Oncelikle Allah sana hayirli yolu nasip etsinevet gerçekten bilmiyorum...ne yapacağımı,ne düşüneceğimi bilmiyorum...okul için taşındığımız şehirden 5 yıl sonra tekrar memleketimize taşınıyoruz.üzüldüğüm şey bu değil aslında. Burda 4 yıldır süren bi ilişkim var. farklı şehirlerde olucaz ve ben kendime güveniyorum ona da güveniyorum.aşkımız, sadakatimiz tam.sorun şu ki sevgilimin annemin tabiriyle poposunun iş yememesi.ilişkimiz başladığında o kadar da önemli gelmiyordu. fakat bu son bir yıldır gerilmeye başladım.her ilişkide kurulan hayaller vardı bizim de var.ama onların zerresini gerçekleştirecek umudum kalmadı.tükendim artık.sürekli bir şeylerin üstünü örtmekten,onun patavatsızlıklarını düzeltmekten,onu savunmaktan yoruldum.şöyle anlatayım;sevgilim 27 yaşında ,maddi durumları iyi değil,babası çok küçükken vefat etmiş,fazla dik başlı,ben böyleyim,banane ben böyle düşünüyorum diyen bi tip,annem zerre kadar sevmiyor,çevremdeki kimse yakıştırmıyor.ama ben herkese kulaklarımı tıkadım.sevgimin,sevgilimin arkasında durdum.dediğim gibi de tükendim.belki zaman geçti görmeye başladım huylarını,belki de daha mantıklı düşünüyorum artık.bana gelincede 24 yaşımdayım,çevrem tarafından sözü dikkate alınan,kültürlü,yaşıtlarına göre olgun,hanım hanımcık diye tabir edilen biriyim (bunları kendimi övmek için yazmıyorum bu arada) (bir de sevgilime göre durumumuz daha iyi).annem bile bugün dedi;senin öyle havayi zamanların olmadı sen hep kendi halinde biriydin diye.
şu geçmişte ki 4 yılı göz önüne alırsak sevgilimin bi dikiş tutturacağı yok gibi.yani sinir bozucu bi şekilde rahat,bir yere gittiğimiz de ,hesapları benim yada annemin ödemesinin bi sakıncası yok.maddi durumlardan bahsettim ama takıntılı biri de değilim.benim için bi işi olsun çalışsın yeter.ailem için de öyle. gelgelelim yok işte olmuyo o dikiş tutmuyo. onu çevreme,aileme savunurken beni seviyor demekten başka bi cümlem yok.sevgilimde biliyor bunu defalarca konuştuk.
beni buraya yazmaya getirecek nokta ise şu,ben sürekli ikimize birden para harcamaktan ay sonunu getiremedim ve bana 50 lira kadar bi para ayarlamasını istedim.tamam dedi.tamam diyeli 3 gün geçtikten sonra sordum ona ya tamam ayarlayamamış olabilirsin,bi şey diyemem ama en azından bi sorar insan ne yaptın diye dedim hiç bişey demedi.dışarı çıkacak mıyız diye sordu ben de neyle çıkıcaz hangi parayla dedim ve konu kapandı 2 gündür de hiç o konu açılmadı.
ne olur hanımlar bi yardım edin...ben ne yapayım? gerçekten hiç iyi değilim
Oncelikle Allah sana hayirli yolu nasip etsin
ikinci olarak tasinip zamana birakmani tavsiye ederim
4 yil gecmis 1 yilda uzaktan iliskiyi gozlemle
eminimki 1 yil sonra en dogru karari vereceksin
evet gerçekten bilmiyorum...ne yapacağımı,ne düşüneceğimi bilmiyorum...okul için taşındığımız şehirden 5 yıl sonra tekrar memleketimize taşınıyoruz.üzüldüğüm şey bu değil aslında. Burda 4 yıldır süren bi ilişkim var. farklı şehirlerde olucaz ve ben kendime güveniyorum ona da güveniyorum.aşkımız, sadakatimiz tam.sorun şu ki sevgilimin annemin tabiriyle poposunun iş yememesi.ilişkimiz başladığında o kadar da önemli gelmiyordu. fakat bu son bir yıldır gerilmeye başladım.her ilişkide kurulan hayaller vardı bizim de var.ama onların zerresini gerçekleştirecek umudum kalmadı.tükendim artık.sürekli bir şeylerin üstünü örtmekten,onun patavatsızlıklarını düzeltmekten,onu savunmaktan yoruldum.şöyle anlatayım;sevgilim 27 yaşında ,maddi durumları iyi değil,babası çok küçükken vefat etmiş,fazla dik başlı,ben böyleyim,banane ben böyle düşünüyorum diyen bi tip,annem zerre kadar sevmiyor,çevremdeki kimse yakıştırmıyor.ama ben herkese kulaklarımı tıkadım.sevgimin,sevgilimin arkasında durdum.dediğim gibi de tükendim.belki zaman geçti görmeye başladım huylarını,belki de daha mantıklı düşünüyorum artık.bana gelincede 24 yaşımdayım,çevrem tarafından sözü dikkate alınan,kültürlü,yaşıtlarına göre olgun,hanım hanımcık diye tabir edilen biriyim (bunları kendimi övmek için yazmıyorum bu arada) (bir de sevgilime göre durumumuz daha iyi).annem bile bugün dedi;senin öyle havayi zamanların olmadı sen hep kendi halinde biriydin diye.
şu geçmişte ki 4 yılı göz önüne alırsak sevgilimin bi dikiş tutturacağı yok gibi.yani sinir bozucu bi şekilde rahat,bir yere gittiğimiz de ,hesapları benim yada annemin ödemesinin bi sakıncası yok.maddi durumlardan bahsettim ama takıntılı biri de değilim.benim için bi işi olsun çalışsın yeter.ailem için de öyle. gelgelelim yok işte olmuyo o dikiş tutmuyo. onu çevreme,aileme savunurken beni seviyor demekten başka bi cümlem yok.sevgilimde biliyor bunu defalarca konuştuk.
beni buraya yazmaya getirecek nokta ise şu,ben sürekli ikimize birden para harcamaktan ay sonunu getiremedim ve bana 50 lira kadar bi para ayarlamasını istedim.tamam dedi.tamam diyeli 3 gün geçtikten sonra sordum ona ya tamam ayarlayamamış olabilirsin,bi şey diyemem ama en azından bi sorar insan ne yaptın diye dedim hiç bişey demedi.dışarı çıkacak mıyız diye sordu ben de neyle çıkıcaz hangi parayla dedim ve konu kapandı 2 gündür de hiç o konu açılmadı.
ne olur hanımlar bi yardım edin...ben ne yapayım? gerçekten hiç iyi değilim
evet gerçekten bilmiyorum...ne yapacağımı,ne düşüneceğimi bilmiyorum...okul için taşındığımız şehirden 5 yıl sonra tekrar memleketimize taşınıyoruz.üzüldüğüm şey bu değil aslında. Burda 4 yıldır süren bi ilişkim var. farklı şehirlerde olucaz ve ben kendime güveniyorum ona da güveniyorum.aşkımız, sadakatimiz tam.sorun şu ki sevgilimin annemin tabiriyle poposunun iş yememesi.ilişkimiz başladığında o kadar da önemli gelmiyordu. fakat bu son bir yıldır gerilmeye başladım.her ilişkide kurulan hayaller vardı bizim de var.ama onların zerresini gerçekleştirecek umudum kalmadı.tükendim artık.sürekli bir şeylerin üstünü örtmekten,onun patavatsızlıklarını düzeltmekten,onu savunmaktan yoruldum.şöyle anlatayım;sevgilim 27 yaşında ,maddi durumları iyi değil,babası çok küçükken vefat etmiş,fazla dik başlı,ben böyleyim,banane ben böyle düşünüyorum diyen bi tip,annem zerre kadar sevmiyor,çevremdeki kimse yakıştırmıyor.ama ben herkese kulaklarımı tıkadım.sevgimin,sevgilimin arkasında durdum.dediğim gibi de tükendim.belki zaman geçti görmeye başladım huylarını,belki de daha mantıklı düşünüyorum artık.bana gelincede 24 yaşımdayım,çevrem tarafından sözü dikkate alınan,kültürlü,yaşıtlarına göre olgun,hanım hanımcık diye tabir edilen biriyim (bunları kendimi övmek için yazmıyorum bu arada) (bir de sevgilime göre durumumuz daha iyi).annem bile bugün dedi;senin öyle havayi zamanların olmadı sen hep kendi halinde biriydin diye.
