2 yılımı heba etmişim meğer..
Yazmayalı çok oldu.. Omuzlarımdan yük kalktı resmen.. 2 yıl belki bir çoğu için pek bi zaman değildir ama benim için 2 ay bile zordu. Bağlanamayan ayran gönüllünün tekiydim ben evlilik mi? bağlılık mı? hiç bana göre değildi.. tamam çok iyi bişey değil belki ama flörtöz bi insandım. bi adama bağlanmak yıllarını onunla geçirme düşüncesi bile korkunçtu.. insan sıkılır yahu derdim. ta ki karşıma o çıkana kadar onun yüzünü gördüğüm ilk an eridim bittim zor topladılar beni. ilk buluşma günümüzde sabahın 5inde kendi kendime uyandım heyecandan.. tramvayda ölücem zannettim kabataşa giderken.. elimi kolumu nereye koyacağımı bilememişim diye dalga geçti benimle 2 yıl boyunca.. bırak göz çapkınlığını kimse bakmasın diye 2 yıl ne makyaj yaptım ne saç.. sonuç mu :) en başlarda insan olumsuz olan hiç bişeyi görmüyo görmek istemiyo inkar ediyo... ama sabır da bi yere kadar.. şunu anladım ki sorumsuz adam en son evlenilicek adam. çapkın biri adam olur belki ama sorumsuz olan adam asla ve asla düzelmez.. beni olduğumu gibi kabul et diye bişey de yok eğer biriyle bi bütün oluyosan eğer. değiştirmen gereken şeyleri değiştiriceksin başka çaren yok ve ya çekip gidiceksin.. 2 yılın sonunda aldatıldığımı öğrendim hem de 2 yılın her anında sürekli birileriyle konuşmuş.. hatta benim yanımdan kalkıp gidip bi başkasıyla buluşmuş.. aldatıldığımı ayrıldıktan sonra öğrendim.. annem atlatamazsın sanıyodum dedi dün ordan geldi aklıma.. bazı şeyler insanın canına tak edince atlatmak da kolay oluyo.. ocak sonu bitti.. ocak sonu kurtuldum.. şimdi başka biriyle görüşüyorum ama ona bağlanığım gibi kör kütük değilim.. duygular aşk bi yere kadarmış gerçekten.. mantığın da yeri çokmuş.. sonunu bağlayamadım ama buradan aşk acısı çeken ve ya sürekli ilişkisinde sorun yaşayan hemcinslerime sesleniyorum.. Gerçekten hiç kimse vazgeçilmez değilmiş o adam ki beni çarptıysa ve ben bu hüsranı atlattıysam her kadın atlatır. en mantıklısı da asla ve asla o'ndan daha çok sevmemek o'ndan çok değer vermemek gerekiyomuş..
Yazmayalı çok oldu.. Omuzlarımdan yük kalktı resmen.. 2 yıl belki bir çoğu için pek bi zaman değildir ama benim için 2 ay bile zordu. Bağlanamayan ayran gönüllünün tekiydim ben evlilik mi? bağlılık mı? hiç bana göre değildi.. tamam çok iyi bişey değil belki ama flörtöz bi insandım. bi adama bağlanmak yıllarını onunla geçirme düşüncesi bile korkunçtu.. insan sıkılır yahu derdim. ta ki karşıma o çıkana kadar onun yüzünü gördüğüm ilk an eridim bittim zor topladılar beni. ilk buluşma günümüzde sabahın 5inde kendi kendime uyandım heyecandan.. tramvayda ölücem zannettim kabataşa giderken.. elimi kolumu nereye koyacağımı bilememişim diye dalga geçti benimle 2 yıl boyunca.. bırak göz çapkınlığını kimse bakmasın diye 2 yıl ne makyaj yaptım ne saç.. sonuç mu :) en başlarda insan olumsuz olan hiç bişeyi görmüyo görmek istemiyo inkar ediyo... ama sabır da bi yere kadar.. şunu anladım ki sorumsuz adam en son evlenilicek adam. çapkın biri adam olur belki ama sorumsuz olan adam asla ve asla düzelmez.. beni olduğumu gibi kabul et diye bişey de yok eğer biriyle bi bütün oluyosan eğer. değiştirmen gereken şeyleri değiştiriceksin başka çaren yok ve ya çekip gidiceksin.. 2 yılın sonunda aldatıldığımı öğrendim hem de 2 yılın her anında sürekli birileriyle konuşmuş.. hatta benim yanımdan kalkıp gidip bi başkasıyla buluşmuş.. aldatıldığımı ayrıldıktan sonra öğrendim.. annem atlatamazsın sanıyodum dedi dün ordan geldi aklıma.. bazı şeyler insanın canına tak edince atlatmak da kolay oluyo.. ocak sonu bitti.. ocak sonu kurtuldum.. şimdi başka biriyle görüşüyorum ama ona bağlanığım gibi kör kütük değilim.. duygular aşk bi yere kadarmış gerçekten.. mantığın da yeri çokmuş.. sonunu bağlayamadım ama buradan aşk acısı çeken ve ya sürekli ilişkisinde sorun yaşayan hemcinslerime sesleniyorum.. Gerçekten hiç kimse vazgeçilmez değilmiş o adam ki beni çarptıysa ve ben bu hüsranı atlattıysam her kadın atlatır. en mantıklısı da asla ve asla o'ndan daha çok sevmemek o'ndan çok değer vermemek gerekiyomuş..