Biten ilişki

Merhaba kadınlar kulübü üyeleri.
Konuya nasıl başlayacağımı bilmiyorum ama anlatmazsam da içimde biriken ve günden güne büyüyen bu öfkeyle nasıl başa çıkarım onu da bilmiyorum. Çok güzel giden bir ilişkim vardı. O güneydoğu bölgesinde bir ilde doğmuş büyümüş bende İzmir’de doğdum büyüdüm. Burada askerlik yaparken tanışmıştık onunla dolu dolu 4 ay geçirdik neredeyse her gün birlikteydik diyebilirim. Askerliği bitince memleketine döndü. Yaklaşık 2 yılda uzaktan sürdürdük ilişkimizi 2 yılda 4 kere falan görüşebildik ikimizde çalıştığımız için çok fazla görüşemedik ama her gün telefonla saatlerce konuşurduk birbirimize de çok güvenirdik bu arada ikimizde 28 yaşındayız. Daha sonra ciddi bir adım atmak için ben babama konuyu açtım tabii bizim evde kıyamet koptu her gün kavga ettik babamla neredeyse benim oraya verecek kızım yok ben o kadar uzağa kız vermem dedi sürekli bir şekilde getirdim onu buraya babamla tanıştırdım ama babam hiç susmadı ne zaman birinin yanına gitse erkek arkadaşımı kötüledi hep maddi durumdan vurdu. Ona ya buraya geleceksin ya da bir milyonluk altın takacaksın dedi ama yüzüne değil hep etrafa konuştu babam konuştukça ben de gidip erkek arkadaşıma anlattım durumu. Daha sonra babası babamı aile tanışması için aradı babam oğlunuz buraya geleli 4 ay oldu siz 4 aydır neredeydiniz diye onun babasını azarladı telefonda adam tarih ayarlamaya çalıştıkça babam ters yaptı en sonunda bir tarih belirlendi ve tamam dendi.
Yine bir gün gelmelerine 1 hatta kala babam köyde erkek arkadaşım hakkında konuşmuş ve beni ikna etmek için herkes seferber olmuştu seviyorsa buraya gelir falan dediler ben de gidip bunu erkek arkadaşıma söyledim o da ailesi ile konuşmuş. En sonunda onun ailesi de bizim olmamız gerektiğine kanaat getirdiler ve diz evlenseniz de babası asla evinizden elini çekmeyecek sürekli size karışacak kız hep senle babası arasında kalacak demişler o da ilişkiyi bitirdi benim canım çok yanıyor gelmesini istiyorum ama istemiyorum da gerçekten sevmedi mi yoksa bu kadar baskıdan mı sıkıldı anlayamıyorum. Birbirimize veda edip her yerden engelledim. O da aynı şeyi yaptı sanırım ama hiç mi sevmedi diye düşünüyorum
2 yılda 4 kere buluştuğunuz bir ilişki zaten en baştan olmamış, iki tarafın da gönlü olsaydı daha çok vakit geçirilirdi diye düşünüyorum. Bu kadar görüştüğüm biriyle evlilik düşünmezdim.

Ayrıca İzmir-Güneydoğu cidden bayağı kültür farkı. Yani genelleme yapmak istemem ama kızın Batılı erkeğin Doğulu olduğu ilişkilerin çok iyi gittiğini görmedim, tam tersi kız Doğulu erkek Batılı olsa yürüyor ama bir şekilde. Bu kültür farkı, nerede kalınacak vs bunlar hep sorun olacaktı.

Babanın tavrı ve tutumu zaten hep yanlış. Belli ki babanız çok kontrolcü, inat, dediğimdedik, insanlara havadan bakan bir tip. Allah yakınındaki insanların yardımcısı olsun. Ayrıca köydeki insanların çocuk ve ilişkiniz hakkında yorum yapması da çok hadsizce. İlişkinize bu kadar 3.kişileri yorum yaptırmayın Allah aşkına. Kısaca çok yüz göz olunmuş, bu saatten sonra olmaması daha hayırlı.
 
İnsanlar "seviyorum" diye her saygısızlığı, kabalığı, çirkinliği çekmek zorunda mı, hele ki ailesine yapılan saygısızlıkları? Şu kalıpları ve beylik cümlelerle olayları yorumlamayı bırakın önce. Hayatta sağlıklı ilerleyemezsiniz bu şekilde.
Adamın ailesi haklı; sizin şehrinize taşınmakla bitmeyecekti sorunlar, müdahaleler, hadsizlikler. Daha ortada hiçbir şey yokken herkese malzeme etmiş babanız sizi, erkek arkadaşınızı ve ailesini, ne münasebet ya.
Ayrıca, sizde de herhangi bir duruş, sınır yok babanıza karşı. Size saygı duymuyor, birey olarak görmüyor. Evlilik gibi büyük bir yola girmeye kalkışmadan bu problemli ilişki ağını çözmelisiniz bence.
İnanınki çok uğraştım, çok çabaladım çünkü karşımda değer verdiğim bir insan vardı ve onunla mutluydum. Babam kimseyi insan olarak bile görmüyor benim erkek arkadaşımı eve davet ettirebilmem bile büyük bir adımdı benim için. Buraya taşınmasını ben de hiç istemedim gel buraya demedim ama babama da karşı koyamadım ve istediği oldu sonuç olarak. Elinde kaybettiği bir adet kızıyla kaldı umarım babam şimdi daha mutludur ben ya da beni sevdiğine emin olduğum adam dışında herkes çok mutlu olabilir bizden geriye birer enkaz bıraktılar
 
2 yılda 4 kere buluştuğunuz bir ilişki zaten en baştan olmamış, iki tarafın da gönlü olsaydı daha çok vakit geçirilirdi diye düşünüyorum. Bu kadar görüştüğüm biriyle evlilik düşünmezdim.

Ayrıca İzmir-Güneydoğu cidden bayağı kültür farkı. Yani genelleme yapmak istemem ama kızın Batılı erkeğin Doğulu olduğu ilişkilerin çok iyi gittiğini görmedim, tam tersi kız Doğulu erkek Batılı olsa yürüyor ama bir şekilde. Bu kültür farkı, nerede kalınacak vs bunlar hep sorun olacaktı.

Babanın tavrı ve tutumu zaten hep yanlış. Belli ki babanız çok kontrolcü, inat, dediğimdedik, insanlara havadan bakan bir tip. Allah yakınındaki insanların yardımcısı olsun. Ayrıca köydeki insanların çocuk ve ilişkiniz hakkında yorum yapması da çok hadsizce. İlişkinize bu kadar 3.kişileri yorum yaptırmayın Allah aşkına. Kısaca çok yüz göz olunmuş, bu saatten sonra olmaması daha hayırlı.
Doğu batı konusunun günümüzde bile bu kadar yadırganması beni çok üzüyor. Herkesin düşüncesi var sonuç olarak ve yapmak istediklerin belirlediği yaşam standartları kaç kişi bu çatışmaya kurban etmiştir aşkını bilinmez. Babam hakkındaki söylediğiniz şey doğru dediğim dedik ve insanlara hep üstten bakan biri bir gün umarım çıkabilirim bu cendereden.
 
Back
X