Beni dünyaya getiren insan: Anne mi demeliyim...

sarfansari .!.:

Bende evliliğim ilk zamanları, ramazandı, ve dersaneye başlamıştım, sınava 2 ay kaldı, birde ev işlerinde tecrübesizsin, 10dk da bitecek işle yarım saat uğraşıyorsun, bende annemleri az aramışım ihmal etmişim. Annemde o günlerde ben gelin gittim gurbete hergün ağlıyor annem, ve artık hep beni o aradıgı için utanmamaya aramamaya başlamış, ben zaten aramıyorum, çok üzülmüş, kardeşime şikayet etmiş. Kardeşimde bana iletti, bende fazla duygusal ben kafamı kaşıyacak vakit bulamıyorum ki dedim.

Sonraki günlerde birgün kapı çaldı, sabah 7 olmamıştı daha, eşiminde benimde uykum hafiftir, uyandık hemen. Eşim kapıyı açmaya gitti benim dizlerim tutmadı yataktan kalkmak için. Nerden aklıma geldiyse o 3 saniyede anneme yada babama birşey olduğunu, telefonda söylenmediği, beni alıp cenazeye götürecekleri geldi, o kadar korktum ki. Sonra eşim baktı ki, okula giden bir çocuk evde birşeyini unutmuş, annesinden istemek için aşağıda zile basmış, oda bizimkiymiş yanlışlıkla. O sabah o kadar şükrettim ki annemin babamın yaşadığına, şimdi 2-3 günde bir konuşuyoruz ve çok huzurluyum.

Genişletmek için tıkla...

insan kötüde olsa anne babasını sağ iken bağrına basmalı,istemesede...
ben o rüyadan sonra annemle mümkün olduğunca hep ilgilendim.
ölümün ne zaman geleceği,kimi önce alacağı bilinmez.
arkamda bana kırgın biri bırakmak istemiyorum,ya da bana kırgın giden...
değmez.
hayat kısa,çok kısa.
sevdiğimiz,sevildiğimiz,bize emeği geçen ya da emeğimizin geçtiği kişileri üzmeye değmeyecek kadar kısa.
ben haftanın hemen hemen her günü okuldayım,
haftanın 4 günüde akşamlar 3 er saat dersanem var.
ve evliyim.bunca yoğunluk arasında her gün en az 40 dk konuşuyoruz.
bazen yoğunluktan dolayı aramak istemediğim çok oldu ama biliyorum ki annemin ihtiyacı var benimle konuşmaya,
tek kızıyım ve benim onu dinlemem,fikir vermem hoşuna gidiyor.
yeter ki mutlu olsun,gönlü kırılmasın....

G-string_Giyen_Su_Aygiri .!.:

Canım merhaba
Hakkımda olan düşüncelerin için evvela çook teşekkür ederim
Utandırdın beni...
O senin güzel kalbinin güzel görüşü inan bana
Kardeşim ile aynı evde otururlarken çok iyilerdi.Aralarından su sızmazdı.
Kardeşim o aralar uğradığım haksızlıklara hep göz yumdu.
Evlerden birini benden habersiz kiraya verip kirasını diledikleri gibi harcarlardı kardeşimin evinin kirası torun için harcamalar vs vs...
Ben elalem den öğrendim kiraya verildiğini.Kardeşim dahi söylemedi düşün.
Yanımda olmadılar.Birara eşim işsiz kalmıştı.Annem kira almasına rağmen durumunun çok iyi olmasına rağmen tek kuruş yollamadı.
Ama kardeşimin herşeyini yaptı ikişer üçer hem de.
Şuan nasıl mı...
Kardeşim benim yanımda.Doğruları gördü.
Annem onların evinden kavga dövüş taşınınca ...
Kızkardeşim ve kocası sorunluydu o sıralar.
Annemin gitmesini istedi damat.Kardeşim de gönderdi annemi.
Ayrılmaları kötü oldu tabiki.
Çünkü annem ilelebet orda kalmayı planlıyordu.
Düzenini bozup gitmişti onların yanına sonra istenmediğini öğrenmek yıktı onu.
O gün bugün annem kardeşimden de elini eteğini çekti yardımı kesti hem maddi hem manevi.
Aralarında mesafe var şimdi.
Şuan üçümüz de ayrı şehirlerdeyiz.
Kardeşimle hergün konuşuruz ama annemle haftada bir yada 10 günde bir.
Alıştım sayılır artık ama düşününce de kolay değil .

Genişletmek için tıkla...

Ne yazdıysam şu an hişseetiklerim canım.Benim için gerçekten öyle olduğundan içimden gelenleri yazdım o kadar.Amanda aman utanırmış(su aygırının utanması ayy düşünemiyorum

Kardeşinn doğruları geç vede hiç beklenmedik şekilde görmesi iyi olmamış ama görmüş ya oda güzel.Şu hayatta anladığım kadarı ile iki kardeş bir annesiniz.Öyle sıkı sarılmanız birbirinize sahip çıkmanız lazımken araya şeytanın vesvesesi para ve dünyalık işler girmiş.
Oysa evlisiniz eşiniz evladınız var ne mutlu kocaman bir aile olduk torunum iki tane oğlum mutlu kızlarım var demeli iken annenizin yaptığına bak.Olsun buda senin imtihanın canım.Sen dik durduğun sürece seni kimse yıkamaz.Yeterki sen sağlıklı düşün herşeye olumlu bak her kötünün içinden bir iyiyi cımbızla çıkar ki hayat herşeye rağmen gülebiliyor olmana mutlu olmana bozulsun.Annen için gerçekten Allah doğruları göstersin demekten kendimi alamıyorum.Kadınız daha ağır daha mantıklı olmamız gerekirken onun bu şekilde hareket etmesini anlayamıyorum.Size en büyük örnek anneiz.Sizde yarın anne bizde boşandık tv ye çıkacağız hadi beraber gidelim deseniz hadi kalkın süslenin kızlarmı demesi lazım.Yoksa hoop noluyor kırarım bacaklarınızı derdiniz nedir kocalarınızla demesimi lazım.Anlamsız hareketler annenkiler.
Dışarıdan birisi olarak karşısına ben geçip teyzecim neden böyle yaptın yada bu yaştan sonra neden evlilik diye sorsam eminim kızımın biri beni evinde istemedi diğer 10 günde bir arıyor ne yapayım yalnızmı öleyim der belki kimbilir.Herkes doğruları kendine yontar.Ama senin bu vijdani yaklaşımın ve içinde taşıyamıyor olman bana göre senin gibi kaliteli birine artık zor gelmiş.O yüzden üzülme off oğlunu yerime öp ısır mıncıkla kocaman selam söyle teyzesinden.Eşinede sanada kocaman bir aile olarak Rabbim sağlıklı imanlı huzurlu ve çook bereketli bir ömür nasip etsin.

G-string_Giyen_Su_Aygiri .!.:

Bazı anlar düşündüm bu konuyu açmayı.Ama nedensiz hep erteledim..
Fakat şu konu http://www.kadinlarkulubu.com/derdi...et-uygulamiyin-lutfennnnn-6.html#post29491446
konu açmaya paylaşmaya itti beni.
O konuya da yazdım annemle alakalı sıkıntımı.Okuyan bilir.

Ben babası tarafından pamuklara sarılı olarak büyütülmüş biriyim.
Annesinden sevginin s'sini görmemiş biri aynı zamanda da..

Annem hiç sevmedi beni.Çoğu zaman üvey olduğumu düşündüm inanır mısınız.
Ama üvey değildim.
O kadar çok isterdim ki üvey olmayı anlatamam.
Üveyim diye annem beni dövüyor sevmiyor derdim kendi kendime.
Çünkü davranışlarını haklı çıkaracak hiçbişey bulamazdım.
Gerçi üvey olsaydım bile dayağın hakaretin hiç açıklaması olmaz olamaz ya neyse.Ufak bir avunma işte...

30 yaşıma bastım annmden hala birşey görmem.
Düğünüm oldu kendi kullandıklarını verdi bana.Evime ne halı ne perde aldı.
Yatak odamı dahi almadı.Ben evlilik parasıyla kendim aldım.

Eşim 3ay işssiz kaldı.Babamın maaşından aldığı kiradan 1 kuruş bile yollamadı.
Kayınvalidem kendi kirasını verdi o aralar.

Evlerden biri satılacaktı.Benim gidip imza vermem gerekiyordu.Gittim beni almadılar garajdan bile.
Üstelik 4aylık hamileydim ve elimde valiz.Gittiğimde uyuyordu güleryüz dahi görmedim.

Kızkardeşim evlendi maddi sıkıntı yaşadı.Kirayı ona yolladı.Yetmedi onun yanına taşındı.
Oturduğu evi kiraya verdi ben elalemden duydum.

Kardeşimin yanında oturdu 2 sene.Kirasını faturalarını mutfak masraflarını kendi ödedi.Benim evime gelmesiyle
gitmesi bir oldu.

Kızkardeşimin oğlunun doğumgününde torununa bisiklet aldı.Ve doğduğu andan 1 yaşına kadar tüm masrafarını
karşıladı.Ben doğm yaptım bebeğime iki tane zıbın getirdi.Altın para vs takmadı.Oğlum sünnet oldu.Gene birşey almadı.

Beni 10 günde bir arar.Kendi sıkıntısını anlatır.Kapatmaya 10 saniye kala benim ve oğlumun nasıl olduğunu sorar.

Oğlum kaç kere hastalandı serumla beslendi.Birinde dahi aramadı nasıl iyileşti mi diye.

Ben doğum yaptım sezeryan ile.Ananem ile geldiler.1 hafta güç bela kaldılar.Doğumumun 3 .günü İstanbulu gezmek
istediler ve gezmeye çıktılar.

Bilenler bilir annem Esra Erol da nişanlandı.Orada bir kişiye talip oldu.O amaçla İstanbula geldi.
Dedim bir hafta evvel gel torununu gör özlemişsindir vs.Gelmedi aynı gün geldi ve direk kanala çıktı.

Kimseyle paylaşamadığım derdim bu işte arkadaşlar.İçim rahatlasın siz de ortak olun istedim..

Genişletmek için tıkla...

canım üzülme diyemem çünkü üzülmemek elde değil
bi farklı modeli de bende var
benim annem dövmedi sövmedi ama Annemin akrabaları hep benden daha öncelikli oldu
üniversiteyi anneannemin yaşadığı şehirde okudum ve aynı evde yaşadık bana yapmadığımı bırakmadı.hiç unutmam anneannem adetim düzensiz olmuştu kanamam olunca bana bakiremisin o işi yaptın mı demişti. anneme söydeğimde o öyle şeyi kastetmez demişti annem hiç beni dinlemedi
annesi söz konusu olunca hep haklıydı belki burdaki arkadaşlar o annesi diyecek ama bence önce evlat.benim için öyle en azından
anne annem önümden yemek saklardı. artık hiç anlaşamamıştık ve arayıp ben yurda gidicem demiştim.ama müsade etmedi etraf akrabalar ne derdi.annesi boşanmıştı ya bi toruna sahip çıkamadı demezlermiydi.
Eğer yurda gidersem eşimin ailesiyle tanışma işi olmayacaktı dolayısıyla evlilik olmayacaktı. Tehdit etti açıkcası.Mecburen kabul ettim.
bana araba çarptı annesiyle konuşmuyordum hoş konuşsamda umursamazdı ya.anneme benden çok kıymet verdiğin annen,sözde beni emanet ettğin annenin umrunda değil deyince senin yüzünden cevabını aldım Üni hayatım yani4 sene zindan gibi geçti
evlendim okuduğum sehre yerleştim ama annesiyle konuşmadım.doğuma yanıma geldi tek bir tanıdığımın olmadığı şehre geldi.Normal doğum için saatlerce sancı çekip artık doğum gerçekleşemeyince bebeğimin kafası sıkışıp solousuz kalınca sezeryana aldılar. ama annem yanımda kalmadı. hemen bitişikteki hastanede annesi hastalanmışmış onu yatırmışlar. bana orda kalıcam'a getirdi ben de sen bilirsin görümcem burda dedim ve gelmedi
K.v ile oturduğumuzdan sık sık gelmedi yanıma gelsede bi tripler tavırlar vardı. En sonunda patladım sen benim yanıma gelmedin annenin yanına geldin diye. küstü valizini topladı lohusa halimle 5 günlük anne halimle ağlamaktan helak oldum eşim konuştu da biraz düzeldi.

Yani seni anlayabiliyorum canım
Kv'min çocuklarına ilgisini bağını gördükçe çok kötü oluyorum Allah razı olsun annemden çok hal hatırımı sorar.
içimde yaradır. Geçenlerde hal hatır sormak için aradım, o bana bilmem kiminin kimi ölmüş ara başsağlığı dile nutukları çekti taa çıktı yaşadığı yerden cenazeye gitti akrabaları o kadar kıymetli. kadına seni arıyorum hal hatır ediyorum sen bana başka seyler anlatıyosun dedim ama dinletemedim.yine ağlayarak kapattım tlf'nu.

İnşallah biz evlatlarımıza karşı böyle olmayız tek duam bu

sey_ren .!.:

Ne yazdıysam şu an hişseetiklerim canım.Benim için gerçekten öyle olduğundan içimden gelenleri yazdım o kadar.Amanda aman utanırmış(su aygırının utanması ayy düşünemiyorum

Kardeşinn doğruları geç vede hiç beklenmedik şekilde görmesi iyi olmamış ama görmüş ya oda güzel.Şu hayatta anladığım kadarı ile iki kardeş bir annesiniz.Öyle sıkı sarılmanız birbirinize sahip çıkmanız lazımken araya şeytanın vesvesesi para ve dünyalık işler girmiş.
Oysa evlisiniz eşiniz evladınız var ne mutlu kocaman bir aile olduk torunum iki tane oğlum mutlu kızlarım var demeli iken annenizin yaptığına bak.Olsun buda senin imtihanın canım.Sen dik durduğun sürece seni kimse yıkamaz.Yeterki sen sağlıklı düşün herşeye olumlu bak her kötünün içinden bir iyiyi cımbızla çıkar ki hayat herşeye rağmen gülebiliyor olmana mutlu olmana bozulsun.Annen için gerçekten Allah doğruları göstersin demekten kendimi alamıyorum.Kadınız daha ağır daha mantıklı olmamız gerekirken onun bu şekilde hareket etmesini anlayamıyorum.Size en büyük örnek anneiz.Sizde yarın anne bizde boşandık tv ye çıkacağız hadi beraber gidelim deseniz hadi kalkın süslenin kızlarmı demesi lazım.Yoksa hoop noluyor kırarım bacaklarınızı derdiniz nedir kocalarınızla demesimi lazım.Anlamsız hareketler annenkiler.
Dışarıdan birisi olarak karşısına ben geçip teyzecim neden böyle yaptın yada bu yaştan sonra neden evlilik diye sorsam eminim kızımın biri beni evinde istemedi diğer 10 günde bir arıyor ne yapayım yalnızmı öleyim der belki kimbilir.Herkes doğruları kendine yontar.Ama senin bu vijdani yaklaşımın ve içinde taşıyamıyor olman bana göre senin gibi kaliteli birine artık zor gelmiş.O yüzden üzülme off oğlunu yerime öp ısır mıncıkla kocaman selam söyle teyzesinden.Eşinede sanada kocaman bir aile olarak Rabbim sağlıklı imanlı huzurlu ve çook bereketli bir ömür nasip etsin.

Genişletmek için tıkla...

Evet aynen öyle canım ...

Araya para ve dünyalık işler girdi.Aramız açıldı.

Annem babamdan evvel de sinirliydi.Babamdan sonra duruldu bir süre.

Sonra düşmanca davrandı bana.

Şuan onun kötülüğünü istemiyorum elbet nihayetinde o benim annem .Hayattaki en değerlilerimden ne kadar kötü de olsa kötü de davransa annem.Silemem tamamen mümkün değil.

Bugün aradı mesela canı sıkılmış baya ağladı sıkıntısını anlattı.

Üzülmem mi tabiki üzüldüm o ağlarken içim parçalanıyor ama elimden birşey gelmiyor.Bir yanım öyle diyor bir yanımsa böyle.

Kendi hatasıydı ağlaması o yüzden diyorum kendimi susturmaya çalışıyorum.

Bugün aradığında bir kerecik sormadı oğlumu.Ben de üzülüyorum bu duruma .Gerçi beni bile sormadı ya neyse..

Konuna çok üzüldüm canım , forumda çok yazmıyorum bir derdim var köşesinin genel olarak sessiz takipçilerindenim ...
Senide nickin dolayısıyla hatırlıyorum genelde gülümseten yorumları olan bana göre neşeli ve güzel yazıları olan birisin... Hatta nicikini gördüğümde gülümsemekten kendimi alamıyorum...

Sana dünden beri düşünüyorum ne yazsam diye bir türlü duygularımı toparlayamıyorum o kadar allak bullak oldum...

Başına gelenler çok zor gerçekten Allah sana sabır versin , eşin ve çocuğunla mutlu olursun daima... En azından yavrun annenin ne demek olduğunu bilerek büyücek bu çok güzel birşey senin adına , inşallah ileride bir de kız evladın olur da o içinde kalan anne kız muhabbetini içinde kalan yaşayamadığın ne varsa hepsini sende yaşarsın... ( oğluşunla da yaşanır tabi ama sanki kızın olsa daha bi farklı olur gibi hissettim ona davranışların tavırların ne bileyim farklı olur gibi sanki annenle yapamadıklarını yaparsın gibi geliyo bana , kendimi tam olarak ifade edemediysem yada seni kırdıysam özür dilerim... )

bunun altında yatan başkaca şeyler olmasın..!

beyzameyza .!.:

bunun altında yatan başkaca şeyler olmasın..!

Genişletmek için tıkla...

Ne gibi şeyler mesela ?

yasamayiseviyorum .!.:

bende kendi annemden dertliyim canım anlayışsIZ, saygı duymauyan off ne bileyİM Allah sabır versin bizlere

Genişletmek için tıkla...

Herkesin bir sınavı var işte...

Bizim de annelerimiz demek sınavımız napalım.

arakorya .!.:

Sana KOCAMAN sarılmak istiyorum Tangalı su aygırı

Ne anlattıysan hepsini okudum;ama bu konuda hiç yorum yapmak istemiyorum..
Üzüldüm çünkü çok..
Hem de ne biçim..

Senin mükemmel bir anne olduğundan zerre şüphem yok,hayat bir sınav..
Evladın hep böyle bir annesi olduğu için mutlu olacak,gurur duyacak...


Konu dışı not:
Nickin ve avatarını görünce hep sırıtıyordum..
Eski avatarını istiyorum pilizzzz..

Genişletmek için tıkla...

Gel sarılalım balım
Teşekkür ediyorum iyi düşüncelerin için.O senin güzel kalbinin güzel görüşü

Her çocuk doğuran kadına anne diyemiyor insan, annelik bu değil. Yazacak birşeyde bulamıyorum. Her şey gönlünce olsun arkadaşım
anneden eksik kalan boşluğun tamamını evladının sevgisi doldursun inşallah.
Annenizin kalbinede Rabbim evlatlarına karşı muhabbet ihsan eylesin.

Bi insan tüm çocuklarına kötü davranır, psikolojisi bozuktur sevgisiz kalpsiz biridir derim anlarım.
Ama evlat ayrımı yapanı anlayamıcam asla.
4 kardeştik biz ya 4.
İlk hamileliğinde düşük yapmış bi kadının en büyük çocuğuyum ben.
Kendimi düşünüyorum da bir bebeğimi kaybetsem, sonraki bulduğuma 4 elle sarılırdım ben.
Niye yapmadı aklım almıyor.
Desem ki ikinci kardeşim benden hemen sonra dünyaya gelse hani ilgilenemese benle, oda yok. Aramızda 5 sene var.
Ve ben ufacık yaşımda yediğim tokattan dudağımın patladığını bilirim.
O kadar şiddetli tokat yiyecek kadar kötü ne yaptım acaba hatırlamıyorum bile.
Tek hatırladığım herkesin içinde yediğim tokat.
İlk ve son olmadı hiç bi zaman ama en azından diğerlerinde insan içinde değildik.
3 Kardeşim var benim. Ne farkım var acaba diğerlerinden.
Oysaki ilk göz ağrısıyım ben onun..
Kardeşime azıcık sesimi yükseltsem beni tonla azarlayan kadınla bana dayak atan kadın aynı kişi mi cidden?


Hani sizin annenize bakıyorum da var kötü niyet menfaatçilik. Ya da adı her neyse.
Ama benim annem iyi kadındır. Peki neydi benim suçum da bu yaşıma kadar kardeşlerim gibi evlat muamelesi göremedim..

4 sene uzakta okudum başka şehirde bir başıma. Ölsem en son ailemin haberi olurdu.
Yakında evlenicem. Kaynanam ve görümcem annemin yanında bana demediklerini bırakmıyolar ve annemin yaptığı tek şey susmak..
Babam deseniz sevgisini göstermeyi asla beceremedi zaten..
Arkamda duran kimse yok...
Bu yaşıma geldim daha 3 ay öncesi bile dayak atmaya kalktı..
Yüzüne vurduğumdaysa hep ben kötüyüm zaten deyip ağlamaya başlıyor.
Bi kere özür dilese içim soğuycak belki ama yok..

Ben annemle hiç sarılıp uyumadım. Uyumayı bırakın ben ona en son ne zaman sarıldığımı bile hatırlamam.
Kardeşim her sabah öper sarılır öyle gider işe...
Koskoca kız oldum belki kıskanılıyo gibi geliyo ama öyle değil işte...
temmuzdan beri 1 çift çorap almışlığım yok 50 kuruşluk çikolata istedim zıkkım ye cevabını aldım...

Hatırlamıyorum artık çoğu şeyi. Kızgınım ama neye kızgın olduğuma bile emin değilim artık.

Konuyu baştan sona okudum da çok kötü oldum.
Niye diye sormaktan bıktım sormuyorum artık.
Benim bundan sonra bi annem yok zaten.
Formalite icabı adı var o gözle bakıyorm.
Beklentimi ne kadar küçük tutarsam hayal kırıklığımı o kadar az yaşarım..

Ama ahdım var. Ben evlatlarıma asla böyle bi anne olmucam.
Dilerim Allahtan böyle bi anne olacaksam hiç anne yapmasın beni...

Okudukca buradakı tum dertlı arkadaslarıma tek tek sarılmak geldı ıcımden o sevgı aclıgını yada beklentılerın boslukla karsılasmasını uzun yıllar bende yasadım gozlerımden yaslar suzuldukce suzuldu

dısarda bırıne anlatsan abartıyorsun onu anlamıyorsun bencılsın olur ama ısın asla ıc boyutu oyle degıl

bende cok ıyı hatırlıyorum tum ergenlıgımde burnumdan getırılmelerını, ufacık seylerde bıle abıme babama benı kızın sunu yapmıs kardesın bunu yapmıs dıe ulu orta ınsan ıcınde dokmelerını. hep mıllete ozenırdım anne kız ılıskılerını bızede dısardan gorenler guzel sansın dıye gulerdı hep uyuzumuz dısarıya ama bılenlerde cok ıyı bılırdı ısın astarını yuzunu
ben sozumde nısanımda dugunumde kınamda yemeklerıne kadar yapmıs bır ınsanım dugun sabahı kuafore gıtmeden mıllet gelır de ac kalmasın dıe tencere tencere pılavlar yaptım bıde ustelık dugun gunu neymıs efendım takılar dugun salonunda kımde kalacakmıs kavgası cıkarttı o kaynananda kalamaz bende kalacak dıe tutturmustu ne cok aglamıstım. Bide anne ben bısı dıyemem ben onlara gelın gıdıyorum esımde kalır bende kesede kalır dedıkce drıettı evıme koyume gırmıcegını benı affetmıcegını ve bı rsuru seylerı saymıstı kuaforde aglamaktan 3 kere makyajım tazelenmıstı
evden ayrılırken aglayamadım ınankı kı damla yas akmadı yada salondan ayrılırken vedalasılır ya akmadı gozumde yaslar o derece kırılmıstım olanlara en guzel gunumde bıle sorun cıkarmıstı ustelık kendı annem

sımdı sımdı ıyıyız hergun arar neredeyse haftada bır gormek ıstersureklı gel gıttıgımde ne yapıp yedıreceklerını sasırmalar ama hep bı buruklugum kocaman sarılamayısım var sevıyorum merhamet edıyorum ama bı ıcte derınlerde acı var

bırlıkte kaza gecırdık ben o kazada cocugumu dusurdum cok yenı ıdı henuz annem ınanmadı o bı muammma ıdı belkıde hamıle dedıgldın dedı kazada bacagımdan yaralandım o halde hastanede sabahladım sandalye tepesınde ustelık ertesı sabah ıse gıttım sımdı sorsan canım cıcım cıgerım

ama var bı yerde bı kanaayan yara

herkes anlatmıs kanadı yaralarım benımde

Anne...

Şimdiden anneler günün kutlu olsun...

G-string_Giyen_Su_Aygiri .!.:

Anne...

Şimdiden anneler günün kutlu olsun...

Genişletmek için tıkla...

MadamCocosh .!.:

Genişletmek için tıkla...

Canım sıkılıyo...

G-string_Giyen_Su_Aygiri .!.:

Canım sıkılıyo...

Genişletmek için tıkla...

boşver aldırma
seni her gördügümde gözlerim doluyo
boşver bitanem boşver

Yorumlarından tanıyorum seni çokkk buralarda olmasamda;H
Herseferde de gülümseyerek ve çok defada hak vererek okuyorum yorumlarını:))
Her insanın bir sınavı var( Şükür etki annenden dolayı veriyorsun bu sınavını yada ben öyle sanıyorum.
Kolay değil yaşananlar yada yaşadıkların boşver üzülme kendine dikkat et vede iyi bak..

geçmişe doğru hızlı bi şekilde gidiyorum ve yavaş yavaş hatırladığım anılarımla bu güne geliyorum;
4,5-5 yaşlarındayım ;
annem babam sürekli kavga ediyor,babam hep evde yatıyor,kahveden geliyor ,geç saatlerde içkili annemi kaldırıyor dövüyor,sövüyor;
vs.bana sürekli kötü davranıyor ,erkek kardeşimle oynuyor seviyor,ben uzaktan izleyip iç çekiyorum ama korkudan yanına yaklaşamıyorum.onunla ilgili hiçbir güzel anı yok geçmişimde çok düşünüyorum ama hayır hatırlayamıyorum .annem babam ayrılıyor biz anneanneme yerleşiyoruz.canım anneannem hayata gözlerini kapatana kadar bana ve kardeşime bakıyor çooook erken kaybettim onu benim hayattaki tek varlığımdı 11 yaşındaydım o zamana kadar da annemi arada sırada görüyorum hep uzaklarda istanbulda ayda yılda bi geliyor çalışıyor gurbette hediyelerle geliyor ama hiç sevgi, özlem hasret yok kadında içim gidiyor o yeğenlerine sarılnca beni ise sadece öpüyor komşunun çocuğu gibisevgisini çocuklarına gösteremez asla 34 yaşındayım birgün bana sarıldığını hatırlamam.(anne annem daha hayattayken son yılları falan ,annem beni bir arkadaşının yanına bıraktı malatyada. okuldan kaydımı aldı malatya ya yeni bir şehir yeni bir okul herkes yabancı yeni bir hayat beni bekliyor kadının kocası 2 evli yani benim kaldığım ev adamın ikinci eşi hanım efendi evde yanlız kalamazmış güya ben ona arkadaşlık yapacağım annem beni bırakır gider kabus dolu günler başlar ;sürekli dayak yiyiyorum ,sövülüyorum ,itilip kakılıyorum ,o yaşımda kadının bütün evinin yükü üstümde sözüm ona ne yaparsam kendime öğrenirim miş,sabah erken kalkıp bütün evi temizleyip öyle okula giderdim gelincede yemek yapardım,birde bebeği oldu kırklıyken üzerime attı.gece asla yanına almazdı bebeğini sabaha kadar uyumazdım geç saatlerde mama hazırlardım altını değiştirirdim ağlamaması için elimden gelen herşeyi yapardım çünki gece sesini duysa bebeğin gelip sorgusuzca beni döver söver gider yatardı.aylar sonra annem geliyor oraya bir gurup arkadaşlarıyla kızlı erkekli orada kalıyorlar tabi ; hiç unutmayacağım bir gece,,,,,,,,,,, onca yaşananlar ,anne hasreti ,sıla hasreti ,beni alıp götürecek annem gece herşeyi anlatacağım anneme ,sabah benide götürecek ; nafile bekler gece anne hiçgelmez geceyi sevgilisiyle geçirmeyi tercih eder ,sabahta vedalaşıp gider.....;kaldığım yerden devam ederim hayata ;bebeğin bütün bezlerini bana yıkatuırdı o zamanlar hazır bez nerdee:)hoş vardıysada alırmıydı ki?bembeyaz havlu bezlerdi önc pisliğini aldırır sonra kazanda kaynattırırdı;( leke görürsem sana yalatırım derdi, ;(kısaca kabustu anlayacağınız böle bir kadının daha bana neler yaptığını siz düşünün kitap olur ancak sığmaz buraya,vs,birgün artık canıma tak diyor evde ne kadar eşyam varsa toparlıyorum ertesi sabah o uyurken evden kaçıyorum malatyadan elazığa taksiler var yaklaşık 3-4 km yol yürüyarum oraya hemde iki kez çünki eşyalaımı bir seferde götüremiyorum okul eşyeları elbiselerim falan iki seferde gidiyorum bizimki hala uyuyor ilkinde anahtarı üzerime alıyorum çaktırmada yakalanırsam bakkaldan falan geliyorum ikincide anahtarı bırakıp koşuyorum sanki arkamda bei yakalayacak korkusuyla ve nihayet taksideyim taksiyede bir kaç kişibirden biniyo soruyolar bana nereye küçük kız evden mi kaçıyorsun yok ya diyorum eve gidiyorum :)nihayet evimdeyim anneannem şokta kaçtım diyorum başımdan geçenleri anlatıyorum beni sakın bi daha yollama diyorum yollarmı:)annem yok tabi kim bilir istanbul da.(hiç olmadı zaten annem evleniyor ,annenannem vefat ediyor annem bizi yanına alıyor istanbula; burada da hayat pek iç açıcı değil ya işte hayat yıllar sonra o evde yaşadıklarımı anneme anlattığımda bana neden anlatmadın dedi seni orada bırakırmıydım ben ,ben seni onun yanına hizmeç iolarakmı koydum dedi:)
yoruldum :şuan çok kötüyüm yazamıyorum hayatım çok kötü geçti ama devam edeceğim yazmaya