• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Beni dünyaya getiren insan: Anne mi demeliyim...

feverfew .!.:
Yaşadıklarınıza çok ama çok üzüldüm. Hiç bir canlı bu denli kötü davranışları hak etmez.
Bana nedense annenizin psikolojik bir rahatsızlığı varmış gibi geldi.
Babanızla arası nasıldı bilmiyorum ama babanızın size karşı olan ilgisi onda bir rekabet hissi oluşturmuş
olabilir mi acaba? Şiddetle ilgili bir makalede şunları okumuştum :
Bazı babalar çocuklarına karşı daha verici davranırken eşlerine saygıda ve nezakette ihmalkar davranabilir.
Bu durumda eşiyle arasında sevgi boşluğu gündeme gelebilir.
Sevgi ve saygı konusunda ihmal edilen eşlerin, çocuklarının sevgisini kıskanması çoğunlukla bu tür davranışların sonucunda ortaya çıkar.
Dengeli davranmak ve rolleri karıştırmamak bu noktada önemli.

Ben sizi tebrik etmek istiyorum çünkü çocukluğunda şiddet görenlerin çok büyük bir yüzdesi
yaşadıklarını unutup aynı şiddeti kendi çocuğuna da uyguluyor.

Sevgi ve saygı dolu bir annesiniz, annenizin olamadığı her şeysiniz...
Genişletmek için tıkla...

Çook teşekkür ediyorum.
Kadın dayanışmasına en güzel örnek bu forum işte.
Birbirini hiç görmemiş konuşmamış tanımamış insanlar ne güzel ortak oluyor dertlere.
Ne güzel destek oluyor sanki daha evvel tanışmış hissi uyandırıyor bu durum.
Hepinize teşekkür ediyorum arkadaşlar.
Daha evvel bu denli ayrıntılı kimseyle paylaşmamıştım.İçim rahatlıyor yazdıkça....

Mune .!.:
:43: Üzülme lütfen, anneyim biliyorsun, anneliği kızımla öğrenip pekiştiriyorum, annelerin yüreğinde şefkat olmazsa anne olamaz ki:50:
Keşke bir ablan olsaydı, ablalar annenin yerini tutamaz belki ama kocaman yürekli bir abla şefkatiyle sarıp sarmalardı seni.

Babacığınında mekanı cennet olsun İnşaAllah:(
Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ediyorum mune ablacım..
Evet keşke ablam olsa idi..
Ama iki tane halam var.Gören annen mi diyor.
Üzerime titrerler çok severler.2günde bir arayıp sorarlar.
Kendi öz annem 15günde bir bazen ayda bir işte.

