Bende depresyon mu, yoksa motivasyon eksikliği mi var?

fairymoon

Memento mori 🌛🧚🏻‍♀️🌞
Kayıtlı Üye
14 Aralık 2018
343
194
28
Merhabalar herkese.

Neyse, uzatmadan direkt konuya gireceğim.

Benim sorunum, genelde vaktimi çok boş geçirmek. Mesela, sabah kalkıyorum 11-12 gibi, kahvaltı yapıyorum, evin alınacaklarını alıyorum (ekmek vs) ve eve gelince de bütün gün TV'nin başındayım. Ailemle oturuyorum salonda. Arada ev işi olursa onları yapıyorum işte, o kadar.

Üniversite mezunu olduğum için arada iş başvurusu yapıyorum, uygun is buldukça. (2-3 ayda bir mülakata giriyorum. Rutinimdeki değişiklik, sadece bu oluyor.) Ama onun haricinde TV izle, oyun oyna. Rutinim böyle.

Belki de uzun süredir işsiz olduğum için, hayata karşı pozitif düşüncemi kaybettim, onu bilemiyorum. Hiçbir motivasyonum yok şu anda hayata karşı. İş bulabilecegime dair ümidim de yavas yavaş azalıyor, ne yapacağım inanın bilmiyorum. Bundan ötürü müdür bilinmez, canım gerçekten hiçbir şey yapmak istemiyor...

Bazen bu durumdan rahatsız oluyorum, ev ahalisi ile paylaşıyorum bunu, evdekiler de şey diyor "ne yapacaksin bütün gün evde, rutinin normal" gibilerinden. Hiç motive etmiyorlar. Sanki işsiz, yeni mezun genclerin hepsi ayni rutine sahipmiş gibi düşünüyorlar. Veya benim dışındaki kişilerin vakitlerini nasıl geçirdiğini bilmedikleri icin, benim rutinim onlara normal geliyor. Zaten odamda otursam, anında annem salona çağırıyor beni. Çok uzun sürmüyor çağırması. Veya ben, ders bile çalışsam, bir sure sonra yorulup veya sıkılıp salona geçiyorum..

Ben de istiyorum, boyle mesleki sinavlara hazırlanıp belgeler toplamak, online kurslar bitirmek, yabanci dil gelistirmek.
Ama motivasyonum yok herhalde. Hedeflerim var, hepsini kağıda bile yazdım. Ama hiçbir zaman hedefim için bir adım dahi atamadım... Hep harekete geçme konusunda sıkıntı yaşadım.

Normalde benimle aynı şartlarda olan biri, bütün gün odasında Kpss, Ales vb. çalışıp, hedefleri icin çabalıyor. Veya dil öğreniyor, kitap okuyor "odasinda". Ama benim için kendi odam, sanki kasvetli bir yer. Yani genelde odamda gelecek üzerine kaygılanıp, kuruyorum çok, belki de böyle bir imgeleme oldu kafamda odama girince. Bunu da bilmiyorum açıkcası.

Ama sanki zamanim çok değersizmiş ve ne yaparsam yapayim digerleri gibi olamayacakmisim gibi hissediyorum. (Kendimde değersizlik hissi de var zaten, özgüven eksikligi de. Kabul ediyorum bunu.) Zamanimi degersiz gibi gördüğüm için baskalarina zamanimi harcamakta sakinca görmüyorum, ancak onlar bana benim kadar zaman harcamadığı zamansa üzülüyorum. Bende bir tuhaflık var herhalde :///

Sizce sorunum motivasyon mu, yoksa depresyon gibi bir sey mi? Şu anda psikologa vs gitme imkanim yok, eğer baska öneriniz varsa açığım (kisisel tavsiyeler, kitap-video vb. önerisi, vs...).

Şimdiden herkese teşekkürler. İyi akşamlar.

Not: Lütfen hakaretvari yorum yapacaklar baştan yazmasın. Hayatımda bazı şeylerin ters, belki de anormal gittiğinin zaten farkındayım, farkında olmasam buraya yazmazdım ve sizden tavsiye istemezdim. Eğer çözüm önerileriniz varsa, seve seve açığım...
 
Ne mezunusunuz

Yani mülakat bekleyerek ömür geçmez

Ya karar verip özelde iş arayın ya da ders çalışın atanın

Bir de tv de izlenecek ne var

TV açıktı o arada mutfağa gittim sarma sarfım ocağa koydum geri geldim aynı yerden devam ediyorlar nasıl oldu dedim reklam dediler bu kadar uzun
 
Ne mezunusunuz

Yani mülakat bekleyerek ömür geçmez

Ya karar verip özelde iş arayın ya da ders çalışın atanın

Bir de tv de izlenecek ne var

TV açıktı o arada mutfağa gittim sarma sarfım ocağa koydum geri geldim aynı yerden devam ediyorlar nasıl oldu dedim reklam dediler bu kadar uzun
Bankacilik mezunuyum 4 yillik

Malum, pandemi nedeniyle bircok kurum alimlari durdurmustu... ben de bir sey yapamıyorum, elimden bir sey gelmiyor, moralim bozuk.

