- 13 Nisan 2012
- 1.700
- 38
- Konu Sahibi HasnictirR
- #1
Merhaba arkadaşlar...
Ben nereden başlayacağımı bilemiyorum...İçime herşeyi çok attığımı hissettim son zamanlarda...Sonunda size en baştan yaşadıklarımı yazmaya karar verdim sadece size yazıyorum...Önceden bir üyeliğim vardı konumu okuyanlar belki hatırlayabilirler ama ben burada hepsini,yaşadıklarımı yazmaya karar verdim...
Ablam,abim,annem ve ben olmak üzere 4 kişilik bir aileydik..Babam ben 1 yaşındayken bırakıp gitmiş bizi 26 yıl oldu gideli evlendi 3 çocuğu da oradan var..2005 yılıydı kirada oturuyorduk babam tam 1 yıl boyunca kiramızı ödediğini söyleyip bizi kandırmış...Birgün ev sahibi kapımıza geldi..''3 gün veriyorum size evimi boşaltın'' biz şok olduk...Abim askerdi o zamanlar...3 kadın başımıza ne yapardık ? Kimsemiz yoktu...O zamanlar ben ve ablam mağazacılık sektöründeydik,annem aşçıydı ama geçinemiyorduk yetmiyordu...Elektrik,su kesikti evde...Hergün marketten mum almaya utanıyordum artık...''Mumu çok seviyorsunuz galiba'' dediğini hatırlıyorum market sahibinin...Banyo yapamıyorduk...Ben sonunda patronuma anlattım durumumuzu mağazanın alt katında depo vardı bomboş ve kocaman,oraya eşyaları koyarız bir süre burada yaşarsınız dedi...o gece eşyalarımızı koyduk evi tamamen terkettik mağazanın deposuna koyduk...Patronum iyi bir insandı 3 arkadaş onlar da mağazada kalıyorlardı 3 kadın başımıza ne işimiz vardı ? Ama mecburduk nöbetleşe uyurduk...Onlar üst katta biz depoda...Böcekler fareler cirit atıyor...tam 178 gün dışarılarda yaşadık...Ben o zamanlar içime atmaya başlamıştım...Neşemi kaybetmedim her zaman gülüp espri yapıp annemlere moral oluyordum...Birgün abim aradı annemin cep telefonunu 212 li numara şaşırdık çünkü abim istanbul'a gelmişti...''Anne neredesiniz ? Eve geldim ev bomboş neden ? Biz ne yapacağımızı şaşırdık abim bize sürpriz yapmış...Askerden izne gelmiş...Söyledik yerimizi geldi...Bir komşumuz vardı Allah razı olsun hala görüşürüz kendisiyle o evini açtı bize o zamanlar(Akrabalar görüşmeyi kesti)...Aylardır ilk defa banyo yapmıştık...Abim 1 hafta kaldı gitti...Zor bir askerlik geçirdi abim psikolojisi bozulmuş yumruklamaktan taşları eli paramparça olmuş arkadaşı aradı söyledi...
Babam çok zengin arabaları,yazlıkları,evleri var...Bize yardımı dokunmuyordu biz o haldeyken...Annem sonunda dayanamayıp babama mesaj attı ''Deniz feneri programına baş vuracağını söyledi''...Babamın itibarı söz konusuydu...Öyle adi bir adam ki hemen geldi bize ev buldu yine kira...Büyük sevinçle depoya gittik bir çarşaf,bir yastık aldık,evimizde kalacaktık o gece...İlk defa rahat yatacaktık...O geceyi hiç unutmam...Sanki yıllarca hiç evimiz olmamış,ilk defa olmuş gibi sevinçliydim...Sabah kalktım uzun zamandır ilk defa rahat uyuduğumu hissettim taşların üstünde...annemlere sürpriz yaptım kahvaltılık birşeyler aldım küçük tüp vs...Karnımız sanki o zaman ilk defa doymuştu tam anlamıyla...1 hafta sonra evin tadilatı biz içindeyken bitti ve yerleştik iyice...Abim geldi 4 kişi olduk...Babam kiramızı ödüyordu artık,ben okumaya ve çalışmaya devam ediyordum...
