Bilinçaltımdan silmem gerek.

Russalata · 4 Ocak 2022

Elbette hep böyle kalmak istemiyorum. Kendimi geliştirmek ve değişmek istiyorum. Duygusal anlamda verebilirim o gücü kendime ama bu zamana kadarki geçen süreçte ailemden farklı sekılde bir sevgi alaka görmüş olsaydım belki de bambaşka bir insan olacaktım. Bu kadar sıkıntılı bir psikolojim olmayacaktı. Ve toparlamak için çırpınmayacaktım. 23 yaşındayım gecen 23 yılı zayi etmeyecektim.
Şimdi kolları sıvayacağım sizin de dediğiniz gibi bunu kendim yapacağım. Ama ileride olur da nasip olursa anne olursam asla çocugumu özgüvensiz ilgisiz yetiştirmeyeceğim. Özdeğer özsaygı kişilik bilinci kesinlikle ama kesinlikle önce ailede olan ailede temel atılan bir duygu. Ve duygusal anlamda verilmesi gereken adeta bir ihtiyaç gereksinim...

Russalata · 4 Ocak 2022

filmdelisi .!.:
Yanlış anlamazsanız sormak istiyorum, kuzenlerinizin daha değerli büyütüldüğünü söylemişsiniz.
Gözünüze çarpan şeyler neydi, ebeveynleri onlara ne yapardı da siz bunun yoksunluğunu hissederdiniz?
Bariz olan farklar neydi?

Çocuk büyüten ebeveynlere feyz olması için soruyorum bunu, her ne kadar doğru yaptığımızı düşünsek de bir çocuğun aklına girip düşüncelerini göremiyoruz.

estağfurullah sormanız beni mutlu eder cunku hiçbir cocuk böyle azami derecede önemli duygudan eksik kalmamalı

morningmoon · 4 Ocak 2022

Russalata .!.:
Elbette hep böyle kalmak istemiyorum. Kendimi geliştirmek ve değişmek istiyorum. Duygusal anlamda verebilirim o gücü kendime ama bu zamana kadarki geçen süreçte ailemden farklı sekılde bir sevgi alaka görmüş olsaydım belki de bambaşka bir insan olacaktım. Bu kadar sıkıntılı bir psikolojim olmayacaktı. Ve toparlamak için çırpınmayacaktım. 23 yaşındayım gecen 23 yılı zayi etmeyecektim.
Şimdi kolları sıvayacağım sizin de dediğiniz gibi bunu kendim yapacağım. Ama ileride olur da nasip olursa anne olursam asla çocugumu özgüvensiz ilgisiz yetiştirmeyeceğim. Özdeğer özsaygı kişilik bilinci kesinlikle ama kesinlikle önce ailede olan ailede temel atılan bir duygu. Ve duygusal anlamda verilmesi gereken adeta bir ihtiyaç gereksinim...

İleride anne olduğunda çok şaşıracaksınız ama annenden bir parça seninle devam edecek biliyor musun? Birden o hiç sevmediğin sözü söyleceksin, hiç sevmediğin o yüzü bürüneceksin. O zaman anneni affedeceksin

Kitap önerisi yapayım; Seninle Başlamadı

labellevie · 4 Ocak 2022

filmdelisi .!.:
Yanlış anlamazsanız sormak istiyorum, kuzenlerinizin daha değerli büyütüldüğünü söylemişsiniz.
Gözünüze çarpan şeyler neydi, ebeveynleri onlara ne yapardı da siz bunun yoksunluğunu hissederdiniz?
Bariz olan farklar neydi?

Çocuk büyüten ebeveynlere feyz olması için soruyorum bunu, her ne kadar doğru yaptığımızı düşünsek de bir çocuğun aklına girip düşüncelerini göremiyoruz.

