ben neden böyleyim

masal30 .!.:

az önce bi arkadaş kp'nin, babası sırf sessiz sakin biri diye aşırı özürlü diyip laf attığını yazmıştı. benzer durumlarla ben de karşılaşıyorum mesela görücü geliyor o kız neden çok sessiz diyorlar oğulları iyiyse geri gelmiyorlar işi gücü olmayan sorunları olan oğulları için tekrar tekrar ısrarla geliyorlar senin layığın bu dercesine ben de kabul etmiyorum. arkadaşın yazısını okuyunca kendimi düşündüm bigün çocuğum ben böyleyim diye üzülür mü ona da laf söylerler mi diye. insanlar arkamdan konuşuyorlar hiç konuşmuyor filan diye. ben neden böyle biri oldum. genetik desem tek başına hiç konuşmayan biri yapar mı(çekingen akrabalarım var)? büyüdüğüm ortam desem babam bizi çok küçükken terk etti onu hiç tanımadım annem bana hamileyken çok zor bi hayat mücadelesi vermiş beni istememiş olabileceğini de düşünüyorum, akrabalarım çok umursamaz yani hayatımda hiç rol model olabilecek bir erkek tanımadım erkeklerin dünyasına tamamen yabancıyım. çok alıngan kırılgan hastalıklı mutsuz bi çocukluk geçirdim annem duygusal olarak hiç ilgi göstermedi sadece fiziksel ihtiyaçlarımızı karşıladı aramızda sarılma öpme sohbet etme güzel bir söz söyleme gibi durumlar olmadan büyüdük. kafamı birçok kez çarptım küçükken beynim hasar görmüş olabilir mi? küçükken kaybolduğum zamanlar da oldu eskiden çocukları şimdiki gibi umursamıyordu aileler yani sürekli dışardaydık başıma hatırlamadığım bir olay gelmiş olabilir mi diye de düşünüyorum. sadece bir sebep istiyorum neden ömrüm boyunca acı çektiğimin sebebini bileyim diye Allah'a dua ediyorum tamam beni böyle bırakmak istiyorsan bırak ölene kadar bu acıyı da yaşarım ama en azından neden acı çektiğimi bileyim. bulunduğum sınıflarda kimseyle selamlaşamazdım bile yalnız otururdum o derece kötüydüm şimdiyse zorunlu işlerimi halledebiliyorum çalışıyorum. sadece neden böyle biri olduğumu bilmek isterdim

Genişletmek için tıkla...

masal30 .!.:

az önce bi arkadaş kp'nin, babası sırf sessiz sakin biri diye aşırı özürlü diyip laf attığını yazmıştı. benzer durumlarla ben de karşılaşıyorum mesela görücü geliyor o kız neden çok sessiz diyorlar oğulları iyiyse geri gelmiyorlar işi gücü olmayan sorunları olan oğulları için tekrar tekrar ısrarla geliyorlar senin layığın bu dercesine ben de kabul etmiyorum. arkadaşın yazısını okuyunca kendimi düşündüm bigün çocuğum ben böyleyim diye üzülür mü ona da laf söylerler mi diye. insanlar arkamdan konuşuyorlar hiç konuşmuyor filan diye. ben neden böyle biri oldum. genetik desem tek başına hiç konuşmayan biri yapar mı(çekingen akrabalarım var)? büyüdüğüm ortam desem babam bizi çok küçükken terk etti onu hiç tanımadım annem bana hamileyken çok zor bi hayat mücadelesi vermiş beni istememiş olabileceğini de düşünüyorum, akrabalarım çok umursamaz yani hayatımda hiç rol model olabilecek bir erkek tanımadım erkeklerin dünyasına tamamen yabancıyım. çok alıngan kırılgan hastalıklı mutsuz bi çocukluk geçirdim annem duygusal olarak hiç ilgi göstermedi sadece fiziksel ihtiyaçlarımızı karşıladı aramızda sarılma öpme sohbet etme güzel bir söz söyleme gibi durumlar olmadan büyüdük. kafamı birçok kez çarptım küçükken beynim hasar görmüş olabilir mi? küçükken kaybolduğum zamanlar da oldu eskiden çocukları şimdiki gibi umursamıyordu aileler yani sürekli dışardaydık başıma hatırlamadığım bir olay gelmiş olabilir mi diye de düşünüyorum. sadece bir sebep istiyorum neden ömrüm boyunca acı çektiğimin sebebini bileyim diye Allah'a dua ediyorum tamam beni böyle bırakmak istiyorsan bırak ölene kadar bu acıyı da yaşarım ama en azından neden acı çektiğimi bileyim. bulunduğum sınıflarda kimseyle selamlaşamazdım bile yalnız otururdum o derece kötüydüm şimdiyse zorunlu işlerimi halledebiliyorum çalışıyorum. sadece neden böyle biri olduğumu bilmek isterdim