Ablam her zaman kafasına göre hareket eden biriydi..Mesela annemin sözünü dinlemez,aklına eseni yapardı..Sonra öğrendik ki ablam alkol almaya başlamış...Geceleri geç saatlerde gelirdi arkadaşlarlayım derdi...Öyle böyle derken o evde 2 yıl kaldık ev sahibi oğlunu evlendirecekti çıktık biraz aşağıda bir yere taşındık...Asıl o ev benim psikolojimi bozan...Huzurumuz orada bozuldu ...
Ablam bir taksi durağında çalışıyordu orada evli bir adam vardı patronu,onunla ilişki yaşamaya başlamış...Biz bunu çok sonra öğrendik,ablam iyice evden kopmaya başladı...Ben anaokulu öğretmeniydim 0-3 yaş grubunda...Annemi artık çalıştırmamaya karar verdiğimiz için evdeydi,abim de kepenk ustası...Ablam sanatçı olmak istiyorum diye tutturdu repertuar listesi yaptı kendine düğün salonlarında ve kafelerde sahne almaya başladı...Biz geçici heves herhalde dedik ama o bırakmadı...2010 da yaşadım bunları...Ablam geceleri eve gelmemeye başladı,annem iyice yıprandı,abim kendini zor tutuyordu...Derken birgün benim ilişkim başladı çok mutluydum...2011 e girmiştik...Ailemle tanışmak istiyor ama ben hep erteliyordum...
Gece saat 03:30 larda abimin ablamı dövmesiyle,annemin feryatlarıyla uyanıyordum kabus gibi gecelerdi...Ablamı korumaya çalışırken bende dayak yiyordum gözüm mor,ağzım patlak işe gidiyordum...Öğrencilerim beni tanıyamıyor korkuyorlardı...İş yeri sahiplerinin o iğrenç bakışları da cabası...Hep böyle devam etti...Ablam içip geliyor kafelerde,düğün salonlarında çalışıyordu...82 doğumlu kendisi ama hiç yaşına göre hareket etmedi hep bizi utandırdı...Bir gece uyandım tuvalete kalktım ablam gelmiş mi diye odasına da bakayım dedim kapısı kilitliydi araya birşey soktum açıldı kapısı bir de ne göreyim???Yıkıldımmm aman Allah'ım ablam eve bir erkek almış hemde yatağında hemde çırılçıplaklar...Kanım dondu o an ağzım açık kaldım inanın o an keşke ölseydim görmeseydim...Alkolun etkisiyle uyanamadılar bile...Annem ve abim görse ya biri ölürdü kalp krizinden yada cinayet işlerdi abim...kapıyı kapattım adamın kafasına bıçağın sapıyla vurdum uyandırdım apar topar kaçtı gitti pislik...Ablamın saçından tuttum yüzüne vurdum uyanmadı öylece bıraktım ve hiç uyumadan o psikolojiyle işe gittim...İnanın o zamanlar nasıl yaptım öğretmenliği diyorum kendime...Çok zordu benim işim...Ben bu olayı içime attım kime anlatabilirdim??
Sevgilim ailemle tanışmakta ısrarcıydı...Anneme bahsettim tanışmak istedi o da tanıştılar...Çok sevdi annem onu...Sevgilimin ailesi memleketteydi kendisi yalnız yaşıyordu burada işinde gücünde...Derken günler böyle devam etti hiç birşey değişmedi...Ablam daha beter oldu hattaa...Sevgilimin ailesi geldi beni istediler 15 haziran 2011 de nişanlandık...Ailesi gitti yine yalnız kaldı nişanlım...Kimsesi olmadığı için artık ailemizden biri olduğu için annem arada yemeğe çağırırdı...Ablamın o hallerini anlayacak diye ödüm kopuyordu...Anladı artık salak değil..Ablam alkollü eve geliyordu ve çoğu zaman evde de olmuyordu...Neler çektiğimi görüyordu...
Her gece kavga,gürültü,kıyamet bizim evde...Uykusuz geceler...
