öyle şeyler yaşadım ki 7 senedir...
bırakın kadın olmayı insanlığımı unuttum bazen...
17 yaşımda tanıdım ben eşimi..
sevdim sandım aşık oldum sandım gözlerim kör oldu..
o hiç unutmadı eskı sevgılısını hep hatırladı..
söylemedı belkı ama gözlerınde görmedim ben hiç kendimi..
şimdi herşey için çok geç
şiddet fiziksel ve ruhsal ...
çevremdekı ınsanlar ne güzel eşin var dedikçe dahada asabılestı daha bi kötu oldu..
lanet ettim güzelliğime..
gençliğime...
bekarken bırlıkte olduk
bana her fırsatla senınle kızlığın yüzünden evlenıyorum diyecek kadar aşşaladı beni gururumu kırdı..
ben gene düzelir dedim
o kırdı ben tamır ettim ..
ben hayal kurdum o yıktı..
şimdi ayağa kalkacak gücüm yok artık
boşanmak istıyorum.
sankı hiç olmadım onun hayatında
hep yokmusum gibi davrandı ..
ben tükendim...
kırılacak kalbım kalmadı lütfen beni hırpalamayın..
sevdiğin adamla sevişmek doğal bi durum ! doğal olmayan eşinin bunu kafana kakıyor olması! bunu kendine bedel biçip ödediğin yıllarına acı be arkadaşım !
Altına imza atılacak bi yorum.
bu işi yalnız mı yaptın. ordada bir bedel olmamalı , haaa varsa o bedel sadece senin değil ikinizinde ödemesi gereken bi bedel olmalı.
kusura bakma ama bu her tarafı kanser bağlamış evliliğinden bir an önce kurtul ki eşin olacak canlı kendi zehrinde boğulsun. o gün yeniden doğmuş olacaksın.
çok üzüldüm arkadaşım çokk
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?