- 28 Şubat 2015
- 1.096
- 2.251
Evet bir derdim var. Hayır sevgilim beni aldatmıyor, kaynanam bana hayatı zehir etmiyor, alt komşumla kavga etmedim.
Benim derdim insanların kendinden farklı düşünene olan tahammülsüzlüğü ve saygısızlığı.
3 gün önce burada yazdığım yazıdan ve sonrasında kendimi ifade etme çabasıyla yazdıklarımdan dolayı çirkin bir muhabbete dahil oldum sonrasında ban yedim zaten. Sırasıyla gerizekalı, katil sevici, terörist, vatan haini vb. bir sürü şeyle itham edildim. Has devrimcilere b.k atmakla suçlandım ki o yazıyı üstüme bile alınmayıp beğenmiştim
Onu da benim için yazmışlar Bir insan aynı anda hepsini olamaz.
İnsanları etiketlemeye, kategorileştirmeye öyle alışmışsınız ki birini bir gruba dahil edemeyince çıldırıyorsunuz. ‘Valla ben seni anlamadım. biraz daha yazarsan kendimi Dhkp-c li sanıcam neredeyse. çok aklım karıştı.’ yazmıştı biri. Birine hak verdiğinde yahut üzüldüğünde, nedenlerini sorguladığında onun tüm ideolojisini üstlenmezsin. Bunları sorgulayınca yalnızca ufkun genişler.
Birinin tüm nedenleri, amaçları doğru gelebilir ama yöntemi yanlıştır, sonuçları yanlıştır. İçerisinde silah barından hiçbir yöntemi tasvip etmedim bu zamana kadar. Toplumsal olayların yada terör saldırılarının nedenlerini sorgulamam beni ne komünist ne anarşist ne terörist hiçbiri yapmıyor.
Bu insanları bu eyleme sürükleyen nedenler üzerine düşünürüm. Gençliklerine yazık etmişler derim. Üzülürüm. Aynı şekilde eyleme kurban giden kişi/kişiler içinde üzülürüm. Onun yetim kalan çocuklarına üzülürüm. Tüm bunları defalarca yazmama rağmen yine bir fotoğraf koyup kendini bu çocukların yerine koy birde demeniz abesle iştigaldir.
Israrla yanlış anlaşıldım. İllaki birine ‘aferin’ diğerine ’oh olmuş’ demeliydim. İkisinden birini mutlaka ‘şehit’ ya da ‘kahraman’ ilan etmeliydim. Etmedim. Tarafsızdım ve bertaraf oldum. Gerçekten çok doğru bir sözmüş.
Tepki alacağımı biliyordum ama bu şekilde ağır ithamlarla karşılaşacağımı hiç düşünmemiştim. Dışarıda yüzyüzeyken söyleyemeyeceğiniz şeyleri burada en ağza alınmayacak şekilde yazıyorsunuz. Bir nevi nefretinizi kusup çıkıyorsunuz. Burada yazarken 5 kere düşünüceksin, çoğunluktan farklı düşünüyorsan 25 kere düşünecekmişsin. Hatta aykırı bir düşüncen varsa hiç yazmayacaksın.
Aslında bana ‘Bunca insan seni yanlış anlıyorsa onların hatası değildir, senin anlatımın hatalıdır.‘ yazıldığı anda olayı çözüp daha fazla uzatmamalıydım. Burada tam da böyle bir anlayış hakim. Mahalle baskının sanal hali var burada ve daha gerçek. Mahallemin teyzelerinin amcalarının dilleri bu kadar zehirli değil.
Bu yazıyı yazmak için çok düşündüm. Belki kurallara aykırıdır ve kaldırılır, bilemiyorum ama yine de yazmak içimi dökmek istedim. Mune abladan o konuya yazdığım mesajların silinmesini isticem. Mümkün mü bilmiyorum değilse de kalsın ziyanı yok. Dönüp dönüp bakar kendime çıkardığım dersleri hatırlarım. Nefret dolu bir muhabbete meze olmak kadar kötüsü yok.
Uzun bir yazı oldu. Umarım bu sefer ‘anlaşılır’ olmuştur. Anlayışınız için teşekkürler. İyi forumlar.
