Hayatta mutluluğumuzu başkalarına odaklı yaşarsak en ufak hayal kırıklığında dağılırız.
Çünkü insan kusurlu, zaafları, kötü yönleri olan bir canlı olduğu için hiç kimseden hiçbir beklenti içerisinde olmazsak hayal kırıklığı da yaşamayız. Herkes en yakının bile çıkarları doğrultusunda hareket eder.. Bu kişilik özelliğinden öte insan doğasıdır.
Son olarak şunu paylaşayım. Sabahattin Ali'nin Yaşam Felsefesi niteliğinde cümleleri barından paragrafı;
“Hayatta yalnız kalmanın esas olduğunu hâlâ kabul edemiyor musunuz? Bütün yakınlaşmalar, bütün birleşmeler yalancıdır. İnsanlar ancak muayyen bir hadde kadar birbirlerine sokulabilirler, üst tarafını uydururlar; ve günün birinde hatalarını anlayınca, yeislerinden her şeyi bırakıp kaçarlar. Halbuki mümkün olanla kanaat etseler, hayallerindekini hakikat zannetmekten vazgeçseler bu böyle olmaz.”
simdi cocuk yetiştirme konusunda uzmanlasmayi düşünüyorum :)))) amaclar hiiicc bitmezzz
