• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

6 aylık evliyim artık dayanamıyorum her şey çok kötü..

Eşinizin kendini ordan oraya atması cok saçma ama bu konuyu bu kadr uzatıp illa kavga etmeye çalışmanızda cok sacma. Bir gece önce hafif atismissiniz ama siz tatmin olmamışsiniz gerçekten olayları buraya getirmek nedir.
Sizi bozduğunuzu düşünüyorsaniz sert bir dille uyarıp geçecektiniz ,bakacaktiniz yapıyor mu yapmıyor mu diye.

"Bana dese ki ya hayatım kusura bakma öyle yapmak istemedim farkında değilim yemin olsun tamam dikkat et der geçerm ama farklı davranıyor"

Adam size bozmak amaciyla demedim demis su yukardaki seyide yazsa inanmayacaksınız. Bence hersey cok saçma burda onun bu kadar delirmesi , sizin asla cevaplara tatmin olmayişiniz.

Sizde bence az değilsiniz uyuyup uyanıp aynı sinirle devam etmişsiniz yok illa evet bozdum demesini istemişsiniz
Belkide gerçekten öylesine dedi siZ niyet okudunuz
+
 
Bugün eşyalardan hıncını alır yarın gözü döner bir anda sizden hıncını alır bunu yapmayacağının hiçbir garantisi yok. Öfke kontrolü de empati yeteneği de yok. Kırıp dökmeyeyim diye düşünmüyor. Eğer boşanmazsanız ilerleyen zamanlarda itme ile başlayıp gözü döndüğü zaman iş maalesef çok farklı noktalara evrilebilir. Ailenize durumu anlatıp yol yakınken boşanın lütfen. Dedikleri gibi telefonunuzda kades mutlaka olsun. Bana zarar vermez eşyalardan hıncını alıyor değil olay. O kadar gözü dönen biri bugün eşyayı hedef alır yarın kişileri emin olun. Sakın çocuk yapmayın. O çocuğa yazık olur
 
aileme durumu anlatmadım. Üzülmesinler diye aslında tamamen düşünme aşamasındayım boşanmayı düşünmüyorum değil insanlar burda boşanmıyorsun diye eleştiriyorlar ama düşünüyorum zaten. Sadece öfkeyle hareket etmek yerine her şeyi beni bekleyen her şeyi düşünüyorum. Yaşım 27 daha yeni 27 oldum ailem arkamda dururlar beni atmazlar tabi ama çokta lafını yaparlar
Düşünme aşamasında hamile kalma da...
 
Bu kavga bir akşam önce yaptığı bi hareketten çıktı. Bi konu oldu bir şey sordum 17 yaşında erkek kardeşinin yanında bana niye merak ediyorsun ki bizene başkasından falan dedi ama böyle biraz bozar gibi ilk defa yaptı bende çok sinirlendim direkt tepki verdim. Sesini çıkarmadı kardeşi indikten sonra sen nasıl beni başkasının yanında bozarsın dedim ben sana kötü birşey demedim diye diretti ben sana kötü niyetle bozma niyetiyle söylemedim diye diretti ama ben nasıl söylediğini iyi biliyorum. Bu güne kadar yapmadın yapamazsında dedim kimsenin yanında benimle böyle konuşamazsın dedim. Özür dilemedi hatasını kabul etmed uyuya kaldı ertes güne taşıdım mevzuyu hala bana diretiyor ama yalancı çünkü beni manipüle etmeye çalışıyor. Bana dese ki ya hayatım kusura bakma öyle yapmak istemedim farkında değilim yemin olsun tamam dikkat et der geçerm ama farklı davranıyor. İşte uzadı uzadı ben bağırdım sinirlendim o benimle insan gibi konuşmadı falan konu buralara geldi. Ama hala inanamıyorum 29 yaşında bir erkek evli bi adam nasıl böyle çocukça olabilir. Hani markette çocuk annesi birşey almayınca kendini yerlere atar ya öyleydi çok soğudum
Eşinizin ertesi gün yaptıkları normal değil de sizin de önceki günkü konuyu uzatıp durmanız normal değil. Bir konuu zatup durdukça nereye varacak sanıyorsunuz? Susmasını bilmeyen biri de insanı deli eder.
 
