Beni dünyaya getiren insan: Anne mi demeliyim...

G-string_Giyen_Su_Aygiri .!.:

Konuşmaya kalksam lafı tıkardı ağzıma.
Sana öyle geliyor vs vs...
Bana öyle gelmiyor.Ayrımcılık yapıyorsun.Neden sevmyorsun derdim.
Kardeşime alınan neden bana alınmıyor?
Sen özel üniversite okuyorsun.Onun parasını neden görmüyorsun derdi.
Babam tercihlerim arasına özelleri de yazdırmıştı.Annem duyunca küplere binmişti.
Özele para mı verilir.Şunun kızı devletlerde okuyor vs vs...
Babam da sen karışma kazanacak olan ben okutacak olan ben derdi.
Oysaki kızkardeşim ortaokulu kolejde okumuştu.
Bunu da söylemiştim anneme.
Benim üniversitemin parasından bahsediyorsun ama kardeşimin kolejinin parasını es geçiyorsun demiştim birkere.
Umursamamıştı annem.

Gelin olan birine anne neler yapar ne gibi hazırlıklar çeyizler yapar hepimiz biliriz değil mi.
Havlular eşarplar oyalar daha neler neler.
Annem bunlardan hep azar azar verdi bana.Neymiş kardeşime ayırması lazımmış.
Bu yüzden ben çeyiz sermesi yapamadım.
Nevresim takımını yalvar yakar aldırdım hiç unutmam.
3Tane almıştı.Neymiş ona hak vermeliymişim çeyiz zor işmiş.
Kızkardeşim evlendi.Nevresimleri saymakla bitmez ve hepsi markaydı.
Onun çeyizleri o kadar çoktu ki çeyiz sermesi bile yaptı.
Yemek takımı istedim.Kendi kullandığını verdi.
Kaseleri yok.Yemek tabakları 6tane pasta tabağı 12 tane.Yarısı kırılan bir takım.
Kardeşimin 2 kahvaltı takımı ve3 yemek takımı vardı.Ve hepsini annem almıştı.
Bunları hep vurdum yüzüne.
Senin zamanında elim sıkışıktı derdi örtbas ederdi.

Genişletmek için tıkla...

OKuyunca şok geçiriyorum. Üvey olmadığına kesin emin misin peki ?
Yani çok değişik. Çok üzüldüm senin adına. Bence hiç konuşma da diyemem. Ne denir bilemedim.

Serwel .!.:

Buzlu camları sildim parmaklarim morardi demistinya... Geçen hafta ablamdaydim ve kar yagmisti ablamin oğlu disarda arkadaşıyla konuşurken benim oglumda 2 yaşında kapıyı açık görünce çıkmış kapinin önünde çıplak elle karla oynadı gördüğüm dakka firladim dışarı... Eve getirdim kısa bir süre sonra elleri acimaya başlayınca cigligi bastı... O halini görünce ellerini kalurufere yaklastirdim elleri isinincaya kadar hem ufledim hem ufaladim her annenin yuregi bir olmuyor... Dogurarak anne hiç olunmuyor...


Insan dün ne yedigini unutuyor ama küçüklüğündeki kötü anıları asla unutmuyor.... Beynin bir kosesinde kalınıyor....

Genişletmek için tıkla...

Evet arkadaşım her anne bir değil.
Ben oğlumun üzerine titrerim senin gibi.
Hasta olsa ben de olurum.

Bak bir anım daha geldi aklıma...
Doğum yaptım yanımda annem kalıyor.
Sezeryan olduğundan 2 gün kalıyorum.
Odaya getirildim.Hemşire oğlumu getirdi ve dediki yarın sabah erkenden gelip bebeği alacağız.Topuk kanı alınacak.
Anneme dedim ki anne uyanamazsam sen uyan ve sen de git hemşireyle.
Neyse o sabaha karşı uyandım.Annem horul horul...
Bebeğim uyuyor.
Canım yana yana kalktım tuvalete gittim.E sezeryanlı olanlar bilir.Tuvalete oturması kalkması işkence ilk 1 hafta.
Ben tuvaletten çıkana kadar hemşire gelmiş bebeği almış götürmüş.
Kapının sesini bile duymadım su sesinden.
Odaya geldim bi baktım beşik boş.
O an başım döndü çok fena oldum.
Hemşirenin gelip alacağını bilyordum ama ya başka biri gelseydi alsaydı oğlumu.
Annem hala uyuyor.
Apar topar çıktım odadan hemşireye seslendim bebek demeden o burda gel dedi.
O zaman anladım oğlumun benim için herşeyden de öte olduğunu...
Annemle evlat hakkında aynı hisleri duymamamız ne acı...

