, bana abuk sabuk laflar falan etmişti ama kavgada söylenmez yani. Ben de bunun üzerine kırıldım ve sosyal medyadan birbirimizi sildik. Ve o günden beri kendisiyle yanlış hatırlamıyorsam sadece bir ya da iki kez karşılaştık onda da merhaba-merhaba.
Şimdi bu kız nişanlanacak vs. tabi bu haberlerin hepsini babam getiriyor çünkü son zamanlarda amcamlarla sık görüşür oldu. Onda da hep kendisi gidiyor çünkü amcamlar hep biz onlara gidelim, biz arayalım falan isterdi kendileri adım atmazdı, neyse. :) İşte babam dedi nişan var vs. haftaya kıyafet alalım sana... Ne kıyafeti? dedim. Nişanı var ya kuzeninin, orada ne giyeceksin? dedi. Ben gelmiyorum nişana falan, davet edilmedim ki? dedim. Olur mu öyle kuzenin o senin falan dedi. Beni senelerdir arayıp soran yok, kimse de davet etmedi, haber vermedi, sen gidersin ben istemiyorum dedim. Ayıp olur gibisinden birşeyler dedi, ben söylerim o seni arayıp çağırır falan dedi. Olmaz öyle ben dedikten sonra, ben çocuk değilim ki babam elimden tutsun gittiği yere götürsün, ben 24 yaşındayım ve 3 yaş ondan büyüğüm. Beni yanında isteseydi arayıp haber verirdi, davet edilmediğim yerde işim yok, dedim babama. Yani diyorum diyorum ama ısrarla gel diyor, ayıp olur gelmezsen falan diyor. Ve hanımlar işin gerçeği kuzenim pek umurumda değil. Bugüne kadar benimle ne bir yeğen ne de bir kuzen olarak ilgilenmeyen insanlarla ben de ilgilenmiyorum diye sorun bende mi siz söyleyin... Bir telefon açıp "kuzen nişanıma bekliyorum" deseydi nezaketen geri çevirmez ve giderdim. Ha şimdi şöyle düşünebilirsiniz, "davete gerek mi var, siz kuzensiniz" diye... Onu ben de düşündüm ama böyle şeyler genelde samimiyet varsa olur. kopuk olmasak söylemesine, çağırmasına gerek yoktur belki de ama biz kopuğuz. Bir de tartışmışız zaten ne bileyim ben o kız beni nişanında istemiyor belki de, olamaz mı? Ama babamın ısrarından da bıktım. Babamı böyle birşey için asla kırmak istemiyorum ama laftan da anlamıyor.
Yanlış mı düşünüyorum? Hanginiz davet edilmediğiniz nişana gidersiniz gerçekten? Üstelik çocuk değilsiniz, 24 yaşında üniversite mezunu kocaman bireysiniz yani. Ben dikkat ederim böyle şeylere, yani ben değer verdiğim insanı arar sorarım, nişan yapacaksam ve gelmesini istiyorsam arayıp kendim davet ederim, mutlaka kendisine söylerim, değer verdiğim insana bunu gösteririm. Damadın geleceği akrabalar belli, kızın çevresi belli yani çağırılan çağırılmış bence.