Ben de çocukken bunu düşünürdüm ve bunu dile getirmiştim anneme. Mesela biz halamlara dayımlara gittiğimizde kendi çocuklarını severlerdi, bizden gizli kendi çocuklarına meyve yedirirlerdi. Bize kötü davranmazlardı ama çocukları hep öncelikliydi. Onların çocukları bize geldiğinde babam onların önüne koyar yeğenim bunu ye şunu ye. Onlar gelince pasta kuruyemiş alırdı hadi yeğenim yiyin. Sarılır öper, onlarla şakalar yapar. Kuzenlerimizi de çok severiz yani iyi anlaşırız kıskançlık olmadı ama içimizde kaldı.

filmdelisi · 4 Ocak 2022

labellevie .!.:
Ben de çocukken bunu düşünürdüm ve bunu dile getirmiştim anneme. Mesela biz halamlara dayımlara gittiğimizde kendi çocuklarını severlerdi, bizden gizli kendi çocuklarına meyve yedirirlerdi. Bize kötü davranmazlardı ama çocukları hep öncelikliydi. Onların çocukları bize geldiğinde babam onların önüne koyar yeğenim bunu ye şunu ye. Onlar gelince pasta kuruyemiş alırdı hadi yeğenim yiyin. Sarılır öper, onlarla şakalar yapar. Kuzenlerimizi de çok severiz yani iyi anlaşırız kıskançlık olmadı ama içimizde kaldı.

Pardon da onlar biraz ayıp etmiş, en kibar bunu diyebildim.
İnsan daima misafir, yeğen vb insana öncelik verir çünkü onu göreceği 2 3 saattir.
Bu sürede de kimsenin gözüne evladını sokmanın manası yok bence.
Böyle düşünüyorum ama çocuğun nasıl algılayabileceği i elbet bilmiyorum, ben de her gelen misafir çocuğuyla yakınen ilgilenir, o sırada kendi evlatlarımı biraz gözardı ederim.
Doğrusu bana göre de bu.

Russalata · 4 Ocak 2022

estağfurullah sormanız beni mutlu eder cunku hiçbir cocuk böyle azami derecede önemli duygudan eksik kalmamalı.
Şöyle ki hep kuzenlerimin hayatı anlatılırdı. Annem de oturur oylece dinlerdi. Hatta annem bile daha çok değer verir yeğenlerine. Ya sen kendi çocugunla ilgilensene .değerli hissettirsene. Ve onların çocuklarına ne kadar değer verdiğini görebiliyordum hem annemin hem kendi ebeveynlerinin. Büyüklerden dede anneanne bile bizi ezerdi diğer torunlar daha kıymetliydi göz önündeydi. Senin değer biçmediğin çocuga kim değer versin ki. Kısacası benim ebeveynler ilgisiz bir anne babaydı. Nerden tutsam boş yani..

Russalata · 4 Ocak 2022

filmdelisi .!.:
Pardon da onlar biraz ayıp etmiş, en kibar bunu diyebildim.
İnsan daima misafir, yeğen vb insana öncelik verir çünkü onu göreceği 2 3 saattir.
Bu sürede de kimsenin gözüne evladını sokmanın manası yok bence.
Böyle düşünüyorum ama çocuğun nasıl algılayabileceği i elbet bilmiyorum, ben de her gelen misafir çocuğuyla yakınen ilgilenir, o sırada kendi evlatlarımı biraz gözardı ederim.
Doğrusu bana göre de bu.

Bence bu çok yanlış bir düşünce tarzı. Çocuk psikolojisiyle olayları ele almanız gerekiyor. Bir örnekle:
Köye gidiyoruz misafirliğe elimde bir düdük var. 6-7 yaşlarındayım. Köyde başka bir çocuk elimdeki düdüğü istiyor ağlıyor ama ben de cocugum vermek istemiyorum işte. Annem ben sana sonra alacagım diyor beni razı etmeden düdüğümü elimden alıp cocuga veriyor. İYİLİK YAPTIGINI ZANNEDİYOR AMA YANILIYOR. o yaştaki cocuk insanlıktan anlamaz. Sizin deyişinizle misafirperverlikten anlamaz. Böyle bir bilinc gelişmemış cocukta. Ne oluyor özgüvensizlik değersizlik. Olayları cocuk bakış acısıyla ele almak lazım.

