- 16 Kasım 2025
- 4
- 0
- 1
- 18
Yks senem açıkçası içimi kemiren duygularımı buraya yazmak istiyorum
yıllarca başarısısız bir ögrenci hayırsız bir evlat ve yanlızdım
Arkadaşlarım nerdeyse hiç yoktu olanları da para ile yanımda tutardım bunu ilkokulda bile yapardım
Liseye gitmekten nefret ederdim aşırı çirkindim zorbalık çok gördüm lise devamsızlıktan sınıfta kaldım o zamanlar ailemde okuyacagımı düşünmezdi , istemezdi çıktım
Liseden sonra elinden telefon düşmedi 9 saati aşan telefon oyunlarım 4 sene telefona bağımlı bir hale geldim ve asla bırakamıyordum
Arkadaşım hiç yoktu
Oyunları kaçaçak bir dünya olarak görüyordum ailemden yediğim beddualar insanların bana küçümseyici bakışları
beni bitiriyordu kaçaçak yer olarak oyunları görüyordum
Taki insaların bana söylediği sözlerden sonra açıkçası duyduğum sözler karşısında şok oldum ve neredeyse kendime gelemedim o zaman kaçaçak yerin oyunlar değil de para ve başarı olduğunu anladım
Şimdi de pişmanım yks hazırlanıyorum
Elimden geldiğince çalışıyorum 3 saat eğitim alıyorum eve geldiğimde 8 saat çalışıyorum 7 ay yks kaldı elim ayağım titriyor desem yalan olmaz çogu zaman uykusuz kalıyorum sabah 5 kadar çalıştıgımda oluyor uykusuz ama halla kendimde bir adım fayda göremedim
İlk kez çabalıyorum bir umut göruyorum
Kendimde ama bakıyorum hiçbir yararı yokmuş gibi
1 saatlik videoyu 6 saat izlediğimde oluyor
Ama sanki hiçbir şey izlememiş çalışmamış yapmamış gibiyim korkuyorum
Bu sene ya yapamazsam diye hep strese giriyorum
( içimi dökmek için yazdım)
yıllarca başarısısız bir ögrenci hayırsız bir evlat ve yanlızdım
Arkadaşlarım nerdeyse hiç yoktu olanları da para ile yanımda tutardım bunu ilkokulda bile yapardım
Liseye gitmekten nefret ederdim aşırı çirkindim zorbalık çok gördüm lise devamsızlıktan sınıfta kaldım o zamanlar ailemde okuyacagımı düşünmezdi , istemezdi çıktım
Liseden sonra elinden telefon düşmedi 9 saati aşan telefon oyunlarım 4 sene telefona bağımlı bir hale geldim ve asla bırakamıyordum
Arkadaşım hiç yoktu
Oyunları kaçaçak bir dünya olarak görüyordum ailemden yediğim beddualar insanların bana küçümseyici bakışları
beni bitiriyordu kaçaçak yer olarak oyunları görüyordum
Taki insaların bana söylediği sözlerden sonra açıkçası duyduğum sözler karşısında şok oldum ve neredeyse kendime gelemedim o zaman kaçaçak yerin oyunlar değil de para ve başarı olduğunu anladım
Şimdi de pişmanım yks hazırlanıyorum
Elimden geldiğince çalışıyorum 3 saat eğitim alıyorum eve geldiğimde 8 saat çalışıyorum 7 ay yks kaldı elim ayağım titriyor desem yalan olmaz çogu zaman uykusuz kalıyorum sabah 5 kadar çalıştıgımda oluyor uykusuz ama halla kendimde bir adım fayda göremedim
İlk kez çabalıyorum bir umut göruyorum
Kendimde ama bakıyorum hiçbir yararı yokmuş gibi
1 saatlik videoyu 6 saat izlediğimde oluyor
Ama sanki hiçbir şey izlememiş çalışmamış yapmamış gibiyim korkuyorum
Bu sene ya yapamazsam diye hep strese giriyorum
( içimi dökmek için yazdım)
