- 26 Eylül 2018
- 640
- 2.010
- 113
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
bir an çok üzüldüm
- Konu Sahibi Gizem_k44
- Başlangıç Tarihi
Başımı yakmak?
Ailem beni başka biriyle evlendirmeye zorladığı için psikolojik baskı uyguladığı icin ve ortada doğru düzgün hiçbir sebep yokken eşini istemediği için taraf seçtim şimdi de iyi ki diyorum
- 21 Eylül 2018
- 256
- 600
- 18
Buraya açtığınız konuların hepsi ağlamanız ve bebeğinizin hissetmesi üzerine. Paranoya yapmayın bebeğinizin kötü bir şey hissettiği yok. Sizi taklit edebilir, siz gülerken de ağlarken de. İnsanız. Bebeklerimiz/çocuklarımız güçsüz anlarımızı da görecek. Abartmayın.
Çok küçüksünüz. Ailenizi özlüyorsunuz. İster kabul edin, ister etmeyin. Asıl sorununuz aile boşluğu.
Kimse kaçmasın. Her türlü pişman oluyorlar kaçanlar. Herkes ikna etmeyi beklesin ailesini. Ben de 20 yaşında eşimle tanıştım. Ailem küçüksün evlilik olmaz dediler. 2 sene bekledik mezun olana kadar ikna ettik ve evlendik. Yine de erkendi evet. 24 yaşında da anne oldum. Sağlıklı aldığım karar anneliğimdi. Siz de insanlara "mükemmel bir şey yaptım çok mutluyum" demek yerine "iyiyiz şükür ama asla kaçmamalıydım. ailem de yanımda olsa tam olurdum" demelisiniz. İtiraf edin kendinize. Ben arkadaşlarıma söylüyorum erken evlenmeyin, en az 25 yaşınızı bekleyin diye. Evliliğe adapte zor oluyor. Eşim benden 8 yaş büyük olmasa daha da zor olurdu o da toy olacaktı.
Allah evladınızı bağışlasın size. Umarım ailenizle aranız düzelir. Kendinizden pay biçin. Kızınız büyüdü ve kaçtı gitti. Bir daha göremiyorsunuz... Nasıl hissedersiniz?
Çok küçüksünüz. Ailenizi özlüyorsunuz. İster kabul edin, ister etmeyin. Asıl sorununuz aile boşluğu.
Kimse kaçmasın. Her türlü pişman oluyorlar kaçanlar. Herkes ikna etmeyi beklesin ailesini. Ben de 20 yaşında eşimle tanıştım. Ailem küçüksün evlilik olmaz dediler. 2 sene bekledik mezun olana kadar ikna ettik ve evlendik. Yine de erkendi evet. 24 yaşında da anne oldum. Sağlıklı aldığım karar anneliğimdi. Siz de insanlara "mükemmel bir şey yaptım çok mutluyum" demek yerine "iyiyiz şükür ama asla kaçmamalıydım. ailem de yanımda olsa tam olurdum" demelisiniz. İtiraf edin kendinize. Ben arkadaşlarıma söylüyorum erken evlenmeyin, en az 25 yaşınızı bekleyin diye. Evliliğe adapte zor oluyor. Eşim benden 8 yaş büyük olmasa daha da zor olurdu o da toy olacaktı.
Allah evladınızı bağışlasın size. Umarım ailenizle aranız düzelir. Kendinizden pay biçin. Kızınız büyüdü ve kaçtı gitti. Bir daha göremiyorsunuz... Nasıl hissedersiniz?
