herkeste var buna benzer seyler...ama ileride yemedigin malini yerlerse bi soguk su icersin uzerine
guzel seyler ev sahibi olmak vs vs vs..ama yani hayattanda kopmamak lazim bunlara ulasmaya calisirken. yediginden ictiginden geri kalmamak lazim, tabiiki yorganina gore...ama Allah korusun yarin birsey olsa yapmadiklarin icin pisman olacaksin. dusunsene esin yaninda sevdiklerin yaninda mutlu olmaya bakmak lazim. har vurup harman savur demek istemiyorum, ama arada kendini ve aileni simartabilmen lazim. iyi yeyip iyi giyinmedikten sonra esinle cocuklarinla kazandigin paranin ne kiymeti varki???
Gülümseyiverdim, biz insanlar ne garibiz ya :)
Bir ara sürekli çok para harcıyorum, kendimi durduramıyorum, para biriktiremiyorum diyenler vardı konularda, bu durumsa tam tersi..
Size zarar vermeyecek oranda tutumlu olmanız bence oldukça güzel birşey, bu tutumu çok iyi biliyorum, annem de öyleydi benim bana da biraz bulaşmışlığı vardır:) Gereksiz yere para harcamayı sevmemekten kaynaklanıyor herhalde...Ne gerek var? Bu soruyu ben de çok sorarım kendime. Gerek var mı?
Fakat siz sanıyorum çok aşırıya kaçmışsınız ki biraz bunalmışsınız,
Bence kendinize bir bütçe ayırın diyelim ki 100 200tl sonra bunu belli bir periodik dönemde harcamayı deneyin, gidin istediklerinizi alın... Mutlu olmayacağınızı göreceksiniz :) Ben denemiştim :) Yani aslında o da sizi çok mutlu etmeyecek belki ilk gün ikinci gün...Sonra?
Sonra ben yavaş yavaş öğrendim ki gerçekten birşeyi çok istersem o an almalıyım, zaten çok para harcayan bir insan değilim, anlık mutlulukları da kendime çok görmemeliyim, hele deliler gibi alışveriş yapan insanları düşününce...benim yaptığım onlarınkinin %1 'i bile değildir diyorum..
Ara ara kendinizi serbest bırakmaya alıştırın, göreceksiniz, bu hem sizi tatmin edecek, hem de zaten çok para harcayan bir karakterde olmadığınızı kendinize ispatlayacaksınız, bu da sizi rahatlatacaktır..
aslında bu durumla ben de karşı karşıyayım.tutumluluk fobisi mi demek lazım.yani şöyle ben hayatımda hep savurgan oldum.yedim,giyindim,gezdim.ama 1 yıl önce bir ev aldık krediyle.şimdi kredinin hafiflemesine 1.5 yıl var.toplamda sıkıntı süremiz 2.5 yıl,biri gitti Allaha şükür.ben de senin gibi çok kıt kıt hesaplar peşindeyim,yapmak da zorundayım yoksa toslarız.ama ben de "ya çok kısıyorum hayatı kaçırıyorum" düşüncelerine kapılıyorum bazen.giyimi pek dert etmiyorum çünkü geçmişte o kadar çok almışım gibi hala şıkır şıkır olabiliyorum e çok dışarı çıkmıyorum zaten.en çok sosyallikten kıstığıma üzülüyorum.ama ona da şöyle çözümler buldum eskiden habire tatiller barlar gezerdik.şimdi onlar yok ben de geçen yıl takı tasarımı kursuna gittim bir yıl öyle geçti.en azından tam eve tıkılmamış oldum.bu yıl kursa gitmek gözümde büyüdü ben de komşularla samimi oldum günler düzenliyoruz. misafir kabul edip,gidiyoruz,e oğlumla park gezileri falan yani beleş sosyalleşiyorum her ay küçük bir meblağ da kendi zevkime ayırıyorum,onu da genelde dekorasyona harcıyorum,en azından alışveriş konusunda da kendimi tatmin etmiş oluyorum.işte böyle canım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?