Evlilik hazırlığı içerisindeydim işten ayrıldım artık çalışamadım okulda çünkü o halde öğrencilerle başedebilmek gerçekten çookk zordu...Biir süre sonra İş aramaya başladım çünkü maddi durumumuz yoktu babam zaten hiç yardım etmedi...2012 ocak ayında kayınvalidem geldi onunda ne mal olduğunu o zamanlar anladım...Nişanlım arkadaşıyla kaldığı için annem kayınvalidemin bizde kalmasını istedi 2 hafta kalıp gidecekti idare edebilirdik...Kayınvalidem meğer beni istemiyormuş...Tutturdu kına gecesi istanbul'da olacak düğün memleketlerinde..Benim hep hayalim kır düğünüydü...Sağolsun nişanlım beni kırmadı 2 düğün yapacağını söyledi...Kayınvalidem memlekette olan düğündeki takılarımın hepsini alacağını söyledi nişanlımla bu yüzden çok tartışmalar yaşadık...Derken ben 8 Temmuz evlendim istanbul'da çok güzel bir düğünle...14 Temmuz da memleketlerinde düğünümüz olacaktı...Gittik...Düğün bitti ama takı yok ortada...Meğer kayınvalidem elinde kesesiyle kapının önünde beklemiş takıları gidenler ona bırakmışlar...Nişanlım kendisi hiç kimseden yardım almadan herşeyi kendisi yaptıı...Ailesinin hiç katkısı olmadı,babası zaten 6 yıl önce vefat etmiş..Düğün bitti eve geldik annemler sesini çıkarmıyorlar bizi düşündükleri için...Eşimle kavgalıyız lanet olsun dedim herşeye...Gelinliğimi çıkardım terasa çıktık hep beraber...Ben sinir krizi geçirmemek için zor tutuyorum kendimi...Gece 03:30 oldu eşim artık oturduğu yerde uyuyacaktı neredeyse...Kayınvalidem indi aşağı yatak yapmak için bize...Bende az sonra peşinden gittim yardım etmek için herşeye rağmen...Bir de ne göreyim ??? Yatağımıza muskalar takıyor gizlice izledim su vardı elinde onu serpti yatağa girdim içeri...Çarşafı serdi ''yaptın mı anne yatağı?'' dedim ''bakayım rahat olmuş mu?'' uzandım '' yok rahat değil bu'' dedim ve çarşafı kaldırdım muskalar göründü...''Sen benim oğluma ne yapıyorsun vayyy'' dedii dizlerine vurarak...''Allah'ından bul gözlerimle gördüm sen nasıl yaparsın ne yaptım sana?''dedim...Timsah gözyaşlarıyla iftiraya devam etti kendimden şüphelendim o kadar inandırıcıydı ki...Bütün herkes yukarıda sadece biz aşağıdaydık...''Allah seni ıslah etsin sakın ha istanbul'a gelmeyesin seni öldürürüm hemen topla şimdi buraları oğluna dua et birşey yapmıyorum bu yorganı yukarı çıkarmasını da bilirim yoksa'' dedim...Gerçekleri söyledi sonunda çıktım yukarı elim ayağım titreye titreye...Neyse indik aşağı eşim evlendiğimiz geceden sonra birşey yaşamamıştı benimle...Bunu büyüye bağladım ben...O gece yatakta hüngür hüngür ağladım eşim döndü bana konuştuk ama o olayı anlatamadım bir türlü...Sabah erkenden balayına gittik...Balayında neler mi yaşadım ? Ne siz sorun ne ben söyleyeyim...Sadece çok kötü günlerdii...Eşime balayının 4. günü söyledim annesiyle kavga ettiğimi büyü yaparken yakaladığımı vs...İnandı bana biliyorum...
İstanbul'a döndük işe başladım eşim zaten fotoğrafçı dükkana gitti..Herşey normale dönsün diye çok dua ettim...Neydi bu yaşadıklarım,neden ? Daha yeni evliydim ama neden evlendim ki diyordum kendi kendime...İlk 1 ay çok zordu doğru düzgün ilişkiye giremiyorduk...Bu arada ablam evden ayrılalı 6 ay olmuştu yanılmıyorsam,annem ve abim kalıyordu evde sadece...Daha 2,5 haftalık evliyim bir sabah telefon çaldı abime araba çarptığını öğrendim...Hastaneye gittik hemen kolu bacağı kırılmış çalışamayacak durumda...Babam o zaman kira ödemeyi kesti tekrar...Hiç yeri ve zamanı değilken yardım etmeyi kesti lanet olsun o adama...!
Annemler yine evsiz kalacaktı neredeyse bizde kaldılar birkaç gün işten izin aldım...sonra onlara bir ev bulduk abime çarpan adamdan para tahsil ettik bir şekilde toparlandılar...Şimdi herşey nasıl mı ?
Ablam Tekirdağ'da evli bir adamla yaşıyor önümüzdeki ay evleneceğini söylüyor...(Hoca nikahıyla tabii ki)
Annem ev hanımı
Abim düzeldi işine devam ediyor...Cübbeli takkeli abim vaar hafız kendisi çok şükür...
Ben mutluyum Allah herkese benim eşim gibi eş nasip etsin...
Kayınvalidemle evlendiğimden bu yana birgün konuşmadım (Allah uzak etsin)eşim bile benim yanımda bir kez konuşmadı telefonda...
Herşey normal gibi gözükse de şuan ki yaşamımda ben iyi olmadığımı hissediyorum...Bu hafta işe gitmek istemediğimi söyledim patronuma çok sağolsun izin verdi çünkü başarılı olduğum için...Anlaşılmaz birisi oldum herkesi kırıyorum...En ufak birşey bahane edip eşimle tartışmaya başladım...Yemek yiyemiyorum...Uyuyorum uyanıyorum bilinç altıma yerleşmiş herşey sanki kafamda canlanıyor yerli yersiz zamanda yaşadıklarım...Saçlarımın uçlarını çekip koparmaya başladım...Durduk yere ağlıyorum...Huzursuz ve tedirginim...Sanki herşey daha kötüye gidecek endişesi içindeyim...Çok unutkan oldum ve daha birçok şey...
Bana yardım edin..Çook uzun bir yazı oldu biliyorum kusura bakmayın ama inanın çok doluyum...Neden herşey kötü gitti ki benim hayatımda...Ya bundan sonrası ?
Ben nereden başlayacağımı bilemiyorum...İçime herşeyi çok attığımı hissettim son zamanlarda...Sonunda size en baştan yaşadıklarımı yazmaya karar verdim sadece size yazıyorum...Önceden bir üyeliğim vardı konumu okuyanlar belki hatırlayabilirler ama ben burada hepsini,yaşadıklarımı yazmaya karar verdim...
Ablam,abim,annem ve ben olmak üzere 4 kişilik bir aileydik..Babam ben 1 yaşındayken bırakıp gitmiş bizi 26 yıl oldu gideli evlendi 3 çocuğu da oradan var..2005 yılıydı kirada oturuyorduk babam tam 1 yıl boyunca kiramızı ödediğini söyleyip bizi kandırmış...Birgün ev sahibi kapımıza geldi..''3 gün veriyorum size evimi boşaltın'' biz şok olduk...Abim askerdi o zamanlar...3 kadın başımıza ne yapardık ? Kimsemiz yoktu...O zamanlar ben ve ablam mağazacılık sektöründeydik,annem aşçıydı ama geçinemiyorduk yetmiyordu...Elektrik,su kesikti evde...Hergün marketten mum almaya utanıyordum artık...''Mumu çok seviyorsunuz galiba'' dediğini hatırlıyorum market sahibinin...Banyo yapamıyorduk...Ben sonunda patronuma anlattım durumumuzu mağazanın alt katında depo vardı bomboş ve kocaman,oraya eşyaları koyarız bir süre burada yaşarsınız dedi...o gece eşyalarımızı koyduk evi tamamen terkettik mağazanın deposuna koyduk...Patronum iyi bir insandı 3 arkadaş onlar da mağazada kalıyorlardı 3 kadın başımıza ne işimiz vardı ? Ama mecburduk nöbetleşe uyurduk...Onlar üst katta biz depoda...Böcekler fareler cirit atıyor...tam 178 gün dışarılarda yaşadık...Ben o zamanlar içime atmaya başlamıştım...Neşemi kaybetmedim her zaman gülüp espri yapıp annemlere moral oluyordum...Birgün abim aradı annemin cep telefonunu 212 li numara şaşırdık çünkü abim istanbul'a gelmişti...''Anne neredesiniz ? Eve geldim ev bomboş neden ? Biz ne yapacağımızı şaşırdık abim bize sürpriz yapmış...Askerden izne gelmiş...Söyledik yerimizi geldi...Bir komşumuz vardı Allah razı olsun hala görüşürüz kendisiyle o evini açtı bize o zamanlar(Akrabalar görüşmeyi kesti)...Aylardır ilk defa banyo yapmıştık...Abim 1 hafta kaldı gitti...Zor bir askerlik geçirdi abim psikolojisi bozulmuş yumruklamaktan taşları eli paramparça olmuş arkadaşı aradı söyledi...