gizlikiz22 · 4 Ocak 2022

ilgisiz bir ailede büyüdüm ama kendimi değersiz hissetmiyorum değer senin içinde. sen önce kendini sev sonra insanlar seni sever zaten

labellevie · 4 Ocak 2022

filmdelisi .!.:
Pardon da onlar biraz ayıp etmiş, en kibar bunu diyebildim.
İnsan daima misafir, yeğen vb insana öncelik verir çünkü onu göreceği 2 3 saattir.
Bu sürede de kimsenin gözüne evladını sokmanın manası yok bence.
Böyle düşünüyorum ama çocuğun nasıl algılayabileceği i elbet bilmiyorum, ben de her gelen misafir çocuğuyla yakınen ilgilenir, o sırada kendi evlatlarımı biraz gözardı ederim.
Doğrusu bana göre de bu.

Birkaç saatlik değildi gittiğimiz zaman 1-2 hafta kalırdık çocukken, onlar da öyle. Zaten onların ki ayıp biliyorum ama babam da dozu abartırdı. Annem de çok iyidir yeğenlerine ama onda hissetmedim. Babam mesela yeğenini severdi, şakalar yapardı bize de “yeğenime pasta getirin” diye seslenirdi hemen hemen aynı yaşlardayız bizden küçük olsalar neyse.

filmdelisi · 4 Ocak 2022

Russalata .!.:
estağfurullah sormanız beni mutlu eder cunku hiçbir cocuk böyle azami derecede önemli duygudan eksik kalmamalı.
Şöyle ki hep kuzenlerimin hayatı anlatılırdı. Annem de oturur oylece dinlerdi. Hatta annem bile daha çok değer verir yeğenlerine. Ya sen kendi çocugunla ilgilensene .değerli hissettirsene. Ve onların çocuklarına ne kadar değer verdiğini görebiliyordum hem annemin hem kendi ebeveynlerinin. Büyüklerden dede anneanne bile bizi ezerdi diğer torunlar daha kıymetliydi göz önündeydi. Senin değer biçmediğin çocuga kim değer versin ki. Kısacası benim ebeveynler ilgisiz bir anne babaydı. Nerden tutsam boş yani..

Kendi aileniz sizi koruyup iyi yönlerinlerinizden övgüyle bahsetmediği için sülale arasında da bu davranışlar normal karşılanmış.
Aslında burda sizin ailenizin pasifliği ile kendi ve sahip olduklarıyla övünen bir aile varlığı arasındaki uçurum ortaya çıkmış.

Russalata .!.:
Bence bu çok yanlış bir düşünce tarzı. Çocuk psikolojisiyle olayları ele almanız gerekiyor. Bir örnekle:
Köye gidiyoruz misafirliğe elimde bir düdük var. 6-7 yaşlarındayım. Köyde başka bir çocuk elimdeki düdüğü istiyor ağlıyor ama ben de cocugum vermek istemiyorum işte. Annem ben sana sonra alacagım diyor beni razı etmeden düdüğümü elimden alıp cocuga veriyor. İYİLİK YAPTIGINI ZANNEDİYOR AMA YANILIYOR. o yaştaki cocuk insanlıktan anlamaz. Sizin deyişinizle misafirperverlikten anlamaz. Böyle bir bilinc gelişmemış cocukta. Ne oluyor özgüvensizlik değersizlik. Olayları cocuk bakış acısıyla ele almak lazım.

haklısınız, çocuk misafir ya da paylaşma bilmez lakin bu öğretilebilir bir şey.
Özellikle vericilik aşılanması için en temel davranışlardan biridir oyuncak değişimi ama bunu kimsenin kalbini kırmadan yapmak lazım.
Sırayla oynama teklif ediyorum ben ya da kavgaya sebebiyet veren bir nesne varsa ortadan kaldırıyor, misafir sonrası oynamasını rica ediyorum.

Diğer üyenin bahsettiği gizli meyve yedirmek falan çok ayıp şeyler, kendi çocuğumdan önce diğerlerine veririm ki ben zaten alasını yapıyorum kendi çocuklarıma mesela 7 24 ulaşabilirler istedikleri yiyeceklere.
Ama bunu çocuk aklıyla düşünmek gerçekten çok zor, biraz kendimi inceleyeceğim bu mevzuda, sayenizde farklı bir bakış açısı kazandım teşekkür ederim.