Anlam veremedim..
Bir anne nasıl bu kadar duygusuz vicdansız olabilir?
Benim merak ettiğim aslında annenin kişiliği, etraftaki herkese karşı böyle miydi, nasıl bir yapıya sahipti sinirli mi sakin mi?
Babana karşı nasıldı mesela?
Üvey olmadığına emin misin ? Başka türlüsünü düşünemiyorum

leonela .!.:

OKuyunca şok geçiriyorum. Üvey olmadığına kesin emin misin peki ?
Yani çok değişik. Çok üzüldüm senin adına. Bence hiç konuşma da diyemem. Ne denir bilemedim.

Genişletmek için tıkla...

Halamlar beni acayip çok sever üzerime titrerler.
Ve annemi pek sevmezler.
Eğer üvey olsaydım muhakkak halalarım söylerdi canım.
Ama en başta da dedim ya keşke üvey olsaydım canım bu denli yanmazdı.
Nasıl olsa üveyim ondan bu kadın beni sevmiyor derdim.
Bazı zamanlar açmıyorum annemin telefonunu.
Bazı zamanlar ise sesini duymak istiyorum.
Ona kıyamıyorum nedense...Onu seviyorum...Onun da beni sevmesini istiyorum...
Anne kız görsem gözlerim doluyor.
Yengemin gelininin annesi geliyor arada.Onların samimiliğini görünce deli gibi kıskanıyorum neden diye.
Ama bu nedenlerin cevabı olmadı ki hiç.
Hepsi askıda kaldı.
Doğum yaptım annem bir hafta kalıp gidecek.
Zaten doğum psikolojisi var üzerimde yoğun olarak.Durup durup ağlıyorum.
Anneme yalvarıyorum anne nolur gitme biraz kal çok ihtiyacım var nolur diye.
O da ağlıyor diyor ki geri gelicem ananeni bırakıp.İnanıyorum.Arıyorum hep ağlıyorum çocuk gibi anne nolur gel.
Ama gelmiyor ve gelmiyor...

Ssyl .!.:

Anlam veremedim..
Bir anne nasıl bu kadar duygusuz vicdansız olabilir?
Benim merak ettiğim aslında annenin kişiliği, etraftaki herkese karşı böyle miydi, nasıl bir yapıya sahipti sinirli mi sakin mi?
Babana karşı nasıldı mesela?
Üvey olmadığına emin misin ? Başka türlüsünü düşünemiyorum

Genişletmek için tıkla...

Annem arkadaşlarına karşı kibar düşünceli mantıklı ve iyiydi.
Babama karşı bazen çok iyi ılımlı sevecendi.Bazense aşırı sinirli kavgacı asabi.
Herkes beni babama benzetirdi.
İçimden hep mutlu olurdum anneme benzetilmediğim için.

G-string_Giyen_Su_Aygiri .!.:

Halamlar beni acayip çok sever üzerime titrerler.
Ve annemi pek sevmezler.
Eğer üvey olsaydım muhakkak halalarım söylerdi canım.
Ama en başta da dedim ya keşke üvey olsaydım canım bu denli yanmazdı.
Nasıl olsa üveyim ondan bu kadın beni sevmiyor derdim.
Bazı zamanlar açmıyorum annemin telefonunu.
Bazı zamanlar ise sesini duymak istiyorum.
Ona kıyamıyorum nedense...Onu seviyorum...Onun da beni sevmesini istiyorum...
Anne kız görsem gözlerim doluyor.
Yengemin gelininin annesi geliyor arada.Onların samimiliğini görünce deli gibi kıskanıyorum neden diye.
Ama bu nedenlerin cevabı olmadı ki hiç.
Hepsi askıda kaldı.
Doğum yaptım annem bir hafta kalıp gidecek.
Zaten doğum psikolojisi var üzerimde yoğun olarak.Durup durup ağlıyorum.
Anneme yalvarıyorum anne nolur gitme biraz kal çok ihtiyacım var nolur diye.
O da ağlıyor diyor ki geri gelicem ananeni bırakıp.İnanıyorum.Arıyorum hep ağlıyorum çocuk gibi anne nolur gel.
Ama gelmiyor ve gelmiyor...

