merhaba kızlar. uzatmadan konuya geçeyim. yıllar süren bir ilişkim var çok çalkantılı. çok şey atlattık çok zorluk geçirdik. hastalık küslük maddiyatsızlık o bu şu demeden birbirimize hep kenetlendik. hem kendimizle hemde çevremizle mücadele ettik. ama öyle bir noktaya geldik ki dolduk artık çevremizle değilde kendi içimizde mücadele etmekten çok yorulduk. birbirimizden çok farklıyız hayattan beklentilerimiz olaylara bakışımız kişiliğimiz her şey çok zıt ama bu zıtlığın verdiği bi tutku vardır yaşayan bilir. şimdi gün içinde çok az konuşuyoruz belli sorunlar var ama çözemiyoruz. birbirimizden de kopamıyoruz çok aşığız aşk tutku heyecan hep kendini korudu ama evliliği düşününce de çok mantıklı gelmiyor. şimdi ben ne yapayım ayrılmak ölüm gibi geliyor ama beraber olmakta zulüm gibi