çok derdim var nolur yardım edinnn

ogretmenhanim .!.:

Özel eğitimden istediğiniz yere atanacağınızı düşünüyorum biraz kpss kasarak,atanıp evlenirsiniz inşallah

Genişletmek için tıkla...

lacrimas .!.:

Zor bir hayatın var. Ne anneden ne de babadan yana şansın olmamış maalesef. Ama ebeveynlerine rağmen, sen kendi kendinin şansı olmuşsun. Aklın, duruşun ve olgunluğun için tebrik ederim seni. Çok farklı yerlere de savrulabilirdin, ama sen kendi ayakların üzerinde durmayı tercih etmişsin.
Annenle ilişkini mümkün olduğunca sınırla. Bence de dışarıda vakit geçirmek, evden uzak kalmak için en iyi yöntem.
Bir ilişkinin olması, hayatında duygusal anlamda bir desteğin olması çok kıymetli. Ama çok da bıçak sırtı bir konu. Gerçekten doğru kişi olduğu için mi evlenmek istiyorsun yoksa o evden kurtulmak için mi, lütfen bunu iyi düşün. Hayatı hep zor haliyle deneyimlemişsin, hep mücadele etmişsin. Elbette huzura ermek, mutlu bir yuva istersin. Ama her zaman ilk hedefin kendi ayakların üzerinde durmak olsun.
Dilerim en doğru kararları alır ve çok mutlu olursun.

Genişletmek için tıkla...

melnes .!.:

Öncelikle seni çok tebrik ederim.. böyle bir anneden babasız büyüdüğün halde pırıl pırıl çıkmışsın..kendini yetiştirmiş çok şeyi basarmissin...az daha sık dişini..mezun ol.. sevdiğin insan ve ailesi de iyilermis şükür..ama evlilik için acele etme..umarım bundan sonra herşey senin için çok ama çok güzel olur...musmutlu ol güzel kız...

Genişletmek için tıkla...

bendione .!.:

kızlar merhaba açtığım ilk konu ve ne olur bana bir akıl verin kafayı yiyeceğim. annemle babam yıllar öncesinde ayrıldı. şuan ben annem kardeşim ve nine olarak yaşıyoruz. ben farklı bir şehirde okuyorum. annemle hiç anlaşamıyorum. annem sanki benim çocuğum gibi kıskanç narsist kötü eleştiriye katlanamayan ve hep poh pohlanmayı isteyen birisi. bu seneye kadar bazı şeylere kulak tıkadım göz yumdum ama artık sinirlerim o kadar kötü bir halde ki olumsuz hiçbir şeye katlanamıyorum. ilk önce annemin nasıl biri olduğundan bahsediyorum. annemin kötü yaptığı ve yanlış yaptığı bir şeyi asla söyleyemezsiniz ya duygu sömürüsü yapar ağlar ya da küfür eder. iki kelimesinden biri küfürdür hem sinirliyken hem de normal konuşmasında bu böyle. yemekleri tencereden yer - midemin bulandığını bildiği halde- neden öyle yiyorsun dediğimde de benim ağzımda verem mi var der-. yere çöp atar ve hijyenik biri değil ben de tam tersiyim sabah kalktığında dişini fırçalamaz yüzünü yıkamaz. sonra da daha kalktım yüzümü bile yıkayamıyorum diye bize kızar şaka gibi. yemek yapacağı zaman elini yıkamaz sokaktan geldiği zaman elini yıkamaz. hep ben söylerim yıka diye bana da kızar söylediğim için. saçını bile toplamaz her yaptığı yemekten saç çıkar. erkek gibi konuşmayı marifet sanır ve sürekli be'li konuşur. ama bu söylediklerim tamamen evde geçerli dışarda kendini çok kibar samimi temiz titiz biri olarak gösterir ama evde hayvandan bir farkı yok. sürekli nineye bağırır küfür eder annesi olmasına rağmen o da hasta çünkü. ağzından hiç olumlu bir şey çıkmaz sürekli işte olan olumsuzlukları anlatır. hep öyle oldu böyle oldu saatlerce anlatır ve seni düşünmez. şuanda da görüştüğü biri var sürekli onu anlatır. o kadar sıkıldım ki onun sevgilisinin ve işlerinin derdinden. bir kere bana ne oldu sen nasılsın dememiştir. hep dert anlatma ve teselli bulma peşinde. doğru düzgün arkadaşı yok. en çok görüştüğü kuzeni var. onun da arkasından sürekli konuşur her gittiğinde öyle böyle diye anlatır. yüzüne güler. ben üniversiteye gitmeden önce eve emekli maaşı ve annemin çalıştığından kazandığı maaş giriyordu ve kendi evimiz. buna rağmen parasını hiç tutumlu harcamadı. bana 50 tl harçlık verirdi lise 2,3,4 te ve lise dörtte sadece 2 gün tavuk döner ayran su alabiliyordum. onu da almazdım param kalsın diye hafta sonu arkadaşlarımla harcarım veya kıyafet alırım diye. bana doğru düzgün ne kıyafet ne ayakkabı aldı. montum ayakkabım 7 senelikti üniversite 1 de işe girdim aldım. üniversiteye hazırlanırken ne özel ders aldım ne dershaneye gittim. evde hazırlanarak derece sıralaması yaptım. bi kere bile annemden ekstra para istemedim. zaten korona döneminden beri nerde iş bulduysam çalıştım. çoğu zaman da para almadım annemden. ev işlerini hep ben yaptım. ona bırakmamaya çalıştım. maddi manevi hep yardım ettim. ama o hep şımardı evde canavardı dışarıya karşı melek. 4 senelik sevgilim var yüzük taktık seneye nişan yapacağız. ama annemde borç gırtlağa kadar. mesela kardeşimi dişçiye götürecek devlet hastanesine götürelim diyorum özele götürüyor bir günde 5 bin tl para gidiyor. bana hiçbir zaman böyle bir şey yapılmadı. 20lik ağrısı çekerken ölecektim özel kliniğe gitmemek için. bilgisayarım telefonumu hep kendi paramla aldım al demedim. üniversiteye geçerken sadece 1 tane kot pantolonum vardı neyse ki yine çalıştım ihtiyaçlarımı aldım. sağ olsun bana 1 tane bavul aldı. neyse seneye nişan yapmak istiyoruz ben yine çalışıp biriktireceğim uyguna halledecek şekilde yapacağım ama annem kendine evlilik çıkardı çeyiz düzmeye çalışıyor ve tüm eşyalarını sıfır istiyormuş eski evden hiçbir şey götürmek istemiyor kiraya çıkacağım daha güzel büyük bir yere diyor. leyla gibi sürekli onun evlilik, beyaz eşya, veya adamın muhabbetini anlatıyor adamın da parası yok ve şuan sıfırdan ev dizmek 1 milyon. çok sıkıldım. benim nişanıma gelince de onlar parayla olacak şeyler parasız çok zor diyor. üniversite döneminde çalışırken 4gr 1 küçük altın yaptım hepsi gitti. e benim de 4 senelik ilişkim söz yaptık nişan olması gerekiyor. babamla da görüşmüyorum. çok zor durumdayım kafayı yiyeceğim. çok fazla yemek yiyor sürekli çok kilo aldım yüzümde sivilce çıktı zayıflasam senden daha güzel olurum diyor. 