- Konu Sahibi sevfurkereym
-
- #1
bende az önce bi arkadaşın doğum hikayesini okurken paylaşmak istedim.bikaç kezde yazmıştım buraya.hala içimde yaradır.
her kadının en özel anıdır doğumu.evliliğimizin 5.yılında doğum yaptım.ilk çocuğumda gelişi süprizdi bize beklemediğimiz bi anda aldım haberini.ne hayallerle geçti 9 ay.izmirde 2005 yılında deprem olmuştu ozamanlar ben 6,5 aylık hamileydim.korkudan evime giremedim 1 ay kayınvalidemlerde kaldım.sonra antalyaya gittim sığamadım izmire.anne olamadan ölücem bebeğimi göremeden ölücem korkusuyla neredeyse çıldırıcaktım.20 kalıp döndüm.ondan sonrada doğuma kadar kayınvalidem ne aradı ne sordu beni.sanki yedikat yabancı.bide hamileliğim boyunca aç gezdim.hep istifar ediyodum ne yersem.pişirdiğim yemeği yiyemiyodumda.ben kendi işimi kendim yaptım son ana kadar.birini bulduk temizlik yapıldı evimde.ne gerekiyorsa doğum anına kadar özene bezene hazırladım.belimde kayma olduğu içinde doktorum sezeryana karar verdi.doğumdan bi gün önce akşam saati eşimin halası geldi.çok severim oda beni.benim ve bebğime bişeler almış gelmiş.onunla otururken kapı çaldı bi baktım kaynana.o ana kadar görüşmemişiz telefonda bile çıkmış geldi.buyur ettim.ikiside birbirini sevmezler küsler.evde soğuk bi hava.bana dio geldim bakayım bişe lazımmı die.bende dedim çok şükür hiç bişeye ihtiyacım yok bu saate ne işi kalır yarın sabah doğuma giricem dedim güzelce.
ertesi sabah eşimle hazırlandık hastaneye gittik.hala geldi sonra kayınpederle kaynana.odada bekliyoz saatimizi.benim kaynana halayı kıskandı orda bulunmasını.ben doğum stresiyle uğraşıyorum kendimce kaynandada vır vır ileri geri konuşuyo.neyse sonra doğum oldu herşey bitti.bide gece kim kalcak problemi çıktı.ikisi yetmezmi gibi bide eltisi geldi.hepsi ben kalırım dedi.eşimde anladı halimden yalnız kalıp diemiyomda.kimseye ihtiyaç yok ben kalırım dedi.hemşirelerde var yardımcı olurlar bize dedi.özel hastaneydi allahtan yoksa yandımdı.çok şükür çok sakin rahat bi gece geçirdik eşimle.bebeğimizi seyrettik konuştuk huzurla sabahladık.ertesi günde eve geldik.sütün gelmemişti dr mama verdi.hala oğluma mama hazılayacam die uğraşıyo.ben oğlumu susturacam die.ocak ayıydı sonra eşime dedim.arkadaşım vardı bebek ürünleri satan ben ona bişeler ayırtmıştım annenle gidinde onları alında gelin.annende baksın beğenmesse değiştirin dedim.eşimde hadi anne hazırlanda gidelim dedi.sonra eşim yanıma geldi eğildi tekrar sordu başka bişe lazımmı iyimisin die.benim kaynanada o durumdayen biz kalkıp demezmi halanlamı gidecen tamam gidin o daha iyi bilir ben anlamam hala sinirleniyorum.ne alaka anne dedi.iyimisin dedim bişe lazımmı die sordum nerden çıktı dedi.istemiyosa gitmeyim oğlum dio hala.anne zaten o(ben yani)dedi annenle git die nie böle yapıyon şimdi dedi.sonra hala geldi kayınvalideme çıkıştı oda neden herşeyi yanlış anlıyosun sorun çıkarıyosun die.tartışma büyüdüde büyüdü.ben ağlar bebem ağlar.eşim dayanamadı yanan sobanın borusuna yumruk attı.anne yeter artık bütün özel anlarımı hep mahvediyosun sen bizden ne istiyosun ilk defa baba oldum ben bi huzur ver die çıkıştı.oğlundan böle tepki beklemiyodu tabi çok korktu.bu sırada ben kıpırdayamıyorum çünkü stresten belim tutuldu kaskatı kaldım.hala korktu halimden eşim korktu.o sırada kayınpeder geldi beni görünce çok korktu ki beni çok sever.kayınvalide sölemeyelim die olanları adamı dışarı çıkarttı sen yanında durma rahat etsin ağrısı var die.evde buz gibi hava geçti o gece.kalamadı ogün.giderkende ben sabah gelirim dedi.bende sakın