Bencil ve çok konuşan arkadaş

izmirli398

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
18 Aralık 2020
15
19
38
29
Yıllardır tanıdığım, samimi olduğum bir arkadaşım var. Hep çok konuşuyordu ama iyi bir insan olduğu için gözüme çok batmamıştı. Ama artık enerjimi emdiğini hissediyorum. Gereksiz, anlamsız şeyleri bile uzun uzun anlatma ihtiyacı hissediyor. Her gün yazıyor ve her ayrıntıyı anlatıyor. İyice sıkıldım bu durumdan. Mesela bir konudan bahsettim. Hemen ben de öyle deyip konuyu kendine çevirdi ve yakınmaya başladı. Bazı olumsuzlukları sadece kendisi yaşıyor gibi sürekli şikayetçi. O konuşuyor, ben dinliyorum. Az konuşan, dinlemeyi seven biri olmama rağmen bu kadarı bana bile fazla geliyor. Hep böyleydi ama artık tahammül edemiyorum. Gerçekten çok bunaldığımı hissediyorum. Üzmek de istemediğim için bir şey diyemiyorum. Ne yapmalıyım sizce, haksız mıyım?
 
Son düzenleme:
çevremde bunu arkadaşlarıyla yaşayan bir kaç kişi vardı. evet çok yorucu oluyor çünkü onların asıl amacı sizin ne yaptığınız nasıl olduğunuz değil tamamen günlük amaçlı insan kullanmak. ben olsam uzaklaşırdım. arkadaşlık tek taraflı olmuyor
 
Yıllardır tanıdığım, samimi olduğum bir arkadaşım var. Hep çok konuşuyordu ama iyi bir insan diye gözüme çok batmamıştı. Ama artık enerjimi emdiğini hissediyorum. Öyle gereksiz, anlatmaya gerek olmayan şeyleri uzun uzun anlatıyor ki. Her gün yazıyor ve her ayrıntıyı anlatıyor. İyice sıkıldım bu durumdan. Hep o anlatıyor ben dinliyorum. Mesela bir konudan bahsettim. Hemen ben de öyle deyip konuyu kendine çevirdi ve yakınmaya başladı. Olumsuzlukları sadece kendisi yaşıyor gibi sürekli şikayetçi. Hiçbir şey anlatmak gelmiyor içimden, anlatmıyorum da zaten sormadıkça. Hep böyleydi ama artık tahammül edemiyorum. Gerçekten çok bunaldığımı hissediyorum. Üzmek de istemediğim için bir şey diyemiyorum. Ne yapmalıyım sizce, haksız mıyım?
Bende de vardı aynısından artık görüşmüyoruz. Cok rahatım.
 
Ay benim de var benimde :D 17 yillik tanışıklığımız var en ergen modlarimizi biliriz. Aramizdaki samimiyetten oturu goz ardi ediyorum yaptiklarini , bazen lafi agzina sokusturuyorum sussana be!:D icini bildigim icin sorun yok.
Annesinden iyi taniyorumdur;)
 
Bendede vardı bunlardan bir tane mesafemi koydum rahatladım sonunda. İyi yönleriyle kötü yönlerini tarttığımda arkadaşlığımı bitirmekten vazgeçiyordum her seferinde ama artık canıma tak etti. Ben karşımdakini özenle dinleyip anlattıklarını önemsiyorsam oda dinlemeli beni aksi halde o arkadaşlıktan çıkıyor bir yerden sonra kendimi Güzin abla gibi hissediyorum.
 
Yoksa benden mi bahsediyorsunuz lan? Ben boyle yapiyorum cogu zaman. Daha cok bunalimli donemlerimde oluyor. Birkac arkadasim uyarinca dikkat etmeye basladim. Farkinda olmayabilir. Guzel bir dille uyarin bence.
 
Aramızdaki samimiyete bakarım.
Bunu hissedersiniz sonuçta.
Cok yakinsam dinlerim tabiki.
Belki sadece benimle konuşup dertlesebiliyordur diye düşünürüm.
Evet ben çok anlatmayıp dinleyici olanlardanım.
Yani sizin yapınız bunu kaldiramiyorsa ya açıkça söyleyin ya da uzaklaşın.
 
Çok yakınsanız söyleyebilirsin yani alınacaksa kendi uzaklaşır zaten.
Senin bişey demeden uzaklaşman doğru olmaz. Kötülük değil bu huy işte.
 