Babam çok zengin arabaları,yazlıkları,evleri var...Bize yardımı dokunmuyordu biz o haldeyken...Annem sonunda dayanamayıp babama mesaj attı ''Deniz feneri programına baş vuracağını söyledi''...Babamın itibarı söz konusuydu...Öyle adi bir adam ki hemen geldi bize ev buldu yine kira...Büyük sevinçle depoya gittik bir çarşaf,bir yastık aldık,evimizde kalacaktık o gece...İlk defa rahat yatacaktık...O geceyi hiç unutmam...Sanki yıllarca hiç evimiz olmamış,ilk defa olmuş gibi sevinçliydim...Sabah kalktım uzun zamandır ilk defa rahat uyuduğumu hissettim taşların üstünde...annemlere sürpriz yaptım kahvaltılık birşeyler aldım küçük tüp vs...Karnımız sanki o zaman ilk defa doymuştu tam anlamıyla...1 hafta sonra evin tadilatı biz içindeyken bitti ve yerleştik iyice...Abim geldi 4 kişi olduk...Babam kiramızı ödüyordu artık,ben okumaya ve çalışmaya devam ediyordum...
Ablam her zaman kafasına göre hareket eden biriydi..Mesela annemin sözünü dinlemez,aklına eseni yapardı..Sonra öğrendik ki ablam alkol almaya başlamış...Geceleri geç saatlerde gelirdi arkadaşlarlayım derdi...Öyle böyle derken o evde 2 yıl kaldık ev sahibi oğlunu evlendirecekti çıktık biraz aşağıda bir yere taşındık...Asıl o ev benim psikolojimi bozan...Huzurumuz orada bozuldu ...
Ablam bir taksi durağında çalışıyordu orada evli bir adam vardı patronu,onunla ilişki yaşamaya başlamış...Biz bunu çok sonra öğrendik,ablam iyice evden kopmaya başladı...Ben anaokulu öğretmeniydim 0-3 yaş grubunda...Annemi artık çalıştırmamaya karar verdiğimiz için evdeydi,abim de kepenk ustası...Ablam sanatçı olmak istiyorum diye tutturdu repertuar listesi yaptı kendine düğün salonlarında ve kafelerde sahne almaya başladı...Biz geçici heves herhalde dedik ama o bırakmadı...2010 da yaşadım bunları...Ablam geceleri eve gelmemeye başladı,annem iyice yıprandı,abim kendini zor tutuyordu...Derken birgün benim ilişkim başladı çok mutluydum...2011 e girmiştik...Ailemle tanışmak istiyor ama ben hep erteliyordum...
