Her ikinize de cevabım aynı olacak. Abartma denen bir durum göremiyorum ben kendi mesajimda. Benim de hem ailemde hem cevremde bosanmis insan var. Yıllarını gecirip aynı guzel yılları bir baskasiyla gecirmek - üstelik sen mutsuzken ve toparlanamamısken - bu daha zordur. Keske cıkışmak yerine şu forumda cümlelerin tamamini okuyup anlayabilme durumlari olabilse. Küçümsemek başka, örnek verme baska. Ne kadar da meraklı bu forumun kadınlari birileriyle alakasız tersleşmeye yahu, sanırsınız herkes prof. olmuş. İlla da yaşamaya gerek yok, yorum yapmak için. Sevenler ayrılmaz etmez diye bir şey de yok, imkanlar, olasılıklar, mecburiyetler (ölüm) gibi ayırabilir. Sevgiliden ayrılmak (eger cok fazla yıllarını vermemissen ki o bile bir nebze) evlenip hayal kurup cocuk dogurup hayatını ona endeksleyip gerekirse her seyden vazgecip evine eşine cocuguna bagli kalıp sonra ucurumdan düşer gibi olmaktan daha atlatılabilir diye düşünüyorum.