- 24 Eylül 2013
- 9.962
- 32.652
- 748
Sizin durumunuzu bilmem ama asla ve asla kaç vs diye destek olmayın. Siz çok mutlu olabilirsiniz ama bu o kişinin de mutlu olacağı anlamına gelmez. Ayrıca yıllarca bekleyen insanlar varken ne bu acele ki. Daha yeni olmuş her şey. Okumuş etmiş İnsanlar bunu yapınca ben çok üzülüyorum. Zira kaçıp mutlu olanların oranı, mutsuz olanlara göre bir hayli az. Mutlu olabilenler istisna kalıyor. Ve kadın kaçtığı için ilerleyen zamanda eşi ve eşinin ailesi tarafından eziliyor. Arkasında kimse Yok diye. Şimdi ona olumlu yönde destek olursanız yarin mutsuz olduğu ilk anda siz yap demiştiniz der21 yaşındayım eşimle çok farklı sebeplerden dolayı kaçarak evlendik şimdi çok mutluyuz 7 aylık bir kızımız var . Bizim üniden arkadaşlar epey süredir birlikte takılıyor gerçi kızla pek bir samimiyetimiz yok...
kız ailesine evlenmek istediğini falan anlatmış zaten üniversite son sınıfta şuan... ama ailesi izin vermiyor o adam bizim ailemize uygun değil falan filan demiş olmaz diyorlar 1 hafta bu anlaşmazlık sürdü
Tabi bizim arkadaş bunları duydukça deliriyor yok o olmazsa evlenmem falan filan diye bizimle sürekli konuşuyor ne yapsam falan diye .... Kız da konuşmak için kız birkaç günlüğüne arkadaşların yanına gidiyorum diye ailesinden zar zor izin alıp çıkıp geldi ... Kız geldi gelmesine zaten çok fazla samimiyetimiz de yoktu okuldan ...neyse işte konuşuyorlar falan bizim arkadaş kıza dedi ki zaten okulunda bitiyor ailen vermeyecek belli benimle kaçar mısın diye sordu ? kimse böyle birşey beklemiyordu tabi kız da şok oldu bizim arkadaş dedi ki düşün taşın sen kararını ver ben zaten seni çok seviyorum seninle olmayacaksa kimseyle de olmasın falan dedi ... sonra da arkadaş eşimle birlikte evden çıktılar biraz kafa dağıtsın diye...
kız bizimle birlikte kaldı... benim samimi olduğumuz birkaç arkadaşım daha var konuştuk falan filan son karar sizin biz birşey diyemeyiyiz dedik . Öyle biraz daha kız anlattı işte korkuyorum falan dedi ama çokta istiyorum üzülüyorum dedi ve bir süre sonra kendini tutamayıp ağlamaya başladı
Biz işte kıza birşey olmaz falan dedik.... Kız bana dönüp dedi ki ailen seninle konuşmuyor ya hani ne hissediyorsun nasıl başa çıkıyorsun nasıl dayanıyorsun ? ( Başka şeyler de dedi) biran başımdan aşşağı kaynar sular dökülürmüş gibi hisettim arkadaşlarımda ne diyeceklerini bilemediler tabi ...en yakınlarım onlardı neler yaşadığımı en iyi onlar biliyor en çok onlar destek oldular bu süreçte ....
kızım doğduktan sonra hiç ağlamamıştım hep onu düşünüyorum çünkü beni hisseder diye(( içime atıyorum güçlü olmak zorundayım diyorum arkadaşlarım da biliyor ... Ama işte böyle duyunca birden çok kötü oldum ama karşımda oturan bebeğimin karşısında ağlayamazdım tutabildiğim kadar tuttum kendimi ama arkadaşlarım fark etti hemen.... dedim ki sen merak etme ben çok mutluyum hepsine de değdi her zaman iyi ki diyorum falan dedim. yinede gözlerimden akan yaşlara engel olamadım
Ama dün bu olaydan sonra kızım sürekli kucağıma gelmek istiyor en ufak birşeyde çok çabuk korkup irkiliyor ağlamaya başlıyor ... ve ben çok üzülüyorum bu duruma arkadaşlarım da sinir oldu bende hala etkisindeyim içim bir tuhaf oldu dünden beri ...anlatmak istedim işte ....