Russalata · 4 Ocak 2022

labellevie .!.:
Birkaç saatlik değildi gittiğimiz zaman 1-2 hafta kalırdık çocukken, onlar da öyle. Zaten onların ki ayıp biliyorum ama babam da dozu abartırdı. Annem de çok iyidir yeğenlerine ama onda hissetmedim. Babam mesela yeğenini severdi, şakalar yapardı bize de “yeğenime pasta getirin” diye seslenirdi hemen hemen aynı yaşlardayız bizden küçük olsalar neyse.

Hayır hayır böyle hissetmeniz gayet normal. İşte yanlışşş bir ana-baba davranışı. Karşı taraftaki cocuga elbetteki misafirperverlik yapılacak ama onu kendi çocugundan üstün tuttugunda olmuyor. İki tarafta cocuk. Bilmez misafirlik şu bu.

labellevie · 4 Ocak 2022

Russalata .!.:
estağfurullah sormanız beni mutlu eder cunku hiçbir cocuk böyle azami derecede önemli duygudan eksik kalmamalı.
Şöyle ki hep kuzenlerimin hayatı anlatılırdı. Annem de oturur oylece dinlerdi. Hatta annem bile daha çok değer verir yeğenlerine. Ya sen kendi çocugunla ilgilensene .değerli hissettirsene. Ve onların çocuklarına ne kadar değer verdiğini görebiliyordum hem annemin hem kendi ebeveynlerinin. Büyüklerden dede anneanne bile bizi ezerdi diğer torunlar daha kıymetliydi göz önündeydi. Senin değer biçmediğin çocuga kim değer versin ki. Kısacası benim ebeveynler ilgisiz bir anne babaydı. Nerden tutsam boş yani..

Maalesef sen çocuğuna nasıl davranıyorsan başkaları da öyle davranıyor. Benim çocuğuma öyle davranılsa ben tepki gösteririm, en azından ben senin çocuklarına iyi davranıyorum sen neden benim çocuklarıma kötü davranıyorsun diye hesap sorarım.

filmdelisi · 4 Ocak 2022

labellevie .!.:
Birkaç saatlik değildi gittiğimiz zaman 1-2 hafta kalırdık çocukken, onlar da öyle. Zaten onların ki ayıp biliyorum ama babam da dozu abartırdı. Annem de çok iyidir yeğenlerine ama onda hissetmedim. Babam mesela yeğenini severdi, şakalar yapardı bize de “yeğenime pasta getirin” diye seslenirdi hemen hemen aynı yaşlardayız bizden küçük olsalar neyse.

Şaşırdım diyemeyeceğim.
Hayatımda hiçbir zaman başımı okşadığını bilmediğim babam, misafir çocuklarını kucaklarına oturtur, saçlarını yüzlerini seve seve hikayeler anlatırdı.
Sanırım bizim toplumda eskiden kalma iğrenç bir gelenek bu, elinkini daha çok sevmek, daima ele yaranmak!
Aslında yaranmak demeyelim de acı olsa da aile içinde o otorite merkezini sarsmamak adına kendi evladına yapamadığını başkasında gidermek.
Ne çok sarılmadan, bir kere seni seviyorum demeden göçüp giden ebeveynler var.

Sevmek bile suçmuş bir zamanlar:)

labellevie · 4 Ocak 2022

filmdelisi .!.:
Kendi aileniz sizi koruyup iyi yönlerinlerinizden övgüyle bahsetmediği için sülale arasında da bu davranışlar normal karşılanmış.
Aslında burda sizin ailenizin pasifliği ile kendi ve sahip olduklarıyla övünen bir aile varlığı arasındaki uçurum ortaya çıkmış.

haklısınız, çocuk misafir ya da paylaşma bilmez lakin bu öğretilebilir bir şey.
Özellikle vericilik aşılanması için en temel davranışlardan biridir oyuncak değişimi ama bunu kimsenin kalbini kırmadan yapmak lazım.
Sırayla oynama teklif ediyorum ben ya da kavgaya sebebiyet veren bir nesne varsa ortadan kaldırıyor, misafir sonrası oynamasını rica ediyorum.

