- 3 Eylül 2015
- 3.803
- 10.254
- 408
- 33
- Konu Sahibi byebyeblackbird
-
- #1
Herkese merhaba, direkt konuya giriyorum arkadaşlar. Benim bir arkadaşım var çok uzun süredir arkadaşız ama aynı zamanda uzun süredir de farklı sehirlerdeyiz. Ona rağmen hiç kopmadık hep iletişimde olduk. Mesela bir süre konusmadik diyelim sonra nerde kalmistik sana şunu anlattım mı falan diye söze başlıyorduk.
Bu şekilde bir arkadaslik ilişkimiz var ve birbirimizin her şeyini her olayını biliriz. Ben bazı kötü olaylar yaşadım. Hani herkesin derdi kendine büyüktür ama kendimce baya sıkıntılar yaşadım. Ona da bunları anlatmışımdır. Hatta telefonda konuşurken ağladığım da çok olmuştur. (Bu kısmı niye söylediğime birazdan geleceğim)
Onun yaşadığı şehirde benim ablam oturuyor bir de benim o şehirde bazen işlerim oluyor her gittiğimde görüşüp geziyoruz beraber vakit geçiriyoruz. Ama o benim yaşadığım şehre hiç gelmemişti ailem izin vermiyor falan diyordu. İlk defa bu kış geldi. Artık ailesi eskisi gibi karışmıyormuş. Hafta sonu için gelmişti. Baya güzel vakit geçirdik, elimden geldiğince buradaki gezilecek yerlere götürdüm.
Sonra gideceği gün otobüse birkaç saat kalmıştı. Yemek yiyorduk. Yemek yerken konu kardesimden açıldı. Kardeşim de bir kere bir şeye evde çok ağlamıştı. Ama gündelik sıradan bir şeydi. Hani insan bazen bazı şeylere verdiği aşırı tepkileri hatırlayıp sonra güler ya. Bu da öyle bir şeydi ki kardeşim de zaten sonra gülmüştü bu olaya. Arkadaşımla da konuşurken de bir şekilde bu konuya geldi laf. Ben de gülerek anlattım sonra arkadaşım kardeşin de demek ki senin gibiymiş hemen agliyormus gibi bir laf etti. O an çok bozuldum. Ben ona derdimi anlatıyordum demek ki onun gözünde öyle önemsiz bir şeymiş. Öyle demek istemedim falan dedi ama o an ortam buz gibi oldu sonra otobüs saatini bekledik ve o arada hiç konuşmadık. ben onu otobüse bindirdim gitti.
Ondan beri hiç konuşmadık 6-7 ay geçti. Geçen anneme anlattım annem, tamam o iki olay bir değil ama o senin misafirindi söylediğine moralin bozulsa bile belli etmemeliydin sonuçta kalkmış senin evine gelmiş bir ara ya da mesaj at falan diyor. Sizce ben mi ayıp ettim?
Bu şekilde bir arkadaslik ilişkimiz var ve birbirimizin her şeyini her olayını biliriz. Ben bazı kötü olaylar yaşadım. Hani herkesin derdi kendine büyüktür ama kendimce baya sıkıntılar yaşadım. Ona da bunları anlatmışımdır. Hatta telefonda konuşurken ağladığım da çok olmuştur. (Bu kısmı niye söylediğime birazdan geleceğim)
Onun yaşadığı şehirde benim ablam oturuyor bir de benim o şehirde bazen işlerim oluyor her gittiğimde görüşüp geziyoruz beraber vakit geçiriyoruz. Ama o benim yaşadığım şehre hiç gelmemişti ailem izin vermiyor falan diyordu. İlk defa bu kış geldi. Artık ailesi eskisi gibi karışmıyormuş. Hafta sonu için gelmişti. Baya güzel vakit geçirdik, elimden geldiğince buradaki gezilecek yerlere götürdüm.
Sonra gideceği gün otobüse birkaç saat kalmıştı. Yemek yiyorduk. Yemek yerken konu kardesimden açıldı. Kardeşim de bir kere bir şeye evde çok ağlamıştı. Ama gündelik sıradan bir şeydi. Hani insan bazen bazı şeylere verdiği aşırı tepkileri hatırlayıp sonra güler ya. Bu da öyle bir şeydi ki kardeşim de zaten sonra gülmüştü bu olaya. Arkadaşımla da konuşurken de bir şekilde bu konuya geldi laf. Ben de gülerek anlattım sonra arkadaşım kardeşin de demek ki senin gibiymiş hemen agliyormus gibi bir laf etti. O an çok bozuldum. Ben ona derdimi anlatıyordum demek ki onun gözünde öyle önemsiz bir şeymiş. Öyle demek istemedim falan dedi ama o an ortam buz gibi oldu sonra otobüs saatini bekledik ve o arada hiç konuşmadık. ben onu otobüse bindirdim gitti.
Ondan beri hiç konuşmadık 6-7 ay geçti. Geçen anneme anlattım annem, tamam o iki olay bir değil ama o senin misafirindi söylediğine moralin bozulsa bile belli etmemeliydin sonuçta kalkmış senin evine gelmiş bir ara ya da mesaj at falan diyor. Sizce ben mi ayıp ettim?