Mesajı gönderecekken profil sayfasında gördüm mesaj veya konu silmek yasakmış kalsın :)
Benim derdim insanların kendinden farklı düşünene olan tahammülsüzlüğü ve saygısızlığı.
3 gün önce burada yazdığım yazıdan ve sonrasında kendimi ifade etme çabasıyla yazdıklarımdan dolayı çirkin bir muhabbete dahil oldum sonrasında ban yedim zaten. Sırasıyla gerizekalı, katil sevici, terörist, vatan haini vb. bir sürü şeyle itham edildim. Has devrimcilere b.k atmakla suçlandım ki o yazıyı üstüme bile alınmayıp beğenmiştim
Onu da benim için yazmışlar Bir insan aynı anda hepsini olamaz.İnsanları etiketlemeye, kategorileştirmeye öyle alışmışsınız ki birini bir gruba dahil edemeyince çıldırıyorsunuz. ‘Valla ben seni anlamadım. biraz daha yazarsan kendimi Dhkp-c li sanıcam neredeyse. çok aklım karıştı.’ yazmıştı biri. Birine hak verdiğinde yahut üzüldüğünde, nedenlerini sorguladığında onun tüm ideolojisini üstlenmezsin. Bunları sorgulayınca yalnızca ufkun genişler.
Birinin tüm nedenleri, amaçları doğru gelebilir ama yöntemi yanlıştır, sonuçları yanlıştır. İçerisinde silah barından hiçbir yöntemi tasvip etmedim bu zamana kadar. Toplumsal olayların yada terör saldırılarının nedenlerini sorgulamam beni ne komünist ne anarşist ne terörist hiçbiri yapmıyor.
Bu insanları bu eyleme sürükleyen nedenler üzerine düşünürüm. Gençliklerine yazık etmişler derim. Üzülürüm. Aynı şekilde eyleme kurban giden kişi/kişiler içinde üzülürüm. Onun yetim kalan çocuklarına üzülürüm. Tüm bunları defalarca yazmama rağmen yine bir fotoğraf koyup kendini bu çocukların yerine koy birde demeniz abesle iştigaldir.
Israrla yanlış anlaşıldım. İllaki birine ‘aferin’ diğerine ’oh olmuş’ demeliydim. İkisinden birini mutlaka ‘şehit’ ya da ‘kahraman’ ilan etmeliydim. Etmedim. Tarafsızdım ve bertaraf oldum. Gerçekten çok doğru bir sözmüş.
Tepki alacağımı biliyordum ama bu şekilde ağır ithamlarla karşılaşacağımı hiç düşünmemiştim. Dışarıda yüzyüzeyken söyleyemeyeceğiniz şeyleri burada en ağza alınmayacak şekilde yazıyorsunuz. Bir nevi nefretinizi kusup çıkıyorsunuz. Burada yazarken 5 kere düşünüceksin, çoğunluktan farklı düşünüyorsan 25 kere düşünecekmişsin. Hatta aykırı bir düşüncen varsa hiç yazmayacaksın.
Aslında bana ‘Bunca insan seni yanlış anlıyorsa onların hatası değildir, senin anlatımın hatalıdır.‘ yazıldığı anda olayı çözüp daha fazla uzatmamalıydım. Burada tam da böyle bir anlayış hakim. Mahalle baskının sanal hali var burada ve daha gerçek. Mahallemin teyzelerinin amcalarının dilleri bu kadar zehirli değil.
Bu yazıyı yazmak için çok düşündüm. Belki kurallara aykırıdır ve kaldırılır, bilemiyorum ama yine de yazmak içimi dökmek istedim. Mune abladan o konuya yazdığım mesajların silinmesini isticem. Mümkün mü bilmiyorum değilse de kalsın ziyanı yok. Dönüp dönüp bakar kendime çıkardığım dersleri hatırlarım. Nefret dolu bir muhabbete meze olmak kadar kötüsü yok.
Uzun bir yazı oldu. Umarım bu sefer ‘anlaşılır’ olmuştur. Anlayışınız için teşekkürler. İyi forumlar.
Mesajı gönderecekken profil sayfasında gördüm mesaj veya konu silmek yasakmış kalsın :)
Son düzenleme:
