- 15 Ocak 2016
- 513
- 187
- 33
- Konu Sahibi beyinerror
- #1
Yeni üye,ilk konu,ilk mesaj.. Fake değilim,kesin fake diyeceksiniz yazmayın lütfen,buranın aktif sivri dilli üyelerindenim belki de o kadar akıl veriyorsun kendine mi yetemiyorsun tepkileri yüzünden aldım bu üyeliği,kazenin bilgisi dahilinde.
21 yaşında üniversiteyi bitirmiş,2 aylık ilişkisi olan ve harika bir ilişkisi olduğunu zanneden biriydim taa ki 1 ay öncesine kadar.
Buldum aşkımı buldum dedim,hayatımda gördüğüm en merhametli en harika en sadık insan. Her yönüyle hayata her bakışımız bir,o kadar harikayız ki bizken. Sürekli görüşmek konuşmak birlikte zaman geçirmekten zevk alır beni seviyor,sanırım ki onda ilk görüşte aşk oluştu bende ise zamanla sevgi.
Eee bunu anlatmak için üye olmadım tabiki.
Gelelim asıl konumuza.
Ben muhafazakar bir ailenin muhafazar bir kızıyım,oda muhafazakar mutaasıp ailenin ateist oğlu..
Bunu 1 ay önce öğrendim yani sevgi bağlarımız oluşmuşken.
Ağladım ve ayrılma kararı aldığımı söyledim.
Bunun ikimiz için sorun yaratmayacağını söylese de ben kabul edemedim ve ona da belirttim.
"Tamam,tamam söz veriyorum seninle inanmaya çalışacağım daha çok araştırıp inanıcam ayrılmayalım,beraber aşacağız" dedi.
Öyle güzel sarıldı ki o an bişey diyemedim.
1 aydır hançer misali sırtımda yük gibi.
Ayrılsam mı,ayrılmasam mı,zamana mı bıraksam,ne yapsam geleceği gören tahmin edecek üyeler,sen onu değiştirmeye çalışma diyeceksiniz ama ben değişmesi dahilinde birşey söylemedim ayrılalım dedim o ayrılmayalım beraber aşıcaz inanmaya çalışıcam dedi.
Ben gerçekten kötüyüm,çaresizim.27 yaşında oda.
Konuyu dini değerlere bağlamayalım yalvarıyorum,kapanmasın konum lütfen,polemik olmasın,21 yaşında ne yapacağını bilmeyen bir kız olarak sizlerden yoluna şöyle böyle devam et diye yardım etmenizi istiyorum.
Lütfen..
21 yaşında üniversiteyi bitirmiş,2 aylık ilişkisi olan ve harika bir ilişkisi olduğunu zanneden biriydim taa ki 1 ay öncesine kadar.
Buldum aşkımı buldum dedim,hayatımda gördüğüm en merhametli en harika en sadık insan. Her yönüyle hayata her bakışımız bir,o kadar harikayız ki bizken. Sürekli görüşmek konuşmak birlikte zaman geçirmekten zevk alır beni seviyor,sanırım ki onda ilk görüşte aşk oluştu bende ise zamanla sevgi.
Eee bunu anlatmak için üye olmadım tabiki.
Gelelim asıl konumuza.
Ben muhafazakar bir ailenin muhafazar bir kızıyım,oda muhafazakar mutaasıp ailenin ateist oğlu..
Bunu 1 ay önce öğrendim yani sevgi bağlarımız oluşmuşken.
Ağladım ve ayrılma kararı aldığımı söyledim.
Bunun ikimiz için sorun yaratmayacağını söylese de ben kabul edemedim ve ona da belirttim.
"Tamam,tamam söz veriyorum seninle inanmaya çalışacağım daha çok araştırıp inanıcam ayrılmayalım,beraber aşacağız" dedi.
Öyle güzel sarıldı ki o an bişey diyemedim.
1 aydır hançer misali sırtımda yük gibi.
Ayrılsam mı,ayrılmasam mı,zamana mı bıraksam,ne yapsam geleceği gören tahmin edecek üyeler,sen onu değiştirmeye çalışma diyeceksiniz ama ben değişmesi dahilinde birşey söylemedim ayrılalım dedim o ayrılmayalım beraber aşıcaz inanmaya çalışıcam dedi.
Ben gerçekten kötüyüm,çaresizim.27 yaşında oda.
Konuyu dini değerlere bağlamayalım yalvarıyorum,kapanmasın konum lütfen,polemik olmasın,21 yaşında ne yapacağını bilmeyen bir kız olarak sizlerden yoluna şöyle böyle devam et diye yardım etmenizi istiyorum.
Lütfen..