Haklisiniz ama iste, hic motive olamıyorum ki 😔

Genelde esra erola bakiyoruz ama öncesinde ise didem arslanla vazgecme, doya doya moda vb., arada 15.00 gibi haberler gene, esra eroldan sonra da haberler 🤷🏻‍♀️🤷🏻‍♀️ gerci haksiz da sayılmazsınız, programlar bos beleş...

(Şimdi beni gömeceksiniz ama 😅 olsun... hazırım gömülmeye)
 
Bankacilik mezunuyum 4 yillik

Malum, pandemi nedeniyle bircok kurum alimlari durdurmustu... ben de bir sey yapamıyorum, elimden bir sey gelmiyor, moralim bozuk.

Haklisiniz ama iste, hic motive olamıyorum ki 😔

Genelde esra erola bakiyoruz ama öncesinde ise didem arslanla vazgecme, doya doya moda vb., arada 15.00 gibi haberler gene, esra eroldan sonra da haberler 🤷🏻‍♀️🤷🏻‍♀️ gerci haksiz da sayılmazsınız, programlar bos beleş...

(Şimdi beni gömeceksiniz ama 😅 olsun... hazırım gömülmeye)

Gömmek işin değil görmen için yazdırdım

Yani boş beleş arada bakılıyorsa da her gün cidden boş

ders çalışmasan da bu tarz hayatını değiştir

Bugün oğlum oturup bir kitap okumuş Zaman da çabuk geçti diyor mesela sen de kolay okunan şeyler oku kafan dağılsın Sarah jio tavsiye ederim
 
Gömmek işin değil görmen için yazdırdım

Yani boş beleş arada bakılıyorsa da her gün cidden boş

ders çalışmasan da bu tarz hayatını değiştir

Bugün oğlum oturup bir kitap okumuş Zaman da çabuk geçti diyor mesela sen de kolay okunan şeyler oku kafan dağılsın Sarah jio tavsiye ederim
Tesekkur ederim tavsiyeniz icin.
 
Ciddi ciddi dusunuyorum artık, psikolojim mi bozuk diye. Kalk diyorum kendi kendime, oturma. Tık yok. Kafamda ucusan dusunceler.
Kendime olan degersizlik, yetersizlik hissi.
Bilmiyorum ne yapacağım. 😔😪
 
adım atmadan olmaz canım. kitap tavsiyesi verebilirim bir sürü. youtube de kişisel gelişim videoları var. film izleyebilirsin
 
adım atmadan olmaz canım. kitap tavsiyesi verebilirim bir sürü. youtube de kişisel gelişim videoları var. film izleyebilirsin
Tesekkur ederim, alabilirim tavsiyelerinizi 😇😇
Video, film, kitap - ne isterseniz tavsiye edebilirsiniz 🤩 seve seve alırım tavsiye.
 
Tesekkur ederim, alabilirim tavsiyelerinizi 😇😇
Video, film, kitap - ne isterseniz tavsiye edebilirsiniz 🤩 seve seve alırım tavsiye.
daha akıcı kitaplarla başlayayım tavsiyeye :)

iclal aydının üç kız kardeş -unutursun - bir cihan kafes - kalbimin can mayası bunlar birbiri ile bağlantılı kitaplar
 
Bir yerden baslaman lazım. Mesela erken başla güne. Evden cikamiyorsan işlerini bitir. Ilgi alanın neler. Yabancı dil öğrenebilirsin youtube da tonla video var. Telefonda uygulamalar var. Zamanım olsa yapacağım. Bu iş görüşmelerine sana artı puan da getirir. Başvurular kapandı belki gelecek sene polislik için uğraşırsın televizyonun sana bir getirisi yok izledikçe beyin sulandiriyor sanki. Odanı düzenle eski artık kullanmadığın şeyleri at yada birilerine ver. Boyasını değiştir belki iyi hissedersin odanda.
 
Tavsiyelerimi beğenmeyip yeni bir konu açmışsınız herhalde 😂😂😂 Neyse. Her şey sizde bitiyor deyip gidiyorum konu sahibi 😂😂😂
 
Merhabalar herkese.

Neyse, uzatmadan direkt konuya gireceğim.

Benim sorunum, genelde vaktimi çok boş geçirmek. Mesela, sabah kalkıyorum 11-12 gibi, kahvaltı yapıyorum, evin alınacaklarını alıyorum (ekmek vs) ve eve gelince de bütün gün TV'nin başındayım. Ailemle oturuyorum salonda. Arada ev işi olursa onları yapıyorum işte, o kadar.

