- 9 Nisan 2024
- 193
- 160
- 18
- 33
- Konu Sahibi flowerstone3556
- #1
Herkese Merhaba,
Sorunum anda kalmayı bilmiyorum arkadaşlar. Yani kimi insan biliyorum 2 dk öncesinde evde ağlıyorken dışarı çıktığında ortama göre hareket edebiliyor gülüp eğleniyor. Aynı durumda sen olsaydın derseniz 2 dk önce ağlıyorsam hayatta dışarı çıkmayı sosyalleşmeyi kabul etmez feryat figan depresyon mode takılırdım tüm gün. Hadi bir ihtimal çıktım diyelim ortama ayak uydurmak ne mümkün belki 3-4 ay sonra netleşecek bir olay için en kötü senaryoyu o an çizer yaşar sadece ortamda fiziki olarak bulunuyor olurdum. Gerçekten anda kalmayı nasıl sağlıyorsunuz? Yada basınıza gelen olumsuz olayları o anda çözmeyi? Öncesinde binbir kötü senaryo çizmeden oluruna bırakıp mutlu olmayı. Bunu o kadar çok istiyorum ki. Önceden böyle değildim. Neşeli cıvıl cıvıl esprili biri iken şimdi kasvetli biri oldum. Hep düşünceliyim haliyle arkadaş çevremde inanamadı onlarla mutlu olmadığımı düşünür oldu kimileri oysaki hayır onlar aynı ben değiştim. İstemsizce. Bana bu konu için tavsiyede bulunabilir misiniz? Kendimi düşüncelerimi beynimi nasıl serbest bırakabilirim. Evliyim Çalışıyorum 3. Üniversitemi okuyorum yani aslında çok vaktim yok ama düşünmeye kendimi üzmeye bir şekilde ayıracak vakit bulabiliyorum ne yazıkki. Psikolojik destek aldım bu arada çok bir şey değişmedi. :)
Sorunum anda kalmayı bilmiyorum arkadaşlar. Yani kimi insan biliyorum 2 dk öncesinde evde ağlıyorken dışarı çıktığında ortama göre hareket edebiliyor gülüp eğleniyor. Aynı durumda sen olsaydın derseniz 2 dk önce ağlıyorsam hayatta dışarı çıkmayı sosyalleşmeyi kabul etmez feryat figan depresyon mode takılırdım tüm gün. Hadi bir ihtimal çıktım diyelim ortama ayak uydurmak ne mümkün belki 3-4 ay sonra netleşecek bir olay için en kötü senaryoyu o an çizer yaşar sadece ortamda fiziki olarak bulunuyor olurdum. Gerçekten anda kalmayı nasıl sağlıyorsunuz? Yada basınıza gelen olumsuz olayları o anda çözmeyi? Öncesinde binbir kötü senaryo çizmeden oluruna bırakıp mutlu olmayı. Bunu o kadar çok istiyorum ki. Önceden böyle değildim. Neşeli cıvıl cıvıl esprili biri iken şimdi kasvetli biri oldum. Hep düşünceliyim haliyle arkadaş çevremde inanamadı onlarla mutlu olmadığımı düşünür oldu kimileri oysaki hayır onlar aynı ben değiştim. İstemsizce. Bana bu konu için tavsiyede bulunabilir misiniz? Kendimi düşüncelerimi beynimi nasıl serbest bırakabilirim. Evliyim Çalışıyorum 3. Üniversitemi okuyorum yani aslında çok vaktim yok ama düşünmeye kendimi üzmeye bir şekilde ayıracak vakit bulabiliyorum ne yazıkki. Psikolojik destek aldım bu arada çok bir şey değişmedi. :)