- 10 Ocak 2014
- 4.729
- 11.131
- 208
Çok abartmışsın. Ailenden uzaktasın diye dramatize ediyorsun olayları. O ayda bebek o kadar etkilenmez. Ilk anda bile sadece denk geldiğini düşünüyorum . O kıza söylenen gereken de tamtersiydi. Hayatta hiçbir şey insanın ailesini kaybetmesine değmez. 10 koca bulursun da seni doğuracak bir ana daha bulamazsın21 yaşındayım eşimle çok farklı sebeplerden dolayı kaçarak evlendik şimdi çok mutluyuz 7 aylık bir kızımız var . Bizim üniden arkadaşlar epey süredir birlikte takılıyor gerçi kızla pek bir samimiyetimiz yok...
kız ailesine evlenmek istediğini falan anlatmış zaten üniversite son sınıfta şuan... ama ailesi izin vermiyor o adam bizim ailemize uygun değil falan filan demiş olmaz diyorlar 1 hafta bu anlaşmazlık sürdü
Tabi bizim arkadaş bunları duydukça deliriyor yok o olmazsa evlenmem falan filan diye bizimle sürekli konuşuyor ne yapsam falan diye .... Kız da konuşmak için kız birkaç günlüğüne arkadaşların yanına gidiyorum diye ailesinden zar zor izin alıp çıkıp geldi ... Kız geldi gelmesine zaten çok fazla samimiyetimiz de yoktu okuldan ...neyse işte konuşuyorlar falan bizim arkadaş kıza dedi ki zaten okulunda bitiyor ailen vermeyecek belli benimle kaçar mısın diye sordu ? kimse böyle birşey beklemiyordu tabi kız da şok oldu bizim arkadaş dedi ki düşün taşın sen kararını ver ben zaten seni çok seviyorum seninle olmayacaksa kimseyle de olmasın falan dedi ... sonra da arkadaş eşimle birlikte evden çıktılar biraz kafa dağıtsın diye...
kız bizimle birlikte kaldı... benim samimi olduğumuz birkaç arkadaşım daha var konuştuk falan filan son karar sizin biz birşey diyemeyiyiz dedik . Öyle biraz daha kız anlattı işte korkuyorum falan dedi ama çokta istiyorum üzülüyorum dedi ve bir süre sonra kendini tutamayıp ağlamaya başladı
Biz işte kıza birşey olmaz falan dedik.... Kız bana dönüp dedi ki ailen seninle konuşmuyor ya hani ne hissediyorsun nasıl başa çıkıyorsun nasıl dayanıyorsun ? ( Başka şeyler de dedi) biran başımdan aşşağı kaynar sular dökülürmüş gibi hisettim arkadaşlarımda ne diyeceklerini bilemediler tabi ...en yakınlarım onlardı neler yaşadığımı en iyi onlar biliyor en çok onlar destek oldular bu süreçte ....
kızım doğduktan sonra hiç ağlamamıştım hep onu düşünüyorum çünkü beni hisseder diye
Ama dün bu olaydan sonra kızım sürekli kucağıma gelmek istiyor en ufak birşeyde çok çabuk korkup irkiliyor ağlamaya başlıyor ... ve ben çok üzülüyorum bu duruma arkadaşlarım da sinir oldu bende hala etkisindeyim içim bir tuhaf oldu dünden beri ...anlatmak istedim işte ....
- 18 Haziran 2018
- 13.813
- 23.025
- 348
Sizinde evladınız var empati yapın sizin onaylamadıgınız biri icin terk etse ve görüşmese senelerce baktıgınız büyüttüğünüz gözünüzden sakındıgınız evladınız evinizi terk etse güzel bişey mi ?