şu geçmişte ki 4 yılı göz önüne alırsak sevgilimin bi dikiş tutturacağı yok gibi.yani sinir bozucu bi şekilde rahat,bir yere gittiğimiz de ,hesapları benim yada annemin ödemesinin bi sakıncası yok.maddi durumlardan bahsettim ama takıntılı biri de değilim.benim için bi işi olsun çalışsın yeter.ailem için de öyle. gelgelelim yok işte olmuyo o dikiş tutmuyo. onu çevreme,aileme savunurken beni seviyor demekten başka bi cümlem yok.sevgilimde biliyor bunu defalarca konuştuk.
beni buraya yazmaya getirecek nokta ise şu,ben sürekli ikimize birden para harcamaktan ay sonunu getiremedim ve bana 50 lira kadar bi para ayarlamasını istedim.tamam dedi.tamam diyeli 3 gün geçtikten sonra sordum ona ya tamam ayarlayamamış olabilirsin,bi şey diyemem ama en azından bi sorar insan ne yaptın diye dedim hiç bişey demedi.dışarı çıkacak mıyız diye sordu ben de neyle çıkıcaz hangi parayla dedim ve konu kapandı 2 gündür de hiç o konu açılmadı.
ne olur hanımlar bi yardım edin...ben ne yapayım? gerçekten hiç iyi değilim
evet gerçekten bilmiyorum...ne yapacağımı,ne düşüneceğimi bilmiyorum...okul için taşındığımız şehirden 5 yıl sonra tekrar memleketimize taşınıyoruz.üzüldüğüm şey bu değil aslında. Burda 4 yıldır süren bi ilişkim var. farklı şehirlerde olucaz ve ben kendime güveniyorum ona da güveniyorum.aşkımız, sadakatimiz tam.sorun şu ki sevgilimin annemin tabiriyle poposunun iş yememesi.ilişkimiz başladığında o kadar da önemli gelmiyordu. fakat bu son bir yıldır gerilmeye başladım.her ilişkide kurulan hayaller vardı bizim de var.ama onların zerresini gerçekleştirecek umudum kalmadı.tükendim artık.sürekli bir şeylerin üstünü örtmekten,onun patavatsızlıklarını düzeltmekten,onu savunmaktan yoruldum.şöyle anlatayım;sevgilim 27 yaşında ,maddi durumları iyi değil,babası çok küçükken vefat etmiş,fazla dik başlı,ben böyleyim,banane ben böyle düşünüyorum diyen bi tip,annem zerre kadar sevmiyor,çevremdeki kimse yakıştırmıyor.ama ben herkese kulaklarımı tıkadım.sevgimin,sevgilimin arkasında durdum.dediğim gibi de tükendim.belki zaman geçti görmeye başladım huylarını,belki de daha mantıklı düşünüyorum artık.bana gelincede 24 yaşımdayım,çevrem tarafından sözü dikkate alınan,kültürlü,yaşıtlarına göre olgun,hanım hanımcık diye tabir edilen biriyim (bunları kendimi övmek için yazmıyorum bu arada) (bir de sevgilime göre durumumuz daha iyi).annem bile bugün dedi;senin öyle havayi zamanların olmadı sen hep kendi halinde biriydin diye.
şu geçmişte ki 4 yılı göz önüne alırsak sevgilimin bi dikiş tutturacağı yok gibi.yani sinir bozucu bi şekilde rahat,bir yere gittiğimiz de ,hesapları benim yada annemin ödemesinin bi sakıncası yok.maddi durumlardan bahsettim ama takıntılı biri de değilim.benim için bi işi olsun çalışsın yeter.ailem için de öyle. gelgelelim yok işte olmuyo o dikiş tutmuyo. onu çevreme,aileme savunurken beni seviyor demekten başka bi cümlem yok.sevgilimde biliyor bunu defalarca konuştuk.
beni buraya yazmaya getirecek nokta ise şu,ben sürekli ikimize birden para harcamaktan ay sonunu getiremedim ve bana 50 lira kadar bi para ayarlamasını istedim.tamam dedi.tamam diyeli 3 gün geçtikten sonra sordum ona ya tamam ayarlayamamış olabilirsin,bi şey diyemem ama en azından bi sorar insan ne yaptın diye dedim hiç bişey demedi.dışarı çıkacak mıyız diye sordu ben de neyle çıkıcaz hangi parayla dedim ve konu kapandı 2 gündür de hiç o konu açılmadı.
ne olur hanımlar bi yardım edin...ben ne yapayım? gerçekten hiç iyi değilim
4 yıl sürmesi mucize kısa süre sonra %99 sonlanacak olan ilişki türü...erkek dediğinde biraz gurur ve haysiyet olur hesabı ödetecek adam dışarı çıkmasın..ben erkek olsam yerin dibine geçerim...eli cebine gitmeyen ekmeğini almayan adam hayat karartır okuyosunuz burda bile bile ne ladesi bu ve bile bile 4 yıl nasıl sürmüş merak ettim:26:
evet gerçekten bilmiyorum...ne yapacağımı,ne düşüneceğimi bilmiyorum...okul için taşındığımız şehirden 5 yıl sonra tekrar memleketimize taşınıyoruz.üzüldüğüm şey bu değil aslında. Burda 4 yıldır süren bi ilişkim var. farklı şehirlerde olucaz ve ben kendime güveniyorum ona da güveniyorum.aşkımız, sadakatimiz tam.sorun şu ki sevgilimin annemin tabiriyle poposunun iş yememesi.ilişkimiz başladığında o kadar da önemli gelmiyordu. fakat bu son bir yıldır gerilmeye başladım.her ilişkide kurulan hayaller vardı bizim de var.ama onların zerresini gerçekleştirecek umudum kalmadı.tükendim artık.sürekli bir şeylerin üstünü örtmekten,onun patavatsızlıklarını düzeltmekten,onu savunmaktan yoruldum.şöyle anlatayım;sevgilim 27 yaşında ,maddi durumları iyi değil,babası çok küçükken vefat etmiş,fazla dik başlı,ben böyleyim,banane ben böyle düşünüyorum diyen bi tip,annem zerre kadar sevmiyor,çevremdeki kimse yakıştırmıyor.ama ben herkese kulaklarımı tıkadım.sevgimin,sevgilimin arkasında durdum.dediğim gibi de tükendim.belki zaman geçti görmeye başladım huylarını,belki de daha mantıklı düşünüyorum artık.bana gelincede 24 yaşımdayım,çevrem tarafından sözü dikkate alınan,kültürlü,yaşıtlarına göre olgun,hanım hanımcık diye tabir edilen biriyim (bunları kendimi övmek için yazmıyorum bu arada) (bir de sevgilime göre durumumuz daha iyi).annem bile bugün dedi;senin öyle havayi zamanların olmadı sen hep kendi halinde biriydin diye.
şu geçmişte ki 4 yılı göz önüne alırsak sevgilimin bi dikiş tutturacağı yok gibi.yani sinir bozucu bi şekilde rahat,bir yere gittiğimiz de ,hesapları benim yada annemin ödemesinin bi sakıncası yok.maddi durumlardan bahsettim ama takıntılı biri de değilim.benim için bi işi olsun çalışsın yeter.ailem için de öyle. gelgelelim yok işte olmuyo o dikiş tutmuyo. onu çevreme,aileme savunurken beni seviyor demekten başka bi cümlem yok.sevgilimde biliyor bunu defalarca konuştuk.
beni buraya yazmaya getirecek nokta ise şu,ben sürekli ikimize birden para harcamaktan ay sonunu getiremedim ve bana 50 lira kadar bi para ayarlamasını istedim.tamam dedi.tamam diyeli 3 gün geçtikten sonra sordum ona ya tamam ayarlayamamış olabilirsin,bi şey diyemem ama en azından bi sorar insan ne yaptın diye dedim hiç bişey demedi.dışarı çıkacak mıyız diye sordu ben de neyle çıkıcaz hangi parayla dedim ve konu kapandı 2 gündür de hiç o konu açılmadı.
ne olur hanımlar bi yardım edin...ben ne yapayım? gerçekten hiç iyi değilim
rica ederim arkadasim
insallah sende benim gordugumu 1 yil sonra goreceksin okadar surecegini bile sanmiyorum icin rahat olsun
sen iyi seyler hakkettigini hissediyorum , o yuzden bu mesele cozulecektir
gerçekten zor bir durum ustelik yaşıda kuçuk degilmiş bunları bilmesi gerekir...
bence uzak mesafe girmesi iyi olmuş en azından dûşûnmeye zamanın olur, belki onsuz daha mutlu oldugunu farkedersin, bir sûreden sonra insan yoruluyor
benim sevgilimde seninki gibi "banane ben bôyleyim, ben bôyle dûşûnûyorum" klasik cûmleleri ve ben 10 ay sonra artık yorulmaya başladım,sen iyi dayanmışsın
Sen kendin gibi sorumluluk sahibi bir eş bul inşallah bu adamla yürümez iş bulsa bile dik başlı diyorsun 2 güne kovulur ayrıca evlilik aile kurmak sorumluluk sabır olgunluk ister bu tarz karakterli insanlarla olmaz 1 çocuk yapar onlada ortada bırakır seni ben evlenirken çocuklarıma bu adam iyi bir baba olur mu diyede göz önünde bılundurarak evlendim aynı şeyi sanada tavsiye ederim bu kişi sorumluluk alabilecek zihniyette değil birde maddiyat önemsiz demişsiniz önemli canım çocuklarının iyi yetişmesi için önemli ben çalışır Kocamada çocuğumada bakarım diyorsan ok o yüzden koca dediğin çocuklarına bakabilecek biri olmalı sen çalışsanda çalışmasanda çocuğuna yetebilecek biri olmalı hayat Tabiki müşterek ama kadına da erkeğimde terazide eşit yük binmeli yoksa mutsuz olursun ne demişler davul bile dengi dengine
iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
mesafe işe yarayabilir....
gözden uzak olunca daha net görürsün herşeyi...
yani benim fikrim tahammül edilecek gibi değil iş yok,çaba yok...
annen haklı...