Üniversite mezunu olduğum için arada iş başvurusu yapıyorum, uygun is buldukça. (2-3 ayda bir mülakata giriyorum. Rutinimdeki değişiklik, sadece bu oluyor.) Ama onun haricinde TV izle, oyun oyna. Rutinim böyle.

Belki de uzun süredir işsiz olduğum için, hayata karşı pozitif düşüncemi kaybettim, onu bilemiyorum. Hiçbir motivasyonum yok şu anda hayata karşı. İş bulabilecegime dair ümidim de yavas yavaş azalıyor, ne yapacağım inanın bilmiyorum. Bundan ötürü müdür bilinmez, canım gerçekten hiçbir şey yapmak istemiyor...

Bazen bu durumdan rahatsız oluyorum, ev ahalisi ile paylaşıyorum bunu, evdekiler de şey diyor "ne yapacaksin bütün gün evde, rutinin normal" gibilerinden. Hiç motive etmiyorlar. Sanki işsiz, yeni mezun genclerin hepsi ayni rutine sahipmiş gibi düşünüyorlar. Veya benim dışındaki kişilerin vakitlerini nasıl geçirdiğini bilmedikleri icin, benim rutinim onlara normal geliyor. Zaten odamda otursam, anında annem salona çağırıyor beni. Çok uzun sürmüyor çağırması. Veya ben, ders bile çalışsam, bir sure sonra yorulup veya sıkılıp salona geçiyorum..

Ben de istiyorum, boyle mesleki sinavlara hazırlanıp belgeler toplamak, online kurslar bitirmek, yabanci dil gelistirmek.
Ama motivasyonum yok herhalde. Hedeflerim var, hepsini kağıda bile yazdım. Ama hiçbir zaman hedefim için bir adım dahi atamadım... Hep harekete geçme konusunda sıkıntı yaşadım.

Normalde benimle aynı şartlarda olan biri, bütün gün odasında Kpss, Ales vb. çalışıp, hedefleri icin çabalıyor. Veya dil öğreniyor, kitap okuyor "odasinda". Ama benim için kendi odam, sanki kasvetli bir yer. Yani genelde odamda gelecek üzerine kaygılanıp, kuruyorum çok, belki de böyle bir imgeleme oldu kafamda odama girince. Bunu da bilmiyorum açıkcası.

Ama sanki zamanim çok değersizmiş ve ne yaparsam yapayim digerleri gibi olamayacakmisim gibi hissediyorum. (Kendimde değersizlik hissi de var zaten, özgüven eksikligi de. Kabul ediyorum bunu.) Zamanimi degersiz gibi gördüğüm için baskalarina zamanimi harcamakta sakinca görmüyorum, ancak onlar bana benim kadar zaman harcamadığı zamansa üzülüyorum. Bende bir tuhaflık var herhalde :///

Sizce sorunum motivasyon mu, yoksa depresyon gibi bir sey mi? Şu anda psikologa vs gitme imkanim yok, eğer baska öneriniz varsa açığım (kisisel tavsiyeler, kitap-video vb. önerisi, vs...).

Şimdiden herkese teşekkürler. İyi akşamlar.

Not: Lütfen hakaretvari yorum yapacaklar baştan yazmasın. Hayatımda bazı şeylerin ters, belki de anormal gittiğinin zaten farkındayım, farkında olmasam buraya yazmazdım ve sizden tavsiye istemezdim. Eğer çözüm önerileriniz varsa, seve seve açığım...
Sadece sen değilki hepimiz tıkıldık eve
 
Merhabalar herkese.

Neyse, uzatmadan direkt konuya gireceğim.

Benim sorunum, genelde vaktimi çok boş geçirmek. Mesela, sabah kalkıyorum 11-12 gibi, kahvaltı yapıyorum, evin alınacaklarını alıyorum (ekmek vs) ve eve gelince de bütün gün TV'nin başındayım. Ailemle oturuyorum salonda. Arada ev işi olursa onları yapıyorum işte, o kadar.

Üniversite mezunu olduğum için arada iş başvurusu yapıyorum, uygun is buldukça. (2-3 ayda bir mülakata giriyorum. Rutinimdeki değişiklik, sadece bu oluyor.) Ama onun haricinde TV izle, oyun oyna. Rutinim böyle.

Belki de uzun süredir işsiz olduğum için, hayata karşı pozitif düşüncemi kaybettim, onu bilemiyorum. Hiçbir motivasyonum yok şu anda hayata karşı. İş bulabilecegime dair ümidim de yavas yavaş azalıyor, ne yapacağım inanın bilmiyorum. Bundan ötürü müdür bilinmez, canım gerçekten hiçbir şey yapmak istemiyor...