Yıllardır tanıdığım, samimi olduğum bir arkadaşım var. Hep çok konuşuyordu ama iyi bir insan diye gözüme çok batmamıştı. Ama artık enerjimi emdiğini hissediyorum. Gereksiz, anlamsız şeyleri bile uzun uzun anlatma ihtiyacı hissediyor. Her gün yazıyor ve her ayrıntıyı anlatıyor. İyice sıkıldım bu durumdan. Hep o konuşuyor, ben dinliyorum. Mesela bir konudan bahsettim. Hemen ben de öyle deyip konuyu kendine çevirdi ve yakınmaya başladı. Bazı olumsuzlukları sadece kendisi yaşıyor gibi sürekli şikayetçi. Hiçbir şey anlatmak gelmiyor içimden, anlatmıyorum da zaten sormadıkça. Hep böyleydi ama artık tahammül edemiyorum. Gerçekten çok bunaldığımı hissediyorum. Üzmek de istemediğim için bir şey diyemiyorum. Ne yapmalıyım sizce, haksız mıyım?
Bende de var napalım iyi yanlarını düşün bence. Sadece başım biraz ağrıyor diyorum sonrasında ayyy benimde ağrıyor ama işte babamı acile annemin merdivenleri teyzemin marketi işte o yüzden başım ağrıyor der ve sürer gider.
 
çevremde bunu arkadaşlarıyla yaşayan bir kaç kişi vardı. evet çok yorucu oluyor çünkü onların asıl amacı sizin ne yaptığınız nasıl olduğunuz değil tamamen günlük amaçlı insan kullanmak. ben olsam uzaklaşırdım. arkadaşlık tek taraflı olmuyor
Ev işini yaparken insanı kullanıyorlar daha çok. Konuşurken vakit geçiyormuş
 
Yıllardır tanıdığım, samimi olduğum bir arkadaşım var. Hep çok konuşuyordu ama iyi bir insan diye gözüme çok batmamıştı. Ama artık enerjimi emdiğini hissediyorum. Gereksiz, anlamsız şeyleri bile uzun uzun anlatma ihtiyacı hissediyor. Her gün yazıyor ve her ayrıntıyı anlatıyor. İyice sıkıldım bu durumdan. Hep o konuşuyor, ben dinliyorum. Mesela bir konudan bahsettim. Hemen ben de öyle deyip konuyu kendine çevirdi ve yakınmaya başladı. Bazı olumsuzlukları sadece kendisi yaşıyor gibi sürekli şikayetçi. Hiçbir şey anlatmak gelmiyor içimden, anlatmıyorum da zaten sormadıkça. Hep böyleydi ama artık tahammül edemiyorum. Gerçekten çok bunaldığımı hissediyorum. Üzmek de istemediğim için bir şey diyemiyorum. Ne yapmalıyım sizce, haksız mıyım?

başka bir sorunum vardı kimseyle bir süre konuşmak istemiyorum dedim o sırada o sömürücü arkadaşımdan da kurtuldum. Akrabalarının hayatına kadar her gün en az 1 saat 3 tekrar anlatıyordu resmen ruhumu sömürdü bence kimsenin bizi bunaltmasına izin vermemeliyiz
 
Ruh emici diyorum öylelerine bende de vardı sanki dünyanın derdini o çekiyo. sanırım şükürsüz insanlara tahammülüm yok
 
Valla ben çevremde bu tarz ve bu tarzın farklı versiyonu arkadaşlarımın hepsini sepet havası ettim.

Ay hele bı tanesi vardı çok hanım çok kibar, eğitimli, kendini bilen bla bla bı bok en çok o değilmiş kendi derdini dinletmekten öte hiç bir kattığı şey yoktu.

Evet çevremde 3 5 insan kaldı kalmadı ama hiç de şikayetçi değilim.

Hele bı tanesi de sürekli gezmek, içmek derdinde ben umrunda değilim. Bı gün plan yapmışlar eşimin erkek bı arkadaşı var samimi, benimde bu kız arkadaş ( herkes birbirini iyi tanıyor ) bize geleceklermiş masa kurucaz içicez. Valla kabul etmedim. Milleti mutlu etme merkezi gibi bi görevim vardı.

Kimine direk açık açık konuşarak, kimine bıçak gibi iletişimi keserek, kiminede ima ederek ilişkimi kestim.

Kan emiciler.
 
Back
X