Genişletmek için tıkla...

Bazen, bazı ebeveynler, en çok sevdikleri çocuklarına daha soğuk davranırlar.
Onları daha güçlü görürler vs ... Belki de annen seni kardeşinden daha çok seviyordur.
Ama bunun farkına varamamıştır. Farkında olmadan ihmal etmiştir seni.
ALLAH korusun canınla ilgili bir şey olsa o zaman ortaya çıkar sevgisi belki ...
Bazı ebeveynler , dediğim gibi istemeden katı olabiliyorlar

Mune .!.:

Annelik kolay iş değildir, 9 ay karnında taşımakla, emzirmekle annelik olmuyor, anne ömür boyu annedir, evladı 1 yaşında da olsa 40 yaşında da olsa koruyup kollayandır. İstediğiniz zaman anne istemediğinize dış kapının mandalı olamazsınız.

Bazı arkadaşlarımız öz annenin nasıl olupta böyle davrandığına inanamamış, üvey olabilir mi denilmiş, malesef öyle anneler var ki keşke üvey olsa dedirten cinsten

Ben ne anneler biliyorum yok artık bu kadın kalp yerine taş mı taşıyor dedirtir insana

G-string_Giyen_Su_Aygiri,
Allah annenin çok görüp esirgediği sevgiyi eşinden ve evladından görmeyi nasip etsin İnşaAllah

Genişletmek için tıkla...

Zar zor tuttuğum gözyaşlarım başladı akmaya engel olamadım...
Mune sende gizli bir şevkat hissediyorum herzaman.
Ve bh mesajın beni mahvetti şuan.
Buaralar iyice hassaslaştım galiba.

İyi geceler.Yazdıklarınızı okudum üzülerek.Ne denirki Allah yardımcınız olsun.Annenizide ıslah etsin.Bunca insan evlat sahibi olabilmek için maddi ,manevi tüm varlığını harcarken Allah'ın verdiği emanete kötü davranabilen insanlar olduğunu öğrenmek gerçekten çok acı.Allah size yuvanızda yavrunuzla eşinizle mutluluk,huzur nasip etsin.

G-string_Giyen_Su_Aygiri .!.:

Daha ne anılarım var polyanna diyorum ya yazsam roman olur inan...

Anne diyorum ama sadece dilim diyor yüreğim sessiz...

Genişletmek için tıkla...

Kaderimiz ne kadar benziyormuş. Ben de bugüne kadar annemle hiç anne kız olamadım. Çeyiz olayımız da benzer. Evlenmeme birkaç ay kala çeyiz sıfırken, şunu istiyorum çeyizime dedim de başlarım çeyizine dedi. Hatta daha komiği, boşver onu şurdan alırız dedi (mahalledeki market!) Bugüne kadar hiçbir şeyim umrunda olmadı. Ben üniversiteye başlayınca ağdaya bile kendim gittim. İlk südyenimi bile koca bir kız olduğumda kendim aldım. Annem bir gün olsun kızının geç kız olduğunu bile farketmedi. Adet gördüğümde bana bir pet bile almadı! Ortaokulda rehber öğretmenime annemle aramız bozuk dedim diye beni lanet çocuk ilan etti yapmadığını bırakmadı. Hep acılarından dem vurdu, bize bir gün huzurlu gün yüzü göstermedi. Hala eve eşimle gittiğimde dönmek için dakika sayarım. Eve gitmek için iki sebebim var. İkisi de annem değil. HER seferinde babamla kavga çıkarır, her seferinde kavga gürültü dinleriz. Beni anca babama kızgınlıklarını vs anlatmak için arar. Evlenene kadar hiçbir şeyim umrunda olmayan insan şimdi gitti mi terlik giy diyor. Neler hissettiğimi anlatamam. Bir daha gelmem hep kavga çıkarıyorsun dedim, verdiği cevap ama baban suçlu biliyorsun değil mi. Yahu ben bir daha gelmeyeceğim diyorum, o hala birşeyleri savunuyor. Bu bahsettiklerim en edepli olanlar. Bir de edepsiz boyutu var ki hiç girmek istemem. Orası bunların bin katı. Ama işte annem diye ilerde vicdan azabı çekmemek için görüşüyorum. Bir yandan hastaydı şöyleydi böyleydi diye kızgınlığımı dindirmek için sebeplere sığınıyorum. Yoksa içimdeki kızgınlığı anlatsam roman olur. Napalım bizim de kaderimiz buymuş. İnsan ailesini seçemiyor. Babam da hallice ama emeği büyük. Ben hep babasını seven bir kız olarak büyüdüm. Son yıllarda onu da pek sevmiyorum ama o da annem yüzünden böyle oldu diyorum. Annem için de babam yüzünden böyle oldu diyorum. İşin içinden çıkamıyorum. İçimde kızgınlığımla savaşan bir sevgim var. Hayatımın sonuna kadar bitmeyecek bir şey bu.

