bu konuda tecrübeli ablalarımdan özellikle tavsiye bekliyorum.
merhaba, ben 19una henüz girmiş bir genç kızım. istanbul'da güzel sanatlar fakültesinde eğitim görmekteyim.
hayatımın son 2 yılını kapsayan bir ilişkim var diyelim. kendisini yaklaşık olarak 4 senedir tanıyorum.
kendisi tıp okuyor, benden 5 yaş büyük. bu sene mezun olacak yani, allah izin verirse tus'ta da istediği yeri kazanacak.
tıp okuduğundan dolayı yoğun olduğunu tahmin etmişsinizdir. ben elimden geldiğince hep alttan alıyorum, bugüne kadar sesimi çıkarmadım, trip atmadım vs. hani bir genç kızın yapmayacağı şeyleri yaptım onun için.
4-5 ay önce eski sevgilisiyle barıştı ve aramıza biraz soğukluk girdi, bir süre sonra da koptuk.
öncelikle şunu belirteyim bizim hiç bir zaman sevgililik adı altında bir ilişkimiz olmadı ama hep yakındık. benden etkilendiğini biliyorum, bana saygı duyduğunu biliyorum hatta eşşeklik ettiği zaman hep farkında oluyordu, özür diliyordu vs. gönlümü alıyordu bi şekilde. "sen beni en ters zamanımda bile çektin, ben sana onları yaşatmamalıydım, çok özür dilerim" diye bir mesaj aldım geçenlerde. sonra twitter followları, facebook davetleri falan yine eskisi gibi oldu aramız. tam her şey güzel gidecek derken bu geceki muhabbetimizde "benim eski kız arkadaşlarım hep mutsuz oldu benimle yaşadıkları ilişki yüzünden (ki evet, buna tanığım diyebilirim), ben zor bir adamım, beni sevmeni-bana aşık olmanı ben hiç bir zaman istemedim." dedi. bir süre daha bu konuda muhabbet ettik, sonra başka konulara geçtik falan. muhabbet konusunda allah'ıma çok şükür ki hiç bir zaman sorun yaşamadık, umarım bundan sonra da yaşamayız. hatta görüşelim dedik, sözleştik randevulaştık hafta sonu inşallah bir mani çıkmazsa görüşeceğiz.
ama ben neden durup dururken döndüğünü anlayamıyorum. en yakın aekadaşım "kız kalmamıştır çevresinde bırak allah aşkına şu çocuğu" artık dedi, çevremdeki çoğu kişi de ilişkimize karşı. ama ben gerçekten onu çok seviyorum. burada 4 yıllık bir hoşlantı söz konusu. son 2 yıldır da gerçekten aşığım diyebiliyorum. sabah uyandığımdan gece uyuduğum ana kadar ben onunla yaşıyorum, seviyorum yani adam ayrı olduğumuz dönemlerde bile aklımdan çıkmıyor. ama başlıkta da belirttiğim gibi artık bunaldım. bu ne yapmaya çalışıyor, amacı ne. anlayamıyorum.
lütfen ondan vazgeç demeyin, hayatımın en kritik anlarında yanımdaydı, o olmasaydı bir çok şeyle baş edemezdim. yanımda istediğim her an yanımdaydı yani.
merhaba, ben 19una henüz girmiş bir genç kızım. istanbul'da güzel sanatlar fakültesinde eğitim görmekteyim.
hayatımın son 2 yılını kapsayan bir ilişkim var diyelim. kendisini yaklaşık olarak 4 senedir tanıyorum.
kendisi tıp okuyor, benden 5 yaş büyük. bu sene mezun olacak yani, allah izin verirse tus'ta da istediği yeri kazanacak.
tıp okuduğundan dolayı yoğun olduğunu tahmin etmişsinizdir. ben elimden geldiğince hep alttan alıyorum, bugüne kadar sesimi çıkarmadım, trip atmadım vs. hani bir genç kızın yapmayacağı şeyleri yaptım onun için.
4-5 ay önce eski sevgilisiyle barıştı ve aramıza biraz soğukluk girdi, bir süre sonra da koptuk.
öncelikle şunu belirteyim bizim hiç bir zaman sevgililik adı altında bir ilişkimiz olmadı ama hep yakındık. benden etkilendiğini biliyorum, bana saygı duyduğunu biliyorum hatta eşşeklik ettiği zaman hep farkında oluyordu, özür diliyordu vs. gönlümü alıyordu bi şekilde. "sen beni en ters zamanımda bile çektin, ben sana onları yaşatmamalıydım, çok özür dilerim" diye bir mesaj aldım geçenlerde. sonra twitter followları, facebook davetleri falan yine eskisi gibi oldu aramız. tam her şey güzel gidecek derken bu geceki muhabbetimizde "benim eski kız arkadaşlarım hep mutsuz oldu benimle yaşadıkları ilişki yüzünden (ki evet, buna tanığım diyebilirim), ben zor bir adamım, beni sevmeni-bana aşık olmanı ben hiç bir zaman istemedim." dedi. bir süre daha bu konuda muhabbet ettik, sonra başka konulara geçtik falan. muhabbet konusunda allah'ıma çok şükür ki hiç bir zaman sorun yaşamadık, umarım bundan sonra da yaşamayız. hatta görüşelim dedik, sözleştik randevulaştık hafta sonu inşallah bir mani çıkmazsa görüşeceğiz.
ama ben neden durup dururken döndüğünü anlayamıyorum. en yakın aekadaşım "kız kalmamıştır çevresinde bırak allah aşkına şu çocuğu" artık dedi, çevremdeki çoğu kişi de ilişkimize karşı. ama ben gerçekten onu çok seviyorum. burada 4 yıllık bir hoşlantı söz konusu. son 2 yıldır da gerçekten aşığım diyebiliyorum. sabah uyandığımdan gece uyuduğum ana kadar ben onunla yaşıyorum, seviyorum yani adam ayrı olduğumuz dönemlerde bile aklımdan çıkmıyor. ama başlıkta da belirttiğim gibi artık bunaldım. bu ne yapmaya çalışıyor, amacı ne. anlayamıyorum.
lütfen ondan vazgeç demeyin, hayatımın en kritik anlarında yanımdaydı, o olmasaydı bir çok şeyle baş edemezdim. yanımda istediğim her an yanımdaydı yani.