Genişletmek için tıkla...

masal30 .!.:

az önce bi arkadaş kp'nin, babası sırf sessiz sakin biri diye aşırı özürlü diyip laf attığını yazmıştı. benzer durumlarla ben de karşılaşıyorum mesela görücü geliyor o kız neden çok sessiz diyorlar oğulları iyiyse geri gelmiyorlar işi gücü olmayan sorunları olan oğulları için tekrar tekrar ısrarla geliyorlar senin layığın bu dercesine ben de kabul etmiyorum. arkadaşın yazısını okuyunca kendimi düşündüm bigün çocuğum ben böyleyim diye üzülür mü ona da laf söylerler mi diye. insanlar arkamdan konuşuyorlar hiç konuşmuyor filan diye. ben neden böyle biri oldum. genetik desem tek başına hiç konuşmayan biri yapar mı(çekingen akrabalarım var)? büyüdüğüm ortam desem babam bizi çok küçükken terk etti onu hiç tanımadım annem bana hamileyken çok zor bi hayat mücadelesi vermiş beni istememiş olabileceğini de düşünüyorum, akrabalarım çok umursamaz yani hayatımda hiç rol model olabilecek bir erkek tanımadım erkeklerin dünyasına tamamen yabancıyım. çok alıngan kırılgan hastalıklı mutsuz bi çocukluk geçirdim annem duygusal olarak hiç ilgi göstermedi sadece fiziksel ihtiyaçlarımızı karşıladı aramızda sarılma öpme sohbet etme güzel bir söz söyleme gibi durumlar olmadan büyüdük. kafamı birçok kez çarptım küçükken beynim hasar görmüş olabilir mi? küçükken kaybolduğum zamanlar da oldu eskiden çocukları şimdiki gibi umursamıyordu aileler yani sürekli dışardaydık başıma hatırlamadığım bir olay gelmiş olabilir mi diye de düşünüyorum. sadece bir sebep istiyorum neden ömrüm boyunca acı çektiğimin sebebini bileyim diye Allah'a dua ediyorum tamam beni böyle bırakmak istiyorsan bırak ölene kadar bu acıyı da yaşarım ama en azından neden acı çektiğimi bileyim. bulunduğum sınıflarda kimseyle selamlaşamazdım bile yalnız otururdum o derece kötüydüm şimdiyse zorunlu işlerimi halledebiliyorum çalışıyorum. sadece neden böyle biri olduğumu bilmek isterdim

Genişletmek için tıkla...

pembe_pirenses .!.:

konuş acık sen de çok mu zor konuşmak... bir de bir depredsif durumvar bir doktora git iyi gelecektir sana... sakın milletin sorunlu belalı adamlarıyla evlenme... aile olarak ve ev olarak imajınız kötüyse iyi görücüler bir daha gelmeyebilirler...

Genişletmek için tıkla...

NikimiKedi7 .!.:

Kaç yaşındasın ki? Hem sessizlik de, çok konuşmaktan insanın yapısındandır. Beyin hasarıyla alakası yok. .