Henüz coook kücüksünüz su anda kendinize itiraf edemiyorsunuz ama yaptıgınız yanlıs
Kendi yanlısınızı baska insanlarada iyi birşey yapmıs gibi anlatıp vebal almayın
Hazirandaki konunuzda da ağladınız diye bebeğinizin sizi hissettiğini sanmışsınız. Biraz obsesif misiniz acaba ? Bebeğinize bu derece takmayın. Bebek bu ağlar her ağladığında siz de ağlamadığınıza göre o da size göre ağlamıyordur, tesadüftür. Bu kadar önemsemeyin kendinizi. Bebekler gülene de güler ona bakarsanız. Hatta bir adı vardı ayna noronlar mı neydi birisi gülünce güleriz ağlayınca ağlarız tarzında. Yaşınız çok çok küçük 21 yaşında 1 de bebek yapmışsınız ve ona takmışsınız kafayı resmen. Yok iç çekti yok dudak büzdü. Bence kendinize gelin artık ve kimseyi de kaçmaya yönlendirmeyin kız kaçmak istemiyor belli ki. Söyledikleri de doğru ayrıca size sormuş işte napsın.
- 25 Şubat 2015
- 1.815
- 2.358
- 333
''normal şartlar altında'' kaçmak bana göre affedilemez,
allah korusun kızımın beni bırakıp bir adamla gittiğini düşünmek dahi beni delirtir,
ama dediğim gibi, aile var aile var, çıkmazda kalıp ta yaptıysanız bunu size birşey diyemem,
fakat arkadasınız için kesınlıkle sizden farklı düşünüyorum, aileler tabi ki şuan hayır derler, nedne cunku halaa öğrenci, hayatının ilk esası evlenmek degıl, okulunu bıtırp aldıgı egıtım yonunde adımlar atmak olmalıydı,
onun ailesine hak verdim ben, anne baba olarak o kadar esırgeyıp o kadar tavizle büyütüyoruz ki, henuz oğrencı ıken boyle birşeyle kızım karşıma çıksa ben de nettt hayır derdim, arkadasınızı yanlış yönlendirmişsiniz bence...
allah korusun kızımın beni bırakıp bir adamla gittiğini düşünmek dahi beni delirtir,
ama dediğim gibi, aile var aile var, çıkmazda kalıp ta yaptıysanız bunu size birşey diyemem,
fakat arkadasınız için kesınlıkle sizden farklı düşünüyorum, aileler tabi ki şuan hayır derler, nedne cunku halaa öğrenci, hayatının ilk esası evlenmek degıl, okulunu bıtırp aldıgı egıtım yonunde adımlar atmak olmalıydı,
onun ailesine hak verdim ben, anne baba olarak o kadar esırgeyıp o kadar tavizle büyütüyoruz ki, henuz oğrencı ıken boyle birşeyle kızım karşıma çıksa ben de nettt hayır derdim, arkadasınızı yanlış yönlendirmişsiniz bence...
- 3 Eylül 2012
- 21.892
- 57.794
- 798
Koca dediğiniz şey altın (!) dahi olsa - ki öylesi yok- her şeye değmez.
Ailenizle küs olmaya, en güzel zamanlarınızı anne babanıza hasret geçirmeye,
çocuğunuzu anneanne, dede gibi tatlı akraba ilişkilerinden mahrum bırakmaya..
Kimse için değmez.
Kendinizi de arkadaşlarınızı da kandırmayın.
Mutluluklar dilerim.
Dürüst olmanızı öneririm.
Böylece sevdikleriniz kaçmak dışında seçenekler düşünerek
en doğruyu bulabilir belki.
Ailenizle küs olmaya, en güzel zamanlarınızı anne babanıza hasret geçirmeye,
çocuğunuzu anneanne, dede gibi tatlı akraba ilişkilerinden mahrum bırakmaya..
Kimse için değmez.
Kendinizi de arkadaşlarınızı da kandırmayın.
Mutluluklar dilerim.
Dürüst olmanızı öneririm.
Böylece sevdikleriniz kaçmak dışında seçenekler düşünerek
en doğruyu bulabilir belki.