110 kilo birisi ben 55 kiloyum ve kızıyla kendini kıyaslıyor. ben de çok zararlı besleniyorsun biraz daha dikkat et deyince bana küfür ediyor. kartlarım patladı diyor ama sürekli bir şeyler alma derdinde. ve aldığı şeylerin hiçbiri olmadığı için geri iade de etmiyor çöpe gidiyor. sürekli yengemi teyzemi kıskanıyor ama nasıl bir kıskanmak görseniz ama buluşunca onlardan iyisi olmuyor. kardeşim sınava hazırlanacak onunla da ilgilenmiyor kontrol etmiyor. onun tek derdi şuan evlenince yaşayacağı şehirden bir okul kazansın kardeşim tek derdi bu. 13 yaşındaki bir çocuğa nasıl davranması gerektiğini de bilmiyor. çocuğa da adamla geçirdiği vakitleri anlatıyor ona da sürekli bu muhabbetleri yapıyor. aktivite yapmıyor normal etmesi gereken sohbetleri etmiyor ve sınav senesi olması umrunda değil 13 yaşındaki çocuk gece 12 1 de eve geliyor. annemin haberi var ben kural koymaya çalışıyorum ama annesi değilim otorite sağlayamıyorum. ve en kötüsü benim de aramı kardeşimle bozdu evdeki kimseyle konuşmuyorum. çok sıkıldım bunaldım diyorum ee ben tüm sene böyleyim diyo. sen iyisin diyo. okula gittiğim için . adamla tatile gidecekler sürekli onun mevzusu geçiyor. odası ergen çocuğun odası gibi sigara külünü küllük yoksa yere atıyor her gün çocuğummuş gibi ben topluyorum. 21 yaşındayım ama 71 gibi hissediyorum. normalde okulda o kadar enerjik mutlu bi insanım ki arkadaşlarım şaşırıyordu. gece 11 de işten çıkıyordum sabah 9 da okula gidip 4 te çıkıyordum ve nasıl dayanıyosun diyolardı. ama bi şekilde dayanıyordum. psikolojim bozuldu işe girmiştim bi sabah o kadar dolmuşum ki işte de her şey üst üste geldi sabahın 7sinde ağlama krizine girerek işten ayrıldım. bu sene çalışmayacağım son senem diye. psikolojim o kadar bozuldu ki hep suratım asık. küçükken de hep böyleydim kardeşimi de ben büyüttüm. ama kıymet değer bilen yok. sevgilimle de aram kötü bugün nişan düğün istemiyorum ailene söyle illa istiyorlarsa bitsin uzatmadan dedim. sevgilim de dünya iyisi bi insan ama ben de onun üstüne çok gidiyorum stresten. nişan olsa gelecek arkadaşlarımdan başka kimse yok annem herkesin düğününe boşver diyip gitmez. beni hiç düşünmez. hatır arkadaşlık bilmez arkadaşı bile yok. ben de tam tersiyim hatır bilirim arkadaşlık bilirim çok arkadaşım var hepsine koşarım hepsi bana koşar. geçen arkadaşım bizim şehre gelmesi gerekiyordu uzak bi yerden bizde kaldı beraber geçirdik geceyi sabah ben işe gititm herkes öğlen 12ye kadar uyumuş kız bi yudum yemeden bizim evden çıkmış sonra. daha neler anlatırım anlatsam gerçekten roman olur. ne yapacağım kimsem yok her şeyi tek başıma halletmekten çok yoruldum nasılsın diyen yok derdimi anlatacağım kimsem yok her gün ağlama krizlerine gidiyorum. arkadaşlarıma bakıyorum ailesi üstüne titriyor. ben hem maddi hem manevi yardım ettiğim halde ne annelik ne babalık gördüm. maddi kısım da değil sadece annem bi gün oturup sen nasılsın bugün nasıl geçti diye sormaz. hep kendini düşünür. erkek arkadaşımın da iyi bir ailesi var maddi olarak da iyiler. beni nasıl anlayacaklar bilmiyorum. şuan sadece mezun olup bu şehirden gitmek istiyorum bir an önce. bir akıl verin nolur. ne annem ne babam var ne yapayım bilmiyorum

Genişletmek için tıkla...

dahadadogurmam .!.:

Valla benim de bu kadar kotu olmasa da annem boyleydi iliskim de olmasina ragmen adama sen bir dur bekle dedim, mezun olur olmaz bir ev arkadasi bulup ayri eve ciktim rahatladim. Sen sağ ben selamet. Evlilik icin erken okulunu bitir ayri eve cik

Genişletmek için tıkla...