Serwel .!.:
Böyle davranışlar bazen benim annemdede oluyor....
Sana bir olayımi anlatayim... Ben bir bebegimi kaybettim 21 haftalikti doğum anında kaybettim...sonra yine hamile kaldım çok zor bir hamilelik geçirdim kanama enfeksiyon... Neyse oğluma erken doğum yaptım.. 34+4 te... Bebegimi kuveze aldılar antibiyotik tedavisi uyguladilar bendeki enfeksiyon gecmesin diye... Neyse çok şükür sağlık durumu iyi enfeksiyon yada bir rahatsizligi yoktu... Dogumunun 4.gününde bebeğinin hemşiresi bebegime kalp ekosu yapıldığını kalbinin açık olduğunu kalp kapağının tam kapanmadığını söylediler.... Bunu duyunca nasıl ağladım zaten önceki bebegimi kaybettim bunuda kaybetmekten ödüm kopuyordu her anım korkuyla geçiyordu bunuda duyunca aglamaktan helak oldum... Daha önce ablam aradı eşi süpriz yapmış türkiye uçak bileti almış 1 haftalığına istanbula gideceklermis annemi çağırıyordu ablamda oturduğum ülkenin başka birrbolgesindeydi dedimki yıllardır tatil yapmadin esinle benim doğum zamaninimi buldu esin...oda yemin etti biletten haberim yoktu gece internetten almış bileti gitmesek bilet yanacak esim doğum yaptığını daha bilniyordu felan... Neyse dedim gelmek istiyorsa gelsin...konuşmamızın arkasından oğlumun kalbini öğrendim.... Neyse annem geldi... Dedim böyle böyle seni çağırıyor cocuklarina bakacakmissin inanirmisin annem havalara uctu ben giderim dedi... Çok zoruma gitti demedi kızım sen ne yapacaksın... Anneannen sende kalsin ben gidecem dedi... Eşim şehir dışında çalışıyor benim yüzümden ise gidemiyor hastanede nekadar kalacagim belli değil...bebegimin durumu ortada... Anneannem almanyada yaşıyor bir kelime fransızca bilmez ekmek alamaz hergün büyük oglumu okuluna birakamaz sinirlendim anneanneme istersen sende gidebilirsin dedim... Üstüne annem beni haksız tuttu... Benim zoruma giden demedi kızım yardıma ihtiyacın varmı gitsem kirilmazsin değilmi bunu söylese canımı alsa zoruma gitmezdi... Eşim işine hiç gitmedi evde oğlumla ilgilendi hastanede bizle... Çok şükür ogunun. Akşamı hemsire defalarca özür dileyerek geldi başka bir kadınla karıştırmış oda kerdanili bir kadın verdiler turkiyede yıllar önce yaşadıkları için onu türk zannetmiş diğer çalışanlar türk bayanın oğlu deyince ben zannetmiş... O sırada ikimizin bebegide kuvezdeydi neyse şükür benimkinin sagligi iyiymiş.... Annem gitti... Bebeğine ayrıntılı kan tahlili yapıldı bütün sonuçlar iyi çıkınca kuvezden çıkardılar... 2 günde benim odamda kaldı oğlum sonra hastaneden ciktik.... Ablam doğum yapsaydı aniden ben türkiye gitseydim bu vaziyetteyken annem beni bencillikle suclardi üstüne annem giderken babamda çok hastaydı evde tek basinaydi onun bile çok zoruna gitti ben bu haldeyken gitmesine... Benim vijdanim yine rahat etmedi babamı aradim gel bu hasta halinde evde kalma bize gel dedim.. Alanına kaynanasida burda onu cagirsa o giderdi ama benim eşimin kimsesi yok sadece benim ailem var zor zamanımda annem gitti hiç demedi gidersem kirilurmisin oğlumun iyi haberini duymadan gitmeye karar verdi gitti... Ama allah var iyiliginide aradada olsa inkar etmim..... Hep diyorum eşim bana iyi olsun dünya kötü olsun.... Allaha binlerce şükür pamuk gibi kalbi var... Bazen herşey herkes dortdortluk olmuyor....
Genişletmek için tıkla...

Herkesin bir derdi var işte.Bizim de annelerden yana.
Ama biz onları yaşaya yaşaya kendi evlatlarımıza hayırlı layık anne olacağız inşallah.
Şevkati sevgiyi eksik etmeyeceğiz onlardan.
Senin bebeğine de geçmiş olsun canım.
Karışıklık olduğunu okuyunca oh çektim valla :)
Rabbim bizi evlatlarımızla sınamasın.
 
şu an ağlıyorum ama yazacak bişey de bulamadım. sanki ben onları yaşamışım gibi oldu, çok güzel anlatmışsınız kendinizi..
sanırım böyle durumları görmezden gelmek kafaya takmamak en iyisi, bir süre sonra insan alışıp kendini avuttuğunu bile hatırlamıyor gerçekten umursamadığını düşünüyor çünkü.
sizi hep neşeli dertsiz biri olarak düşünmüştüm nedense belki nickten kaynaklıdır bilemiyorum. umarım bundan sonraki hayatınız eşiniz ve çocuğunuzla benim hayalimdeki gibi çooook neşeli ve mutlu olur.
 
İnanmak çok zor....:19: İki çocuğum bir de torunum var, Dünya bir yana Onlar bir yana.:nazar:

Annenizin Allah yardımcısı olsun, gönül gözünü açsın...size de çocuğunuzun güzel günlerini göstersin, yuvanızda huzur versin ve eşinizle, çocuğunuzla bir ömür mutlu yaşayın.:kkk:
 
Gerçekten yaşadıklarınız çok üzücü okudukça içim acıdı sizde kimbilir nasıl bir travma yaratmıştır çocuklukta yaşadıklarınız ne diyebilirim ki Allah annenizin kalbine merhamet ve evlat sevgisi versin... annelik gerçekten çok özel bir his tabiki taşıyabilene bazısı annelik yapamaz ama boy boy çocukları olur kıymetini bilemez! bazı kadınlar başkasının çocuğuna bile kıyamaz ama anne olmak nasip olmaz!
 
bır cocuk ıcın ne kadar buyursenız buyuyun anne babanın actıgı yara kapanmıyor ne yazıkkı..hep sorgulamalarla hep bıseyler beklemeyle gecıyor zaman...dogrumakla olmuyor demekkı emek vermek sevgı vermek gerekıyor..adınıza uzuldum ınsallahh hatasını anlar annenız gec olmadan...
 
G-string_Giyen_Su_Aygiri .!.:
Evet arkadaşım her anne bir değil.
Ben oğlumun üzerine titrerim senin gibi.
Hasta olsa ben de olurum.

Bak bir anım daha geldi aklıma...
Doğum yaptım yanımda annem kalıyor.
Sezeryan olduğundan 2 gün kalıyorum.
Odaya getirildim.Hemşire oğlumu getirdi ve dediki yarın sabah erkenden gelip bebeği alacağız.Topuk kanı alınacak.
Anneme dedim ki anne uyanamazsam sen uyan ve sen de git hemşireyle.
Neyse o sabaha karşı uyandım.Annem horul horul...
Bebeğim uyuyor.
Canım yana yana kalktım tuvalete gittim.E sezeryanlı olanlar bilir.Tuvalete oturması kalkması işkence ilk 1 hafta.
Ben tuvaletten çıkana kadar hemşire gelmiş bebeği almış götürmüş.
Kapının sesini bile duymadım su sesinden.
Odaya geldim bi baktım beşik boş.
O an başım döndü çok fena oldum.
Hemşirenin gelip alacağını bilyordum ama ya başka biri gelseydi alsaydı oğlumu.
Annem hala uyuyor.
Apar topar çıktım odadan hemşireye seslendim bebek demeden o burda gel dedi.
O zaman anladım oğlumun benim için herşeyden de öte olduğunu...
Annemle evlat hakkında aynı hisleri duymamamız ne acı...
Genişletmek için tıkla...
CaNIm yaa şu satırları okuyunca çok üzüldüm gerçekten..............

Ben de sezeryan oldum bilirim acısını...............O acı ile bir de bebeğini kalkıp araman , onu ne denli sevdiğini gösteriyor işte.........

Annene ise söyleyecek sözüm çok ,, ama neyse...................Allahım eşin ve çocuğunla çok mutlu olmayı nasip etsin.................
 
Son düzenleme:
Aslında bu tarz konuları konuştukça daha çok hatırlanır , yazdıkça belki yanaklarından birşeyler süzülür insanın..
İyi mi kötü mü bilmiyorum da ben hüzünlü olayları pek açmıyorum genel olarak

Sana da bugün hayatından geriye kalan ilk gün
Hayata sımsıkı sarıl, özellikle eşine ve yavruna
Hayvanlar kadar bile annelik yapamamış birinin kafanı bu kadar kurcalamasına izin verme
Bu yaştan sonra düzelmez, düzelse bile çok geç kalmadı mı ?

Önce kendini sev, canın ne istiyorsa onu yap.. Sonra yavruna çok iyi bir anne ol, doğurmakla anne olunduğunu sananlar utansın..
 
Son düzenleme:
Canim dogum yaptim bebegin topuk kani alinacak tuvalete gittim geldigimde besik bos annem horul horul uyuyor demissin ya
cok uzuldum :(

Benim iki dogumuma da annemin rahatsizligindan dolayi kvdem geldi
Kadin hastanede sabaha kadar odaya biri girer de bebegi alir gider diye gozunu bile kirpmadi

Dusun ki ben geliniyim

Anneninki nasil bir annelik benim aklim almadi
Bence bu isin icinde bir is var
 
Benim gercek hayatta da forumda da gozlemledigim bir sey var
Ne kadar dogru bilemiyorum
Cocuklugu sikintili gecenler evliliginde mutlular , esten yana yuzu guluyor,
cocuklugu el bebek gul bebek gecenler evlilikten yana yuzu gulmuyor

Tabi bir de hem cocuklugunda hem evliliginde yuzu gulmeyenler var ki Allah onlarin yardimcisi olsun...
 
annesiyle arası iyi olmayan bi tek kendimi sanırdım. Sen benden daha çok şey yaşamışsın benim yaşadıklarım senin yaşadıkların yanında hiç bişey

annemle hiç bi zaman ortak bi yönümüz olmadı kendime tşört alırdım beğenmezdi ayakkabı alırdım beğenmezdi o beğenmeyince de begenerek aldığım şeyleri içimden gelerek giymezdim isterdim ki o da begensin beni hep başka çocuklarla kıyaslardı o takdir aldı da sen neden teşekkür aldın o böylede sen şöylesin felan ... nasıl zoruma giderdi anlatmam 2 kardeşiz biz kardeşim erkek canım o benim her istediğini yaparım dese öl canımı veririm annem hep beni kardeşimi kıskanmakla suçlardı çünkü kardeşimin her dediğini yapardı kardeşimin sevdiği bi yemek olsa tabağı kardeşimin önüne koyardı onun aldığı herşeyi begenirdi bi gün kötü dediğini duymadım bende bunları söyleyince ben kardeşimi kıskanmış olurdum işten eve yorgun argın gelirdim birde bulaşık yıkardım aof ögrencisiydim bide bunun üstüne ders nasıl çalışayım yorgunum sınıfı geçemediğim de ders çalışmıyo geziyo olurdum söylesem de suçlu ben olurdum artık konuşmamayı seçmiştim zaten hiç sesimi çıkarmazdım artık annemin yüzünden babamdan dayak bile yedim kuzenimin yanında hemde annem beni karşısına alıp hiç konuşmaz direk babama derdi beni .

evliyim şimdi annem eşimle evlenmemi istemedi ben inatla ısrar ettim evlendim Allah'ıma şükürler olsun çok mutluyum annemle de aram iyi düzeldi eskisi gibi değil bi eksiğim olursa verir alır arar yemeğe çağırır eskisinden hiç dertleşmeyen kadın benle dertleşir paylaşır eşimi de seviyo. Düşünüyorum da arada o yaşadıklarımıza değermiydi o günleri hatırladıkça hala içim acıyo hele annemin bana dediği bi sözü ölsemde unutmam içimde yara.

Yaşanılan her şey geçmişte geride kalıyo ama unutamıyoruz ya düzeliyo bazı şeyler yada düzelmiyo ama hayat devam ediyo işte ben anne değilim ama korkuyorum ya bebeğime iyi bi anne olamazsam diye

canım artık bebeğin var kafana takıpta bazı şeyleri üzülme artık geçmişte kaldı onlar şimdi senin en büyük desteğin bebeğin ve eşin başka hiç bişey düşünme.Allah'ım senin benim ve herkesin yar ve yardımcısı olsun.
 
Rabbim bi yerden alıp bi yerden veriyo işte
sen anne sevgisi görmemişsin ama mükemmel bi anne olmuşsun,çocuğunu üstüne titreyen ve aslında olması gerektiği gibi...
yavrun ve eşinle çooook mut-lu ve huzurlu yasarsın inşallah....:29::nazar:
 
Son düzenleme:
Benzer şeyleri bende yaşadım ve yaşıyorum ve seni okadar iyi anlıyorum ki.... Rabbime şükürler olsun babam var ve Allah onu başımdan eksik etmesin hiç bir zaman,annemi de öyle onuda asla atamam ,ama yaptıklarınıda affedemem
 
çok üzüldüm anlattıklarına, insanın içinde doldurması imkansız bir boşluk yaşadıkların
bekarken benim de annemle ciddi sorunlarım oldu ciddi psikolojik şiddet görüyordum annemden
hayatımda her şey de tek söz sahibi kendisi olsun isterdi, öyle de olurdu
çünkü itiraz ettiğimde hastalanır işler içinden çıkılmaz hale gelirdi

ilk çocuğuyum ben annemin çok zorluklarla büyüttü beni, kesinlikle beni çok severdi bundan eminim ama tarzı değildi belli etmezdi. çok çileler çekti nelere maruz kaldı. psikolojisi yaşadıklarından ötürü çok sağlam bir kadın değildi annem ben de çocukluğum boyunca şahidiydim yaşadıklarının. tabi o zamanlar hak vermezdim pek. şimdi şimdi anlayabiliyorum onu da.
haksızlıklarına çok uğradım, bunları unutmam mümkün değil tabi ama ben bağışladım onu. acemiliğine geldim belli ki çünkü diğer kardeşlerimde aynı hatalara düşmedi annem.