Eklemek istedim: geçen arkadaşım annesiyle sinemaya gittiğinden falan bahsetti. O izlediği filmi anlatırken ben bambaşka yerlerdeydim çünkü ben annemle hiç bir yere gitmedim bu yaşıma kadar.

leonela .!.:

Bazen, bazı ebeveynler, en çok sevdikleri çocuklarına daha soğuk davranırlar.
Onları daha güçlü görürler vs ... Belki de annen seni kardeşinden daha çok seviyordur.
Ama bunun farkına varamamıştır. Farkında olmadan ihmal etmiştir seni.
ALLAH korusun canınla ilgili bir şey olsa o zaman ortaya çıkar sevgisi belki ...
Bazı ebeveynler , dediğim gibi istemeden katı olabiliyorlar

Genişletmek için tıkla...

Keşke öyle olsaydı..
Kardeşime gösterdiği sevgi gün gibi ortadaydı.
Bana duyduğu sevgi artık nasıl birşeyse birtürlü çıkamadı gün yüzüne.

G-string_Giyen_Su_Aygiri .!.:

Keşke öyle olsaydı..
Kardeşime gösterdiği sevgi gün gibi ortadaydı.
Bana duyduğu sevgi artık nasıl birşeyse birtürlü çıkamadı gün yüzüne.

Genişletmek için tıkla...

Ne diyim ... Hayırlısı her şeyin, Mune'min de dediği gibi, annenin veremediği sevgiyi eşinden ve çocuklarında kat kat,fazla fazla göresin canım....

mmmmsss .!.:

İyi geceler.Yazdıklarınızı okudum üzülerek.Ne denirki Allah yardımcınız olsun.Annenizide ıslah etsin.Bunca insan evlat sahibi olabilmek için maddi ,manevi tüm varlığını harcarken Allah'ın verdiği emanete kötü davranabilen insanlar olduğunu öğrenmek gerçekten çok acı.Allah size yuvanızda yavrunuzla eşinizle mutluluk,huzur nasip etsin.

Genişletmek için tıkla...

Amin teşekkür ederim.

jooker .!.:

Kaderimiz ne kadar benziyormuş. Ben de bugüne kadar annemle hiç anne kız olamadım. Çeyiz olayımız da benzer. Evlenmeme birkaç ay kala çeyiz sıfırken, şunu istiyorum çeyizime dedim de başlarım çeyizine dedi. Hatta daha komiği, boşver onu şurdan alırız dedi (mahalledeki market!) Bugüne kadar hiçbir şeyim umrunda olmadı. Ben üniversiteye başlayınca ağdaya bile kendim gittim. İlk südyenimi bile koca bir kız olduğumda kendim aldım. Annem bir gün olsun kızının geç kız olduğunu bile farketmedi. Adet gördüğümde bana bir pet bile almadı! Ortaokulda rehber öğretmenime annemle aramız bozuk dedim diye beni lanet çocuk ilan etti yapmadığını bırakmadı. Hep acılarından dem vurdu, bize bir gün huzurlu gün yüzü göstermedi. Hala eve eşimle gittiğimde dönmek için dakika sayarım. Eve gitmek için iki sebebim var. İkisi de annem değil. HER seferinde babamla kavga çıkarır, her seferinde kavga gürültü dinleriz. Beni anca babama kızgınlıklarını vs anlatmak için arar. Evlenene kadar hiçbir şeyim umrunda olmayan insan şimdi gitti mi terlik giy diyor. Neler hissettiğimi anlatamam. Bir daha gelmem hep kavga çıkarıyorsun dedim, verdiği cevap ama baban suçlu biliyorsun değil mi. Yahu ben bir daha gelmeyeceğim diyorum, o hala birşeyleri savunuyor. Bu bahsettiklerim en edepli olanlar. Bir de edepsiz boyutu var ki hiç girmek istemem. Orası bunların bin katı. Ama işte annem diye ilerde vicdan azabı çekmemek için görüşüyorum. Bir yandan hastaydı şöyleydi böyleydi diye kızgınlığımı dindirmek için sebeplere sığınıyorum. Yoksa içimdeki kızgınlığı anlatsam roman olur. Napalım bizim de kaderimiz buymuş. İnsan ailesini seçemiyor. Babam da hallice ama emeği büyük. Ben hep babasını seven bir kız olarak büyüdüm. Son yıllarda onu da pek sevmiyorum ama o da annem yüzünden böyle oldu diyorum. Annem için de babam yüzünden böyle oldu diyorum. İşin içinden çıkamıyorum. İçimde kızgınlığımla savaşan bir sevgim var. Hayatımın sonuna kadar bitmeyecek bir şey bu.

Genişletmek için tıkla...

Joker seninle bir yerlerde ortak noktamın olabileceğini hiç sanmazdım desem bana kızar mısın :)
Yaşadıklarımız çok benzer evet.
Ben de babasına aşık bir kız olarak büyüdüm.
Rabbim senin babana uzun ömür versin.Anneni de ıslah etsin.Benim annemi de tüm böyle kalpsiz anneleri de...
Burada anlatmaktan utanacağım birkaç şey daha var.Onlar içimde kalsın.
Ne güzel dedin ;insan ailesini seçemiyor.
Elimizden birşey gelmiyor onlar konusunda.Yukarda Allah var.

leonela .!.:

Ne diyim ... Hayırlısı her şeyin, Mune'min de dediği gibi, annenin veremediği sevgiyi eşinden ve çocuklarında kat kat,fazla fazla göresin canım....

Genişletmek için tıkla...

Canım...
İlginden alakandan ötürü çok teşekkür ederim.
Yazan parmakların dert görmesin.
İyi dileğin için ayrıca teşekkür ediyorm.

Yaşadıklarınıza çok ama çok üzüldüm. Hiç bir canlı bu denli kötü davranışları hak etmez.
Bana nedense annenizin psikolojik bir rahatsızlığı varmış gibi geldi.
Babanızla arası nasıldı bilmiyorum ama babanızın size karşı olan ilgisi onda bir rekabet hissi oluşturmuş
olabilir mi acaba? Şiddetle ilgili bir makalede şunları okumuştum :
Bazı babalar çocuklarına karşı daha verici davranırken eşlerine saygıda ve nezakette ihmalkar davranabilir.
Bu durumda eşiyle arasında sevgi boşluğu gündeme gelebilir.
Sevgi ve saygı konusunda ihmal edilen eşlerin, çocuklarının sevgisini kıskanması çoğunlukla bu tür davranışların sonucunda ortaya çıkar.
Dengeli davranmak ve rolleri karıştırmamak bu noktada önemli.

Ben sizi tebrik etmek istiyorum çünkü çocukluğunda şiddet görenlerin çok büyük bir yüzdesi
yaşadıklarını unutup aynı şiddeti kendi çocuğuna da uyguluyor.

Sevgi ve saygı dolu bir annesiniz, annenizin olamadığı her şeysiniz...

G-string_Giyen_Su_Aygiri .!.:

Canım...
İlginden alakandan ötürü çok teşekkür ederim.
Yazan parmakların dert görmesin.
İyi dileğin için ayrıca teşekkür ediyorm.

Genişletmek için tıkla...