Kocan senin olay iyice büyümesin diye özür dileyeceğin bi nokta olduğunu farketmiş o noktaya kadar seni zorluyor. Sen de az değilsin konunun kapanmasına asla izin vermiyosun küçücük şeyleri bile büyütüyosun konudaki üyeyle tartışma şeklinden belli. Ayrıca ikiniz de ya çok gamsız ya da pisboğazsınız bu derece kavga yaşayıp hala midenizi düşünüp yemek falan sipariş edebiliyosunuz hayret ettim. 6 ayda böyleyseniz sonrası tufan gibi duruyor. Boşanacağını düşünmediğim için hiç değilse çocuk yapma diyeyim madem.
 
O çelik kapılara atılan tekmeler, yumruklar böyle devam ederse size atılacak haberiniz olsun. Sen de adamı kışkırtma belli ki manyak
 
aileme durumu anlatmadım. Üzülmesinler diye aslında tamamen düşünme aşamasındayım boşanmayı düşünmüyorum değil insanlar burda boşanmıyorsun diye eleştiriyorlar ama düşünüyorum zaten. Sadece öfkeyle hareket etmek yerine her şeyi beni bekleyen her şeyi düşünüyorum. Yaşım 27 daha yeni 27 oldum ailem arkamda dururlar beni atmazlar tabi ama çokta lafını yaparlar
Ailen bilmeli kızım ,bu yükü tek başına taşımamalısın.Devam edeceksen bile sen değil ; baban ,abin iyi bir ayar vermeli.Bu adamla ömür zor geçer ,hasta eder seni.

Adam deli o belli de.Sen de gereksiz uzarıyorsun konuyu.Ne gerek vardı ertesi güne taşımaya.
 
Şimdi ki aklım olsa bitirmez miydim sanıyorsun. Günlerce ağladım düğün günüm olsa keşke dedim hatta isterse düğünde olsun o gelinlikle keşke babamın evine dönseydm diye. Ayrılma noktasına çok geldim bana hep bunlar geçer dediler hep ben ayrılmaya kalktığımda bi şekilde alttan aldı. Nefret ederken bi an da bi baktım çok iyi oluyor kendimi suçladım bazen. Siz nasıl böyle kötüsünüz ya hadi ben cahilim diyelim hadi ben bilemedim de yaptım bunları. Nasıl böyle Üst perdeden şuursuz konuşuyorsunuz. Kınamadığımınızı yaşamadan ölmezsiniz. Hikayen bitmedi seninde illa yanıldığın şaştığın yerler olur bu hayatta
Sizde normal değilsiniz ,tencere yuvarlanmış kapağını bulmuş,İnatla kavgayı başlatan uzatan bağıran çağıran sizsiniz.Adam sustukça delirip azıyorsunuz.Sonra sakinleşince adam alıyor sazı eline tabi erkek gücü ,sesi.. o da şimarıkça bağırış oraya buraya vurma iyi rol kesiyor.Öfkelenmiş adamın önünde durup dışarı çıkmasına izin vermiyor olayı büyüttükçe büyütüyorsunuz.Sonra adam kendince adım atıyor etrafınızda dolanıyor kavgayı başlatan siz değilsiniz gibi günlerce trip atıyorsunuz.İkinizde kaosu seviyorsunuz.Ama bu böyle sürmez her gün bu kavgaların dozu artar bir gün birinin hayatı bitebilir.Ya git boşan ya da çek .....Çözüm bu kadar basit aslında...
 