buna yormayı tercih ediyorum ayrımcılıktan ziyade. zamanla daha da esnedi, daha anlayışlı bir kadın haline geldi. evlenirken çok acılar yaşadım ben. yapayalnız kaldım. ailemden tek bir kişinin gelmesine izin vermedi ama kendi gizli gizli geldi nikahıma dayanamayıp, gördüm onu, yıkıldım. çok sonraları düzeldi aramız. yokmuş gibi davranamam, annemden nefret edip o yükü taşıyamam çünkü. içimde anneme karşı kuvvetli bir merhamet var. canı yansa dayanamam, onu birisi üzse ben de üzeni üzerim ama ben de ona sevgimi belli edemem. armut dibine düşüyor işte ben de gösteremiyorum ona sevgimi. ama o hissediyordur. genç kızlığım boyunca dolu dolu bir anne kız ilişkimiz olmasa bile çok geç kalmış sayılmayız. birbirimize daha çok vakit ayırmaya çalışıyoruz. ve ben çok daha az beklenti içine giriyorum annemden. beklentiler az olunca hayal kırıklığı da az oluyor çünkü.

bundan bir sene önce ilk kez anneme isyan ettiğimde gözlerinde o üzüntüyü görünce vazgeçtim ben ona kızmaktan. sürekli artık çocuk sahibi olmamız gerektiğini söylediği bir gün
ben iyi bir anne olamam iyi bir anne modelim olmadı benim. çocuk nasıl sevilir bilmiyorum bile. kötü bir anne olacağıma olmam daha iyi demiş bulundum. yutkunmakta zorlandı. çok ağır bir sözdü onun için ama dayanamamıştım artık. ben seni çok seviyordum diyebildi sadece. ama gösteremedim.

annem de öyle bir kadın değiştiremem, biz beraber büyüdük annemle. cahilliklerimiz ve acemiliğimizle. o öyle görmüş, yaşadıkları onu zor bir kadın haline getirmiş onu suçlamıyorum. son 2 yıldır ciddi rahatsızlıklarımız oldu ikimizinde ve biz daha yakınlaştık annemle. şimdi daha kolay ifade edebiliyoruz birbirimize kendimizi.
umarım senin de annenle aranızdaki uçurum kapanır arkadaşım. çünkü taşıması, kaldırması çok zor bir yük..
 
tintinn .!.:
şu an ağlıyorum ama yazacak bişey de bulamadım. sanki ben onları yaşamışım gibi oldu, çok güzel anlatmışsınız kendinizi..
sanırım böyle durumları görmezden gelmek kafaya takmamak en iyisi, bir süre sonra insan alışıp kendini avuttuğunu bile hatırlamıyor gerçekten umursamadığını düşünüyor çünkü.
sizi hep neşeli dertsiz biri olarak düşünmüştüm nedense belki nickten kaynaklıdır bilemiyorum. umarım bundan sonraki hayatınız eşiniz ve çocuğunuzla benim hayalimdeki gibi çooook neşeli ve mutlu olur.
Genişletmek için tıkla...

Aslında çok neşeli şakacı şen şakrak biriyimdir.
İçimdeki derdi dışa vurmam çok nadirdir.
Nickime gelince hoşuma giden yüzümde tebessüm açtran bir nick :)
Annesindendertli şeklinde bir nick istemezdim zaten ;)
Tek hayatım odak noktam annem değil.
Ama içimde açmış olduğu yaralar çok büyük.
Annemle arkadaş gibi olmak istedim hep.
Hatta öyle ki kızıyla kanka gibi olan anneleri tutup öpesim gelir bazen.:)
Çok özentim var çünkü.
Şuan bir oğlum var.Oğlumla anne evlat gibi değil de kanka gibi arkadaş gibi sırdaş gibi olmak istiyorum.
Onun hep yanında olacağım.Asla sırt çevirmeyeceğim.
Derdini derdim bilip ciğerime basacağım...

Cudana .!.:
Canim dogum yaptim bebegin topuk kani alinacak tuvalete gittim geldigimde besik bos annem horul horul uyuyor demissin ya
cok uzuldum :(

Benim iki dogumuma da annemin rahatsizligindan dolayi kvdem geldi
Kadin hastanede sabaha kadar odaya biri girer de bebegi alir gider diye gozunu bile kirpmadi

Dusun ki ben geliniyim

Anneninki nasil bir annelik benim aklim almadi
Bence bu isin icinde bir is var
Genişletmek için tıkla...

Vurdumduymazlık düşüncesizlik umursamamak bla bla bla...
Başka bir iş derken canım?
İçindekini paylaş lütfen benimle haydi....
 
A m o n r a .!.:
çok üzüldüm anlattıklarına, insanın içinde doldurması imkansız bir boşluk yaşadıkların
bekarken benim de annemle ciddi sorunlarım oldu ciddi psikolojik şiddet görüyordum annemden
hayatımda her şey de tek söz sahibi kendisi olsun isterdi, öyle de olurdu
çünkü itiraz ettiğimde hastalanır işler içinden çıkılmaz hale gelirdi

ilk çocuğuyum ben annemin çok zorluklarla büyüttü beni, kesinlikle beni çok severdi bundan eminim ama tarzı değildi belli etmezdi. çok çileler çekti nelere maruz kaldı. psikolojisi yaşadıklarından ötürü çok sağlam bir kadın değildi annem ben de çocukluğum boyunca şahidiydim yaşadıklarının. tabi o zamanlar hak vermezdim pek. şimdi şimdi anlayabiliyorum onu da.
haksızlıklarına çok uğradım, bunları unutmam mümkün değil tabi ama ben bağışladım onu. acemiliğine geldim belli ki çünkü diğer kardeşlerimde aynı hatalara düşmedi annem.

buna yormayı tercih ediyorum ayrımcılıktan ziyade. zamanla daha da esnedi, daha anlayışlı bir kadın haline geldi. evlenirken çok acılar yaşadım ben. yapayalnız kaldım. ailemden tek bir kişinin gelmesine izin vermedi ama kendi gizli gizli geldi nikahıma dayanamayıp, gördüm onu, yıkıldım. çok sonraları düzeldi aramız. yokmuş gibi davranamam, annemden nefret edip o yükü taşıyamam çünkü. içimde anneme karşı kuvvetli bir merhamet var. canı yansa dayanamam, onu birisi üzse ben de üzeni üzerim ama ben de ona sevgimi belli edemem. armut dibine düşüyor işte ben de gösteremiyorum ona sevgimi. ama o hissediyordur. genç kızlığım boyunca dolu dolu bir anne kız ilişkimiz olmasa bile çok geç kalmış sayılmayız. birbirimize daha çok vakit ayırmaya çalışıyoruz. ve ben çok daha az beklenti içine giriyorum annemden. beklentiler az olunca hayal kırıklığı da az oluyor çünkü.

bundan bir sene önce ilk kez anneme isyan ettiğimde gözlerinde o üzüntüyü görünce vazgeçtim ben ona kızmaktan. sürekli artık çocuk sahibi olmamız gerektiğini söylediği bir gün
ben iyi bir anne olamam iyi bir anne modelim olmadı benim. çocuk nasıl sevilir bilmiyorum bile. kötü bir anne olacağıma olmam daha iyi demiş bulundum. yutkunmakta zorlandı. çok ağır bir sözdü onun için ama dayanamamıştım artık. ben seni çok seviyordum diyebildi sadece. ama gösteremedim.

annem de öyle bir kadın değiştiremem, biz beraber büyüdük annemle. cahilliklerimiz ve acemiliğimizle. o öyle görmüş, yaşadıkları onu zor bir kadın haline getirmiş onu suçlamıyorum. son 2 yıldır ciddi rahatsızlıklarımız oldu ikimizinde ve biz daha yakınlaştık annemle. şimdi daha kolay ifade edebiliyoruz birbirimize kendimizi.
umarım senin de annenle aranızdaki uçurum kapanır arkadaşım. çünkü taşıması, kaldırması çok zor bir yük..
Genişletmek için tıkla...

Bazen böyle düşünüyorum biliyor musun...
Hala çok geç değil diyorum.Hala düzelebiliriz diyorum.
Ama boşa kürek çekiyorum sanki.

Kardeşimle eşi arasında geçimsizlik mevcut.
Kardeşim annemi aramış anne biraz gelsen yanıma maneviyatım çok bozuk demiş.
Annem " herkes herzaman mutlu olamaz benim de bazen sorunlarım oluyor vs " demiş.
Hayır kardeşimin morali çok bozuk braz gitse destek olsa ölür mü?

