bende mi sorun var , annemle ilişkim düzelmiyor

Tmd2020

Aktif Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
1 Ekim 2020
2.723
1.976
83
35
Evettt yine annem , evleneli 1 seneyi geçti halen aynı sorunlar.. çalışan bir insanım , annem istiyor ki sabah akşam yanına gideyim. her gün arıyorum hafta içi iş çıkışı bile olsa gitmeye çalışıyorum. bazen hafta içi gidemediğim de oluyor hafta sonu gidiyorum. benimde evimde işlerim oluyor gittiğimde sabahtan akşama kadar oturamıyorum. çok sık gidince de eşimle ilgili laf sokuyor. eşimden yada ailesinden bahsedemiyorum bile. aşırı bir nefret var. nedensiz yere ,öyle elle tutulur bi şey yok
ona buna telefonda ağlıyor , yalnızım diye şikayet ediyor. kendimi hayırsız, duygusuz evlat gibi hissetmeye başladım..
 
Ebeveynin ebeveyni olmak kadar zor birşey yok . O sizin anneniz , siz onun değil . Elinizden geldiğince gidiyormuşsunuz . Eşiniz ve ailesi hakkında böyle konuşmasına izin vermeyin . Sevmek zorunda değil ama saygı duymak zorunda eğer saygı bekliyorsa tabi ki.
 
Sizde bir anormallik yok, anneniz anormal. Uçmuş gitmişsiniz yuvadan, devamlı sizi yanında istemesi, kötü hissettirmesi, yuvanızı ve huzurunuzu da etkiler.

Anneniz artık yeni bir yuva kurduğunuzu, sizin de bir aileniz olduğunu kabullenmeli. Yarın bebeğiniz olacak o zaman ne olacak? Ondan da nefret eder o vakit, zira belki şimdiki kadar bile zamanınız olmayabilir anneniz için.
 
sureklı gıtmeyın alıssın duruma
sakince musaıt degılım deyıp gecıstırın haftada bır gorusursunuz
annenıze annelık etmek zorunda kaldıgınız ıcın uzuldum
 
Evettt yine annem , evleneli 1 seneyi geçti halen aynı sorunlar.. çalışan bir insanım , annem istiyor ki sabah akşam yanına gideyim. her gün arıyorum hafta içi iş çıkışı bile olsa gitmeye çalışıyorum. bazen hafta içi gidemediğim de oluyor hafta sonu gidiyorum. benimde evimde işlerim oluyor gittiğimde sabahtan akşama kadar oturamıyorum. çok sık gidince de eşimle ilgili laf sokuyor. eşimden yada ailesinden bahsedemiyorum bile. aşırı bir nefret var. nedensiz yere ,öyle elle tutulur bi şey yok
ona buna telefonda ağlıyor , yalnızım diye şikayet ediyor. kendimi hayırsız, duygusuz evlat gibi hissetmeye başladım..
Bence annenizin destek alma zamani gelmiş, yazik boyle yaparak hem kendini hemde sizi yıpratıyor, hic bir anne bu sekilde evladina davranmak istemez kadincagiz geçmiste neler yasadi cocukluk donemi nasildi bilmiyorum ama belli yaşa gelimce bu sorunlar gun yuzune cikabiliyo🤷‍♀️
 
Sizde bir anormallik yok, anneniz anormal. Uçmuş gitmişsiniz yuvadan, devamlı sizi yanında istemesi, kötü hissettirmesi, yuvanızı ve huzurunuzu da etkiler.

Anneniz artık yeni bir yuva kurduğunuzu, sizin de bir aileniz olduğunu kabullenmeli. Yarın bebeğiniz olacak o zaman ne olacak? Ondan da nefret eder o vakit, zira belki şimdiki kadar bile zamanınız olmayabilir anneniz için.
bende böyle düşünüyorum, eşim de artık sıkıldı. sürekli aynı mevzular , gelmiyorsunuz oturmuyorsunuz ben yalnızım ölsem kimse görmeyecek. tek evlat değilim diğer abim sürekli gidiyor zaten. valla yıldım
 
Bence annenizin destek alma zamani gelmiş, yazik boyle yaparak hem kendini hemde sizi yıpratıyor, hic bir anne bu sekilde evladina davranmak istemez kadincagiz geçmiste neler yasadi cocukluk donemi nasildi bilmiyorum ama belli yaşa gelimce bu sorunlar gun yuzune cikabiliyo🤷‍♀️
destek konusunu bende düşünüyorum ama asla kabul etmez üstüne bide laf yerim. beni "deli doktoruna" götürdü der. yine suçlu olurum.
 
Zaten evliliğe alışmak zor, hayat zor , yaşamak zor bir de böyle konuşan bir anne işe hayat misli misli zor.
Konularınız hep anneniz ona hep kendinizi kanıtlama , vicdan azabı duyuyorsunuz. Anneniz sizi çok manipüle etmiş. Bir psikologa gitmeyi düşünmez misiniz ? Biz ne desel boş kalacak. Annenizle sorunlarınız santim ilerlemiyor.
 
Zaten evliliğe alışmak zor, hayat zor , yaşamak zor bir de böyle konuşan bir anne işe hayat misli misli zor.
Konularınız hep anneniz ona hep kendinizi kanıtlama , vicdan azabı duyuyorsunuz. Anneniz sizi çok manipüle etmiş. Bir psikologa gitmeyi düşünmez misiniz ? Biz ne desel boş kalacak. Annenizle sorunlarınız santim ilerlemiyor.
aynen öyle 1 sene öyle nelere üzülüyorsam annemle ilgili , halen aynı.. haklısınız psikoloğa gitmem en doğrusu olacak
 
Gel sarılalım annelerimiz ne kadar benzer.
Ben çareyi mesafe koymakla buldum.
Zor durum ama mesafe koymayınca anneler pek anlamıyor.
 
Evettt yine annem , evleneli 1 seneyi geçti halen aynı sorunlar.. çalışan bir insanım , annem istiyor ki sabah akşam yanına gideyim. her gün arıyorum hafta içi iş çıkışı bile olsa gitmeye çalışıyorum. bazen hafta içi gidemediğim de oluyor hafta sonu gidiyorum. benimde evimde işlerim oluyor gittiğimde sabahtan akşama kadar oturamıyorum. çok sık gidince de eşimle ilgili laf sokuyor. eşimden yada ailesinden bahsedemiyorum bile. aşırı bir nefret var. nedensiz yere ,öyle elle tutulur bi şey yok
ona buna telefonda ağlıyor , yalnızım diye şikayet ediyor. kendimi hayırsız, duygusuz evlat gibi hissetmeye başladım..
Fazla muhabbet karin agritir.. su yasimda anldigim birsey varsa o da…kendi ailenle bile biraz mesafeli olman gerektigidir. Yeri geliyo insanin evladi annesi bile anlamiyor kimseyi
 
Gel sarılalım annelerimiz ne kadar benzer.
Ben çareyi mesafe koymakla buldum.
Zor durum ama mesafe koymayınca anneler pek anlamıyor.
en azından bi tek benim başımda değil derim
Fazla muhabbet karin agritir.. su yasimda anldigim birsey varsa o da…kendi ailenle bile biraz mesafeli olman gerektigidir. Yeri geliyo insanin evladi annesi bile anlamiyor kimseyi

ben biraz daha "hayırsız evlat " olucam desenize..
 
Anneniz kronik mutsuz ve şikayet eden tiplerden sanırım. Onun gibi olmak istemiyorsanız görüşmeyi azaltın bence.
 
Back
X