Bencillik mi yaptık?

inekobasi .!.:
Merhaba hanımlar.. bugun eşimin işyerinden bir arkadaşını covidden kaybettik. Sağlıklı, dağ gibi adam 10-15 gün içinde vefat etti. Eşimden sadece 3 yaş büyüktü. Geride 3 küçük çocuğu kaldı biri sadece 2 yaşında dünyadan haberi yok. Çok üzüldüm haberi alınca. Hamilelikle daha farklı düşünmeye başladım
Eşim 41 yaşında,ben 35 bu yaşta bu bebeği yaparak ona haksızlık mi ettik acaba? Kızım çok istedi abla olmak,ben tekrar anneliği yaşamak istedim. Kızım doğduktan 20 gün sonra babamı kaybetmiştim anneliğimi yaşayamadım sanki bi tarafım hep buruktu, doya doya emziremedim bile kızımı. Ama sanki şimdi düşününce doğmamış bebeğimize haksızlık yaptık. Allah hayırlı uzun ömür versin bebeğim 20 yaşına geldiğinde eşim 61 yaşında olacak. Babaya maddi manevi ihtiyacı olduğu zamanda babası yanında olabilecek mi? Askerliğini evliliğini görebilecek miyiz? Oğluma destek olabilecek miyiz? Kafamda bir sürü soru var sağlıklı düşünemiyorum şu an sanırım. Benzer şeyleri yaşamış olan arkadaşlar var mıdır, sizler neler düşünüyorsunuz
Genişletmek için tıkla...
Tam olarak aynı yaşlardayız, ben 35 eşim 40, ilk çocuğumuzu dünyaya getiricez inşallah. En sizin gibi düşünmüyorum; dünyada kimin başına ne gelecek belli değil, belki 80 yaşınıza kadar yaşayacaksınız belki 50, çocuğunuzu iyi yetiştirdiğiniz sürece gerisi teferruat bana göre.
 
Şu an çok duygusalsınız. Bazen ben de çevremde bu tarz üzücü durumlar yaşandığında aynı düşüncelere kapılıyorum. Ama hayat bu. 1 saniye sonramız bile belli değil ki... Allah korusun belki biz hayattayken de işler rast gitmeyecek, madden ve manen evlâtlarımızın yanında olamayacağız, ya da onlara yetemeyeceğiz. Bu yüzden bence en iyisi, âna odaklanmak, hem kendimiz hem yavrularımız için elimizden gelenin en iyisini yapmak. Yaşarken zamanı tam olarak değerlendirebilmek. Gerisi de dua ve çokça tevvekkül... Allah bütün yavruların tahtını da bahtını da güzel kılsın inşallah.
 
Eşim 40 ben 33 yaşındayım ikinciyi bekliyorum bende ölüm var önce kimi bulur bir dk sonramiz varmı meçhul rahmetli dedem ah kardeşim vah kardeşim olucek hasta diye ağlardı kardeşi kanserdi boğazı delikti dedem onun haberini beklerken bır günde kalp krizi geçirdi öldü kardeşi on yıl daha yaşadı ölümü düşünürsek bu dünyada hiç tat almadan öylece beklemek lazım ya ölürsem diye diye ömür geçmez sağlıkla büyüsün yavrular
 
Ben de 36 yasinda ikinci cocugumu kucagima almıştim.Sanki o da benim daha olgun,daha sabirli zamanima,daha rahat zamanima denk geldi.Cok güzel vakit geciriyoruz ikimiz.Mutluyuz.Ecel ne zaman gelir bilinmez.Musade ettigi kadar yasayacagız.Onlari mümkünse meslek sahibi yapip,ayaklari üstünde durduklarinı gorelim nasipse.
 
inekobasi .!.:
Merhaba hanımlar.. bugun eşimin işyerinden bir arkadaşını covidden kaybettik. Sağlıklı, dağ gibi adam 10-15 gün içinde vefat etti. Eşimden sadece 3 yaş büyüktü. Geride 3 küçük çocuğu kaldı biri sadece 2 yaşında dünyadan haberi yok. Çok üzüldüm haberi alınca. Hamilelikle daha farklı düşünmeye başladım
Eşim 41 yaşında,ben 35 bu yaşta bu bebeği yaparak ona haksızlık mi ettik acaba? Kızım çok istedi abla olmak,ben tekrar anneliği yaşamak istedim. Kızım doğduktan 20 gün sonra babamı kaybetmiştim anneliğimi yaşayamadım sanki bi tarafım hep buruktu, doya doya emziremedim bile kızımı. Ama sanki şimdi düşününce doğmamış bebeğimize haksızlık yaptık. Allah hayırlı uzun ömür versin bebeğim 20 yaşına geldiğinde eşim 61 yaşında olacak. Babaya maddi manevi ihtiyacı olduğu zamanda babası yanında olabilecek mi? Askerliğini evliliğini görebilecek miyiz? Oğluma destek olabilecek miyiz? Kafamda bir sürü soru var sağlıklı düşünemiyorum şu an sanırım. Benzer şeyleri yaşamış olan arkadaşlar var mıdır, sizler neler düşünüyorsunuz
Genişletmek için tıkla...
Bunu simdi düsünmenin manası ne ki?
Kalmıs surda doguma 1 ay,yok ben dogurmuyorum mu diyeceksiniz.
Gereksiz bir motivasyon düsüklüğü yaratır böyle düsünmek.
Yarının garantisi yok,ozman kimse cocuk yapmasın.
 
Bende ayni sizin gibi düşünüyorum normalde ikilem icinde kalıyorum ama suda bir gerçek yarına kimin çıkacağını bilmiyoruz 2 dk sonra da gidebiliriz 50 yıl sonrada
 
Hamilelik hassasiyeti ile genç bir insanın vefat acısı birleşerek bu düşüncelere yol açmış. Ölüm insani planlarla değerlendirilebilecek bir durum değil ki. Babasını iki yaşındayken kaybedince annesi fikri dahi almadan başkası ile evlendirilip üç kardeşi ile birlikte yuvaya teslim edilmiş bir arkadaşım vardı üniversitede. Babası daha yirmili yaşlardaymış düşünün. Depremde kaybedilen gencecik ve sapasağlam ebeveynlerin minik çocuklarını unutamıyoruz halen. Özetle bu hayattan önce yaş almışlar gitmiyor. Ölüm bir bebeğe de yaşlı dedeye de aynı mesafedeymiş. Yani bu olumsuz düşünceleri çıkarın aklınızdan. Bebeğinize haksızlık yapmıyorsunuz ona güzel bir yaşam planlıyorsunuz. Güzel planlara devam 😊
 
kuzenim 25 yaşında bir önce evlenip hemen çocuk sahibi olmak için çok acele ediyordu.
herkes daha gençsin biraz bekle, para biriktir vs demişti.
yok efendim, 30undan sonra evlenir 35-40 yaşında ölürse çocuğu küçücük kalırmış. bari büyürmüş böyle.
evlendi 25inde.
tam 11 sene çocukları olmadı.
36 yaşında tattı babalığı. şu an 50ye yaklaştı.
bunları düşünmeyin. bazı şeyler elimizde değil.
anın tadını çıkarın.
 
Böyle düşünmeyin sakın, hayatta neyin garantisi var ki, gencecik kuzenimi çocukları küçücükken toprağa verdik biz 😢 Allah sağlık, güç, kuvvet versin, yaş küçük detaylar.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

B
Babamı affetmeli miyim?
2
Yorumlar
26
Görüntüleme
897
Angel8888
A
D
Boşanma depresyonu
3 4 5
Yorumlar
96
Görüntüleme
3K
Benbirdost
Benbirdost
T
Eski nişanlımla evlenirsek düzelir mi her şey
8 9 10
Yorumlar
195
Görüntüleme
6K
Seytanolabilirim
Seytanolabilirim
BirKulunuCokSevdim
  • Kilitli
Haddimi mi aştım? Yoksa yersiz bir beklenti mi bu?
5 6 7
Yorumlar
120
Görüntüleme
3K
Tardis_2718
Tardis_2718
H
Kızlar iş yerimin yaptığı adaletsizlik değil mi?
2 3
Yorumlar
48
Görüntüleme
1K
hayal_27
H
X