Ben de teşekkür ederim canım :)

annenin yaptıklarının hicbir bahanesi yok hani acab su yuzdenmi bu yuzdenmi diye neden arıyamıyorum cunku bana gore bir cocuk dunyaya getirdiysen ona analık yapmaya mecbursun heleki evlat ayırmak birine iyi birine kotu davranmak yani anne degilim ama kardeslerim arasında bile bu ayrımı yapamam kızsamda yeri gelince yuzlerini gordugumde icim cız eder yanlarında olurum annenin bu kadar acımasız olması cok kotu seni hicmi dusunmemiş ne kadar etkiledigini sadece burda yazıklarından anlıyoruz bide senin kendi ic dunyan varki kimbilir ne fırtınalar kopuyordur diyecek birsey yok bu saatten sonra ama annen gunun birinde sana bu yasattıklarının vicdan azabını yasamaya baslarsa hayat onun icin daha zor olucaktır evlenmeye cıktıgını soylemişsin esra erolu cok olmasada takip ediyorum mahsuru yoksa kim oldugunu yazabilirmisin :26: oraya cıktıklarında mukemmel bir anneymiş gibi davranıyorlar hep ama isin gercegi oyle degil burdanda anlıyoruz

G-string_Giyen_Su_Aygiri .!.:

Zar zor tuttuğum gözyaşlarım başladı akmaya engel olamadım...
Mune sende gizli bir şevkat hissediyorum herzaman.
Ve bh mesajın beni mahvetti şuan.
Buaralar iyice hassaslaştım galiba.

Genişletmek için tıkla...

Üzülme lütfen, anneyim biliyorsun, anneliği kızımla öğrenip pekiştiriyorum, annelerin yüreğinde şefkat olmazsa anne olamaz ki
Keşke bir ablan olsaydı, ablalar annenin yerini tutamaz belki ama kocaman yürekli bir abla şefkatiyle sarıp sarmalardı seni.

Babacığınında mekanı cennet olsun İnşaAllah

G-string_Giyen_Su_Aygiri .!.:

Evet arkadaşım her anne bir değil.
Ben oğlumun üzerine titrerim senin gibi.
Hasta olsa ben de olurum.

Bak bir anım daha geldi aklıma...
Doğum yaptım yanımda annem kalıyor.
Sezeryan olduğundan 2 gün kalıyorum.
Odaya getirildim.Hemşire oğlumu getirdi ve dediki yarın sabah erkenden gelip bebeği alacağız.Topuk kanı alınacak.
Anneme dedim ki anne uyanamazsam sen uyan ve sen de git hemşireyle.
Neyse o sabaha karşı uyandım.Annem horul horul...
Bebeğim uyuyor.
Canım yana yana kalktım tuvalete gittim.E sezeryanlı olanlar bilir.Tuvalete oturması kalkması işkence ilk 1 hafta.
Ben tuvaletten çıkana kadar hemşire gelmiş bebeği almış götürmüş.
Kapının sesini bile duymadım su sesinden.
Odaya geldim bi baktım beşik boş.
O an başım döndü çok fena oldum.
Hemşirenin gelip alacağını bilyordum ama ya başka biri gelseydi alsaydı oğlumu.
Annem hala uyuyor.
Apar topar çıktım odadan hemşireye seslendim bebek demeden o burda gel dedi.
O zaman anladım oğlumun benim için herşeyden de öte olduğunu...
Annemle evlat hakkında aynı hisleri duymamamız ne acı...

Genişletmek için tıkla...