Diğer üyenin bahsettiği gizli meyve yedirmek falan çok ayıp şeyler, kendi çocuğumdan önce diğerlerine veririm ki ben zaten alasını yapıyorum kendi çocuklarıma mesela 7 24 ulaşabilirler istedikleri yiyeceklere.
Ama bunu çocuk aklıyla düşünmek gerçekten çok zor, biraz kendimi inceleyeceğim bu mevzuda, sayenizde farklı bir bakış açısı kazandım teşekkür ederim.

Oyuncağı çocuğun elinden alıp başka çocuğa verme olayını şöyle düşünün. Eşiniz belki çok samimi olmadığınız yada akrabalardan biri sizin bir eşyanızı çok beğendi (çanta ayakkabı kıyafet) size sordu hayır dediniz ama biraz da o giysin kullansın diye verse. Ben açık konuşayım o benim diyip gider elinden alırım

siz ne yaparsınız?

Russalata · 4 Ocak 2022

filmdelisi .!.:
Kendi aileniz sizi koruyup iyi yönlerinlerinizden övgüyle bahsetmediği için sülale arasında da bu davranışlar normal karşılanmış.
Aslında burda sizin ailenizin pasifliği ile kendi ve sahip olduklarıyla övünen bir aile varlığı arasındaki uçurum ortaya çıkmış.

haklısınız, çocuk misafir ya da paylaşma bilmez lakin bu öğretilebilir bir şey.
Özellikle vericilik aşılanması için en temel davranışlardan biridir oyuncak değişimi ama bunu kimsenin kalbini kırmadan yapmak lazım.
Sırayla oynama teklif ediyorum ben ya da kavgaya sebebiyet veren bir nesne varsa ortadan kaldırıyor, misafir sonrası oynamasını rica ediyorum.

Diğer üyenin bahsettiği gizli meyve yedirmek falan çok ayıp şeyler, kendi çocuğumdan önce diğerlerine veririm ki ben zaten alasını yapıyorum kendi çocuklarıma mesela 7 24 ulaşabilirler istedikleri yiyeceklere.
Ama bunu çocuk aklıyla düşünmek gerçekten çok zor, biraz kendimi inceleyeceğim bu mevzuda, sayenizde farklı bir bakış açısı kazandım teşekkür ederim.

Ya kendi ailemle kuzenlerimin aile yapılarını o kadar iyi nitelendirmişsiniz ki.... Aynen öyle bir durumdu. Karşı tarafında çok iyi bir çocuk yetiştirdiklerini düşünmüyorum fazla pohpohladılar çok fazla sevdiler. Bu sefer cocuk aileden biraz ayrılınca, büyüyünce ortam değiştirince ya bu dünya benden ibaret değilmiş oluyor. Bu da kötü etkiler insanı. Hayatına giren arkadaşlarından da aynı ilgiyi görmek istiyor ama öyle olmuyor. Egolu cocuklar oluyorlar bunun sonucuda yalnızlığa cıkıyor sahte çıkar ilişkisine dayanan arkadaşlıklara. Dengeyi iyi kurmak gerek...

filmdelisi · 4 Ocak 2022

labellevie .!.:
Oyuncağı çocuğun elinden alıp başka çocuğa verme olayını şöyle düşünün. Eşiniz belki çok samimi olmadığınız yada akrabalardan biri sizin bir eşyanızı çok beğendi (çanta ayakkabı kıyafet) size sordu hayır dediniz ama biraz da o giysin kullansın diye verse. Ben açık konuşayım o benim diyip gider elinden alırım siz ne yaparsınız?

Ben asla elinden almam elbet, çocuğun kendi eşyası hakkında fikir sahibi olması kadar normal bir şey olamaz lakin paylaşmaya teşviği doğru buluyorum.
Daha iki gün önce yaşadık ve ‘o oyuncak senin, daima da senin olacak, bundan sonra uzun yıllar oynayabilirsin ama arkadaşın burada 1 saat duracak, beraber oynamaya ne dersin’ diye teşvik ettim, sonuç ‘haksızlık bu bana istemiyorum’ şeklinde bir ağlama idi, napalım geri çekildim çocuk istemiyor.

