Merhaba ,24 yaşındayım bugüne kadar öyle çok fazla ilişkim olmadı..bİRGÜN Ramazan ayında işyerinde vakit geçirmek için öğle arasında oyun oynuyordum büyük bir oyun sitesine üye oldum ve başladım oyun oynamaya orda biriyle tanıştım sürekli daha doğrusu tersliyordum .Küçük atışmalarımızdan sonra numarasını bıraktı ve özelden arayıp güvenmezsem numarasını silebileceğimden bahsetti..Kader bu ya oyunu o anda kapattık ikimizde..ve düşündüm akşama kadar düşündüm.. Hadi sınırlarının dışına çık ara dedim veee Özelden aradım ,açtığında ilk cümlem “Merhaba neden aradığımı bilmiyorum hiç bilmiyorum Ne Diye aradım? ” dedim.Zaten utangaç bi kızdım Allahtan bana yardımcı oldu.O andan itibaren güven duygusu aşılanmaya başladı..Kapattık;mesaj atma sözü verdim söz ver mesaj atıcaksın dedi..
Öylece başladık..
Giderek alışıyorduk birbirimize o kadar ki her şeyimizi biliyorduk artık.Hatta toplam 1 saat bile ayrı kalmamıştık kulaklarımıza yapışmıştı telefonlarımız..İçimizde kocaman bir öğrenme canavarı vardı.mutluydum onla.. Hemde herkesin fark edeceği kadar çok mutlu..arkadaş cevremde zaten eğlenceli mutluk sembolizesi olmuş bir kızdım ama ilk kez bir erkek beni bende bir erkeği mutlu ediyordum..Bu hissedilir fark edilir bir şey olmalıydı ki herkes fark etti.Bana herkes gözbebeklerin gülüyor,nasıl bir şey oldun sen öyle diyordu.aynaya bakıp şükür ediyordum Allah’ım bana böyle bir aşk yaşattığın için şükürler olsun diyordum.Oysa ona hissettirmiyordum ilk başlarda ama o sürekli bana aşık olduğunu söylüyordu inanmıyordum tabi..Hiç hem de..
Şuan hala devam ediyoruz 4 aydır birlikteyiz yalnız hala yanıma bir kez olsun gelmedi sürekli ya annesi hastalandı ya babası..En son babasının onu başka kızla evlendrmek istedgini bunu yeni öğrendiğini söyledi şimdi babası o kızın yanına gidersen reddederiim seni vazgeç bu sevdadan demiş ben ne yapmalıyım nolur birsey söyleyin cok mu falan güvenmişim bu insan a sizce ?
Öylece başladık..
Giderek alışıyorduk birbirimize o kadar ki her şeyimizi biliyorduk artık.Hatta toplam 1 saat bile ayrı kalmamıştık kulaklarımıza yapışmıştı telefonlarımız..İçimizde kocaman bir öğrenme canavarı vardı.mutluydum onla.. Hemde herkesin fark edeceği kadar çok mutlu..arkadaş cevremde zaten eğlenceli mutluk sembolizesi olmuş bir kızdım ama ilk kez bir erkek beni bende bir erkeği mutlu ediyordum..Bu hissedilir fark edilir bir şey olmalıydı ki herkes fark etti.Bana herkes gözbebeklerin gülüyor,nasıl bir şey oldun sen öyle diyordu.aynaya bakıp şükür ediyordum Allah’ım bana böyle bir aşk yaşattığın için şükürler olsun diyordum.Oysa ona hissettirmiyordum ilk başlarda ama o sürekli bana aşık olduğunu söylüyordu inanmıyordum tabi..Hiç hem de..
Şuan hala devam ediyoruz 4 aydır birlikteyiz yalnız hala yanıma bir kez olsun gelmedi sürekli ya annesi hastalandı ya babası..En son babasının onu başka kızla evlendrmek istedgini bunu yeni öğrendiğini söyledi şimdi babası o kızın yanına gidersen reddederiim seni vazgeç bu sevdadan demiş ben ne yapmalıyım nolur birsey söyleyin cok mu falan güvenmişim bu insan a sizce ?
Son düzenleme: