- 30 Mart 2011
- 405
- 958
- 228
- 36
- Konu Sahibi Latinachica
- #1
nerden başlasam nasıl anlatsam bilmiyorum.kiminize göre adı görümcelik olucak biliyorum ama hayatta benim için en önemli insanlardan biri olan abimin durumuna üzülüyorum işte.artık onu da geçti dünya tatlısı yeğenimin geleceği beni endişelendiriyor.
hani her başarılı erkeğin arkasında bir kadın var derler ya gerçekten ne kadar doğru bi sözmüş bu böyle.yuvayı gerçekten de dişi kuş yapıyormuş.
2 senelik evliler yaklaşık olarak.yani yengeme elimden geldiğince iyi davranıyorum.kafa dengim değil kendisi ama yengem sonuçta.aramızda bir tartışma,sürtüşme olmamıştır.kendisi ev hanımı.1,5 yaşında çocukları var.uzak bir şehirdeler.ne zaman onlara kalmaya gitsem 2.günde cidden hayattan beziyorum.yemek yapamıyor,ev işleri öylece kalıyor,abimle ilgilenmesi yok en önemlisi yeğenimin gelişimi...2 sene elbette çok kısa bir süre.ama bunların hiçbirinde bı gr gelişme gstermedi.annem iyi bi ev kadınıdır sürekli anlatır yol gösterir.evet tamam diyor sonra her şey aynıı.ev savaş alanı gibi.yemekten sonra yeğenimi uyutmaya gidiyor,yemek masası öylece kalıyor.yemekler dışarda.orda kaldığım zamanlarda hepsini topluyorum yerleştiriyorum peki kalmadığım zaman?kalmadğım zaman noluyo acaba?onu düşünmek bile istemiyorum işte.ama telefon ve internete ayırcak vakti her zaman vardır.bunlar anlatıcaklarım arasında yalnızca bir örnek.abime üzülüyorum...sürekli ona bir şeyler anlatma derdinde.evet tamam hıhı anladım diyor ama yok yok gerisi yok...
arkadaşlar bana bi akıl verin nolur.yani nasıl düzeltilir nasıl yol gösterilir?abimi geçtim artık yeğenim benim için çok önemli.konuşsam olmuyor sussam gönül razı değil derler ya durum tam da bu.ne yapmalı ne etmeli bi akıl verin
hani her başarılı erkeğin arkasında bir kadın var derler ya gerçekten ne kadar doğru bi sözmüş bu böyle.yuvayı gerçekten de dişi kuş yapıyormuş.
2 senelik evliler yaklaşık olarak.yani yengeme elimden geldiğince iyi davranıyorum.kafa dengim değil kendisi ama yengem sonuçta.aramızda bir tartışma,sürtüşme olmamıştır.kendisi ev hanımı.1,5 yaşında çocukları var.uzak bir şehirdeler.ne zaman onlara kalmaya gitsem 2.günde cidden hayattan beziyorum.yemek yapamıyor,ev işleri öylece kalıyor,abimle ilgilenmesi yok en önemlisi yeğenimin gelişimi...2 sene elbette çok kısa bir süre.ama bunların hiçbirinde bı gr gelişme gstermedi.annem iyi bi ev kadınıdır sürekli anlatır yol gösterir.evet tamam diyor sonra her şey aynıı.ev savaş alanı gibi.yemekten sonra yeğenimi uyutmaya gidiyor,yemek masası öylece kalıyor.yemekler dışarda.orda kaldığım zamanlarda hepsini topluyorum yerleştiriyorum peki kalmadığım zaman?kalmadğım zaman noluyo acaba?onu düşünmek bile istemiyorum işte.ama telefon ve internete ayırcak vakti her zaman vardır.bunlar anlatıcaklarım arasında yalnızca bir örnek.abime üzülüyorum...sürekli ona bir şeyler anlatma derdinde.evet tamam hıhı anladım diyor ama yok yok gerisi yok...
arkadaşlar bana bi akıl verin nolur.yani nasıl düzeltilir nasıl yol gösterilir?abimi geçtim artık yeğenim benim için çok önemli.konuşsam olmuyor sussam gönül razı değil derler ya durum tam da bu.ne yapmalı ne etmeli bi akıl verin