gelme sen hergün böle yapar geleni gideniş kıskanırsan benim sonum hiç iyi değil.ayaklanınca gelirsin dedim.gidiş o gidiş tam 3 ay gelmedi.bana 1 hafta ev sahibim baktı.haftasına annem geldi çünkü annem çalışıyodu ve antalyadaydı.mevlüt yaptık çağırdık gelmedi hanım.ama pişmanda değilim bugun olsa bugunde yaparım aynını.ikinci doğumdada annem bu sefer erken geldi.bu seferde annemi kıskandı neden geliyo die yedi bitirdi kendini.her görüştüğümüzde en az 5 kere ne zaman gelcek annen die sordu.ama sorunsuz geçti ikinci doğumda.geleni gideni annemle ağırladılar.biri yemek yapıyosa diğeri temizlik yaptı.çokta sevinmiştim.şükür bu sefer korktuğum olmadı die.ama annem 1 ay sonra gitti.annemin gideceği gün bi gitti gidiş o gidiş.bundada 3 ay gelmedi.bi gün dayanamadım kayınbabamı aradım neden böle yapıyo die.ama adamı öle bi doldurmuşki adam içini kustu.bende içimi dötüm.sonra bayram bahanesiyle gittik dedik biz küçüğüz die.işte benimde böle özel günlerimi düğünüm ına gecem dahil mahveden bi kaynanam var.içimde hep bi yara bu analr.aslada o günleri mahvettiği için hakkım helal değil ona.......
her kadının en özel anıdır doğumu.evliliğimizin 5.yılında doğum yaptım.ilk çocuğumda gelişi süprizdi bize beklemediğimiz bi anda aldım haberini.ne hayallerle geçti 9 ay.izmirde 2005 yılında deprem olmuştu ozamanlar ben 6,5 aylık hamileydim.korkudan evime giremedim 1 ay kayınvalidemlerde kaldım.sonra antalyaya gittim sığamadım izmire.anne olamadan ölücem bebeğimi göremeden ölücem korkusuyla neredeyse çıldırıcaktım.20 kalıp döndüm.ondan sonrada doğuma kadar kayınvalidem ne aradı ne sordu beni.sanki yedikat yabancı.bide hamileliğim boyunca aç gezdim.hep istifar ediyodum ne yersem.pişirdiğim yemeği yiyemiyodumda.ben kendi işimi kendim yaptım son ana kadar.birini bulduk temizlik yapıldı evimde.ne gerekiyorsa doğum anına kadar özene bezene hazırladım.belimde kayma olduğu içinde doktorum sezeryana karar verdi.doğumdan bi gün önce akşam saati eşimin halası geldi.çok severim oda beni.benim ve bebğime bişeler almış gelmiş.onunla otururken kapı çaldı bi baktım kaynana.o ana kadar görüşmemişiz telefonda bile çıkmış geldi.buyur ettim.ikiside birbirini sevmezler küsler.evde soğuk bi hava.bana dio geldim bakayım bişe lazımmı die.bende dedim çok şükür hiç bişeye ihtiyacım yok bu saate ne işi kalır yarın sabah doğuma giricem dedim güzelce.
ertesi sabah eşimle hazırlandık hastaneye gittik.hala geldi sonra kayınpederle kaynana.odada bekliyoz saatimizi.benim kaynana halayı kıskandı orda bulunmasını.ben doğum stresiyle uğraşıyorum kendimce kaynandada vır vır ileri geri konuşuyo.neyse sonra doğum oldu herşey bitti.bide gece kim kalcak problemi çıktı.ikisi yetmezmi gibi bide eltisi geldi.hepsi ben kalırım dedi.eşimde anladı halimden yalnız kalıp diemiyomda.kimseye ihtiyaç yok ben kalırım dedi.hemşirelerde var yardımcı olurlar bize dedi.özel hastaneydi allahtan yoksa yandımdı.çok şükür çok sakin rahat bi gece geçirdik eşimle.bebeğimizi seyrettik konuştuk huzurla sabahladık.ertesi günde eve geldik.sütün gelmemişti dr mama verdi.hala oğluma mama hazılayacam die uğraşıyo.ben oğlumu susturacam die.ocak ayıydı sonra eşime dedim.arkadaşım vardı bebek ürünleri satan ben ona bişeler ayırtmıştım annenle gidinde onları alında gelin.annende baksın beğenmesse değiştirin dedim.eşimde hadi anne hazırlanda gidelim dedi.sonra eşim yanıma geldi eğildi tekrar sordu başka bişe lazımmı iyimisin die.benim kaynanada o durumdayen biz kalkıp demezmi halanlamı gidecen tamam gidin o daha iyi bilir ben anlamam