Böyle davranışlar bazen benim annemdede oluyor....
Sana bir olayımi anlatayim... Ben bir bebegimi kaybettim 21 haftalikti doğum anında kaybettim...sonra yine hamile kaldım çok zor bir hamilelik geçirdim kanama enfeksiyon... Neyse oğluma erken doğum yaptım.. 34+4 te... Bebegimi kuveze aldılar antibiyotik tedavisi uyguladilar bendeki enfeksiyon gecmesin diye... Neyse çok şükür sağlık durumu iyi enfeksiyon yada bir rahatsizligi yoktu... Dogumunun 4.gününde bebeğinin hemşiresi bebegime kalp ekosu yapıldığını kalbinin açık olduğunu kalp kapağının tam kapanmadığını söylediler.... Bunu duyunca nasıl ağladım zaten önceki bebegimi kaybettim bunuda kaybetmekten ödüm kopuyordu her anım korkuyla geçiyordu bunuda duyunca aglamaktan helak oldum... Daha önce ablam aradı eşi süpriz yapmış türkiye uçak bileti almış 1 haftalığına istanbula gideceklermis annemi çağırıyordu ablamda oturduğum ülkenin başka birrbolgesindeydi dedimki yıllardır tatil yapmadin esinle benim doğum zamaninimi buldu esin...oda yemin etti biletten haberim yoktu gece internetten almış bileti gitmesek bilet yanacak esim doğum yaptığını daha bilniyordu felan... Neyse dedim gelmek istiyorsa gelsin...konuşmamızın arkasından oğlumun kalbini öğrendim.... Neyse annem geldi... Dedim böyle böyle seni çağırıyor cocuklarina bakacakmissin inanirmisin annem havalara uctu ben giderim dedi... Çok zoruma gitti demedi kızım sen ne yapacaksın... Anneannen sende kalsin ben gidecem dedi... Eşim şehir dışında çalışıyor benim yüzümden ise gidemiyor hastanede nekadar kalacagim belli değil...bebegimin durumu ortada... Anneannem almanyada yaşıyor bir kelime fransızca bilmez ekmek alamaz hergün büyük oglumu okuluna birakamaz sinirlendim anneanneme istersen sende gidebilirsin dedim... Üstüne annem beni haksız tuttu... Benim zoruma giden demedi kızım yardıma ihtiyacın varmı gitsem kirilmazsin değilmi bunu söylese canımı alsa zoruma gitmezdi... Eşim işine hiç gitmedi evde oğlumla ilgilendi hastanede bizle... Çok şükür ogunun. Akşamı hemsire defalarca özür dileyerek geldi başka bir kadınla karıştırmış oda kerdanili bir kadın verdiler turkiyede yıllar önce yaşadıkları için onu türk zannetmiş diğer çalışanlar türk bayanın oğlu deyince ben zannetmiş... O sırada ikimizin bebegide kuvezdeydi neyse şükür benimkinin sagligi iyiymiş.... Annem gitti... Bebeğine ayrıntılı kan tahlili yapıldı bütün sonuçlar iyi çıkınca kuvezden çıkardılar... 2 günde benim odamda kaldı oğlum sonra hastaneden ciktik.... Ablam doğum yapsaydı aniden ben türkiye gitseydim bu vaziyetteyken annem beni bencillikle suclardi üstüne annem giderken babamda çok hastaydı evde tek basinaydi onun bile çok zoruna gitti ben bu haldeyken gitmesine... Benim vijdanim yine rahat etmedi babamı aradim gel bu hasta halinde evde kalma bize gel dedim.. Alanına kaynanasida burda onu cagirsa o giderdi ama benim eşimin kimsesi yok sadece benim ailem var zor zamanımda annem gitti hiç demedi gidersem kirilurmisin oğlumun iyi haberini duymadan gitmeye karar verdi gitti... Ama allah var iyiliginide aradada olsa inkar etmim..... Hep diyorum eşim bana iyi olsun dünya kötü olsun.... Allaha binlerce şükür pamuk gibi kalbi var... Bazen herşey herkes dortdortluk olmuyor....

İnsanın bazı dönemlerde acısı depreşiyor ve böyle anlatmak istiyor işte...
Acılarınızın üstünü kapatın, boşverin anlatmayın demeyeceğim...
Çünkü iyi bilirim; acı anlattıkça atlatılır...
Her doğuran anne olsa, niye çocuklar şiddet görüyor, niye çocuklar çöpe atılıp ölüme terkediliyor?

Keşke anneniz biraz olsun şefkat sahibi bir kadın olsaydı...
Kötüdür sanıyorum ki; bir çocuğun annesinden yana bu denli şikayetçi olması...
Anne için ne acıdır eminim ki...
Dilerim, çocuklarının ve torunlarının bir an önce farkında olur ve yaşamının bundan sonrasını sizlere adar...
Her anne gibi...
Sevgiler diliyorum, iyiliklerle kalın..