Genişletmek için tıkla...

masal30 .!.:

az önce bi arkadaş kp'nin, babası sırf sessiz sakin biri diye aşırı özürlü diyip laf attığını yazmıştı. benzer durumlarla ben de karşılaşıyorum mesela görücü geliyor o kız neden çok sessiz diyorlar oğulları iyiyse geri gelmiyorlar işi gücü olmayan sorunları olan oğulları için tekrar tekrar ısrarla geliyorlar senin layığın bu dercesine ben de kabul etmiyorum. arkadaşın yazısını okuyunca kendimi düşündüm bigün çocuğum ben böyleyim diye üzülür mü ona da laf söylerler mi diye. insanlar arkamdan konuşuyorlar hiç konuşmuyor filan diye. ben neden böyle biri oldum. genetik desem tek başına hiç konuşmayan biri yapar mı(çekingen akrabalarım var)? büyüdüğüm ortam desem babam bizi çok küçükken terk etti onu hiç tanımadım annem bana hamileyken çok zor bi hayat mücadelesi vermiş beni istememiş olabileceğini de düşünüyorum, akrabalarım çok umursamaz yani hayatımda hiç rol model olabilecek bir erkek tanımadım erkeklerin dünyasına tamamen yabancıyım. çok alıngan kırılgan hastalıklı mutsuz bi çocukluk geçirdim annem duygusal olarak hiç ilgi göstermedi sadece fiziksel ihtiyaçlarımızı karşıladı aramızda sarılma öpme sohbet etme güzel bir söz söyleme gibi durumlar olmadan büyüdük. kafamı birçok kez çarptım küçükken beynim hasar görmüş olabilir mi? küçükken kaybolduğum zamanlar da oldu eskiden çocukları şimdiki gibi umursamıyordu aileler yani sürekli dışardaydık başıma hatırlamadığım bir olay gelmiş olabilir mi diye de düşünüyorum. sadece bir sebep istiyorum neden ömrüm boyunca acı çektiğimin sebebini bileyim diye Allah'a dua ediyorum tamam beni böyle bırakmak istiyorsan bırak ölene kadar bu acıyı da yaşarım ama en azından neden acı çektiğimi bileyim. bulunduğum sınıflarda kimseyle selamlaşamazdım bile yalnız otururdum o derece kötüydüm şimdiyse zorunlu işlerimi halledebiliyorum çalışıyorum. sadece neden böyle biri olduğumu bilmek isterdim

Genişletmek için tıkla...

masal30 .!.:

az önce bi arkadaş kp'nin, babası sırf sessiz sakin biri diye aşırı özürlü diyip laf attığını yazmıştı. benzer durumlarla ben de karşılaşıyorum mesela görücü geliyor o kız neden çok sessiz diyorlar oğulları iyiyse geri gelmiyorlar işi gücü olmayan sorunları olan oğulları için tekrar tekrar ısrarla geliyorlar senin layığın bu dercesine ben de kabul etmiyorum. arkadaşın yazısını okuyunca kendimi düşündüm bigün çocuğum ben böyleyim diye üzülür mü ona da laf söylerler mi diye. insanlar arkamdan konuşuyorlar hiç konuşmuyor filan diye. ben neden böyle biri oldum. genetik desem tek başına hiç konuşmayan biri yapar mı(çekingen akrabalarım var)? büyüdüğüm ortam desem babam bizi çok küçükken terk etti onu hiç tanımadım annem bana hamileyken çok zor bi hayat mücadelesi vermiş beni istememiş olabileceğini de düşünüyorum, akrabalarım çok umursamaz yani hayatımda hiç rol model olabilecek bir erkek tanımadım erkeklerin dünyasına tamamen yabancıyım. çok alıngan kırılgan hastalıklı mutsuz bi çocukluk geçirdim annem duygusal olarak hiç ilgi göstermedi sadece fiziksel ihtiyaçlarımızı karşıladı aramızda sarılma öpme sohbet etme güzel bir söz söyleme gibi durumlar olmadan büyüdük. kafamı birçok kez çarptım küçükken beynim hasar görmüş olabilir mi? küçükken kaybolduğum zamanlar da oldu eskiden çocukları şimdiki gibi umursamıyordu aileler yani sürekli dışardaydık başıma hatırlamadığım bir olay gelmiş olabilir mi diye de düşünüyorum. sadece bir sebep istiyorum neden ömrüm boyunca acı çektiğimin sebebini bileyim diye Allah'a dua ediyorum tamam beni böyle bırakmak istiyorsan bırak ölene kadar bu acıyı da yaşarım ama en azından neden acı çektiğimi bileyim. bulunduğum sınıflarda kimseyle selamlaşamazdım bile yalnız otururdum o derece kötüydüm şimdiyse zorunlu işlerimi halledebiliyorum çalışıyorum. sadece neden böyle biri olduğumu bilmek isterdim

Genişletmek için tıkla...

