Bence her kadının aklına bir kezde olsa gelmiştir böyle bişey. Gerçi şimdi "yoo benim gelmedi hiç, neden benle evlensinki o zaman " diyen olacaktır. Onların gelmemiştir o zaman bilemem.
Bir arkadaşım vardı, evli bir çocuğu var, karısını çok seviyor, bir gün çok dalgın,üzgün gördüm onu, oturduk sohbet etmeye başladık, benim sürekli " ya noldu anlat" ısrarlarımla anlatmıştı.. Eskiden aşık olduğu ama evlenemediği kızın o hafta evleneceği haberini almış... "Dengem bozuldu" dedi, "ben onu çok sevmiştim" dedi, gözleri doldu. "Eşini sevmiyormusun" dedim, "çok seviyorum" dedi, "benim için yapmadığı fedakarlık kalmadı, onu kimseyle değişmem" dedi. "Ee ozaman" dedim, sustu... gözleri doldu.. ağlamamak için zor tuttu kendini. Sadce buraya yazamayacağım(anlatacak cümle yok çünkü) ama içindekileri anlamama yardımcı olacak, başıyla bir hareket yaptı...
Kaldım öyle, içim acıdı. bir yandan da adamın eşine üzüldüm, muhtemelen o hafta şuursuz şuursuz dolaşmıştır eşi evin içinde, karısıda bir anlam verememiştir.
Bende özellikle evliliğimin ilk yıllarında bu konuştuklarımı hatırlayıp psikopata bağlamıştım, eşim bir şarkı dinlese "ne düşünüyorsun, sen bu şarkıyı niye seviyorsun" diye sorular sorardım. gerekirse birde güzel ağlardım:)...