- 27 Mart 2012
- 958
- 79
- 123
Bu açılmış yeni bir konu değil. ben sadece girip takip ettiğim grupları meşgul etmemek için burada yazıyorum. bu benim günlüğüm. kendime yazıyorum. hayatım boyunca günlük tutmak istemişimdir. ama ya annemden ya kardeşlerimden ya eşimden yani bunu birilerinden saklamam gerektiği için tutamadım. çünkü kendime bile tarif edemezken bazen duygu ve düşüncelerimi birilerine anlatmak zorunda kalmak istemedim. ama geçen sene ne hissediyordum daha önce neler hissettim bazen bunları hatırlamak çok hoşuma gidiyor. burada da geçmiş sayfaları okurken birilerinin kaygı ile başlayan süreçlerinin mutlulukla bittiğini görmek yada umutlar varken yok olduğunu görmek zamanın gerisine ve ilerisine gidebilmek hoşuma gidiyor.
nedense insan genellikle kendi içinde karışıkken yazmak istiyor. ben öyleyim şu günlerde ayın birinde tüp bebek tedavisine başladık ikinci kez bu kez başka bir klinikte. bu kez mini tüp bebek yöntemi uygulanacak. yani çok az ilaçla kendi gelişen yumurtamla olacak. birinci defa olduğu gibi çok ilaç yok. şu an sadece femara diye bir ilaç alıyorum ve yarın son kez kullanıcam yarın randevumuz var yine sonrasını bilmiyorum.sadece 5 gün kullandım.
dün gece hiç uyuyamadım. herkese pozitif düşün diyen ben. nedense bu kez başaramıyorum. yine negatif sonuç alacakmışım geliyor. bu düşünceyi hemen silmeye çalışıyorum. iyi düşün iyi olsun diyorum kendime. canım eşim o kadar hakediyor ki baba olmayı. eğer olursa çocuğumuz dünyanın en şanslı çocuklarından biri olacak. sadece ablası ondan nefret edecek
kızım hiç istemediği için mi acaba benim içimdeki tarifsiz kaygı. ben çok istiyorum. eşim için özellikle çok istiyorum. allah inşallah yardım eder ve olur. Kimseyle paylaşmıyorum bu konuyu ailem dahil kimse bilmiyor.neyse günlük tam olarak açılamadım sana da yine rahatlamadım yine boşalmadı içim sana da söyleyemedim yazamadım. şimdilik sadece ajanda olarak kalacak galiba. ne olup bittiğini yazacağım sadece. aslında hani insan sevdiği bir arkadaşına anlatır ağlar ve rahatlar ya öyle bir his olacak sanmıştım. ama olmadı. yazamadım hislerim şu an dile gelmeyecek şekilde şekilsiz. sevgili günlük bu ilk sayfa umarım başarırım yıllar sonra suya anlat derdi anneannem umarım sen su olursun.
nedense insan genellikle kendi içinde karışıkken yazmak istiyor. ben öyleyim şu günlerde ayın birinde tüp bebek tedavisine başladık ikinci kez bu kez başka bir klinikte. bu kez mini tüp bebek yöntemi uygulanacak. yani çok az ilaçla kendi gelişen yumurtamla olacak. birinci defa olduğu gibi çok ilaç yok. şu an sadece femara diye bir ilaç alıyorum ve yarın son kez kullanıcam yarın randevumuz var yine sonrasını bilmiyorum.sadece 5 gün kullandım.
dün gece hiç uyuyamadım. herkese pozitif düşün diyen ben. nedense bu kez başaramıyorum. yine negatif sonuç alacakmışım geliyor. bu düşünceyi hemen silmeye çalışıyorum. iyi düşün iyi olsun diyorum kendime. canım eşim o kadar hakediyor ki baba olmayı. eğer olursa çocuğumuz dünyanın en şanslı çocuklarından biri olacak. sadece ablası ondan nefret edecek