Bi erkek böyle olmamalı bence. Tamam eşitlik vardır, hesabı kadın da öder erkek de. Ama 27 yaşında bi adam dışarı çıkacak mıyız diye sevgilisine soruyorsa ve kadında para olmadığı zaman sesini çıkaramıyorsa, üzgünüm ama o adamın evinin geçimini üstlenebilecek sorumluluk sahibi bi eş olabileceğine inanmıyorum. Bence ilişkinizi gözde geçirin.
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
4 yıl sürmesi mucize kısa süre sonra %99 sonlanacak olan ilişki türü...erkek dediğinde biraz gurur ve haysiyet olur hesabı ödetecek adam dışarı çıkmasın..ben erkek olsam yerin dibine geçerim...eli cebine gitmeyen ekmeğini almayan adam hayat karartır okuyosunuz burda bile bile ne ladesi bu ve bile bile 4 yıl nasıl sürmüş merak ettim:26:
Sizi başka seven mutlaka çıkacaktır karşınıza, sadece seviyor diye bir ilişki yürütülmez bence. Emin olun bu hep böyle devam eder ve hep yorulursunuz. Çok fedakarlık yapıyorsunuz. Ve o hiç bir sorumluluk almıyor gibi.
Sorumsuz erkeklerden nefret ediyorum!
Arkana bakmadan kac arkadasim!!!
"Beni seviyor", "4yil oldu" bahanesiyle bu iliskiye devam etme.
Emin ol ki evlilik sadece sevgiyle/askla meskle yurumuyor.
Yaradana kurban oldugum, tasinma meselesi bosuna degil, bu bir isarettir bence.
iyi olmaman da gerekiyor
açıkcası
böyle bir adamla nasıl bir gelecek düşünüyorsun
eğer bir gelecek düşünüyorsan da
nikahına değil
velayetine al
bakıp büyütüp beslemek o zaman daha az dokunur
Canım sevgi evet önemli, sevgisiz hiçbir şey olmuyor ama hayat zorlukları, maddi sıkıntılar üst üste birikince ne yazık ki ortada sevgi falan kalmıyor. Sen kendin söylemişsin adamın huyu bu, rahat diye. Şimdi otur ciddi bir şekilde düşün, ilişkinizi ilerletirseniz ve evlenirseniz ömrünü bu şekilde geçirmeye hazır mısın. Arkadaşların çıkıp eğlenirken, dışarıda yemek yerken, evlerine üstlerine birşeyler almak için alışverişe çıkarken sen onlara uzaktan bakacaksın. Evin bütün yükü de senin üstünde olacak büyük ihtimalle. Hayatın hep sıkıntı içinde geçecek. Belki bir çocuğunuz olacak ve o da hep sıkıntı içinde büyüyecek. Sen adamı seviyorsun tamam. Ama onun sana olan sevgisi konusunda bu kadar emin olma bence. Bir adam bir kadını seviyorsa onu rahat ettirmek ister. Tamam çok zengin olmasına gerek yok ama en azından aç açıkta kalmasına engel olacak kadar para kazanır. Ne yazık ki senin sevgilinde bu yok. Al eline bir terazi bir kefesine sevgilinin olumlu yanlarını koy, bir kefesine olumsuz yanlarını. Bak bakalım hangisi ağır basacak. Bence annen çok haklı ama karar yine de senin kararın tabii ki.
aynen katılıyorrum
hem sorumsuz hem gurusuz napcaksın asalak gibi adamı
tasınmanız iyi olmus daha kolay olur vazgeçnek
Aslında sen herşeyin farkındasın .. Kafanda ölçüp tartmışşın ve farkındasın ilerde bu insanla evlenirsen nasıl zorlancagını . Bnce taşınıp kendinle kal ve iyice düşün umarım hakkında hayırlısı olur .
Sana bir dost tavsiyesi vereyim ama kafanda acabalar yaratan nasıl mutlu olabilirim diye düşündüğün bir adama geleceğini adama
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?