Gece saat 03:30 larda abimin ablamı dövmesiyle,annemin feryatlarıyla uyanıyordum kabus gibi gecelerdi...Ablamı korumaya çalışırken bende dayak yiyordum gözüm mor,ağzım patlak işe gidiyordum...Öğrencilerim beni tanıyamıyor korkuyorlardı...İş yeri sahiplerinin o iğrenç bakışları da cabası...Hep böyle devam etti...Ablam içip geliyor kafelerde,düğün salonlarında çalışıyordu...82 doğumlu kendisi ama hiç yaşına göre hareket etmedi hep bizi utandırdı...Bir gece uyandım tuvalete kalktım ablam gelmiş mi diye odasına da bakayım dedim kapısı kilitliydi araya birşey soktum açıldı kapısı bir de ne göreyim???Yıkıldımmm aman Allah'ım ablam eve bir erkek almış hemde yatağında hemde çırılçıplaklar...Kanım dondu o an ağzım açık kaldım inanın o an keşke ölseydim görmeseydim...Alkolun etkisiyle uyanamadılar bile...Annem ve abim görse ya biri ölürdü kalp krizinden yada cinayet işlerdi abim...kapıyı kapattım adamın kafasına bıçağın sapıyla vurdum uyandırdım apar topar kaçtı gitti pislik...Ablamın saçından tuttum yüzüne vurdum uyanmadı öylece bıraktım ve hiç uyumadan o psikolojiyle işe gittim...İnanın o zamanlar nasıl yaptım öğretmenliği diyorum kendime...Çok zordu benim işim...Ben bu olayı içime attım kime anlatabilirdim??
Sevgilim ailemle tanışmakta ısrarcıydı...Anneme bahsettim tanışmak istedi o da tanıştılar...Çok sevdi annem onu...Sevgilimin ailesi memleketteydi kendisi yalnız yaşıyordu burada işinde gücünde...Derken günler böyle devam etti hiç birşey değişmedi...Ablam daha beter oldu hattaa...Sevgilimin ailesi geldi beni istediler 15 haziran 2011 de nişanlandık...Ailesi gitti yine yalnız kaldı nişanlım...Kimsesi olmadığı için artık ailemizden biri olduğu için annem arada yemeğe çağırırdı...Ablamın o hallerini anlayacak diye ödüm kopuyordu...Anladı artık salak değil..Ablam alkollü eve geliyordu ve çoğu zaman evde de olmuyordu...Neler çektiğimi görüyordu...
Her gece kavga,gürültü,kıyamet bizim evde...Uykusuz geceler...
Evlilik hazırlığı içerisindeydim işten ayrıldım artık çalışamadım okulda çünkü o halde öğrencilerle başedebilmek gerçekten çookk zordu...Biir süre sonra İş aramaya başladım çünkü maddi durumumuz yoktu babam zaten hiç yardım etmedi...2012 ocak ayında kayınvalidem geldi onunda ne mal olduğunu o zamanlar anladım...Nişanlım arkadaşıyla kaldığı için annem kayınvalidemin bizde kalmasını istedi 2 hafta kalıp gidecekti idare edebilirdik...Kayınvalidem meğer beni istemiyormuş...Tutturdu kına gecesi istanbul'da olacak düğün memleketlerinde..Benim hep hayalim kır düğünüydü...Sağolsun nişanlım beni kırmadı 2 düğün yapacağını söyledi...Kayınvalidem memlekette olan düğündeki takılarımın hepsini alacağını söyledi nişanlımla bu yüzden çok tartışmalar yaşadık...Derken ben 8 Temmuz evlendim istanbul'da çok güzel bir düğünle...14 Temmuz da memleketlerinde düğünümüz olacaktı...Gittik...Düğün bitti ama takı yok ortada...Meğer kayınvalidem elinde kesesiyle kapının önünde beklemiş takıları gidenler ona bırakmışlar...Nişanlım kendisi hiç kimseden yardım almadan herşeyi kendisi yaptıı...Ailesinin hiç katkısı olmadı,babası zaten 6 yıl önce vefat etmiş..Düğün bitti eve geldik annemler sesini çıkarmıyorlar bizi düşündükleri için...Eşimle kavgalıyız lanet olsun dedim herşeye...Gelinliğimi çıkardım terasa çıktık hep beraber...Ben sinir krizi geçirmemek için zor tutuyorum kendimi...Gece 03:30 oldu eşim artık oturduğu yerde uyuyacaktı neredeyse...Kayınvalidem indi aşağı yatak yapmak için bize...Bende az sonra peşinden gittim yardım etmek için herşeye rağmen...Bir de ne göreyim ??? Yatağımıza muskalar takıyor gizlice izledim su vardı elinde onu serpti yatağa girdim içeri...