Sormayalım mı hiç?

filmdelisi · 4 Ocak 2022

Russalata .!.:
Ya kendi ailemle kuzenlerimin aile yapılarını o kadar iyi nitelendirmişsiniz ki.... Aynen öyle bir durumdu. Karşı tarafında çok iyi bir çocuk yetiştirdiklerini düşünmüyorum fazla pohpohladılar çok fazla sevdiler. Bu sefer cocuk aileden biraz ayrılınca, büyüyünce ortam değiştirince ya bu dünya benden ibaret değilmiş oluyor. Bu da kötü etkiler insanı. Hayatına giren arkadaşlarından da aynı ilgiyi görmek istiyor ama öyle olmuyor. Egolu cocuklar oluyorlar bunun sonucuda yalnızlığa cıkıyor sahte çıkar ilişkisine dayanan arkadaşlıklara. Dengeyi iyi kurmak gerek...

Hıh, çok iyi bir nokta bu.
Gereksiz şişirilmiş özgüven de özgüvensizlik kadar tehlikelidir.
Çocuklar kendileri çabalamalı, başarısızlığı da göze almalıdır lakin olası bir durumda ailelerinin daima ardlarında olduğunu da bilmeli.
Bilmeli de nasıl sağlanıyor bu, o kısmı bilemiyoruz işte.
Bakın sizin aileniz kadar akrabalarınız da yanlış ebeveyn örnekleri, doğrusu nedir, çocuğu incitmeden sadece sevgi sarmalıyla büyütmek nasıl bir şeydir, birileri cevap yazsa keşke…

labellevie · 4 Ocak 2022

filmdelisi .!.:
Ben asla elinden almam elbet, çocuğun kendi eşyası hakkında fikir sahibi olması kadar normal bir şey olamaz lakin paylaşmaya teşviği doğru buluyorum.
Daha iki gün önce yaşadık ve ‘o oyuncak senin, daima da senin olacak, bundan sonra uzun yıllar oynayabilirsin ama arkadaşın burada 1 saat duracak, beraber oynamaya ne dersin’ diye teşvik ettim, sonuç ‘haksızlık bu bana istemiyorum’ şeklinde bir ağlama idi, napalım geri çekildim çocuk istemiyor.

Sormayalım mı hiç?

Sorun ama zorlamayın. Benim oğlum da mesela bütün oyuncaklarını paylaşır oynarlar ama elinde oynadığı bir oyuncağı asla vermez. Ben müdahale etmiyorum o durumda. Odada heryer oyuncak iken çocuğumun oynadığı oyuncağı neden versin?

Russalata · 4 Ocak 2022

kesinlikle...Kıymetli vaktinizi ayırdıgınız için hepinize teşekkür ediyorum. Hepinize özgüvenli günler özgüvenle yetiştirilmiş cocuklar diliyorum(Denge şartıylaa. önemli!!! ) :)))))) hoşçakalın...

labellevie · 4 Ocak 2022

filmdelisi .!.:
Hıh, çok iyi bir nokta bu.
Gereksiz şişirilmiş özgüven de özgüvensizlik kadar tehlikelidir.
Çocuklar kendileri çabalamalı, başarısızlığı da göze almalıdır lakin olası bir durumda ailelerinin daima ardlarında olduğunu da bilmeli.
Bilmeli de nasıl sağlanıyor bu, o kısmı bilemiyoruz işte.
Bakın sizin aileniz kadar akrabalarınız da yanlış ebeveyn örnekleri, doğrusu nedir, çocuğu incitmeden sadece sevgi sarmalıyla büyütmek nasıl bir şeydir, birileri cevap yazsa keşke…

Uzmanlar diyor ki çocuğun özelliğini değil davranışını takdir edin. Ve koşulsuz sevgi.

Bilinçaltımdan silmem gerek.

Yeni Üye

Yeni Üye

🌜✨

Guru

Nirvana

Yeni Üye

Yeni Üye

Popüler Üye

Guru

Nirvana

Yeni Üye

Guru

Nirvana

Guru

Yeni Üye

Nirvana

Nirvana

Guru

Yeni Üye

Guru

Benzer Konular