- 25 Şubat 2015
- 1.815
- 2.358
- 333
benim ailem de başkasıyla evlenmemi istemiş ve eşimi asla istememişlerdi,
ben bekledim, sessizge, berbattttt 2 sene gecirerek bekledim, dedim ki kendime ya bu evden babamın koluna girip çıkacağım, yada kimseyle evelnmeyeceğim, ailem ne kadar kararlı oldugumu görüp anladıgı an hata yaptıklarını da anladılar,
hattaa benden özür dilediler, asilik etmediğim, yüzlerine gölge düşürecek birşey yapmadıgım için!!!!
sarıldıkkk, hallettik, herşeyin bir yolu bulabılır, kısa yolu secmek en kolay olan, ama ben ialemi kimseye değişmem, söz konusu aşık oldugum adam dahi olsa.......
ben bekledim, sessizge, berbattttt 2 sene gecirerek bekledim, dedim ki kendime ya bu evden babamın koluna girip çıkacağım, yada kimseyle evelnmeyeceğim, ailem ne kadar kararlı oldugumu görüp anladıgı an hata yaptıklarını da anladılar,
hattaa benden özür dilediler, asilik etmediğim, yüzlerine gölge düşürecek birşey yapmadıgım için!!!!
sarıldıkkk, hallettik, herşeyin bir yolu bulabılır, kısa yolu secmek en kolay olan, ama ben ialemi kimseye değişmem, söz konusu aşık oldugum adam dahi olsa.......
- 17 Kasım 2017
- 2.481
- 2.302
- 63
- 45
sizin kaçtığınıza değmiş olabilir mutlu olabilirsiniz ama bir başkası sizin kadar şanslı olmayabilir ki genelde öyle olur lütfen insanlar zor durumdayken söylediklerinize dikkat edin çünkü insan o durumdayken gerçekten en kolay olanı seçmeye meyilli oluyor çok dikkat etmek lazım akıl verirken
Ayrıca 7 aylık bir bebek dediğiniz kadar etkilenmiş olamaz etkilense de hiçbir şey olmaz telafi edebilirsiniz siz annesisiniz çünkü unutur gider korkmayın
Ayrıca 7 aylık bir bebek dediğiniz kadar etkilenmiş olamaz etkilense de hiçbir şey olmaz telafi edebilirsiniz siz annesisiniz çünkü unutur gider korkmayın
- 20 Aralık 2017
- 9.840
- 32.125
- 548
Samimi olduğunuz kişi kız değil...erkek diye anliyorum...kendi arkadaşınızla konuşup kıza bu konuda baski yapmamasını ,kendi yaşadığınız zorlukları samimiyetle konuşabilirsiniz ama kacmaktan korkuyorum diye aglayan kıza birşey olmaz derseniz onun da size "birsey olmaz da sen neden bu haldesin" mealinde konuşması normal
- 14 Ağustos 2018
- 21.157
- En iyi cevaplar
- 2
- 80.129
- 598
fazla abartmışsınız kız alt tarafı yaşamış birine soru sormuş ki bence daha da korkutmuşsunuz.hem neden içinize atıyorsunuz ki, bu kadar hassassanız salın gitsin tutmayın ağlayın bebeğim var ağlamıycam demek çok gereksiz.oturup karşısında kim ağlasa belki çocuk da korkar, taklit eder, değişik gelir ağlar falan da çocuk anlamaz öyle şeyden abartmayın.
