Erkek arkadaşımdan geçen hafta çok kötü bi tartışmayla ayrıldım. Tartışmanın ardından küfürler edip engellemişti beni her yerden. Birkaç gün sonra bana ulaştı aradı o sırada yoldaydım aynı yerdeymişiz meğer bi yere oturalım konuşalım dedi. Buluştuk konuştuk hakaretleri için özür diledi o esnada aşırı öfkeliydim ne söylediğimi bile hatırlamıyorum filan dedi. Evet kızacaksınız ama samimi buldum barıştım. Ah salak kafam ah...
Neyse dün biz konuşuyorduk, ona bugün için okula farklı bi yoldan gideceğimi çünkü her zaman gittiğim yolun beni yorduğunu falan söyledim. Bugün sabah da sınavım vardı bu arada. Bu sabah oldu ben çıktım yola haber de verdim kendisine. Son otobüse bindiğimde sınava yarım saatim ve yarım saatlik yolum kalmıştı ucu ucuna yetişecektim. Bana dedi ki çok geç kaldın ben de yetişirim umarım trafik yok dedim. Niye bana söylemedin o yoldan gideceğini dedi söyledim dün dedim bi şey diyemedi ama hırsını alamadı devam etti sınav günü fantastik yolları niye denersin ki diye kızmaya başladı. Ben de dedim ki tartışmaya gerek yok yetişirim gibi duruyor hem yetişemezsem de noluyo geç gidersem kendim geç gidiyorum sana noluyo yani dedim. Durduk yere tartışmıyoruz senin akılsızlığına dil döküyoruz angut, ahmak geldin ahmak gideceksin tam bi gerizekalı gibi davranıyorsun nefret ediyorum senden defol git sakın konuşma benimle falan demeye başladı. Cevap vermedim bin tane mesaj attı hiçbirine cevap vermedim yok bu daha benim ilk sınavımmış da önemsemiyormuşum da gerizekalı aptal mahlukmuşum da hangi salak aklımla sınav günü başka yoldan gidermişim de bugün deneme günü müymüş de beni anneme şikayet edecekmiş de eğer vaktinde ulaşamazsam benimle kasım ayına kadar konuşmayacakmış irtibatı tamamen kesecekmiş de ben çok şımarmışım bi de cevap veriyormuşum çok haklıymışım gibi allah beni bildiği gibi yapsınmış bencilmişim katıksız gerizekalıymışım... Yol boyu yazdı durdu.
Ben de ulaşınca konum attım sınava 5 dk vardı bak ulaştım boşuna gerildin diye dalga geçtim. Yine başladı daha sınav salonunu bulacaksın da gideceksin de yetişemezsin mümkün değil kendini akıllı sanan ahmak dedi. Sınav yerini biliyorum rahat ol dedim. Bu kez şunu dedi aç aç gireceksin sınava saçma sapan bi şekilde dedi. Aç olduğumu nerden uydurdun dedim cevap veremiyor çünkü sadece saldıracak yer arıyor. Sabah sabah sınav öncesi yaşadığım telaş yetmez gibi bi de bu köstek çıktı başıma!
Sınav bitti öğlen oldu bi klüp toplantısı vardı ona katıldım beyefendiye de söyledim. Bundan sonra bana hiçbir şey söyleme senin ne yaptığın belli değil uğraşamam seninle! dedi. Tamam söylemem dedim. Bıktım bu huylarından artık katlanamıyorum az muhatap olalım yüzünü bile görmek istemiyorum dedi. Ters ters cevaplar artist artist konuşmalar saygısız davranışlar başına buyruk hareketler yeter artık sen çirkefsin çingenesin sevgili misin tefeci mi Belli değil dedi. Ben bunlara şok oluyorum bu arada ama cevap vermedim. Çok komik yani.
Toplantıdan sonra hastaneye gittim kan vermem gerekiyordu. Ona da bi şeyler buldu hayırdır nereden çıkmış niye onun haberi yokmuş bi tartışma daha...
Akşam artık patladım yeter ya derdin ne senin dedim. Derdim senin aptal tavırların gibi saçma sapan bi şey dedi. Yok beni bu beyinsizlikle nasıl tıp fakültesine almışlar da beni tıp fakültesine alanlar da beyinsizmiş de. Kıskanıyor kompleks yapıyor artık buna kesin kanaat getirdim. Ne alakası var tıp fakültesiyle bunun? Aşağılık kompleksine mi girmiş nedir. Çok tartıştık. Uzak dur benden dedi. Çok meraklındım dedim. Bitti. İstemiyorum onu artık. O benim sevdiğim insan değil. O artık benim başarımı gördükçe bana kin besleyen aşağılık kompleksine kapılan kendini benimle yarıştıran ve beni bi şekilde bastırmaya çalışan bir ezik.
Onu artık istemiyorum baştan barışmak bi hataydı bundan yüzde yüz eminim ancak iş işten geçti malesef. Buraya yazmak konusunda da çok tereddüte düştüm ama dayanamadım artık. Yalnız kalmak hissi beni korkutuyor. Evet bu ilişkiden bin kat iyidir ama yalnız olmak, yeni okulumda henüz arkadaşlıkların samimiyetin oluşmamış olması, tek başıma kalmak, bir şeyler paylaşacağım kimsenin olmaması... Kötü hissediyorum işte. Nasıl buna alışacağım. Niye bu kadar şeyden sonra hala üzülüyorum.
