Benmi abartiyorum acaba

Konuyu yanlış yerdemi açtım inanın bilmiyorum burda yeniyim ve içimi dökmek istedim o kadar bunaldım ki çevremde kimse beni anlamıyor sanki.Esim işsiz aylardir ben dedemi kaybettikten sonra anksiyete ile bas ediyorum.Onceden keyif aldığım ne varsa boş sanki.Esimlede bir dönem boşanmadan döndük.4 yasinda oglum var hep dışa dönük hep çocuklarla arkadaş kurmayı sever bu konudan ötürü pakta çocukların anneleriyle problem yaşadım hep anksiyete olduğum için karşıdaki kişiye karsi neden çocuğa laf söylüyorsun diyemiyorum sonrada kendimi yiyorum sonra eşime anlatıyorum bu sefer de neden bu kadar pasifsin diyorum.Daha bugün başıma geleni anlatayım.Dun bbama geldim sözde kafa dinlicem evim uzak babamın eviyle annemle gorusmiyoruz bizi bırakti gitti babam bizi babannemgile götürdü buradan gelin oldum neyse o ayrı bir konu.Bugun gimsa var burda oyun parkında cocuk oynasin dedim moralim çok yerinde neyse gittik.esim bizle gelmedi o iş arıyordu zaten birtanede buldu ona gidecekti.Oyun parkında oğlum çok sıcakkanlı davrandı bir çocuk vardı ondan biraz küçük zaten dediğim gibi oğlum asla zarar vermez vurmaz itmez.kaydiraktan kayarken o çocuğa dokunup kayıp o çocukta gülüyordu.Cocugun annesi azarladı ne dokunuyorsun senin yüzünden düşüyor dedi.yaninda da kocası var ben tekim orda.bisey demek istedim sustum anksiyete krizi geldi kalbim deli gibi atıyordu.Korkudan değil başka birşey bu.tum günüm mahvoldu bu ilk bu tarz olay değil bendemi anormallik var kızlar

Merhaba konunuz yanlış yerde sanırım bdv ye dhaa uygun olurdu ama yinede cevaplamam gerekirse anladığım kadarıyla tartışma ve tartışmalı ortamlardan kaçıyorsunuz ataklarınız o anlarda geliyor. Bununla ilgili psikolojik bir destek almanız hem sizin hem de çocuğunuz için önemli.