Okurken kendimi çok kötü hissettim sizi çok iyi anlıyorum bende kaçarak evlendim. Benimlede konuşmuyorlar adımı bile ağızlarına almıyorlar 1 buçuk yıl oldu ama nerdeyse hergün ağlıyorum aklıma geldikçe kötü oluyorum. Banada soruyolar ben de bana bu konuları açmayın zaten benim canım yanıyor kalbinizi kırarım diyorum. Ama arkadaşınız da belliki zor durumda kalmış sormuş. Siz sıkmayın canınızı bebişinizle mus mutlu ömrünüz geçer inşallah.21 yaşındayım eşimle çok farklı sebeplerden dolayı kaçarak evlendik şimdi çok mutluyuz 7 aylık bir kızımız var . Bizim üniden arkadaşlar epey süredir birlikte takılıyor gerçi kızla pek bir samimiyetimiz yok...
kız ailesine evlenmek istediğini falan anlatmış zaten üniversite son sınıfta şuan... ama ailesi izin vermiyor o adam bizim ailemize uygun değil falan filan demiş olmaz diyorlar 1 hafta bu anlaşmazlık sürdü
Tabi bizim arkadaş bunları duydukça deliriyor yok o olmazsa evlenmem falan filan diye bizimle sürekli konuşuyor ne yapsam falan diye .... Kız da konuşmak için kız birkaç günlüğüne arkadaşların yanına gidiyorum diye ailesinden zar zor izin alıp çıkıp geldi ... Kız geldi gelmesine zaten çok fazla samimiyetimiz de yoktu okuldan ...neyse işte konuşuyorlar falan bizim arkadaş kıza dedi ki zaten okulunda bitiyor ailen vermeyecek belli benimle kaçar mısın diye sordu ? kimse böyle birşey beklemiyordu tabi kız da şok oldu bizim arkadaş dedi ki düşün taşın sen kararını ver ben zaten seni çok seviyorum seninle olmayacaksa kimseyle de olmasın falan dedi ... sonra da arkadaş eşimle birlikte evden çıktılar biraz kafa dağıtsın diye...
kız bizimle birlikte kaldı... benim samimi olduğumuz birkaç arkadaşım daha var konuştuk falan filan son karar sizin biz birşey diyemeyiyiz dedik . Öyle biraz daha kız anlattı işte korkuyorum falan dedi ama çokta istiyorum üzülüyorum dedi ve bir süre sonra kendini tutamayıp ağlamaya başladı
Biz işte kıza birşey olmaz falan dedik.... Kız bana dönüp dedi ki ailen seninle konuşmuyor ya hani ne hissediyorsun nasıl başa çıkıyorsun nasıl dayanıyorsun ? ( Başka şeyler de dedi) biran başımdan aşşağı kaynar sular dökülürmüş gibi hisettim arkadaşlarımda ne diyeceklerini bilemediler tabi ...en yakınlarım onlardı neler yaşadığımı en iyi onlar biliyor en çok onlar destek oldular bu süreçte ....
kızım doğduktan sonra hiç ağlamamıştım hep onu düşünüyorum çünkü beni hisseder diye
Ama dün bu olaydan sonra kızım sürekli kucağıma gelmek istiyor en ufak birşeyde çok çabuk korkup irkiliyor ağlamaya başlıyor ... ve ben çok üzülüyorum bu duruma arkadaşlarım da sinir oldu bende hala etkisindeyim içim bir tuhaf oldu dünden beri ...anlatmak istedim işte ....
canınızı sıkmayın siz mutluysanız gerisi boş ...
- 21 Ocak 2018
- 8.579
- 21.284
- 348
- 32
- 10 Ekim 2014
- 32.984
- 148.669
- 798
Elaleme değdi degdi çok mutluyum diyorsunuz butun konulariniz "ailem beni istemiyor, agladim bebegim beni hissetti, ailem bayramda gorusmek istemiyormuş agladim cocugum uyandi hissetti... " Yine ayni muhabbet.
Ben durumunuzu pek iyi gormedim. Sanki ilk kez aglamissiniz gibi kiza suç bindirmeyin ve mutluyum mutluyum diye kendinizi kandirmayin problemlerinizi çözün.
Ben durumunuzu pek iyi gormedim. Sanki ilk kez aglamissiniz gibi kiza suç bindirmeyin ve mutluyum mutluyum diye kendinizi kandirmayin problemlerinizi çözün.