Ben kendimi koyuyorum.
Benim evladım üzgün olsa ben yemeden kesilirim inan ki.
Herkesin annelik güdüleri bir olmuyor işte.

Ama anneme benzemediğime şükrediyorum.
Bu benim en büyük şansım.
 
Bazı kırgınlıklar hiç geçmiyor,maalesef geçmişin bir telafisi yok.
Anne-kız ilişkinizin düzelebileceğini pek sanmıyorum.
Ama en azından olduğu gibi kabul edip beklentilerini sıfıra indirirsen,daha huzurlu olursun.
Bir de zor da olsa affetme çalışmaları var.
Açıkçası,annenin sorunları olduğunu düşündüm.
Zaten her yanlış davranışın altında hep bir sorun oluyor:(
 
G-string_Giyen_Su_Aygiri .!.:
Halamlar beni acayip çok sever üzerime titrerler.
Ve annemi pek sevmezler.
Eğer üvey olsaydım muhakkak halalarım söylerdi canım.
Ama en başta da dedim ya keşke üvey olsaydım canım bu denli yanmazdı.
Nasıl olsa üveyim ondan bu kadın beni sevmiyor derdim.
Bazı zamanlar açmıyorum annemin telefonunu.
Bazı zamanlar ise sesini duymak istiyorum.
Ona kıyamıyorum nedense...Onu seviyorum...Onun da beni sevmesini istiyorum...
Anne kız görsem gözlerim doluyor.
Yengemin gelininin annesi geliyor arada.Onların samimiliğini görünce deli gibi kıskanıyorum neden diye.
Ama bu nedenlerin cevabı olmadı ki hiç.
Hepsi askıda kaldı.
Doğum yaptım annem bir hafta kalıp gidecek.
Zaten doğum psikolojisi var üzerimde yoğun olarak.Durup durup ağlıyorum.
Anneme yalvarıyorum anne nolur gitme biraz kal çok ihtiyacım var nolur diye.
O da ağlıyor diyor ki geri gelicem ananeni bırakıp.İnanıyorum.Arıyorum hep ağlıyorum çocuk gibi anne nolur gel.
Ama gelmiyor ve gelmiyor...
Genişletmek için tıkla...

bende hep ailemin üvey olduğunu düşünürdüm lisedeyken ve öncesinde. ama evlenirken ve evlenince beni nasıl sevdiklerini ve kıymet verdiklerini gördüm. hani yaşınız ufak olsa sizinde öledir , evlenince anlarsınız dicem ama değilmiş.

aklıma şey gelior. hani böyle birşeyde söylenmez ama ihtimal olarak söylüyorum, bir annenin psikolojisini anlamak açısından. acaba istenmeyen bir hamilelikmiydi. yani bazen düşünürüm tecavüz sonucu falan hamile kalan kadınlar çocuklarına karşı ne hissediyor diye. aynı şekilde sevebiliyor mu diye. hani öle bişi olabilir mi.

yada size hiç hazır olmadığı anda hamile kaldı belki de. hayatında bişiler eksik kaldı bu yüzden. eksikliklerle sizin aranızda bağlantı kurdu. ne bilim böle bişiler olabilir mi
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Hayatta neler oluyor, kimsenin içini bilemiyoruz. Tek bildiğimiz kırgınlıklarımız

Senin annende demek ki eksik yaratılanlardan, onun gibi birini tanıyorum; ortanca kardeşim, dünyalar güzeli bir oğlu var ama annelik duygusu yok, boşandı ve evladına asla sahip çıkmadı. Ne desek olmadı, bazıları böyle, öyle kabul etmek lazım. Rabbim güzel bir yuva vermiş sana, içindeki garipliğin telafisidir bu belki, anneni düşünüp kendini daha fazla üzme derim, çünkü değişmiyorlar. Umarım bundan sonra yuvanda huzurunla çok güzel bir ömür geçirirsin
 
aslında şu saatten sonra konuya şu şekilde bakmanız sizin için çok daha iyi olacaktır; kimi insanlar annelerinden görerek çok daha iyi bir anne ve eş olurlar kimileri de annelerinden göremedikleri duygular yüzünden çok daha iyi anne ve eş olurlar. sen yüreğini ferah tut ve haline şükret sadece, herşey çok daha da kötü olabilirdi. sen sınavını başarıyla verdin ve şimdi mükafatını göreceksin.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X