Arkadaşlar ablalar lütfen bana yol gösterin. Eşim narsist büyük ihtimalle. Bencil kendine hayran ve çıkarcı ve cimri birisi. Bana değil herkese her şeye karşı kimsenin işini görmez para veya çıkarı olmayan hiç bir insana yardımcı olmaz. Bu huyu beni ziyadesiyle soğuttu. İnsan olabilmek çok önemli ben ailemden hep bolluğu hayrı veren el alan elden üstündür kafasıyla büyüdüm. Yapı gereği böyledir. Aşırı moloz gibi ağır hareket eden ağır yemek yiyen ağır yürüyen bi insan ( kilolu değil) yapı olarak. Ve telefon bağımlısı. Tabi bunlar büyük eksi. Bunların yanında kavga anında iyice kaba saba çemkiren kavgacı deli biri olduğunu gösterdi iyice. Kendimi inkar etmicem. Hatam var bağırıyorum ve kavgacı davranıyorum çünkü beni anlamıyor beni çileden çıkarıyor ben naif dişil enerjisi yüksek biriydim ben iyice kavgacı bi kadın oldum sayesinde. Beyefendide bağırılmasından hoşlanmıyor erkeğe bağırılmaz kadın naif olur diyor kendisi erkekliğini çok yapıyor gibi. Ben bana güzel yaklaşırsa uzatmıyorum yapıcı gelirse yapıcı oluyorum ama tam tersi durumda uzatıyorum ve öfkemi atamıyorum bu benim kusurum olabilir başımın üstünde. Dün tartıştık saatlerce hemde bana kaba davranıyor beni anlamıyor konuşmak istemiyor mal gibi suratıma bakıyor. resmen sevgisiz ilgisiz kıymetsizim. Tartışmanın ortasında bile eline telefon alıyor. Benide Allah kahretsin ki üstüne düşer gibi hep ben konuştum. Ama ben ona değil sinirime yenik düştüm. En son otururken yine laf soktum hazmedemiyorum diye duşa girdi duştan çıktı yemek yok buzdolabına bakıyor bende açım dedim dışarda yiyelim diye. Bi baktım öfke patlaması yaşıyor lan falan dediki onu uyarmıştım. Sonra bağırmalar gözlerini pörtlek gibi açmalar falan. Apartmana rezil olacaz diye sus dedim baktım dahada öfkeleniyor bi yerlere vuruyor. Aynı sitede iki akrabası var hemde birisi amcası direk yakın. Komşular hemen yetişiyor yâda gruptan yazıyorlar polis falan çağırıyorlar siteye başka birine yaptılar. Kimseye rezilliğimiz belli olmasın diye bunu tutmaya çalıştım bu bildiğiniz kendini ordan oraya attı. Bırak beni lan bırak gidicem dedim seni böyle göndermem otur bi sus iç bu evden insan gibi çık. Hem o sinirle çıkıp başına birşey gelse vicdanen kötü olurdum. Yok zaptedemedim sabır çektim özür dilerim bi sakinleş tamam sen haklısın geç bi otur dedim bildiğiniz savaş verdik evde. En son kolum kanadım kırılmış gibi hissettim kalbim çarpıyor yüreğim ağzıma geldi ağzım kurudu bu çelik kapıya evin dış kapısına tekmeler atıyor çekil kırarım falan. Baktım bırakmazsam zaten yine komşulara rezil olacaz. Zaten susmuyor daha beter rezillik çıkıyor hatta. Bıraktım, sen ruh hastasısın delisin sen dedim. Nefes nefeseyim ama. Koltuklardan koltuklara attı kendini yakasını falan parçalıyordu. Git bir daha bu eve gelme hadi yallah yürü git dedim sinir tepeme vurdu. Sonra geldi 5 6 saat sonra ama 2.kez zile bastı rezillik çıkarmasın diye açtım kapıyı yüzüne bakmadan geçtm balkona telefonda konuşuyordum geldi karşıma oturdu sanırım konuşacaktı. Bende kalktım arka odaya gittim sonra bi yemek söyledim kendime yedim uyumaya geçtm sabaha karşı 4 gibi yatağa geldiğini hatırlıyorum uyku sersemi. Uyumuşum geri. Uyandım öğlen gitti diye daha gitmemiş balkondaydım yine geldi ben çıkıyorum görüşürüz dedi ne yüzüne baktım ne cevap verdim gitti. 12 de geldi eve çoğu zamqn işi geç bitiyor açtım kapıyı yine yüzüne bakmadan balkona geçtm. Yemeğimi yapmıştım ama hazırlamadım. Kendi yarım saat sonra kalktı dolap kapaklarını mikrodalga kapağını çarpa çarpa hazırladı zıkkımlandı. Şimdide çay demlemiş kurtlar vadisi izliyor. Ne bir konuşmaya çalışma ne bir sorun çözme yok. Ben zaten artık sevilmediğimi değersizliğimi görüyorum. Aileme anlatamadım. Kendimle yaşıyorum sessizliğe büründüm boşanmak ağır geliyor kolay gelmiyor öyle işte napabilirim bu durumda
Bu ne biçim bir evlilik anlamadım. Böyle bir insanla hayat geçmez kolay değil tabi ama bir yerden başlamanız lazım bu işin sonu belli çünkü. İlerde daha çirkin hareketlerini görmemeniz için yol yakınken dönün Allah korusun böyle bi insandan birde çocuğunuz olmasın.
 
Back
X