Çarşafı serdi ''yaptın mı anne yatağı?'' dedim ''bakayım rahat olmuş mu?'' uzandım '' yok rahat değil bu'' dedim ve çarşafı kaldırdım muskalar göründü...''Sen benim oğluma ne yapıyorsun vayyy'' dedii dizlerine vurarak...''Allah'ından bul gözlerimle gördüm sen nasıl yaparsın ne yaptım sana?''dedim...Timsah gözyaşlarıyla iftiraya devam etti kendimden şüphelendim o kadar inandırıcıydı ki...Bütün herkes yukarıda sadece biz aşağıdaydık...''Allah seni ıslah etsin sakın ha istanbul'a gelmeyesin seni öldürürüm hemen topla şimdi buraları oğluna dua et birşey yapmıyorum bu yorganı yukarı çıkarmasını da bilirim yoksa'' dedim...Gerçekleri söyledi sonunda çıktım yukarı elim ayağım titreye titreye...Neyse indik aşağı eşim evlendiğimiz geceden sonra birşey yaşamamıştı benimle...Bunu büyüye bağladım ben...O gece yatakta hüngür hüngür ağladım eşim döndü bana konuştuk ama o olayı anlatamadım bir türlü...Sabah erkenden balayına gittik...Balayında neler mi yaşadım ? Ne siz sorun ne ben söyleyeyim...Sadece çok kötü günlerdii...Eşime balayının 4. günü söyledim annesiyle kavga ettiğimi büyü yaparken yakaladığımı vs...İnandı bana biliyorum...
İstanbul'a döndük işe başladım eşim zaten fotoğrafçı dükkana gitti..Herşey normale dönsün diye çok dua ettim...Neydi bu yaşadıklarım,neden ? Daha yeni evliydim ama neden evlendim ki diyordum kendi kendime...İlk 1 ay çok zordu doğru düzgün ilişkiye giremiyorduk...Bu arada ablam evden ayrılalı 6 ay olmuştu yanılmıyorsam,annem ve abim kalıyordu evde sadece...Daha 2,5 haftalık evliyim bir sabah telefon çaldı abime araba çarptığını öğrendim...Hastaneye gittik hemen kolu bacağı kırılmış çalışamayacak durumda...Babam o zaman kira ödemeyi kesti tekrar...Hiç yeri ve zamanı değilken yardım etmeyi kesti lanet olsun o adama...!
Annemler yine evsiz kalacaktı neredeyse bizde kaldılar birkaç gün işten izin aldım...sonra onlara bir ev bulduk abime çarpan adamdan para tahsil ettik bir şekilde toparlandılar...Şimdi herşey nasıl mı ?
Ablam Tekirdağ'da evli bir adamla yaşıyor önümüzdeki ay evleneceğini söylüyor...(Hoca nikahıyla tabii ki)
Annem ev hanımı
Abim düzeldi işine devam ediyor...Cübbeli takkeli abim vaar hafız kendisi çok şükür...
Ben mutluyum Allah herkese benim eşim gibi eş nasip etsin...
Kayınvalidemle evlendiğimden bu yana birgün konuşmadım (Allah uzak etsin)eşim bile benim yanımda bir kez konuşmadı telefonda...
Herşey normal gibi gözükse de şuan ki yaşamımda ben iyi olmadığımı hissediyorum...Bu hafta işe gitmek istemediğimi söyledim patronuma çok sağolsun izin verdi çünkü başarılı olduğum için...Anlaşılmaz birisi oldum herkesi kırıyorum...En ufak birşey bahane edip eşimle tartışmaya başladım...Yemek yiyemiyorum...Uyuyorum uyanıyorum bilinç altıma yerleşmiş herşey sanki kafamda canlanıyor yerli yersiz zamanda yaşadıklarım...Saçlarımın uçlarını çekip koparmaya başladım...Durduk yere ağlıyorum...Huzursuz ve tedirginim...Sanki herşey daha kötüye gidecek endişesi içindeyim...Çok unutkan oldum ve daha birçok şey...
Bana yardım edin..Çook uzun bir yazı oldu biliyorum kusura bakmayın ama inanın çok doluyum...Neden herşey kötü gitti ki benim hayatımda...Ya bundan sonrası ?
İnan bilinç altıma yerleşmiş herşey elimde değil...