Bazen bu durumdan rahatsız oluyorum, ev ahalisi ile paylaşıyorum bunu, evdekiler de şey diyor "ne yapacaksin bütün gün evde, rutinin normal" gibilerinden. Hiç motive etmiyorlar. Sanki işsiz, yeni mezun genclerin hepsi ayni rutine sahipmiş gibi düşünüyorlar. Veya benim dışındaki kişilerin vakitlerini nasıl geçirdiğini bilmedikleri icin, benim rutinim onlara normal geliyor. Zaten odamda otursam, anında annem salona çağırıyor beni. Çok uzun sürmüyor çağırması. Veya ben, ders bile çalışsam, bir sure sonra yorulup veya sıkılıp salona geçiyorum..

Ben de istiyorum, boyle mesleki sinavlara hazırlanıp belgeler toplamak, online kurslar bitirmek, yabanci dil gelistirmek.
Ama motivasyonum yok herhalde. Hedeflerim var, hepsini kağıda bile yazdım. Ama hiçbir zaman hedefim için bir adım dahi atamadım... Hep harekete geçme konusunda sıkıntı yaşadım.

Normalde benimle aynı şartlarda olan biri, bütün gün odasında Kpss, Ales vb. çalışıp, hedefleri icin çabalıyor. Veya dil öğreniyor, kitap okuyor "odasinda". Ama benim için kendi odam, sanki kasvetli bir yer. Yani genelde odamda gelecek üzerine kaygılanıp, kuruyorum çok, belki de böyle bir imgeleme oldu kafamda odama girince. Bunu da bilmiyorum açıkcası.

Ama sanki zamanim çok değersizmiş ve ne yaparsam yapayim digerleri gibi olamayacakmisim gibi hissediyorum. (Kendimde değersizlik hissi de var zaten, özgüven eksikligi de. Kabul ediyorum bunu.) Zamanimi degersiz gibi gördüğüm için baskalarina zamanimi harcamakta sakinca görmüyorum, ancak onlar bana benim kadar zaman harcamadığı zamansa üzülüyorum. Bende bir tuhaflık var herhalde :///

Sizce sorunum motivasyon mu, yoksa depresyon gibi bir sey mi? Şu anda psikologa vs gitme imkanim yok, eğer baska öneriniz varsa açığım (kisisel tavsiyeler, kitap-video vb. önerisi, vs...).

Şimdiden herkese teşekkürler. İyi akşamlar.

Not: Lütfen hakaretvari yorum yapacaklar baştan yazmasın. Hayatımda bazı şeylerin ters, belki de anormal gittiğinin zaten farkındayım, farkında olmasam buraya yazmazdım ve sizden tavsiye istemezdim. Eğer çözüm önerileriniz varsa, seve seve açığım...
Bankacılık mezunuymuşsunuz spk ya çalışın alımlarda bir adım öne geçirir :)
 
daha akıcı kitaplarla başlayayım tavsiyeye :)

iclal aydının üç kız kardeş -unutursun - bir cihan kafes - kalbimin can mayası bunlar birbiri ile bağlantılı kitaplar
Tesekkur ederim 🙏🏻
Bu kitaplar roman turunde mi, yoksa kisisel gelisim mi?
 
Tavsiyelerimi beğenmeyip yeni bir konu açmışsınız herhalde 😂😂😂 Neyse. Her şey sizde bitiyor deyip gidiyorum konu sahibi 😂😂😂
Hayir hayir estagfurullah 😔
Ta siz yazmadan once acmistim 2. Konuyu, zira kisisel gelisim kategorisinde okunacagindan supheliydim.
Malum, kimse girmiyor ya, giren de belli bir kesim, ilgisi olanlar ☺
Burada mesaj trafiği daha yogun diye 😊
 
Bir yerden baslaman lazım. Mesela erken başla güne. Evden cikamiyorsan işlerini bitir. Ilgi alanın neler. Yabancı dil öğrenebilirsin youtube da tonla video var. Telefonda uygulamalar var. Zamanım olsa yapacağım. Bu iş görüşmelerine sana artı puan da getirir. Başvurular kapandı belki gelecek sene polislik için uğraşırsın televizyonun sana bir getirisi yok izledikçe beyin sulandiriyor sanki. Odanı düzenle eski artık kullanmadığın şeyleri at yada birilerine ver. Boyasını değiştir belki iyi hissedersin odanda.
Tesekkur ederim tavsiyeleriniz icin.

Polislik zor, hatta imkansiz benim icin, bazi nedenlerden oturu.

Öte yandan, kendimi, sanki ne kadar uğraşırsam uğraşayım, hicbir sey beceremeyecekmisim gibi hissediyorum, herkes benden bir adim daha onde gibi sanki.
Motivasyonsuzum yani...
 
X