- 17 Aralık 2016
- 77
- 25
- 33
- Konu Sahibi Uzgunpapatya90
- #1
Merhaba, ben ne yapacagimi bilmiyorum artik nolur bana bi fikir verin...
Ben esimle kacarak evlendim yani gittik gizli gizli resmi nikahimizi kiydirdik geldik o günden beri onun babasi ve annesi bizimle konusmuyordu görüsmüyordu bu yüzden dolayi esim o zamanlar dügünde istemedi, ailesi yaninda yok diye bizde buna saygi duyduk. Simdi 3,5 sene sonra bizim bir oglumuz oldu, oglum simdi 2 aylik, esimin ailesi bizimle baristi ve benim bütün huzurumu kaciriyolar. Bebege karismalari bizim hayatimiza karismalari...
Dügün yapalim diye tutturdular, ben ne kadar kesinlikle istemiyorum desemde babasi kina gecesini türkiyede dügünüde almanyaya yok su su tarihlerde yapariz diyor. Benim hayatim üzerine karar veriyolar, niye istemiyomusum ne varmis bunda felan gibi laflar ediyolar. Benim icin bu saatden sonra dügün yapmak rezillik, benim artik bir cocugum var ve evleneli "kocaman" 3,5 sene olmus. Benim ailemin bu konuda ne düsündükleride sorulmuyor, onlar yokmus gibi kararlar aliniyor.
Birde kayinbabamin ettigi bir laf var bizim evdeki mobilyalari güya o almis bize yani biz onun parasiyla almisiz. Ki biz mobilyalarimizi borc ile aldik ve hala o borcu ödüyoruz. Ben anliyamadim tabi sordum ama cevap alamadim, eve gelince esime sordum baban niye öyle dedi diye, güya esim evlenmeden annesinden altin almis ve babasi biz o parayla mobilyalari aldigimizi düsünüyor. Ama onlarin yaninda esim hic agzini acipda hayir baba onunla almadik diyemiyor. Beni korumuyor ne dügün konusunda ne baska konuda. Ben cok mutsuzum onlarla barisali, sadece esim cok mutlu diye sesimi cikarmiyorum.
Cidden bosanmayi düsünüyorum cünkü esim beni onlara karsi kormuyor ve ben kesinlikle böyle yasamayi düsünemiyorum. Sizce abartiyor muyum?
Ben esimle kacarak evlendim yani gittik gizli gizli resmi nikahimizi kiydirdik geldik o günden beri onun babasi ve annesi bizimle konusmuyordu görüsmüyordu bu yüzden dolayi esim o zamanlar dügünde istemedi, ailesi yaninda yok diye bizde buna saygi duyduk. Simdi 3,5 sene sonra bizim bir oglumuz oldu, oglum simdi 2 aylik, esimin ailesi bizimle baristi ve benim bütün huzurumu kaciriyolar. Bebege karismalari bizim hayatimiza karismalari...
Dügün yapalim diye tutturdular, ben ne kadar kesinlikle istemiyorum desemde babasi kina gecesini türkiyede dügünüde almanyaya yok su su tarihlerde yapariz diyor. Benim hayatim üzerine karar veriyolar, niye istemiyomusum ne varmis bunda felan gibi laflar ediyolar. Benim icin bu saatden sonra dügün yapmak rezillik, benim artik bir cocugum var ve evleneli "kocaman" 3,5 sene olmus. Benim ailemin bu konuda ne düsündükleride sorulmuyor, onlar yokmus gibi kararlar aliniyor.
Birde kayinbabamin ettigi bir laf var bizim evdeki mobilyalari güya o almis bize yani biz onun parasiyla almisiz. Ki biz mobilyalarimizi borc ile aldik ve hala o borcu ödüyoruz. Ben anliyamadim tabi sordum ama cevap alamadim, eve gelince esime sordum baban niye öyle dedi diye, güya esim evlenmeden annesinden altin almis ve babasi biz o parayla mobilyalari aldigimizi düsünüyor. Ama onlarin yaninda esim hic agzini acipda hayir baba onunla almadik diyemiyor. Beni korumuyor ne dügün konusunda ne baska konuda. Ben cok mutsuzum onlarla barisali, sadece esim cok mutlu diye sesimi cikarmiyorum.
Cidden bosanmayi düsünüyorum cünkü esim beni onlara karsi kormuyor ve ben kesinlikle böyle yasamayi düsünemiyorum. Sizce abartiyor muyum?