SuPerisiNymph .!.:

Isteyen istediğini dusunsun canm bosver. Kac yasindasn bu arada

Genişletmek için tıkla...

framboise10 .!.:

Yaşadıklarınızdan dolayıdır. Büyük ihtimalle anneniz hakkında düşündüklerinizi (hamileyken beni istemiyordu) başkaları için de düşünüyorsunuz bu da sizi insanlara güvenmemeyi onlara bağlanmamayı çünkü bağlanırsanız babanızın yaptığı gibi terk edileceğinizi düşünmeye itiyor.

Insanların dediklerine kulak asmayın ağzı olan konuşuyor. Insan evladının ne yaşadığını bilmeden yargılamak kolay marifet önyargıları bir kenara atıp ona omuz olup onu dinlemektir.
Eminim ki siz olduğunuz gibi güzel, iyi bir insansınız ve ailenizin yaptığı hataları yapmayacaksınız, sahip olmadığınız her şeyi çocuklarınıza hediye edeceksiniz (iletişim, sevgi gösterileri, paylaşım...)

Sürekli geliyorlar ve bundan rahatsızlık duyuyorum dediğiniz görücüler varsa kahvelerine tuzu acıyı basın bir daha gelmezler :)

Genişletmek için tıkla...

masal30 .!.:

az önce bi arkadaş kp'nin, babası sırf sessiz sakin biri diye aşırı özürlü diyip laf attığını yazmıştı. benzer durumlarla ben de karşılaşıyorum mesela görücü geliyor o kız neden çok sessiz diyorlar oğulları iyiyse geri gelmiyorlar işi gücü olmayan sorunları olan oğulları için tekrar tekrar ısrarla geliyorlar senin layığın bu dercesine ben de kabul etmiyorum. arkadaşın yazısını okuyunca kendimi düşündüm bigün çocuğum ben böyleyim diye üzülür mü ona da laf söylerler mi diye. insanlar arkamdan konuşuyorlar hiç konuşmuyor filan diye. ben neden böyle biri oldum. genetik desem tek başına hiç konuşmayan biri yapar mı(çekingen akrabalarım var)? büyüdüğüm ortam desem babam bizi çok küçükken terk etti onu hiç tanımadım annem bana hamileyken çok zor bi hayat mücadelesi vermiş beni istememiş olabileceğini de düşünüyorum, akrabalarım çok umursamaz yani hayatımda hiç rol model olabilecek bir erkek tanımadım erkeklerin dünyasına tamamen yabancıyım. çok alıngan kırılgan hastalıklı mutsuz bi çocukluk geçirdim annem duygusal olarak hiç ilgi göstermedi sadece fiziksel ihtiyaçlarımızı karşıladı aramızda sarılma öpme sohbet etme güzel bir söz söyleme gibi durumlar olmadan büyüdük. kafamı birçok kez çarptım küçükken beynim hasar görmüş olabilir mi? küçükken kaybolduğum zamanlar da oldu eskiden çocukları şimdiki gibi umursamıyordu aileler yani sürekli dışardaydık başıma hatırlamadığım bir olay gelmiş olabilir mi diye de düşünüyorum. sadece bir sebep istiyorum neden ömrüm boyunca acı çektiğimin sebebini bileyim diye Allah'a dua ediyorum tamam beni böyle bırakmak istiyorsan bırak ölene kadar bu acıyı da yaşarım ama en azından neden acı çektiğimi bileyim. bulunduğum sınıflarda kimseyle selamlaşamazdım bile yalnız otururdum o derece kötüydüm şimdiyse zorunlu işlerimi halledebiliyorum çalışıyorum. sadece neden böyle biri olduğumu bilmek isterdim

Genişletmek için tıkla...